Co jest nie tak w tym związku? - Netkobiety.pl

Nawzajem się nie szanujecie i nic dobrego z tego nie wyniknie.
Ponadto to, że nie widzi potrzeby przedstawiania Cię znajomym świadczy, że nie traktuje waszego związku jako czegoś poważnego i trwałego.

Sory ale co masz do mojej pisowni?  Nie robiłam kropek i przecinkow ok ale o co Ci chodzi? 

Co do wcześniej przecież ja go bardzo szanuje.... On mnie przedstawił swoim rodzicom Chodzimy do nich na jakieś imieniny itp. Chodzi o to że nie mam dostępu do jego kolegów bo on mówi że jest zazdrosny i gdzie ja go niby nie szanuje?

6 lat to dużo, a mówisz, że tlyko pierwsz ekilak miesiecy trkatował cię jak księżniczkę. Mi się wydake, że taki zwiazek - jak ktoś wyzej pisał bez wzajemnego szacunku, nie ma szans...

Czyli jest jeszcze gorzej. Nie dość, że nawzajem się nie szanujecie, to jeszcze sama siebie nie szanujesz. Zrezygnowałaś z własnego życia dla takiego księcia? Błagam! Uderz się teraz mocno i otrzeźwiej!

Poniżej link do wątku o podobnym księciuniu, choć tam on nie jest chyba taki udany jak Twój i autorka wątku ma trochę oleju w głowie.
http://www.netkobiety.pl/t93402.html

Generalnie przypomnij sobie gdzie zgubiłaś własną osobowość i godność. Znajdź je i wywal księciunia.

Edycja: Przyda Ci się lektura na temat związków toksycznych. Nie miej złudzeń, bo Twój właśnie taki jest. Twoje zupełne podporządkowanie i jego kompletna dominacja niepoparta niczym świadczą o tym dobitnie.

Edycja 2:
Przeczytałam po raz kolejny to co napisałaś i własnym oczom dalej nie wierzę:

Zacznij nazywać rzeczy po imieniu. Twój narzeczony to leń i pasożyt. Ty przy nim stałaś się nikim, bo nie masz już własnego zdania, ani życia. Wybierz się na terapię, bo nie widzisz tego kim on jest i kim się stałaś.

Bardzo mi przykro jajo92 i w tym problem ze wyobrażam sobie z nim rodzinę bo naprawdę nie przeszkadzaloby mi że zarabiałby mniej ale ważne by było że w ogóle chciałby iść do pracy ze w ogóle chciałby,, zaslugiwac ''na mnie.  Nie będę ukrywać boli mnie to jak widzę jak szanują swoje kobiety faceci które są na ich utrzymaniu i  są po prostu ładne.  A ja co ładna i wszystko bym mu dała a on nic tylko by wykorzystywał.... Niby mi mówi że mnie kocha i to bez przymusu ale co znaczą słowa? Serio nie zależy mi żeby facet dużo zarabiał i mnie obdarowywal ale żeby chociaż żeby się starał że tak było a nie jawnie pokazywał że ma to gdzieś i najchętniej zerowal by na mnie. Dodam jeszcze że ostatnio ktoś mi wyznał miłość i był również studentem mojego kierunku no ale ja bez namysłu powiedzialam kocham swojego chłopaka ta osoba wie jak on mnie traktuje i powiedziała że nie wyjdzie nam i tak....

