Wampir emocjonalny, energetyczny czy coś w ten deseń ? czy istnieje ? - Netkobiety.pl

Vianne na początek spróbuj sobie odpowiedzieć na następujące pytania:
1. Dlaczego rozmowa z tą osobą wprawia Cię w zły nastrój?
2. Czy masz wrażenie, że ta osoba w głębi duszy nie lubi cię, nawet jeśli nigdy ci tego nie okazuje?
3. Czy kontakt z tą osobą odbiera ci poczucie własnej wartości?
4. Czy obmyślasz sposoby unikania tej osoby?
5. Czy zdarza ci się wybuchnąć, podnosić głos, jąkać się, tracić pewność siebie rozmawiając z tą osobą?
6. Czy rozmawiając z tą osobą, starannie dobierasz słowa i zważasz na to, aby jej nie urazić?
Jeśli na jedno lub więcej pytań twoja odpowiedź brzmi >tak< oznacza to, że masz do czynienia z osobą toksyczną, która może   mieć szkodliwe działanie na twój organizm, na twoją psychikę. Skąd się bierze energetyczny wampiryzm ? Każdy z nas wytwarza swego rodzaju fale , energię a nasz system energetyczny jest bezpośrednio połączony z systemem nerwowym.Wampiry energetyczne nie potrafią wytworzyć wystarczającej ilości energii pozwalającej im przeżyć....
Tacy ludzie zazwyczaj nie zdają sobie sprawy, że osłabiają innych. Spotkanie z  niemi powoduje jednak, że czujemy się rozdrażnieni, słabi, smutni, nic nam nie wychodzi. Dłuższy kontakt może skończyć się bólami głowy i chorobami. Osoba będąca wampirem może być powszechnie lubiana i ceniona, tylko ludzie z jej otoczenia podświadomie wolą unikać z nią kontaktów. Jak się bronić ? Nie jest to łatwe , najlepiej unikać takiej osoby, bo będzie działać osłabiająco. Można nosić przy sobie kryształ górski - ona nas obroni przed złą energią innych ludzi (trzeba go tylko koniecznie płukać 2-3 razy w tygodniu w zimnej wodzie, żeby zachował moc)

Też miałam kiedyś bliskie spotkanie z takim Wampirem. Zawsze byłam osobą bardzo uczynną i nastawioną na to, że gdy tylko ktoś czegoś ode mnie potrzebuje a ja mogę pomóc, to po prostu zgłaszam się na "ochotnika" z miejsca i takiej osobie pomagam. Od mojego wampira energetycznego  nauczyłam się, że nie można być ani za dobrym, ani za uczynnym, a jak się coś mi w kimś czy czyimś działaniu nie podoba to należy powiedzieć to wprost.

Pamietajmy o tym, ze w pewnym sensie to my sami przyciagamy osoby, ktore sa dla nas problemem. I jak bysmy tego zjawiska nie nazwali: wampir energetyczny, toksyczny typ, etc. Przyjaciolka, ktore zwierza sie nam z kazdego sms-a od chlopaka, siostra, ktora wyrzuca na nas negatywne emocje. Po przez swoja postawe przyzwalamy, na takie zachowania.

Eliza-w twoim przypadku nie jest dobrym rozwiazaniem "odciecie" sie od siostry. Domyslam sie, ze dzielicie jedno lokum, moze pokoj. Laczy was pokrewienstwo krwi. Byc moze czujesz sie jej zobowiazana, stad wysluchujesz cierpliwie zrzedzenia, krytyki, niezadowolenia.

Uwazam, ze powinnas wyznaczyc granice swojej relacji z siostra. Jest to Twoje osobiste prawo powiedziec "nie", "wybacz, ale jestem zmeczona", "prosze, nie przeszkadzaj mi teraz". Po wielu probach Twoja siostra zauwazy zmiane, nie bedzie jej tak latwo wkraczac w Twoja prywatnosc (chocby byl to relax na kanapie). Pamietaj, ze jest to kwestia Twojego zdrowia psychicznego, samopoczucia, dobrego nastroju. Nie pozwoj komukolwiek natarczywie wkraczac w twoja prywatna przestrzen, bez Twojego przyzwolenia.

To są osoby które wyciągają z nas energie. Moja przyjaciółka ma w rodzinie takiego wujka. Zawsze jak przyjeżdżali, źle się czuli, najmłodszy dzieciak wymiotował, myśleli, że to na skutek zmiany klimatu. Jak mama przyjaciółki poszła do bioenergoterapeuty, tylko pokazała zdjęcie owego wujka, terapeuta 'odczuł' złą energię i wytłumaczył skąd dziwne samopoczucie domowników. Dziwne to, ale jak widać jednak prawdziwe...

Niech sobie wyobraża taki ochronny kokon przez który nikt nie może się przebić.

Tak. Moim zdaniem takie osoby istnieją i jest ich coraz więcej w naszym gronie. Wydaje mi się, że duży wpływ na to ma otoczenie, niestety pogłębiające się depresje, bardzo dużo złych emocji. Ludzie szukają dobrej energii. Ja miałam w swoim otoczeniu, bliskim bo w pracy, osobę, która bardzo źle na nas działała. Po prostu wysysała z nas całą energię. Kiedy z nią pracowałam czułam się bardzo niekomfortowo, w dodatku zawsze wracałam do domu bardzo zmęczona, chociaż nie miałam dużo pracy. Wydaje mi się, że ona właśnie była takim energetycznym wampirem, który zabierał naszą, moją dobrą energię.

