Powrót do siebie po wielu latach od rozwodu - Netkobiety.pl

Ja znam i owszem udają się, ale właśnie w takim , dojrzałym wieku, gdy już obydwoje dorosna i zrozumieją że trzeba oddzielać w życiu mrzonki, od realnych możliwości. Oczywiście musi istnieć pomiedzy Nimi jakieś uczucie, inaczej to wogule nie ma sensu.
Siebie w takiej sytuacji wprawdzie nie wyobrażam,  za dużo mi zabrała bz, pozatym pewnych obrazów już nie wymarze z głowy, ale kibicuje Ci. Bo w sumie nie wiele ryzykujesz, a możesz zyskać sporo. Tak że głowa do góry i walcz o siebie.

A uprawialiście sex w przeciągu tych 6 lat?
Znasz DOKŁADNE przyczyny rozpadu waszego małżeństwa?
Myślisz, że je da się w 100% przepracować?
Jak sobie to życie wyobrażasz na nowo z nim?
Tu raczej nie chodzi o poskładanie na nowo rodziny, bo dzieci już wybyły - to nie powinien być priorytetem.
Jesteś samodzielna i niezależna finansowo?

Marzenko
Podjęłaś już decyzję więc zrób co czujesz..
Jak napisała Diana- wstrzymaj się z ponownym ślubem..
No zastanów się czy to chęć bycia z nim czy strach przed samotnością po 50-tce ;-)

Powodem rozpadu małżeństwa były nasz narastający kryzys. Czułam sie wtedy w małżeństwie nieszczęśliwa, nie miałam w mężu wsparcia, był typem zimnego faceta, który juz po kilku latach małżeństwa nawet nie przytulił sam od siebie. Życie seksualne jedynie mieliśmy udane. Mąż miał raczej wybuchowy charakter- lubił stawiać na swoim, krzyczeć w nerwach, udowadniać, ze tylko on ma rację. Potem było już tak źle, ze dochodziło do ogromnych awantur i interwencji policji w domu.  On zmienił się zupełnie, czułam, ze kogoś ma, przejrzałam jego telefon i znalazłam masę czułych pięknych smsów, których mnie by nigdy nie wysłał, bo twierdził, ze to niemęskie. Wypierał się zdrady do końca. Zażądał rozwodu, ja chciałam separacji, on koniecznie rozwód. Dałam mu rozwód, płacił alimenty. No i poznałam wtedy wreszcie, kim jest ta jego kochanka, którą tak ukrywał- to była moja dalsza koleżanka, z którą sie zgadał na naszej klasie. MIeszkał wtedy z nią, potem się rozstali był z inną, gdy ją zostawił to zaczął żałować rozpadu rodziny, latać za mną, być na każde zawołanie- i tak jest do dziś. Wybaczyłam mu to wszystko. CO do spraw seksualnych, to nie mieliśmy od rozwodu seksualnych kontaktów. Kocham go, on mnie także, ale jakoś nie działamy już na siebie w tych sprawach. Największy kontakt, jaki mamy, to buziaki w policzek, przytulenie. Ale może i to dojdzie do normy po powrocie. Ważne, ze teraz się wreszcie nie kłócimy, że te relacje są wreszcie typowo rodzinne, stąd właśnie chęć powrotu, bo wiem, ze nie przestałam go kochać, on mnie także kocha, twierdzi, ze nikogo innego już nie chce, ze najwazniejsza jestem ja i dzieci, że czuje się pusty na starość bez rodziny. Ja jestem niezależna finansowo, ładnie zarabiam, on jest zależny, bo zarabia dosyć mało, więc mieszka u rodziców i oni go wspierają finansowo. W granicach 1000 zarabia- z tego, co mówił.

Zorija, słuszna uwaga.
Jednak zauważ, ze to nie jest nagła, "cudowna" zmiana.

Ale jest taki już od 6 lat.
raczej wątpliwe, żeby udawał przez tyle czasu.

Tyle lat randkowania i wieczna abstynencja ?
co było powodem ?

Mieszkanie z rodzicami - czyli maniery jak stary kawaler :
- mamusia upierze, ugotuje, posprzata a dom w którym mieszka to bardziej hotel.

nie lepiej przyjąc go jako konkubenta ?

Kościelnie i tak jesteście małżeństwem a co do cywilnego masz wątpliwości.

