Proszę o wsparcie - Netkobiety.pl

Niestety Salomonka nie ma racji. Kobiecie potrzebny jest męzczyzna, głowa rodziny. Nie potrzebny jest jej posłuszny syn, za którego robisz. Do tego źle wpływasz na wychowanie jej córki.
Wg mnie w takim stanie jak jesteś nie powinieneś wchodzic w związki. Pomyśl co będzie, gdy w końcu tak ja zirytujesz, że rozstanie się z tobą?
Zacznij pracowac nad sobą. Nad poczuciem własnej wartości. Tu zapewne nie obejdzie się bez terapeuty i przepracowania, trudnych relacji z matką.

Legat napisał/a:

Niestety Salomonka nie ma racji. Kobiecie potrzebny jest męzczyzna, głowa rodziny. Nie potrzebny jest jej posłuszny syn, za którego robisz. Do tego źle wpływasz na wychowanie jej córki.
Wg mnie w takim stanie jak jesteś nie powinieneś wchodzic w związki. Pomyśl co będzie, gdy w końcu tak ja zirytujesz, że rozstanie się z tobą?
Zacznij pracowac nad sobą. Nad poczuciem własnej wartości. Tu zapewne nie obejdzie się bez terapeuty i przepracowania, trudnych relacji z matką.

Ja tam myślę, że autor przedobrzył w tej bajce z tymi kapciami. IMHO fajny, trollowy wątek. Taki stereotypowy.

Do miejsca z oddawaniem wypłaty jeszcze myślałam że owszem, tak bywa w niektórych małżeństwach, ale kapcie i wycieranie po kąpieli... big_smile

Jestem facetem, od razu zaznaczam. Wszedłem na to forum, żeby uzyskać głos ze strony kobiet. Proszę, nie wyśmiewajcie mnie.

Pokrótce o mnie: jako dziecko miałem trudną więź i trudną relacje z moją mamą. Usłyszałem niedawno, że to mogło rzutować na to, co odczuwam obecnie. I nie wiem, co o tym sądzić. Ciekawi mnie kobieca perspektywa.

Mam żonę, starsza ode mnie. Kochamy się. Czasem zastanawiam się jednak, czy moja miłość wygląda tak jak powinna. A konkretnie: czy wyrażam ją tak jak powinienem.

Potrafię osiągnąć spełnienie i szczęście tylko wtedy, gdy wszystko daje żonie. Gdy nie daję wszystkiego, to odczuwam poczucie winy. To nie tak, że żona tego ode mnie wymaga, wręcz przeciwnie. Po prostu ja tak odczuwam.
Zarabiam więcej od żony, znacznie więcej. Ilekroć dostaje wypłatę to przekazuje ją żonie prawie w całości. Gdy tego nie zrobię to czuję poczucie winy, naprawdę.

Żona mi mówi, że to nie jest normalne. Że to wyraz jakichś moich deficytów. Nie wiem, czy to może jakaś moja potrzeba zaimponowania żonie, która jest starsza ode mnie, że zapewniam jej bezpieczeństwo itd.

Wiecie, kiedy jestem najszczęśliwszy? Niekoniecznie gdy jest seks. Najszczęśliwszy jestem wtedy, gdy leżę w jej nogach, a ona mnie głaszcze po głowie i mówi, że wiele jej daje. Podobno jest jakaś asymetria między młodszym mężczyzną a starsza kobieta. Że wtedy zawsze taka kobieta jest dla mężczyzny autorytetem itd. Być może. Ja faktycznie na swoją żonę patrzę trochę mistycznie jakby.

I jakkolwiek wyda Wam się to śmieszne: nie odczuwam poczucia winy wtedy i tyko wtedy, gdy wszystko lub znacząco większość daje Jej. Dosłownie i w przenośni.

Jak Wy Panie to widzicie?

Mogłaby Pani napisać dokładniej? Może być w prywatnej wiadomości, żebym już nie pisał na forum. W różnych miejscach często słyszę (od żony też) że biorę zbyt dosłownie to co ludzie mówią, że nie rozumiem takiego jakby przekazu niedosłownego.