Kiedys w pracy mialam taka znajoma i bylam zmuszona na codzienne miec bardzo bliski kontakt z nia ze wzgledu na prace.Ona chciala byc zawsze najlepsza manipulowala ludzmi,byla swietna aktorka potrafila dobrze odwrocic kota ogonem wiele klamala dopowiadala .Wykorzystywala czyjes slowka na kogos niekorzysc,spekulantka ze to nie ona ta zla tylko ktos inny zly gorszy na swoja korzysc tak potrafila obrocic.
Byla tak naprawde strasznie egoistyczna zakochana w sobie zeby tylko ja podziwac wszystko mialo sie krecic wokol jej osoby ze jest najladniejsza i tym samym ze lepsza od innych i dawala to dyskretnie odczuc innym kobietom ze to ona jest ta najpiekniejsza lepsza,i ze to co najlepsze to  jej sie nalezy a i twierdzila ze kobiety nienawidza ja za jej wyglad,bo jest taka piekna,ale tak naprawde chodzilo o cos innego niz jej wyglad,to jej sposob bycia ,zachowanie uwazanie sie za lepsza odpychalo od niej zrazalo.

Dobre pytanie odnosnie tych amuletow.Rozumiem Cie doskonale rowniez mam taka rodzinke,czesto z kogos wysmiewaja sie obgaduja,w rodzinie mam kuzynke i bardzo czesto o niej mowia,obgaduja ja,ostatnio slyszalam nawet ze mowili o niej ze brzydka jest,ze sie postarzala itp no ale dziwne by bylo gdby tak samo wygladala jak majac 20 lat,
ale Ona wcale brzydka nie jest,tez niezbyt kolorowe ma zycie.Wiele wycierpiala w swoim zyciu.Jak tak sie ich slucha,jak tak niesprawiedliwie ja oceniaja to czlowiekowi az sie gorzej robi i jak takim ludziom zaufac ? zwierzyc sie? rozmawiac z nimi ? Przeciez to.../taki typ ludzi i tak nic nie zrozumie.Nie warto sie zwierzac.

Są osoby po prostu złośliwe, które uważają się za nie wiadomo kogo i tyle. Wszędzie szukające czegoś by się wtrącić czy skrytykować.
Cała sprawa wyjaśniona. Eliminować takie osoby z towarzystwa i tyle. Nawet jeśli to matka. No to sorry.

Tylko jedna sprawa, też czasem trzeba spojrzeć na sytuację i ją racjonalnie ocenić. Bo czasem po prostu komuś zależy na czymś i chce nam pomóc. A to my jesteśmy nienormalni i nie słuchamy mądrych rad.

Nie wiem czy jest ktoś taki z definicji. Wydaje mi się, że po prostu na różnych ludzi różne osoby mogą tak działać. Nawet ludzie, którzy kiedyś dawali radość czy siłę. Mam przyjaciółkę, z którą przeżyłam bardzo wiele, byłyśmy naprawdę blisko, nawet jak nie widziałyśmy się kilka miesięcy to jak się spotkałyśmy to było tak, jakby minął dzień. Ale po ostatnich jej perypetiach miłosnych coś się w niej zmieniło (i ja też pewnie się zmieniam, jak każdy), ale każde spotkanie z nią mnie męczy. Wychodzę absolutnie wykończona, wypompowana, wyżęta, wymięta. Mimo że gadałyśmy o fajnych rzeczach, dobrych, pozytywnych czy po prostu o życiu, czuję się jak po wędrówce przez Mordor.

Wątpię, że wszyscy wokół niej tak mają, po prostu na mnie tak działają rozmowy z nią ostatnio.

Żyję z takim kims, kto kradnie mi sily walcze juz dlugo.Rada.Odejść!

Wampiry energetyczne istnieją. Niektórzy psycholodzy zaliczają do tego grona osoby z tzw. zaburzeniami osobowości. Owszem, często te osoby nie są świadome swojej toksyczności, a niektórzy to świadomi manipulanci, którzy wykorzystują innych albo podnoszą swoje poczucie własnej wartości kosztem innych osób.
Osoby powyżej opisały konkretne przypadki takich wampirycznych zachować, ale ja mam pytanie do autorki tematu:
- co konkretnie ta osoba robi? jakieś konkretne zachowanie? Co konkretnie jest nie halo?
Autorka pisze, że tamta nic jej nie zrobiła, że jest stosunkowo miła. Ale czy jakoś absorbuje swoją osobą całe otoczenie?
Dziewczyna jest nowa w pracy, może zwyczajnie jest spięta i stresuje się, bo jeszcze się nie przyzwyczaiła? Może jest mocno introwertyczna? To nie czyni jej wampirem. Moim zdaniem autorka za mało napisała, aby móc podejrzewać wampiryzm.

Ja ostatnio zauwazylan ze od poltora roku jestem w bliskich kontaktach z wampirem. I dopiero teraz to zauwazylam. Czuje sie jakbym kompletnie zapomniala kim jestem, przestalam sie odzywac a bylam zawsze dusza towarzystwa. To jak w tym filmie Mother z Javierem Bardemem. Z przerazeniem odkrylam ze nawet stalam sie nielogiczna, zapominam (a mialam swietna pamiec), nie mowie prawie nic, siedze w kacie czasem godzinami I mysle zamiast podjac dzialanie, czuje sie przez niego gorsza, glupsza brzydsza, przestalam mowic o wlasnych pogladach.