18 lat różnicy... czy to ma sens? - Netkobiety.pl

Cześć! Mam 18 lat.  Jakieś dwa tygodnie temu byłam umówiona w studiu na tatuaż. Tam właśnie zobaczyłam i poznałam mojego artystę. Na początku sprawił na mnie dość dziwne wrażenie, nie potrafię tego opisać. Zauważyłam, że nie mówi płynnie po polsku, bo jak się okazało - pochodzi z Ukrainy. W trakcie przerw w robieniu tatuażu, wychodziliśmy na papierosa i trochę rozmawialiśmy. Było całkiem przyjemnie, przez to nawet nie myślałam o bólu. Jak leżałam, to spoglądałam chwilami na niego, jak skupia się na swojej pracy, jaki jest dokładny. On też spoglądał w moje oczy, ale z pełną powagą, aż mnie to zawstydzało i od razu odwracałam wzrok. Na koniec, po jego zaleceniach, podziękowałam, zapłaciłam i po prostu wyszłam, ale w drodze powrotnej pomyślałam, że w sumie mi się spodobał. Kilka dni później znalazł mnie na facebooku (totalnie się tego nie spodziewałam) i zaczęliśmy pisać. Niby zwyczajna rozmowa, ale coś w niej tkwiło. Umówiliśmy się tydzień temu. Było bardzo miło, dobrze nam się rozmawiało. Siedzieliśmy nad Wisłą i wtedy dopiero zapytałam go o wiek. Na początku nie chciał powiedzieć, rzucił tylko, że mógłby być moim ojcem, przez co poczułam się trochę niezręcznie, ale w końcu powiedział, że 36. Później poszliśmy na sushi, bo wiedział, że je uwielbiam. Odprowadził mnie na przystanek i pożegnaliśmy się. Po spotkaniu strasznie mi dziękował, że mógł ze mną spędzić czas, że było mu bardzo miło. Pisze, że tęskni za mną, chce mnie już zobaczyć, interesuje się co u mnie i niepokoi, kiedy długo nie odpowiadam. Nasza konwersacja przyjęła bardzo intymny klimat. Mamy zobaczyć się w niedzielę, ale ja już sama nie wiem, czy to dobrze, że się w to pakuję, czy jednak powinnam podejść do tego z dystansem. Niby nie dzieje się jeszcze nic poważnego, ale obawiam się, że jeżeli będziemy się dalej spotykać, to coś może z tego wyniknąć. Moi rodzice na pewno nie zaakceptowaliby naszej znajomości i nawet nie próbuję im o tym mówić...