Mam wrażenie, że tak samo chyba teraz nie rozumiem do końca, co niektórzy piszą.

Chciałbym zrozumieć lepiej co robię nie tak, bo wiem że to kwestia mojego małżeństwa. Moja żona to jedyna osoba, która mnie zaakceptowała. I trzęsę się jak pomyślę, że jej nie będzie.

wieka napisał/a:

Xyzxyzxyz91 napisał/a:

Mogłaby Pani napisać dokładniej? Może być w prywatnej wiadomości, żebym już nie pisał na forum. W różnych miejscach często słyszę (od żony też) że biorę zbyt dosłownie to co ludzie mówią, że nie rozumiem takiego jakby przekazu niedosłownego.

Mam wrażenie, że tak samo chyba teraz nie rozumiem do końca, co niektórzy piszą.

Chciałbym zrozumieć lepiej co robię nie tak, bo wiem że to kwestia mojego małżeństwa. Moja żona to jedyna osoba, która mnie zaakceptowała. I trzęsę się jak pomyślę, że jej nie będzie.

Jeśli miałeś mnie na myśli, to nie piszę na priv.
Po drugie, jak nie rozumiesz przekazu na forum, to nie zrozumiesz na priv.

Zrozumiałeś, że powinieneś korzystać z terapii? Czy to też za trudne.

Jeśli nie jesteś trollem, to napisz, czy faktycznie macie ślub, czy tylko nazywasz partnerkę żoną?
Jak długo jesteście razem?

No błągam...
Piesek szuka teraz prywatnego kontaktu z kimś z forum, żeby znaleźć swoją dominę.
Żadna zona nie istnieje.

Jeśli to nie troll, to niech nosi te kapcie, gdzie tu jakiś problem?
Wyleczy się faceta, przestanie kapcie w zębach nosić i będzie zakładał nowe wątki, że jest niespełniony i ma puste życie, oraz nie rozumie dlaczego.
Każdy ma w życiu to, na co się godzi. Ten pan lubi nosić kapcie to niech nosi do licha, dlaczego wszyscy mają być "jak pod sznurek" wedlug jakiś ubzduranych reguł. Dopóki żona nie pije, nie bije, a autor na wycieraczce nie nocuje to dajmy chlopinie spokój.

Tak z tą wypłatą doczytałam, potem dopiero o tych kapciach

Takie ogloszenie kiedyś czytałam w rubryce "matrymonialne", o mniej więcej takiej treści: "Pan, ok. 40 tki, bardzo dobrze sytuowany, pozna ładną kobietę, wiek nieistotny, ważne żeby mnie zdradzała, wydawała moje pieniądze" ... i coś tam jeszcze ale już nie pamiętam.

Jak widać różne są upodobania i każdemu co innego daje szczęście.

wieka napisał/a:

Tak, tylko żona nie jest zadowolona z tej nadgorliwości, więc pozostaje jej słuchać, żeby zadowolić do końca, a o to chodzi autorowi.

Ma wskazówki, ale skoro nie rozumie tekstu pisanego, to pozostaje pytać o wszystko żonę i  wszyscy będą szczęśliwi.

Tak, tylko on tego nie umie zrobić, to nie leży w jego naturze, dlatego teraz on ma problem.

Żona zaczyna wymagać rzeczy dla niego niemożliwych. Nie za późno trochę? Oby to nie był znak, że przejadło się jej przynoszenie kapci w zębach i zaczyna myśleć o czymś innym. Dziwnie jakoś to wygląda, że wcześniej wszystko jej pasowało, a teraz zaczyna "cisnąć", aż autor wątek musiał tu założyć.

Jeśli to nie troll, oczywiście

wieka napisał/a:

Tak, tylko żona nie jest zadowolona z tej nadgorliwości, więc pozostaje jej słuchać, żeby zadowolić do końca, a o to chodzi autorowi.

Ma wskazówki, ale skoro nie rozumie tekstu pisanego, to pozostaje pytać o wszystko żonę i  wszyscy będą szczęśliwi.

