czy jestem złą przyjaciółką - dramat w relacji- o co chodzi? - Netkobiety.pl

Kontakt idzie w dwie strony.  Rozumien, ze Twoja przyjaciolka takze do Ciebie pisala, probowala dzwonic itp. Bo jezeli sama milczala to niepowinna miec pretensji. Ja tez tylko czekam az jedna kolezanka mi wygarnie nie odzywanie sie(pisze o tej co kazala mi na policje dzwonic z innego mojego tematu). Ale ona napisze jak bedzie w potrzebie , bedzie "Julia dej prosze £20 na zakupy bo nie mam". A teraz ja do niej pisze,dzwonie to wiecznie jest zajeta albo wogole nie odpisuje. Dzisiaj juz ostatni raz sprobuje do niej zadzwonic i napisze.  Jak nie odpowie to juz koniec kontaktu z nia. A za jakis czas zadzwoni z pretensjami co ze mnie za kolezanka, ze sie nia nie interesuje taaaa ,bo ona mysli, ze ja to musze codzien do niej pisac i dzwonic a ona to sobie moze odebrac telefon i odpisac, kiedy tylko bedzie chciala

Wymowka = slub haha no nie , tego jeszcze nie grali. A skad wiesz ze sie nie interesowalam i nie pisalam do niej w trakcie slubu? Mialam to wypisywac w wielkim elaboracie tu na forum opisujac kazdy szczegol? Dla mnie bylo to przeszkoda- mieszkamy 250 km od miejsca slubu, wszyscy mieli auta ja nie. A pociagi do Jeleniej Gory akurat w tamtym tygodniu nie kursowaly. Nie bede dorozka dojezdzac 250 km z innej czesci Polski.
Moj urlop to przelom pazdziernika i listopada a slub to wrzesien. Poza tym Twoj post brzmi bardzo zero jedynkowo i z zarzutem jakbys bardzo w ta sytuacje byla zaangazowana emocjonalnienie. Wyrzucasz mi cos nie znajac mnie, a nie dajesz konstruktywnej krytyki. Slowa “powinnas”, “myslalas o wyjezdzie” sa bardzo nie na miejscu, bo Ciebie tam nie bylo, nie jestes bohaterem tych sytuacji, tylko obca osoba, ktora jest na forum. Zakladasz z gory cos co nie jest prawda. Takze Pozdrawiam i zycze milego dnia !

Nie zrobiłaś nic złego ani nic nieodpowiedniego. Po prostu tak czasami jest ze relacja ma swój termin ważności. Z mojej perspektywy Twoja przyjaciółka bardzo egoistycznie się zachowuje i jak piszesz nie masz obowiązku meldowania jej non stop co się u Ciebie dzieje a telefon działa w dwie strony. Niestety u mnie niemal każda relacja się rozpadła bądź rozpada. Były takie które bardzo przeżywałam myśląc ze to moja wina ... nie staraj się za wszelka cenę naprawiać tego - niech płynie ta relacja swoim tempem. Jak będzie dobrze to super a jak nie to trudno. Wiem, ze to trudne ale odpuść trochę.

Ja wychodzę z założenia, że przyjaźń to nie jest dożywotnie zobowiązanie do meldowania o wszystkim.
Owszem, jak moja psiapsi nie odzywa się za długo - wysyłam konktrolnego smsa, tak samo ona do mnie.
Bywa też czas, gdy codziennie wymieniamy się wiadomościami.
Mam też przyjaciela, z któym kontaktujemy się raz na jakiś czas, każde z nas ma swoje życie, któe należy szanować.
DTak, jak mówi Klaryssa -  niektóe znajomości po prostu się wypalają.

