Mama dewotka, ojciec antyklerykał, ja deista - jak się dogadać? - Netkobiety.pl

Wielu katolików twierdzi,  że za wiarę życie odda. W praktyce wygląda to tak jak w Twoim domu. Czują się lepszymi katolikam gnojąc Cię za poglądy. Zero poszanowania dla drugiego człowieka. Nie wydaje mi się byś mógł cokolwiek wskórać. Jak chcesz spokoju to graj przed nimi umiarkowanego katolika. Tacy ludzie nigdy nie zrozumieją inności.  Ciesz się, że gejem nie jesteś (chyba).

Nie, gejem nie jestem i nie popieram , a wyprowadzka na razie odpada, bo studiuję!!! Chodzi o to, że ja nie mam zamiaru grać przed nimi niedzielnego katolika, bo to mnie dobija w tym całym "teatrzyku".

Tak, masz rację. Studiują i pracują jednocześnie, ale wtedy studiują zaocznie. Ja jestem na dziennych i muszę od pon. do pt. siedzieć na uczelni. Kto mi da pracę na same weekendy? Dobrze, że studia tylko 3 lata (pierwszy stopień studiów) i potem mogę sobie iść w świat Zresztą nie o to chodzi. Chodziło raczej o to, jak się dogadać z rodzicami, żeby przez te 3 lata pod jednym dachem nie zwariować.

To chyba nie będzie trudne. Najciężej jest w takich sytuacjach, jak Wielkanoc, dzielenie się opłatkiem na Boże Narodzenie czy kolęda. Muszę siedzieć przy wspólnym stole, bo "tak każe tradycja", a tak naprawdę w ogóle się z tym nie identyfikuje. Imieniny czy urodziny matki też mnie dobijają, bo zamiast spędzić czas razem sprasza mi do domu kler!!!

Szakisz,  jesteście wszyscy troje w bardzo trudnej sytuacji, każdy samotny, bo nikt nikogo nie rozumie. Mama jest samotna w swojej religijności, bo chociaż ma Boga, to chcialaby wielbić Go w towarzystwie męża, chodzić z nim razem do kościoła, pogadać co ksiądz powiedział na kazaniu itd. Gdyby to miała, wystarczyloby jej pójść raz w tygodniu...Tatę wkurza to co widzi i racjonalnie ocenia w katolickim kościele jako miałkie, niskie, na pokaz, fałszywe, często nie mające wiele wspólnego z Bogiem i Wiarą, a wręcz temu zaprzeczające. Utożsamia Boga z księżmi, biskupami i odwraca się od kościoła, co rani Twoją mamę. Ty jesteś między nimi, jak między młotem i kowadłem i masz tego dość. Każde z Was okopało się na swojej pozycji. Może powiedzcie sobie przy okrągłym stole co każdego z Was boli i jaka jest Wasza instrukcja obsługi. Spokojnie, kulturalnie, bez emocji opowiedzcie sobie o swoich oczekiwaniach, może razem dojdziecie do jakichś uzgodnień. Rozmowa, nie pretensje i żale. a jak się nie uda,  uszanować zdanie drugiego i pogodzić się z tym, że każdy z nas jest jaki jest i widocznie inny nie będzie. Dajecie sobie wsparcie jako członkowie rodziny to już dużo, choć w tej istotnej dziedzinie jaką jest religia, będziecie oddzielni... Tak to widzę. Mam podobnie, chociaż oczywiście inaczej. Tołstoj powiedział w "Annie Kareninie", że każda szczęśliwa rodzina jest do siebie podobna, każda nieszczęśliwa, jest nieszczęśliwa na swój sposób....

Ja tam do KK nic nie mam, kiedyś byłem bardzo religijny. Po prostu wszystko zweryfikowałam i doszedłem do wniosku, że prawdy w nim głoszone nie mają żadnego pokrycia w moim życiu. Wkurza mnie też zakłamanie ludzi, którzy KK tworzą. Każdy ma go w "głębokim poważaniu", ale jak przychodzą święta to wszyscy walą tłumnie na mszę, bo "tak trzeba". Jak taki Kościół ma być wiarygodny, ja się pytam.

