Dziwne obrazy przed oczami, dziwne sny.. - Netkobiety.pl

Bardzo Ci wspolczuje, spotkala Cie ogromna tragedia, nie bylam nigdy w podobnej sytuacji i ciezko mi jest cokolwiek doradzic. Wydaje mi sie, ze te sny, te mysli sa zwiazane z silnymi emocjami jakie ostatnio przezylas. Byc moze na poczatku jak wspomnialas byla zlosc, ze go nie ma teraz emocje nieco opadly za to odezwala sie podswiadomosc, tesknota, wspomienia. Dlatego te sny sa tak realistyczne. Jak to mowia czas leczy rany, chyba trzeba to po prostu przeczekac, zajac sobie czas otaczac sie bliskimi w miare mozliwosci, zeby nie byc sama.

Dziękuję za odpowiedzi.
Otóż modlitwę (od dnia jego śmierci) każdego wieczoru odmawiam identyczną: Ojcze nasz...,  a potem każdorazowo dziękuję Bogu za cały przeżyty dzień i proszę o kolejny, o siłę by przetrwać kolejny dzień.
Dziś miałam jeszcze gorszy sen..
śniło mi się że on wrócił z tamtego świata i kazał mi iść na cmentarz i powiedzieć łapiduchom żeby zburzyli jego grób, bo on już jest na ziemi i nie zamierza wracać na cmentarz. Potem kazał mi iść do sklepu po coś do jedzenia. A ja stałam jak wryta na środku pokoju i jedyne co powiedziałam "zawiozę cię rano do pracy bo też mam lekcje na 8".
Obudziłam się rano w okropnym humorze.. jakbym mogła to bym zadzwoniła po dzień wolnego w pracy..

To Twoja żałoba, Twoja ogromna strata i Twoje emocje. Nikt nie da Ci złotej rady, ani nie powie jak sobie z tym poradzić.
Musisz przez to przejść po swojemu. Każda żałoba jest inna, każdy przechodzi przez nią inaczej. Nie chcę straszyć, ale jesteś dopiero na początku tej drogi, pewnie jeszcze na etapie zamrożenia emocji i niedowierzania
Dobrze, że szukasz wsparcia u specjalisty.

Wstrząsnęły mną słowa 'Pozwól sobie na wszystko" Doświadczenie pokazało mi, że nie wolno pozwalać sobie na wszystko, choć psychologicznie pewnie uzasadnione, żeby dać  sobie przyzwolenie.
Mnie pomogła praca, zajęcie myśli czymś innym, wręcz siłą woli powrót do świata  żywych, a nie umarłych.Jeśli jesteś  na etapie niepogodzenia się ze śmiercią, to jest dobra rada Żyworódki dla wierzących. Niektórym pomaga oglądanie fotografii miejsca pochówku, jeśli nie mogą udawać się tam osobiście.Ważne by uświadomić sobie, że tego, co było już nie ma i czas iść dalej.

Co konkretnie masz na myśli mówiąc "nie wolno pozwalać sobie na wszystko " ? Co znaczy w tym zdaniu  "wszystko" ?
Popieram przedmówczynię w każdym słowie. Nieprzeżyta żałoba wróci prędzej czy później.  Od tego nie ma ucieczki. Ważne też, by mieć wokół siebie ludzi, przed którymi możesz być sobą, ze swoim smutkiem, łzami, rozpaczą. Ludzi, którzy zaakceptują ten stan bez poganiania Cię na siłę. Takie historie też pokazują kto jakim jest przyjacielem...

No, właśnie, nie uzurpuję sobie prawa do jedynie słusznych rad. Każdy inaczej przeżywa.
"Nie można sobie pozwalać  sobie na wszystko" to znaczy nie porzucać wszystkiego w celu przeżywania i rozpamiętywania osoby, która odeszła, które, moim zdaniem, nic dobrego nie przyniesie.   Wyobraźcie sobie, że ktoś porzuca pracę, obowiązki, bierze  zwolnienie lekarskie i całymi dniami  rozpacza wskutek odejścia bliskiej osoby.   
Jednym pomagają wyimaginowane rozmowy ze zmarłym,  dla innych natomiast  jest to destrukcyjne.

To jeszcze jedną modlitwę polecam ci odmawiać, przed zaśnięciem:
'Chroń mnie Dobry Boże, gdy się spać położę,
niech Twoi Anieli, staną przy pościeli,
dałeś mi dzień cały żyć dla Twojej Chwały,
daj, bym wstała zdrowa, chwalić Cię od nowa"

Opisany sen, jest dosyć koszmarny, a ja bym tak go interpretowała:
trzymasz męża, tu na ziemi swoim bólem i wszystkimi emocjami związanymi z jego śmiercią. Mąż nie przeszedł na "drugą stronę", na stronę "światła", nadal jego dusza jest na ziemi i on "myśli", że żyje. Z czasem może stać się duchem, a duchy żywią się energią istot żywych.

Znakomicie opisuje ten stan przejścia Wanda Prądnicka w książce pt. "Opętani przez duchy":
"(...)Duchy to dusze ludzi, które po śmierci ciała fizycznego nie zdecydowały się przejść na drugą stronę kurtyny śmierci.
Dzieje się tak ze względu na fakt, że z różnych powodów przegapiły własną śmierć, nie miały odwagi odejść w zaświaty lub zostały zatrzymane, czy wręcz ściągnięte z drogi przez opłakujących te dusze bliskich.(...)"
Polecam do przeczytania.