Trochę robisz dramę. Po powrocie z urlopu nie odzywałaś się przez 2 tygodnie. Ok. Byłaś chora, ale ona o tym nie wiedziała. Poza tym nie miałaś chyba gorączki przez 2 tygodnie. Zatem mogłaś się do niej odezwać. Poza tym zawaliłaś to zlecenie, do którego ona Cię polecała. Piszę jak to może wyglądać z jej perspektywy. Z Twojej to wygląda inaczej.
Skoro ona chce omówić wiele spraw twarzą w twarz, to chyba najlepsze wyjście. Wyjaśnijcie sobie wszystko. Macie inne podejście do życia i warto żeby każda o tym otwarcie komunikowała.

A ja ją rozumiem i uważam że to Ty jesteś ujową przyjaciółką.

Dziekuje wszystkim za odpowiedzi. Jak widac kazdy ma inny styl przywiazania i widac to nawet w tych postach tutaj w wątku.

Ja tylko powiem, ze ja nie czuje sie zobligowana do rozmowy “twarza w twarz” w tej sytuacji, bo ja nie wiem co ona chce omowic, jakie kwestie. Mnie to tak zaskoczyło, ze szczerze odechciało mi sie odpisywac. Powinnam to zrobic, zeby ta rozmowa nie wyglądała- ze ją ignoruję ale ja nie rozumiem po prostu w czym jest problem i co trzeba sobie wyjasniac. Ja wyjasnialam kilka lat temu z moim byłym nasze rozstanie- tak mi sie kojarza wlansie takie “wyjasniajace rozmowy”. Wg mnie przyjazn to relacja lekka i plynna, sa wzloty i upadki. A ja czuje sie tutaj jakby ktos mi pazurami cos trzymal, kontrolował i na sile chcial jakis wyjasnien.
Nigdy z zadna kolezanka/ kolega/ wczesniej z przyjaciolmi z liceum/ ze studiow / innymi osobami nie wyjasnialam sobie niczego, nie przeprowadzałam “powaznych rozmow”. Nie kojarzy mi sie to z przyjaznia tylko z relavjami damsko- meskimi.

Mi się wydaje że autorka pytania i tak już się usprawiedliwiła a tu liczyła na poparcie że ona jest w porządku. Osobiście to nie chciała bym mieć takiej ,,przyjaciółki".

Autorko ta "przyjaciolka " jest toksyczna. Skoro bylas na tyle chora ,ze przez 2 tygodnie lezalas w lozku to ona powinna tez do Ciebie zadzwonic w tym czasie, a nie sie obraza, ze jej o projekcie nie poinformowalas. No i jakkbym czytala o swojej juz wlasciwie ex kolezance. Tez obrazona gdy nie pisze, tylko ze kiedy ona sobie odpisuje nawet po tygodniu czasu na jedna wiadomosc to juz jest dobrze wedlug niej. Natomiast jak byla w potrzebie wiele razy i wiedziala, ze jej pozycze pieniadze to potrafila wszystkie moje telefony odbierac w tym dniu. Jak wyleciala w wakacje do Polski to rodzice jej dali kase na nowe mieszkaniem, zeby sobie umeblowala.  To latala po sklepach szczesliwa, kupowala duzo rzeczy pisalam do niej to odpisywala kiedy tylko chce. Wtedy sobie pomyslalam "ze ona przez 3 miesiace nie prosi mnie o pieniadze ". To ona wiedziala, ze wisi mo kase co jej pozyczylam to ukryla faktze jej rodzice w Polsce dali kase tylko po to,zeby mi kasy nie oddawac. Natomiast ja ja znam jej sie kasa szybko skonczy,bo jak zawsze z nia gdzies szlam to wszystko drogie i markowe kupowala, przehulala szybko pieniadze  bo jej sie wydaje, ze jest niewiadomo jaka bogata.  Daje jej czas do max lutego az znowu napisze "Julia dej". Ale to ja juz jej NIE DEJ bo z akcji z policja przelazla wszystkie mozliwe granice . O tym wiem od jej kolezanki tak bym nawet nic nie wiedziala, a mi ta kolezanka tez powiedziala "ze ona jest tylko do mnie dzwoni I spedza czas ze mna,bo moze mnie wykorzystac ,ze jej cos dam". No przemyslalam I faktycznie to prawda. Ona sie spotkalam ze mna lub dzwonila tylko gdy miala jakies korzysci. Np zadzwonila do mnie jak jej dziecko bylo chore zebym przyszla popilnowac, bo ona musiala cos zalatwic waznego. Dzwonila wiekszosc razy jak chciala kase pozyczyc.  Jak zawsze gdzies szlismy ja za nia placilam itp. Prawie nigdy nie napisala w zwykly dzien,jak miala pieniadze, pelna lodowke zawsze tylko konczy sie miesiac juz byl telefon "Julia dej..." a raz sama ja oklamalam, bo ona chciala isc na randke w weekend I dzwonila do mnie zebym jej dziecko pilnowala  to jej wymyslilam, ze spedzam weekend u innej kolezanki ,bo juz wtedy zauwazylam, ze dzwoni tylko jak czegos potrzebuje.