Cat, znalazłem swoją drogę, tu masz wyjaśnienie:

DEIZM - pogląd uznający istnienie Boga, ale negujący jego ingerencję w ludzkie sprawy. Deiści pojmują Boga nieosobowo ? ich zdaniem stworzył on świat, wszystkie byty materialne i rządzące nimi prawa, na tym jednak jego rola się kończy. Bóg nie interesuje się losami świata, nie wysłuchuje modlitw i nie ingeruje w ludzką egzystencję.

Problem tylko w tym, że muszę jeszcze 3 lata przemęczyć z ludźmi, którzy mnie nie rozumieją. Z ojcem nie ma większych problemów, bo w wielu kwestiach się zgadzamy, ale z mamą to inna bajka.

Mi też jest dziewczyno smutno, że musiałem obalić cały swój poprzedni światopogląd i wybudować nowy, ale życie niestety nie oszczędza

Bardzo śmieszne, ale może zamiast mnie wyśmiewać pomyślała byś, że to że jestem młody nie znaczy że nic nie wiem. Nie znasz mnie i nie wiesz, jakie mam doświadczenia, więc wstrzymaj się z osądem Nie przyszedłem tu pisać autobiografii, ale mając takie zdanie ośmieszasz sama siebie. Bez urazy, bo ja się nie gniewam

Możesz tatusia zapytać...tato  jestes antysemitą a modlisz się do Żyda?

Często próbowałem, uwierz mi. To był bardzo ciekawy sposób przerwania z nim dyskusji o religii Niestety zostaje jeszcze mama...

Sprasza Ci do domu kler? Jej dom, jej goscie, jej sprawa. Może pora zacząć żyć po swojemu na własny rachunek?

Alez oczywiście! To samo proponowalam.
Ale Autor stwierdzil, ze jak sie studiuje na dziennych, to sie nie da pracowac ;-P
W zwiazku z tym, jeszcze przez 3 lata (co najmniej) bedzie narzekal.

Zgadzam się z tobą Merredithhh we wszystkim poza jednym:

Ty sugerujesz się tu jednym tematem założonym na forum, a ja mówiłem całościowo. To jest jeden z mniejszych, naprawdę malutkich problemów. Gratuluję "bystrości"

szakisz i jak tam?

Wiesz Cat, wcale nie najgorzej. Poza tym, że w domu zrobiło się chłodno i nieprzyjaźnie. Do tego mama nie może się pogodzić z moją decyzją, ale mogło być o wiele gorzej

muzykaduszy posłuchałem rad starszych kolegów i koleżanek i po prostu omijam ten temat w domu szerokim łukiem. Nie ma dla mnie tej sfery. Jeżeli chcę podyskutować o religii i wierze, wchodzę tutaj. Zawsze znajdzie się coś ciekawego, chociaż dla mnie temat wiary w Boga to po prostu "temat rzeka". Można by było przedyskutować całe życie i nic by z tego nie wynikało, bo to jest zbyt osobista sfera ludzkiego życia.

Nie za bardzo wiem co tu miałaś na myśli. Jeśli mówisz o powrót w progi forum to jestem tu cały czas jak widzisz Jeżeli zaś mówisz o ponowną zmianę poglądów i "zawrócenie" z powrotem na wiarę to nie sądzę. Z moją decyzją nosiłem się ponad rok. Przeanalizowałem wszystko: począwszy od tego jak będzie wyglądać moje życie, a skończywszy na tym jak zareaguje rodzina. Kosztowało mnie to dużo wysiłku psychicznego i dobrze, bo cieszę się z tego co jest teraz. Nie sądzę, bym chciał kiedykolwiek wracać do poprzedniego stanu rzeczy.

Nie rozumiem o jaką Ty wiarygodność pytasz, czego wymagasz od Kościoła?