Wiesz Ala, ale rodzina to nie tylko kwestie finansowe (choć tez). Nawet jeśli uznasz, ze zarobisz sama na wasze utrzymanie, to nie obawiała byś się, ze zwyczajnie nie masz w nim oparcia, nie masz na kogo liczyć w razie problemów czy choroby? Poza tym on ciebie nie szanuje...Wydaje mi się, że Ty masz nadzieję, ze on się zmieni, ale to raczej mało prawdopodobne. Postaraj się spojrzeć na twój problem z boku. Co byś doradzila przyjaciółce, które jest w takiej samej sytuacji?? Wiem, że  to łatwo się mówi, ale ja bym poradziła "kopnij go w dupe". Druga sprawa, nie powinnaś pozwalać na takie zachowanie, na jego bierność czy okazywanie braku szacunku. On widzi, że  dla Ciebie nie ma granicy. Może leżeć brzuchem do góry, a Ty i tak nad nim skaczesz. Mimo tego wszystkiego co robi, a raczej czego nie robi, Ty z nim trwasz. Przyzwyczaił się do myśli, ze Ty to nigdy nie zostawisz, dlatego tak Ciebie traktuje i jest jak jest. Rozmawiałaś z nim o tym, co Ci się nie podoba, czego od niego oczekujesz, o waszych problemach? Powinnaś mu uświadomić ze nie jesteś z nim szczęśliwa na dzień dzisiejszy, ale ze go kochasz i chcesz poprawic wasza relacje. Oczywiście wyjasnij, ze nie chodzi o to, ze on czegoś nie ma itp, tylko o jego stosunek do Ciebie i życia.  To sie ewidentnie powinno zmienić, choc szczrze mowiac nie wierze w to, ze jego charakter i styl zycia sie zmieni...Tak jak piszą dziewczyny wyżej, to jest trochę toksyczne wszystko. Odpowiedz sobie na pytanie czy jesteś z nim szczęśliwa .

Myślę,  ze autorka z nim jest z "milosci" i niczego więcej chłopak nie spełnia jej minimalnych oczekiwań, jest jej źle, ale z nim jest z jakiegoś powodu.
+
Jesteś za dobra autorki! W sensie za dobra dla niego, starasz się za bardzo. On tego nigdy nie doceni, skoro przez 6 lat nie potrafił. Doceni jak straci. Tak przynajmniej skończyło się u mnie.

Sama jestem ciekawa co odpiszesz, dlaczego z nim jesteś, dlaczego to kochasz?

Trochę przesadzasz. Dlaczego, nie może być tak jak autorka pisze? Istnieją takie dziewczyny i takie sytuacje. Żeby było Ci lepiej ma napisac: "jestem głupia i brzydka, a on mnie nie szanuje"? Opisuje dany stan faktyczny i jak ona go ocenia. Normalne.

Sory ale nie jestem w siebie zaopatrzona tylko mówię tu Wam obcym ludziom faktyczną sytuację.  Wiesz u mnie osoby z kierunku zalewają fejsa zdjęciami z zajęć bo kim oni nie są że medycynę studiują ja tego nie robię a poszłam na te studia bo mnie ciekawią i chce robić coś dobrego dla innych i żeby mieć też szacunek nie ukrywam,  pieniądze drugorzedna sprawa.  Swoich fot też nie publikuję bo po pierwsze on nie pozwala po drugie nie muszę ogłaszać całemu światu jaka że mnie piękność,  tutaj muszę o tym powiedzieć żeby przestawić istotę problemu więc proszę Cię nie urażaj mnie takimi słowami.

Widzisz dane dotyczace Twojej sytuacji materialnej czy Twoich rodzicow, urody, tego na jakim kierunku jestes sa tutaj zbedne.
Nie zauwazasz tego i podkreslasz poraz kolejny.
Widac jest to dla Ciebie wazne.

Kurczę, trudna sytuacja, jeśli tak go kochasz to walcz pogadaj z nim i daj ultimatum. Wskaż co jest nie tak, co nadaje się do zmiany. Powiedz, że kochasz, ale tak dłużej być nie może. Jeśli Cię również kocha to postara się dla Ciebie zmienić to i owo. Natomiast zazdrość jeszcze nie świadczy o miłości. Wielu jest psów ogrodnika lub samców alfa, co to są zazdrosni "bo to jego", ale nie ma tu jeszcze mowy o większych uczuciach.