Autorko, tak naprawdę nie rozumiem, dlaczego nie chcesz z nią normalnie porozmawiać.
Jeśli nie twarzą w twarz, to przynajmniej zadzwonić i na spokojnie wyjaśnić sytuację.
Powiedz szczerze, czy ona w ogóle jest dla Ciebie kimś ważnym?
Nie chodzi mi o nazewnictwo i staż relacji, tylko co czujesz.
Sądzisz, że żałowałabyś, gdyby znajomość się teraz rozpadła?

Uważam, że powinniście spotkać się i porozmawiać szczerze o Waszej relacji, o tym, co się wydarzyło w ostatnim czasie. Nawet jeśli Wasza znajomość rozsypie się to Ty będziesz miała pewność, że zrobiłaś wszystko, aby do tego nie doszło. Na tą chwilę nic nie można powiedzieć pewnego odnośnie przyszłości Waszej przyjaźni.
Jeśli Tobie zależy na tej relacji to podejmij walkę, ale nie rób nic na siłę, nie naciskaj. Przyjaźń to wybór, nie obowiązek.

dziekuje. operuje takimi słowami, ponieważ od początku takimi słowami operowała moja przyjaciółka. to ona tak zaczęła rozmowę, aż podskoczyłam wczoraj .To jest dramatyzowanie, wyolbrzymianie. Dziś dowiedziałam się po południu, że jestem nieszczera i ona wątpi we wszystko co ja piszę. MImo tego, że ja nigdy nie kłamię przyjaciół, kolegów kiedy jesteśmy w bliskiej relacji. Dla niej relacje są inne. Muszą być ciężkie i emocjonalne, załatwianie spraw musi być 'poważne'. Ja się takich WIELKICH SŁÓW boję, bo czuję się jakbym była w jakimś toksycznym związku i musiała się co chwila spowiadać. Relacja przyjacielska jest zupełnie inna od relacji damsko męskiej przynajmniej dla mnie i zawsze myślałam, że kobiety powinny siebie wspierać, a kiedy miałam dramaty związkowe- były to tylko dramaty damsko- męskie.

NO nic, jest mi przykro, że ktoś tak o mnie sądzi, poza tym dla niej ja wczoraj nie napisałam zbyt głęboko i zbyt dużo. nie wypytałam jej o prywatne sprawy dogłębnie i głęboko jak ona oczekiwała. Tylko spytałam się normalnie- nie wiem jak mogłabym się inaczej spytać na początek rozmowy. Jeśli znamy się ponad 10 lat- to chyba się nie kalkuluje tego w jaki sposób ktoś napisał na komunikatorze? Przecież to ma być łatwe, znamy się tyle lat więc ja mniemam, że nawet wysłanie MEMA lub zwykłe hej NIE OBRAŻA osoby po drugiej stronie. Ale jak widać tak nie jest. Coś ją gryzło z moją osobą od jakiegoś czasu i teraz się ulało. Nie umiem tego określić.

dais chciałam do niej zadzwonić, ale po dzisiejszej rozmowie z nią już na razie mi się odechciało. jest mi przykro, napisałam jej to a ona tego nie rozumie. ja coś pisze, a ona przekręca moje słowa. mogłabym tu wkleić konwersację ale tego nie zrobię. Ja nie wiem czy coś się z nią dzieje czy nie ? Ja pisze jedno, ona odczytuje drugie i pisze trzecie - i to co ona pisze jest nieprawdą. Tak jakbym brała udział w głuchym telefonie. Nie rozumiem tego w ogóle.