Tak, tylko on tego nie umie zrobić, to nie leży w jego naturze, dlatego teraz on ma problem.

Żona zaczyna wymagać rzeczy dla niego niemożliwych. Nie za późno trochę? Oby to nie był znak, że przejadło się jej przynoszenie kapci w zębach i zaczyna myśleć o czymś innym. Dziwnie jakoś to wygląda, że wcześniej wszystko jej pasowało, a teraz zaczyna "cisnąć", aż autor wątek musiał tu założyć.

Jeśli to nie troll, oczywiście

Salomonka napisał/a:

wieka napisał/a:

Tak, tylko żona nie jest zadowolona z tej nadgorliwości, więc pozostaje jej słuchać, żeby zadowolić do końca, a o to chodzi autorowi.

Ma wskazówki, ale skoro nie rozumie tekstu pisanego, to pozostaje pytać o wszystko żonę i  wszyscy będą szczęśliwi.

Tak, tylko on tego nie umie zrobić, to nie leży w jego naturze, dlatego teraz on ma problem.

Żona zaczyna wymagać rzeczy dla niego niemożliwych. Nie za późno trochę? Oby to nie był znak, że przejadło się jej przynoszenie kapci w zębach i zaczyna myśleć o czymś innym. Dziwnie jakoś to wygląda, że wcześniej wszystko jej pasowało, a teraz zaczyna "cisnąć", aż autor wątek musiał tu założyć.

Jeśli to nie troll, oczywiście

Nie wiem czy rozumiem słowo „szczęście” jak większość ludzi, ale jeśli jest nim zadowolenie i spokój wynikający z rutyny - to ja jestem szczęśliwy.
Chodzę do pracy, którą lubię, kupiłem niedawno mieszkanie. Odkładam pieniądze na przyszłość, dla pasierbicy. Jest porządek dnia, którego potrzebuję. Gdy czegoś się boję, to tylko tego, że ta rutyna kiedyś się zawali. Że stracę ostatnie 2 osoby. Z mojej winy, bo jestem społecznie upośledzony i nie wiem, jak odpowiednio wyrażać to o czym myślę.
Z żoną jesteśmy rok po ślubie. Ja 28 lat, Żona 42.

Xyzxyzxyz91 napisał/a:

Salomonka napisał/a:

Tak, tylko on tego nie umie zrobić, to nie leży w jego naturze, dlatego teraz on ma problem.

Żona zaczyna wymagać rzeczy dla niego niemożliwych. Nie za późno trochę? Oby to nie był znak, że przejadło się jej przynoszenie kapci w zębach i zaczyna myśleć o czymś innym. Dziwnie jakoś to wygląda, że wcześniej wszystko jej pasowało, a teraz zaczyna "cisnąć", aż autor wątek musiał tu założyć.

Jeśli to nie troll, oczywiście

Nie wiem czy rozumiem słowo „szczęście” jak większość ludzi, ale jeśli jest nim zadowolenie i spokój wynikający z rutyny - to ja jestem szczęśliwy.
Chodzę do pracy, którą lubię, kupiłem niedawno mieszkanie. Odkładam pieniądze na przyszłość, dla pasierbicy. Jest porządek dnia, którego potrzebuję. Gdy czegoś się boję, to tylko tego, że ta rutyna kiedyś się zawali. Że stracę ostatnie 2 osoby. Z mojej winy, bo jestem społecznie upośledzony i nie wiem, jak odpowiednio wyrażać to o czym myślę.
Z żoną jesteśmy rok po ślubie. Ja 28 lat, Żona 42.

Nie ma sensu zamartwiać się przyszłością, bo pewnego nic nie ma w życiu, ona wiedziała kogo bierze, jesteś dobrym człowiekiem, nawet za bardzo się starasz jej dogodzić, więc pytaj ją, jak masz niepewność w postępowaniu, a będzie dobrze.
Szczęście to pojęcie względne, jednemu potrzeba mniej, drugiemu więcej do szczęścia, dlatego jeśli czujesz się szczęśliwy, to tak jest.