Mów mi Filip

Szakisz tak jak myślałem nie rozumiesz co to jest Kościół. To nie jest coś elitarnego, tylko dla najlepszych i wybranych. Nie na darmo Kościół nazywany jest powszechnym. To miejsce dla wszystkich. I tych bardzo świętobliwych, ale i dewotek, antyklerykałów, hipokrytów i innej maści grzeszników. Kościół nie ma prawa ich weryfikować jak Ty chcesz. Weryfikację obiecał dopiero Bóg i jemu pozostawmy oceny. Jeżeli taka forma Kościoła Ci nie odpowiada, czujesz się lepszym i bardzo przeszkadzają Ci grzechy innych ludzi, to faktycznie nie masz co w takim Kościele szukać.

Mów mi Filip

Ateistka..Ciekawe jak długo nią jesteś i co sprowadziło cię na tę drogę. Ale chętnie z Tobą o tym podyskutuję na forum poniżej, w opisie Kasiu..Pozdrawiam

Nie widzę w tym nic niezwykłego. Chodzi mi po prostu o życie według tego co się wyznaje. Osobiście nie trawię, gdy ludzie jedno mówią, drugie robią. Nie mogę zrozumieć gdy (tu nie wytykam nikogo palcami, mówię tylko ogólnie) cały czas skaczemy sobie do gardeł, a dwa razy w roku przed świętami pójdziemy do spowiedzi (stąd te kolejki) i mamy "konto czyste". Potem znowu wszystko odstawiamy na bok i żyjemy sami sobie. Sorry, że tak uogólniam, ale tak robi typowy statystyczny katolik, a takich jest najwięcej. I to wszystko dla wierności tradycji. Jak dla mnie, jak mówiłem - czysta hipokryzja.

szakisz - a może w skrócie spytaj, czy zależy im tylko na własnym zadowoleniu, czy biorą też twoje po uwagę. To czego ty chcesz. Bo każdy ma tylko jedno życie i powinien je przeżyć po swojemu.

Ta a kobiety to gwałcą im Ci źli chrześcijanie zaraz po pacierzach.

Mów mi Filip

No to po co podajesz hinduizm jako przykład nadreligii, w której wszystko jest tak pięknie? Czy w społeczeństwach o tradycji chrześcijańskiej masz kasty? A jaką masz role kobiet w porównaniu z hinduizmem? Chrześcijaństwo na tamtym gruncie jest wyznaniem zbyt nowoczesnym i rewolucyjnym.
Wydaje mi się, że robisz błąd typu najlepiej jest tam gdzie nas nie ma.

Mów mi Filip

Ja nie mam nic przeciwko społeczeństwu kastowemu. Jeszcze 200 lat temu w Polsce istniał również podział społeczeństwa na biednych i bogatych. Małżeństwa były aranżowane w obrębie jednej klasy. Kto miał pecha urodzić się jako biedny po prostu umierał biedny. Teraz to wszystko się pozmieniało, mamy równouprawnienie, ogólnonarodowy dobrobyt, ale wystarczy spojrzeć wokół, by potwierdzić prawdę, że jak wszyscy mają wszystko to nikt nie ma nic. Piszesz, że katolicyzm jest dla Hindusów przejawem rewolucji i nowoczesności. A ja ci powiem, że ile lat toczy się historia człowieka to nie pamiętam, żeby porządek wprowadzony po rewolucji był lepszy od tego sprzed. Może narażam się teraz swoimi słowami, ale tak myślę. Poza tym podział społeczeństwa na kasty u Hindusów wcale nie wypływa z wyznawanej religii. Jest po prostu zapisany w tradycji i kulturze.

Z punktu widzenia chrześcijańskiego, to jednak przyczepię się do ducha tej wypowiedzi. Przeżyć nie po swojemu, a jednak tak jak Bóg chce, wtedy będziemy w pełni szczęśliwi. Czego sobie i innym życzę.

Mów mi Filip