Jak się sprawdzi jako konkubent, to wtedy możesz go awansować na męża

Tyle lat bez większej bliskości jesteśmy, ponieważ nie jestem z nim w związku, ja nie dążę do zbliżeń i on też nie, choć nie raz zostawaliśmy sami i nawet ami byliśmy na wakacjach. Ale my nie chcemy bliskości, póki ze sobą nie zamieszkamy, nie powiemy sobie, ze już jestesmy razem.  Jeżeli chodzi o to, komu zależy bardziej na byciu razem to powiem tak: przez 2 lata początkowe to jemu zależało, ja nie robiłam nic. Po tych dwóch latach miłość do niego wróciła i zaczęliśmy wspólnie dbać o kontakt, czas razem spędzony itp. Dzwonimy do siebie codziennie i rozmawiamy po 2 godziny nawet.

-------------

Ja nie wiem, czy go nie pociągam, bo nie wykazuje tego narazie, mówi- owszem, ze jestem piękna, że ładnie wyglądam. A pociąga mnie w nim to, ze nikogo już nie potrafię kochać jak jego. BYłam w innym związku, ale czułam się jak przy obcym facecie, nie wyszło nic z tego. On jest ojcem naszych dzieci, czuję się przy nim po prostu sobą. Z wiekiem nie mam już takich potrzeb, zeby on był czuły, przytulał, więc z tym problemu nie będzie, bo on jest typem chłodniejszego faceta. Mamy już swoje lata, bardzo chcielibyśmy to ustabilizować, cieszyć sie już dorosłymi dziećmi, zyć wreszcie jak prawdziwa, zgodna rodzina. On póki co nie moze ze mną zamieszkać, ponieważ nie chce sie wyprowadzić od rodziców, mówi, ze są starsi i jest im potrzebny. Ustaliliśmy, ze zamieszkamy razem, gdy rodziców już nie będzie. ja już  w zeszłym roku chciałam go wziąć do siebie, ale powiedział, ze w domu rodzicom jest potrzebny, że wszystko poukładamy mieszkając razem, ale gdy rodziców już nie będzie, bo on nie moze ich opuścić, choć teściowa mówiła mi kiedyś, ze bardzo by chciała, by on już z nami mieszkał (ze mną i dziećmi). Tak więc narazie to niemożliwe, by wrócił na stałe. Zgodziłam się na taki układ, ponieważ rozumiem, ze to ludzie po 80 roku życia i on martwi się o rodziców, chce im pomagać na codzień. Ja nie mieszkam daleko, bo zaledwie 10 minut drogi piechotą do niego, ale on póki co woli się rodzicami zajmować. STąd te ustalenia.  Prócz tego wszystko jest już obgadane, prosił mnie, bym czekała, bym nikogo nie szukała, on też odrzucił kobietę, która się nim zainteresowała, tak wiec nasze plany są poważne. MOże i to lepiej, bo lepiej sie na nowo poznamy nie mieszkając jeszcze ze sobą.

-------------
To właśnie ci rodzice starsi są głównym powodem tego, ze tyle lat sie spotykamy i jeszcze nie mieszkamy razem.  Też jestem pewna tego, ze on nikogo nie ma, bo i z jego rodzicami mam  dobry kontakt i dzieci często po kilka dni przebywają u ojca i dziadków. Ja też czasem wpadnę teściowej np. okna umyć. Co do ślubu, to nie rozmawiałam z nim nigdy o ponownym ślubie, kościelny mamy- a dla mnie to się liczy i dla niego też, przez co nigdy nie mówiliśmy o sobie do nikogo "ex mąż, ex żona", choć tutaj pisałam "były mąż"- ale to dla jasności, że rozwód mieliśmy cywilny.

--------------
Nie pisz, proszę, postów jeden pod drugim - jest to sprzeczne z Regulaminem Forum. Jeśli chcesz coś dopisać, użyj funkcji "edytuj".
Z góry dziękuję i pozdrawiam, Olinka

Ja też nie rozumiem autorki?
Choć podejrzewam, co kryje się za chęcią powrotu do ex (także i jego motywacje).
Mam teraz na przykład w swojej rodzinie ciotkę z wujkiem.
Mają po 50 i dopiero życie im się zaczyna!
Dzieci właśnie pokończyły studia, wyprowadziły się nawet do innych części Polski.
Ciotka mi wczoraj pisze, że kupiła sobie nową furę .
Seksu im też nie brakuje .
Rowery, wycieczki, kijki.
Haj lajf, mimo iż w domu pozostają rodzice cioci do opieki.
Osobne konta.
Oszczędności.