Ona wyczekiwała aż ja się odezwę, mogłoby to być w styczniu czy lipcu i to samo by się z niej ulało.Nie wiem dlaczego- jeśli uważała mnie za przyjaciółkę, nie mogła mi od razu napisać że coś ją trapi tylko wyczekiwała i była mentalnie wzburzona.

Autorko, nie czytałam wszystkich postów ale napiszę Ci jedno. Nie zrobiłaś nic złego. Co więcej doskonale Cię rozumiem. Ja podobnie jak Ty widzę przyjaźń jako coś co daje przestrzeń a nie powoduje że 2 osoby są ze sobą zespawane jak nie na żywo to przez telefon lub komunikatory. Z powodu właśnie tak odmiennego postrzegania przyjaźni umarła moja wieloletnia przyjaźń. Bo ja nie jestem zaborcza, nie jestem zazdrosna że ktoś ma jeszcze innych znajomych czy przyjaciół z którymi czasem spędza czas, nie oczekuję codziennego czy kilkakrotnego na przestrzeni tygodnia kontaktu telefonicznego żeby pogadać o d. Maryni.  Jeśli druga strona ma taką potrzebę jasne niech dzwoni, odbiorę, pomogę doradzę wysłucham ale ja jako ja nie czuję potrzeby żeby spowiadać się z każdego dnia czy nawet tygodnia. A właśnie tak to miało wyglądać i byłam ciągle oskarżana jak się 2 lub 3 nie odezwałam że co milczę. Wszystkie wyjazdy czy imprezy również były rozliczane że dlaczego nie z nią tylko z innym znajomym albo kimś z rodziny. Ja się czułam właśnie tak jak piszesz, jakbym miała zazdrosnego kochanka który chce mnie zawłaszczyć na wyłączność, mój mąż nie jest tak zaborczy i kontrolujący. A im bardziej ona naciskała i wręcz żądała moich telefonów tym bardziej ja się wycofywałam z tej relacji i czułam wręcz niechęć do tego kontaktu. Szczegolnie ze eskalacja tych oczekiwań nastała w okresie kiedy przyjaciółka straciła możliwość takiego ścisłego kontaktu z osobą z rodziny ( kwestia choroby) i przeniosła te oczekiwania już w całości na mnie a ja znowu na tamten moment byłam w szczególnym momencie życia (adopcja) i chciałam i jednocześnie musiałam skupić się na budowaniu więzi z dzieckiem, które z racji szybkiego tempa procesu adopcyjnego z dnia na dzień pojawiło się w moim życiu. Nie spotkało się to ze zrozumieniem tylko usłyszałam że przyjaciółka oczekuje że zadzwonię do niej za ileś tam dni i ogólnie teraz na macierzyńskim to będę miała więcej czasu dla niej.. Po raz kolejny poczułam się że ja znowu muszę spełniać jakieś oczekiwania, coś udowadniać mimo że przez lata naprawdę zawsze mogła liczyć na moją pomoc i wsparcie. Finalnie nie zadzwoniłam po tych kilku dniach, zaaferowana dzieckiem, nowa rolą i przewrotem w życiu. Tak minęły już 2 lata w obustronnej ciszy  i wiesz co? Czasem myślę co u niej ale nie czuję dojmującego smutku ani nie mam potrzeby żeby coś reanimować. Bo co miałabym zrobić ? Tłumaczyć się? Przepraszać? Kiedy ja wcale nie czuję się winna, poprostu mam inną potrzebę częstotliwości kontaktu, nie uważam że przyjaciel to jak mąż i można mieć tylko jednego w tym samym czasie. Życzę jej jak najlepiej ale wygaszenie tego kontaktu odczuwam jako… uwalniające doświadczenie.
Jesli więc masz podobne odczucia i przekonanie że nie zrobiłaś nic złego w tej znajomości tylko  poprostu macie takie a nie inne czytaj rozbieżne wizje tego jak ta relacja ma wyglądać to nie utrzymuj tego na siłę. Lepiej zachować wspomnienia z tego pięknego okresu niż zarżnąć tą przyjaźn do końca i zakończyć z poczuciem że na koniec było już mocno toksycznie.

