Nienawidzę matki:( zrobiła mi krzywdę a jak umrze będę na pewno płakać - Netkobiety.pl

Nienawiśc to mimo wszystko ciężkie słowo.
Twoja mama jest już starszą kobietą, może już w tym wieku nie myśli logicznie, tak jakbyś chciała.
Może dałoby się na niektóre sprawy przymknąc oko.

Zawsze tak zle było między Wami?
Jakąś naprawdę straszną krzywdę Ci wyrządziła?
Nie masz żadnych dobrych wspomnień związanych z mamą?

Wydaje mi się, że cały problem wyniknął z faktu, że po prostu i niestety nie dotrzymaliście słowa.
Matka odstąpiła Wam wykupione miejsce, czy grób, a Wy obiecaliście kupno innego (dziwne to wszystko, ale nieistotne, może u Was jest taka możliwość), a więc obiecaliście, a następnie zmieniliście zdanie, bo doszliście do wniosku że nie było sensu tego robić.
Trzeba było nie obiecywać, albo dotrzymać słowa, lub nie wchodzić z matką w układy tylko załatwić miejsce pochówku teścia  na własną rękę.
I w tym cały problem, Twoja matka poczuła się oszukana i pożaliła się (czy całej rodzinie?).
Biorąc pod uwagę, że jest to osoba w bardzo już podeszłym wieku, dziwi Twoja zawziętość i całkowity brak samokrytyki.
Przy okazji; dlaczego na swojego ojca mówisz; mąż mojej matki?

Nie było mowy o żadnym wykupywaniu grobu w zamian za miejsce dane na pochowanie teścia!. Gdyby tak było kupilibyśmy przecież nowe miejsce dla pochówku teścia. Dlatego takie żądanie wysunięte za pół roku przez matkę wzbudziło we mnie tyle negatywnych emocji i żalu, że mam czasem myśli iż ją nienawidzę.
To ja (my ) bo i mąż poczuliśmy się oszukani i obmówieni przed wszystkimi. Gdyby było inaczej, nie pisałabym takich głupstw tutaj. Nie jestem dzieckiem- ile mam lat - to w sumie  nie ma znaczenia ile ale moje lata się pokazują, obecnie 48.
Tym bardziej przeszłam traumę, że nie znałam przez tyle lat własnej  matki. Gdyby była wstrętna od samego początku
pewnie przyjełabym to jako rzecz naturalną. Bym się tego spodziewała.  Jak mogę się czuć gdy przez tyle lat wyobrażasz sobie, że masz matkę której ze wszystkiego możesz się zwierzyć a tu nagle ni z tego ni z owego dostajesz pałą w łeb- bez powodu. Sypie Ci się wszystko, całe duchowe wartości i więzy rodzinne.  Nie jest w sumie istotne to o co poszło ale właśnie krzywda duchowa nam wyrządzona jak byśmy byli czemuś winni.  Sama ofiarowywała to miejsce dla teścia, bo teściowa chciała męża skremować i pochować na Wólce. 
Pisałam swoją wypowiedź pod wpływem silnych emocji, może rzeczywiście stwierdzenie, że jej nienawidzę jest tutaj za mocne? Ale rozbiła rodzinę na stare lata, skłóciła ze sobą z tak głupiego powodu. Idą Święta a my znów osobno dlatego tak mnie wzięło ale czy to tylko nieporozumienie- nie to jednak aż starość i despotyzm, brak logicznego myślenia jakieś starcze zacietrzewienie, nie wiem jak to nazwać.   
Właśnie, nic więcej nie jest na rzeczy i to jest najgorsze. Chciałam się tylko wyżalić. Wiem, że mój problem nie jest aż taki duży jak niektórych tu osób, ale dla każdego jego kłopot jest najważniejszy.
Niby na siłę możemy się pogodzić ale po co jak nic już nie jest i nie będzie takie same. Ta zadra co siedzi w moim sercu będzie zawsze- może jestem za uczuciowa ale od najbliższych osób oczekuję wszystko albo nic.

To jest decyzja.
Obyś nigdy nie żałowała, że przy niej trwałaś.