Twoim zdaniem coś z nimi nie tak?

Secondo, Marzena zrobi co będzie chciała. Ja bym jednak na jej miejscu została przy przyjaźni.
Bo cóż innego ich łączy?
Gdyby się pożądali, to nie wytrzymaliby sześciu lat; żadne umowy i ustalenia nic by nie dały. Oni się nie pożądają. Próbowanie, czy coś wróci gdy zamieszkają razem jest pomyłką. Jak nie ma nic, to nie da się tego od tak sobie wykrzesać.

Chodzi o to Secondo, że Marzena teraz mówi, że jej czułość (!) i przytulanie (!) nie jest potrzebne. Nie, nie seks... ale nawet takie PODSTAWOWE GESTY łączące ludzi w związku. Ale za rok czy za dwa, może pozna kogoś innego i poczuje, że jednak jest jej to potrzebne. Jak każdemu człowiekowi. Sorry, ale taka prawda. Nie wierzę w to, że ktoś tego nie potrzebuje.
A przecież przyjaźń z byłym mężem niczego nie narzuca. Można dalej się przyjaźnić.
Chodzi o "przynależność" i "zawłaszczenie" tak? No, to już inna bajka. I tu wg mnie kryje się pułapka. Bo mąż, jak mógł to hulał i biegał na boki. Jak nie może, bo stary i biedny, to trzyma Marzenę, nie dając jej tego, co naprawdę powinno łączyć prawdziwą parę (nie przyjaciół a partnerów w związku). I nie, nie chodzi tu o dziki seks co noc. Chodzi o kontakt fizyczny, jego potrzebę...

I zastanawiałabym się jeszcze nad tym, że on tak bardzo broni się przed zamieszkaniem z Marzeną. Owszem, "zaklepał" ją sobie. Ale zamieszkać razem nie chce. Rodzice to tylko wymówka, skoro mieszkaliby 10 min pieszo. To nie jest dla Ciebie dziwne??
Nie dotykają się, on nie chce z nią zamieszkać, być może nigdy u niej nawet nie nocuje...
Coś mi tu pachnie facetem, który boi się utraty swojej swobody.... takiej na co dzień, wolności... a z jakiego powodu się boi? na to też warto by było odpowiedzieć.

Marzenka - odejście do innej kobiety nie jest dowodem miłości.

On tak naprawdę teraz nie ma juz powodu, by grać, by mieć ze zwiąku z emna jakieś korzysci, więc stwierdzam, zę to z pobudek uczuciowych i rodzinnych. \bo gdyby np. chodziło mu o utrzymanie po śmierci rodziców, o przystań zyciowa, bo zarabia mało, to przecież jest super przystojny i nie jedną mógłby mieć, u niejednej zamieszkać, a wybrał mnie po tych wszystkich przejściach. On na brak powodzenia nie moze narzekać- choć dla mnie to zawsze było przekleństwo, zę baby tak za nim latały. Mimo swego wieku jest nadal bardzo przystojny, wysoki brunek, nawet nie zesiwiał. \jest zadbany, nie wygląda na swój wiek, powodzenie miał zawsze i ponoć nadal ma, bo moja koleżanka, gdy go raz zobaczyła to az mi wprost powiedziała, ze jakby nie ja, to by za nim goniła, bo strasznie jej sie spodobał. On ma w sobie to coś, w dodatku jego ton głosu, gesty- przez lata potrafi mnie to w nim pociągać.