Brzmi jak koszmar, nie przyjazn. Tzn jej podejscie. Ja nie lubie takich emocjonalnych dram i ciezkich relacji, i na twoim miejscu bym sie pewnie zdystansowala, w czyms takim idzie sie udusic. Ona brzmi na strasznie osaczajac osobe, moze niektorym to pasuje, ja bym nie wytrzymala, czylabym, ze sie dusze jakbym musiala chodzic na paluszkach byle ksiezniczki nie obrazic. Jak bylas chora to rownie dobrze ona sama mogla zadzwonic, wiec niech spada. Cholera wie o co jej chodzi, zachowuje sie jak na wiecznym PMSie.

Dla mnie to też nie do pojęcia, organizujący  ślub zapewnia gościom i nocleg.

Jak? Zapraszać na ślub gości z daleka bez noclegu? Dziwny zwyczaj, przynajmniej w Polsce.

Taki zwyczaj. Równie dobrze można sobie zamówić samodzielny dojazd a kościoła czy USC na salę weselną, jednak powszechne jest, że dla niezmotoryzowanych podstawiany jest autokar.

dzięki za zaangażowanie w wątku. ja też trochę się zdziwiłam, że ona nie zapewniła innym gościom noclegu. to był ślub w pięknym, ale małym pałacyku, gdzie sal noclegowych było mało więc ogólnie ja to zrozumiałam wcześniej i zgodziłam się na taki układ. była to bardzo mała miejscowość, można powiedzieć, że wieś na Dolnym Śląsku. z Jeleniej góry jakieś 30 min autem w dobrych warunkach - autobus niby jeździł, ale w czasie powodzi nic nie jeździło. i naprawdę tory były zalane, akurat ślub odbywał się w tygodniu gdzie nawet z Wrocławia nie dojeżdżały tam pociągi. ja codziennie byłam na infolinii z PKP i miałam informacje z pierwszej ręki. To nie jest tak, że to była dla mnie wymówka, żeby nie jechać bo coś tam. Ja naprawdę byłam przygotowana i myślałam, że to się uda. Patrzyłam i na blabla car i dodałam się na Facebook na grupy jelenia góra mieszkańcy i inne dotyczące tej małej miejscowości. ludzie pisali że akurat w TYCH dniach nie ma dojazdu- 3 dni po jej ślubie już prawie nie było powodzi i wszystko schodziło.