Jedyne co możesz zrobić to rozmowa, ale jeśli mam być szczera to uważam, ze zmarnujesz sobie z nim życie. On Cię nie szanuje, nie docenia, z opisu jawi mi się postać takiego mało inteligentnego prostaka ( sama piszesz ze potrafi Cię zwyzywac), zazdrosnego bo co kumple powiedzą. Chyba bardzo chciałby też dominować w tym związku, stąd nakazy/zakazy, do kumpli Cię nie zabiorę bo coś tam, zdjęć na fb też nie bo Pan nie każe. Od znajomych Cię odciął.
Fajne poczucie humoru i to że Cię broni przed innymi nie załatwią wszystkiego, a wręcz to niewiele przy jego innych wadach.
Ja bym już dawno zabrała nogi że pas. Powiedz mi, co Ty z nim robisz dziewczyno? Chyba nie jesteś zakompleksiona czy niepewna swojej wartości, żeby bać się stracić to cudo? Wiesz, ze możesz mieć dużo lepszego faceta?  Sama siebie trochę nie szanujesz, ze na to pozwalasz . Pewnie to twój pierwszy poważny związek, stąd wynikają twoje obiekcje i trudność w zakończeniu tej znajomości.
Mam nadzieję, ze otworzysz oczy i poznasz kogoś kto Cię będzie traktował jak partnerkę.
Tymczasem koniec porad z mojej strony bo już znasz moje zdanie i nie chce Cię przekonywać do niczego. Sama wiesz najlepiej co robić

Nie nie mam szacunku bo jestem głupia i wolę jak mi się kiedyś wydawało okazywać mu miłość a o sobie i szacunku do siebie zapomnieć. Jeszcze raz jeśli Chodzi o mój status majetny itp. Swoją kobietę się szanuje jeśli się ją kocha każda kobietę brzydka ładna jeśli to prawdziwa miłość,  ale często jest np.tak że kobieta się roztywa bo dużo je to facet wtedy nie stara się o nią często bo przestaje mu się podobać i dlatego chcę Wam pokazać że on nie ma powodu mnie nie szanować (oprócz tego że się go boję).  Chodzi o to że nwm jaka by musiała by być ta kobieta żeby się o nią starał.

Idź na terapię. Nie jest to atak ani sarkazm, ale szczera rada. Sama nie zmienisz swojego zachowania, ani myślenia. To widać po postach.
Zadaniem terapii nie będzie skłonienie Cię do zerwania, ale odbudowanie poczucia własnej wartości, które obecnie jest na poziomie zero. Nikt szanujący się, mający zdrowy pogląd na swoją osobę, odrobinę godności, nie pozwoliłby traktować siebie tak, jak Ty. Dopóki pozostaniesz taka, nie ma szans na jakiekolwiek zmiany w związku. Sądzę, że nawet taki burak jak Twój chłopak, jeżeli odpowiednio mocno się nim potrząśnie jest zdolny do poprawy zachowania (choć nie wierzę, że trwałego). Ty w stanie, w jakim obecnie się znajdujesz nie możesz tego zrobić.
Inna sprawa, że jeśli pójdziesz na terapię i zakończy się ona sukcesem, to nie będziesz raczej starała się zmieniać go, tylko wreszcie po latach pokażesz mu gdzie jest jego właściwe miejsce, tj. za drzwiami, z dala od Ciebie.
Bierz się w garść, bo już przykro czytać te posty. Pomiata Tobą jak chce, a Ty mu jeszcze za to dziękujesz. Najgorsze, że zdajesz sobie z tego sprawę i nic z tym nie robisz.
Jeszcze raz: terapia.

Zaraz się dowiesz, że medycyna to nie polonistyka albo coś w tym stylu :-D

Skoro już dbamy o poprawność językową , to "naprawdę" piszemy łącznie. Niezależnie od kierunku ukończonych studiów ;-)))