-----------
Prosiłam już, żebyś nie pisała postów jeden pod drugim. Jeśli chcesz coś dopisać, użyj funkcji "edytuj". Dziękuję i pozdrawiam, Olinka

przykre to jak potrafilas wypaczyc moja wypowiedz....
ciekawe w jakim celum spłaszczyłas i spłyciłaś...
i odebralas sens slowom cytowanym,
ja tez nie wyznaję takich wartości w zyciu
i tez nie ganiam kasiastych adonisów

uwazam tylko ze nalezy odrożnic przyjażn od milości
odszedł od niej raz dawno temu
to nie błedy mlodosci tylko moze cos sie jednak skończyło
bo ludzie byli dojrzali, mieli po 40 lat prawie
i o zadnym karaniu nie pisałam

byc moze Marzenia ceni sobie spokój  nie mnie to oceniac
zrobi jak uwaza
ale męzczyzni bardzo czesto wracaja do zon z wygody
a zony przypisuja im rózne uczucia ktorych czesto nie ma...
bo są generalnie bardziej wrazliwe na emocje

i tez nie wyobrazam sobie miec ukochanego faceta kolo siebie przez 6 lat i nie chciec nic więcej
piszesz troche jak mała dziewczynka ....powtarzasz jego słowa jakby były twoimi myslami
jakos sie w tym wszytskim gubie....
ciagle mu sie jakies kobiety podobają wizualnie i z charakteru....?
a jak mu sie w koncu ktoras spodoba az tak ze nie urwie kontaktu?

skoro uwazasz ze warto, to idz w to....
ja poowtarzam, ze zostalabym przy przyjazni
bo tym wlasnie ty sie różni przyjażń od miłosci!
potrzeba przytulania i czułęgo dotyku konczy sie wraz z miłościa...
a on tej czulości potrzebuje
pamietasz te piękne czule smsy które znalazlas w jego telefonie?
do innej kobiety.....do kobiety ktorej okazywal czulość
nie sex tylko ale wlasnie piękną czułość
nie wierz w to ze ktos nie potrzebuje czułosci....ze ty nie potrzebujesz

marzena50, spytałaś "Czy myślicie, ze takie powroty w dojrzałym wieku się udają? Znacie podobne przypadki?" Ja nie znam (co nie znaczy, że takowe nie zdarzają się).
"Łatwo przychodzi wiara w to, czego się pragnie." - Owidiusz
I tak też jest z Tobą.
Trudno uwierzyć, że 44-letni, zdrowy, przystojny mężczyzna, mający branie u kobiet zrezygnował z seksu i tak to trwa do dziś.
Twój mąż zgodził się na biały związek z Tobą, bo Ty tak chciałaś, ale też dlatego, że Cię nie pożąda, co nie wyklucza tego, że raz na jakiś czas ulży sobie w tajemnicy.
Fakt, że ma nędzne dochody, jak widać nie dyskwalifikuje go w oczach kobiet. W pewnym wieku na bezrybiu i rak ryba, mam na myśli jego dochody, bo jako mężczyzna ciągle jest atrakcyjny, tymczasem Ty założyłaś już ciepłe papcie.
Biorąc pod uwagę Wasze przejścia i aktualną relację, wszystko jest tak dziwne, że aż nierealne, stąd tyle komentarzy wątpiących w jego szczerość. Twoi znajomi, też mają wątpliwości, ale to Twoje życie, Ty już zdecydowałaś. Korzystaj więc i ciesz się póki możesz, oby na zawsze.

Marzenko, ja się zgodzę ze zdaniem dziewczyn powyżej. Ty go może i kochasz, a może to przyzwyczajenie w pewnym sensie... ale nie widzę tu przyszłości w formie związku... bo przyjaźń, czemu nie...

Szczerze powiem, że ubodło mnie jego "ubezpieczenie" w momencie rozwodu... żeby zawsze miał gdzie wrócić... dla Ciebie dowód miłości, a ostatecznie on może robić, co chce, a Ty czekasz...
A kasa kasą swoją drogą. Jak rodziców już nie będzie, to on się za tego tysiaka nie utrzyma, a Ty obiadek ugotujesz...
Po co szukać kogoś nowego, jak jest stare, dobre, znane i niewymagające wielkiego wysiłku... 

I wiesz? Nie kłam, że potrzeba bliskości z kimś z wiekiem mija... uważam, że tak się zakręciłaś, że sama sobie kłamiesz. Jesteś bardzo wierząca? Może ten ślub kościelny Cię aż tak w tej relacji trzyma...

Nie myślałaś o rozmowie z psychologiem na ten temat?

@flowerbykenzo,
nie zżymaj się.
Poczytaj jeszcze raz na spokojnie swój post,
Moze chciałaś przekazać coś innego,
ale wydżwiek jest rownież taki :
- mało kasy ? zero seku ? - beee
- NIE ! szukaj lepsiejszego !

Wcale nie uważam, że Marzena zachowuje się jak dziewczynka i to naiwna.