A druhna jak i jeszcze jedna koleżanka mieszkały z partnerami w hotelu w zupełnie innej miejscowości i dojeżdżali autem ok 40 min. Więc wg mnie dość daleko jak na tamte odległości. Ja zarezerwowałam kwaterę airbnb dosłownie ulicę od pałacyku na dłuższy pobyt wcześniej - kilka dni, bo chciałam tam odpocząć, pozwiedzać okolicę i ponapawać się widokami. Jest to bardzo malownicza okolica. Miało być tak, że przyjeżdżam wcześniej do kwatery Airbnb i spędzam tam 3 dni wcześniej do ślubu, pomagam w przygotowaniach, a dzień po ślubie i kolacji wyjeżdżam pociągiem powrotem. W momencie kiedy pojawiły się pierwsze podtopienia, dostałam wiadomości od właściciela Airbnb czy na pewno przyjadę, bo w ościennych miejscowościach już wylewały rzeki i on się boi że u nich wyleje. Facet był naprawdę w porządku i codziennie pisaliśmy. Zwrócił mi 100% kwoty którą zapłaciłam za nocleg, co nie zdarza się często. Wysłałam przyjaciółce wiadomość o podtopieniach i tym, że pojawiają się jakieś dziwne znaki mówiące o powodzi, to ona w ogóle zdziwiła się, że ja coś takiego wiem, skąd to wiem. Ona nie wie bo jej rodzice oglądając TV nie mówili jej tego, że są jakieś wskaźniki dotyczące powodzi. Trochę mnie to zamurowało bo wg mnie jako panna młoda odpowiedzialna za wydarzenie powinna to wiedzieć jako pierwsza a nie dowiadywać się od gościa? Te dwie koleżanki i druhna też nic nie widziały, nie wiedziały, nie interesowały się w ogóle pogodą i tym, że coś nadciąga. A informacje były nawet na głównej stronie WP wtedy.
dwa dni przed ślubem jak napisałam jej że nie mam możliwości dojazdu to zaczęła to rozumieć. Nie wiem czy chodzi tu o stres czy bycie w ferworze, ale oni tam dojeżdżali autami a nie pociągiem .

dużo ludzi mówiło różne rzeczy, na IG były różne informacje i relacje, stories opowiadające i pokazujące co chwila inne zdarzenia. Niektórzy mówili, ze jest słabo, niektórzy mówili ze w miarę. Oprócz mnie zrezygnowało ok 15 osób z powodu powodzi, podtopień. Była para z Wrocławia, która nie przyjechała. A miała najbliżej.

Trochę chyba obie nie za bardzo umiecie w przyjaźń. To jest ogólnie chyba jedna z trudniejszych relacji bo jest jakieś wyobrażenie i oczekiwanie wobec tego układu i tu każdy ma je różne więc generalnie można się przestrzelić. A nie rozmawia się tak o tym jak w związku

Z jednej strony mega słabo że nie pojechałaś na ślub swojej przyjaciółki jednak biorąc pod uwagę,że jedziesz z daleka powinna zapewnić Ci nocelg, kierowcę żeby Cię odebrał. Tak to widzę, ja bym tak robiła i zrobiłam (wiadomo nie na ślub) i sama tak byłam organizowana jak komuś zależało żebym była na jakimś wydarzeniu.
Mi to bardziej wygląda na jakąś tam znajomość a nie wielką przyjaźń gdzie rzuca się wszystko i jedzie na sygnale bo coś się dzieje.
A z ciekawości ona lub ty macie jakieś inne koleżanki czy przyjaciółki?

Jeżeli ona stroi fochy przez Twoją nieobecność na weselu, to mocno mnie to dziwi. Zaproszenie powinno być dla gościa czymś pozytywnym, a nie, że teraz Ty jesteś zobowiązana opłacić sobie noclegi i kombinować z dojazdem podczas powodzi. Ona wyrzuca Ci brak kontaktu, a sama zachowała się, jak gdybyś nie była specjalnie bliska.

dochodzę do tego samego wniosku, ze w sumie chyba nie chodzi o to wesele. ale coś się w niej gromadziło i wybuchło pod byle pretekstem. mysle, że miała jakieś oczekiwania wobec mnie, których ja nie spełniłam. hah
tyle w temacie.
w sumie nie czułam się luźna w tej relacji od jakiegoś czasu, trochę kalkulowałam jeszcze przed jej ślubem jak ja się czuje, jak pisać. nie wiem, może podskórnie czułam, że coś jest nie tak. jeśli się tak analizuje, kalkuluje relacje- to znaczy ze nic z tego nie wychodzi dobrego. wiem to z doświadczenia np w związkach. gdy za bardzo się analizuje to wtedy jest już po ptokach.