Agresja męża - Netkobiety.pl

Witam, po raz pierwszy weszłam na tą stronę i postanowiłam napisać o swoim problemie. Od pięciu lat jestem związana z mężczyzną, od roku jesteśmy małżeństwem, mamy 9 miesięczną córeczkę. Niby wszystko ok ale mój mąż zaczyna być  coraz bardziej agresywny wobec mnie. Na początku naszej znajomości było cudnie, nie widziałam świata po za nim. Nie dostrzegałam nawet tego jak krzyczy po własnej matce z byle powodu. Po kłótni z matką czasem płakał przy mnie że nikt go nie rozumie. I tak lata mijały do momentu naszego wyjazdu za granicę. W między czasie kłóciliśmy się czasami, takie tam drobne sprzeczki.   Zagranicą było między nami dobrze, do momentu jak mój mąż nie znalazł pracy w dużej firmie. Zaczął nie wracać po pracy do domu tylko szedł do baru z kolegami na piwko. Zdarzyło się że kilka razy wrócił nad ranem. Nie podobało mi się to, zwłaszcza, że pracowałam na nocki w sklepie i zamiast pracować to myślałam i martwiłam się czy coś mu się nie stało. Telefonu również nie odbierał. Po takich akcjach, nastawały spokojne dni kiedy to mój mąż wracał do domu o normalnej porze. Ja nie mam nic przeciwko spotykaniu się ze znajomymi ale chodziło o to że nie dawał mi znać że będzie później. Tak przeleciały trzy lata i okazało się że jestem w ciąży. Postanowiliśmy wrócić do kraju. Wzięliśmy ślub i na czas remontu mieszkania zamieszkaliśmy u moich rodziców. I zaczęło się piekło. Mój mąż zaczął wymawiać mi że mam cytuję "pojeb... matkę" i kazał mi postawiać się jej za każdym razem kiedy próbowała nam coś doradzić. Uważa że nie umiem nikomu powiedzieć że coś mi się nie podoba tylko jemu. Ja jestem wychowana w szacunku do starszych i wolę spokojnie wytłumaczyć drugiej osobie że potrafię to czy tamto zrobić. Doszło do kłótni między nami i mój mąż wyprowadził się na niewyremontowane  mieszkanie i mieszkamy do dziś osobno. Niedawno podniósł  na mnie rękę bo nie chciałam zostawić mu dziecka  na weekend. Ale jak mogłam mu je zostawić skoro sporadycznie się nim zajmował i nie wiedział jak się takim maleństwem opiekować? Wyrzucił mnie z domu teściowej i dwie godziny czekałam pod drzwiami aż mnie wpuści do małej. Po tym zajściu powiedziałam mu co o tym myśle ale on obrócił wszystko i wyszło na to że to ja byłam winna tej kłótni. Wybaczyłam mu to i przez pewien czas miałam wzorowego męża i ojca mojego dziecka. Zaczął remontować znowu mieszkanie, za dwa tygodnie mieliśmy się przeprowadzać a on dziś zaczął wyzywać mnie i ubliżać mi za to że wczoraj wieczorem do niego zadzwoniłam bo nie potrafiłam zasnąć.  Zaczął mi grozić że lepiej żebym mu dała spokój bo to się źle dla mnie skończy. Boję się o siebie i dziecko, boję się że jak się przeprowadzimy do niego to za każdą głupotę będzie mi robił awantury. Co ja mam zrobić? kocham go ale i boję się go. Czy mam mu znowu przebaczyć wyzwiska i groźby skierowane do mnie? Mam z nim zamieszkać czy odejść od niego

Witam, po raz pierwszy weszłam na tą stronę i postanowiłam napisać o swoim problemie. Od pięciu lat jestem związana z mężczyzną, od roku jesteśmy małżeństwem, mamy 9 miesięczną córeczkę. Niby wszystko ok ale mój mąż zaczyna być  coraz bardziej agresywny wobec mnie. Na początku naszej znajomości było cudnie, nie widziałam świata po za nim. Nie dostrzegałam nawet tego jak krzyczy po własnej matce z byle powodu. Po kłótni z matką czasem płakał przy mnie że nikt go nie rozumie. I tak lata mijały do momentu naszego wyjazdu za granicę. W między czasie kłóciliśmy się czasami, takie tam drobne sprzeczki.   Zagranicą było między nami dobrze, do momentu jak mój mąż nie znalazł pracy w dużej firmie. Zaczął nie wracać po pracy do domu tylko szedł do baru z kolegami na piwko. Zdarzyło się że kilka razy wrócił nad ranem. Nie podobało mi się to, zwłaszcza, że pracowałam na nocki w sklepie i zamiast pracować to myślałam i martwiłam się czy coś mu się nie stało. Telefonu również nie odbierał. Po takich akcjach, nastawały spokojne dni kiedy to mój mąż wracał do domu o normalnej porze. Ja nie mam nic przeciwko spotykaniu się ze znajomymi ale chodziło o to że nie dawał mi znać że będzie później. Tak przeleciały trzy lata i okazało się że jestem w ciąży. Postanowiliśmy wrócić do kraju. Wzięliśmy ślub i na czas remontu mieszkania zamieszkaliśmy u moich rodziców. I zaczęło się piekło. Mój mąż zaczął wymawiać mi że mam cytuję "pojeb... matkę" i kazał mi postawiać się jej za każdym razem kiedy próbowała nam coś doradzić. Uważa że nie umiem nikomu powiedzieć że coś mi się nie podoba tylko jemu. Ja jestem wychowana w szacunku do starszych i wolę spokojnie wytłumaczyć drugiej osobie że potrafię to czy tamto zrobić. Doszło do kłótni między nami i mój mąż wyprowadził się na niewyremontowane  mieszkanie i mieszkamy do dziś osobno. Niedawno podniósł  na mnie rękę bo nie chciałam zostawić mu dziecka  na weekend. Ale jak mogłam mu je zostawić skoro sporadycznie się nim zajmował i nie wiedział jak się takim maleństwem opiekować? Wyrzucił mnie z domu teściowej i dwie godziny czekałam pod drzwiami aż mnie wpuści do małej. Po tym zajściu powiedziałam mu co o tym myśle ale on obrócił wszystko i wyszło na to że to ja byłam winna tej kłótni. Wybaczyłam mu to i przez pewien czas miałam wzorowego męża i ojca mojego dziecka. Zaczął remontować znowu mieszkanie, za dwa tygodnie mieliśmy się przeprowadzać a on dziś zaczął wyzywać mnie i ubliżać mi za to że wczoraj wieczorem do niego zadzwoniłam bo nie potrafiłam zasnąć.  Zaczął mi grozić że lepiej żebym mu dała spokój bo to się źle dla mnie skończy. Boję się o siebie i dziecko, boję się że jak się przeprowadzimy do niego to za każdą głupotę będzie mi robił awantury. Co ja mam zrobić? kocham go ale i boję się go. Czy mam mu znowu przebaczyć wyzwiska i groźby skierowane do mnie? Mam z nim zamieszkać czy odejść od niego