Wprost przeciwnie.
Jest dojrzałą kobietą, która wiele w życiu doświadczyła, przeżyła i zrozumiała.

Jej postawa to prawdziwa, dojrzała miłość.
Często tutaj na forum propaguje się postawę wiecznego niezadowolenia, pogoni za "lepsiejczym".

Miłośc Marzeny nie jest oparta na motylkach w brzuchu, amoku zauroczenia, swoixstej ślepocie w pomroczności jasnej.
Ale na świadomym wyborze, ze świadomością wad i zalet drugiego, akceptacją faceta takim jakim jest.
Z jego ograniczeniami, przeszlością.

Dla mnie jest rzadko spotykania, piękna historia.
Kibicuję Wam Marzeno !

PS.
jedyne co pragnęłabym Ci podsunąc pod rozwagę,
to kwesti Waszej fizyczności.
A może raczej Twojego podejścia do kontaktów fizycznych.

Seks ma rownież rolę zwiększenia intymności, zbliżenia, wzmocnienia więzi.
W wieku w którym nie myśli się już o prokreacji, ta rola seksu jest ciągle ważna.
Proponuję, rozważ to.

Marzena, wysłałam Ci maila.

Nikt tutaj nie określił Marzeny w taki sposób

Ładnie napisałaś, opisując postawę i uczucia Marzeny. Nikt nie ma wątpliwości, że tak właśnie jest z jej strony. Czytając jej historię, większość osób komentujących ma obawy, czy jej mąż kieruje się dokładnie takimi samymi uczuciami, czy może rozsądkiem. Zresztą on nawet nie ukrywa, że właśnie rozsądek i lęk o samotną starość jest głównym motywem ponownego zbliżenia się do żony.
"gdy brał ze mną rozwód to spytał nieśmiało, czy jakby coś mu sie w zyciu nie powiodło, to czy może na mnie liczyć i sam nie zostanie. \powiedziałam wtedy, ze tak, on odparł, ze i ja na niego mogę liczyć, mimo, ze odchodzi do innej kobiety. Czyli nawet biorac ze mną rozwód najwidoczniej kochał mnie." ...i z tej miłości odszedł do kochanki z którą żył 4 lata, potem poszedł jeszcze do innej?
Marzena pisze "ale mnie nie zależy na przyjaźni, a na pełnej rodzinie właśnie", czyli uważa, że  pełną rodziną będą wtedy, gdy zamieszkają razem. Jednak ktoś już tu wcześniej zauważył, że przecież nic nie stoi na przeszkodzie, żeby tak się stało. Jego rodzice mieszkają 10 min drogi od nich. Nie ma żadnych przeszkód, żeby mąż codziennie bywał u swoich rodziców i troszczył się o nich, a i autorka z pewnością chętnie pomoże (no, chyba, że rodzice są już w takim stanie, ze trzeba prowadzić ich do toalety, kąpać itd. tylko jak radzą sobie sami, gdy on jest w pracy?).
Marzena pisze dalej " choć teraz i tak seksu nie ma i nie będzie, dopóki nie mieszkamy razem.", hmm, to już zupełnie niezrozumiała postawa,  obawiam się że nie ma (między nimi) i już nie będzie. Może już wtedy on naprawdę nie będzie potrzebował?
Myślę, że mają szansę na wspólną przyszłość, czy szczęśliwą, tego nie wie nikt. Każde z nich znajdzie swoją niszę w której zabezpieczy swoje potrzeby, Marzena emocjonalne, a mąż bytowe. Oby nie zmienił zdania, lub nie okazało się, że on ma jeszcze inna niszę w której się realizuje.

Josz,
Poczytaj posty nr 26 i 27.
Padły w nich słowa pod adresem autorki : mała dziewczynka, naiwne myślenie, niesamodzielna kobieta.

Secondo teraz nagle piszesz zupełnie o tym samym co ja, jak wazna jest bliskość cielesna w związku, piszesz ze ważny jest seks.... Ja tak samo pisalam to dostalam po uszach....

A niestety co do intencji męża Marzeny większość ma takie same wątpliwości....
Wyrywasz wyrazy bez sensu
To takie obraźliwe  ze napisalam mówi jak  " mala dziewczynka", tak, bo naiwnie i idealistycznie nierealnie ....bo miłość człowieka trochę ogłupia....