Xyzxyzxyz91 napisał/a:

wieka napisał/a:

Nie ma sensu zamartwiać się przyszłością, bo pewnego nic nie ma w życiu, ona wiedziała kogo bierze, jesteś dobrym człowiekiem, nawet za bardzo się starasz jej dogodzić, więc pytaj ją, jak masz niepewność w postępowaniu, a będzie dobrze.
Szczęście to pojęcie względne, jednemu potrzeba mniej, drugiemu więcej do szczęścia, dlatego jeśli czujesz się szczęśliwy, to tak jest.

Dopiero teraz dostrzegłem to zdanie co pani napisała że jestem dobrym człowiekiem.
Wiem że logicznie rzecz biorąc nie zna mnie pani ale to zdanie i tak było miłe. Za co dziękuję.
Jak nie rozumiem wielu rzeczy to często też nie mam pewności czy jestem dobry. A chciałbym być, jak większość chyba.

Jak byłem w domu dziecka to takie proste miłe zdania od innych wiele mi dodawały otuchy.
Dlatego dziękuję raz jeszcze. Teraz też bardzo pomogły.

Dlaczego myslisz, ze nie jestes dobry? Stalo sie cos z przeszlosci?

tylko znowu: bardzo by mi pomogło, gdyby ktoś wyjaśnił mi, dlaczego. Bo ja naprawdę nie rozumiem.

Xyzxyzxyz91 napisał/a:

tylko znowu: bardzo by mi pomogło, gdyby ktoś wyjaśnił mi, dlaczego. Bo ja naprawdę nie rozumiem.

I po ty wiemy, że nie jesteś autystykiem tylko zwykłym trollem-fetyszystą.

wieka napisał/a:

Tylko wiesz, że ludzie są z takimi deficytami, z którymi się nie spotkaliśmy, wydają się niemożliwe, mamy przykład Julki.
Ta sytuacja też wydaje się nierealna, ale nie da się przesądzić.
Nie wiem też gdzie tu widzisz fetysz.

Widzę w tym samym co madoja. Po prostu znałem kilka taki osób. Obojga płci.

Autystyk nie dopytuje o sens tak jak on to robi. Autystyk przyjmuje, że takie lub inne sytuacje wymagają takiego, a nie innego zachowania.

Takie dopytywania są natomiast charakterystyczne dla fetyszystów i przy fiksacjach.

wieka napisał/a:

Obstawiałam od początku, że to nie tylko autyzm, jeśli już, musi być coś więcej, pisał, że bierze leki, jak dobrze pamiętam, więc inne ograniczenia umysłowe mogą tu mieć miejsce.
Ale co miało by być tym fetyszem, dalej nie wiem.

Femdom.

Jack Sparrow napisał/a:

Xyzxyzxyz91 napisał/a:

tylko znowu: bardzo by mi pomogło, gdyby ktoś wyjaśnił mi, dlaczego. Bo ja naprawdę nie rozumiem.

I po ty wiemy, że nie jesteś autystykiem tylko zwykłym trollem-fetyszystą.

Tylko wiesz, że ludzie są z takimi deficytami, z którymi się nie spotkaliśmy, wydają się niemożliwe, mamy przykład Julki.
Ta sytuacja też wydaje się nierealna, ale nie da się przesądzić.
Nie wiem też gdzie tu widzisz fetysz.

Jack Sparrow napisał/a:

Legat napisał/a:

Niestety Salomonka nie ma racji. Kobiecie potrzebny jest męzczyzna, głowa rodziny. Nie potrzebny jest jej posłuszny syn, za którego robisz. Do tego źle wpływasz na wychowanie jej córki.
Wg mnie w takim stanie jak jesteś nie powinieneś wchodzic w związki. Pomyśl co będzie, gdy w końcu tak ja zirytujesz, że rozstanie się z tobą?
Zacznij pracowac nad sobą. Nad poczuciem własnej wartości. Tu zapewne nie obejdzie się bez terapeuty i przepracowania, trudnych relacji z matką.

Ja tam myślę, że autor przedobrzył w tej bajce z tymi kapciami. IMHO fajny, trollowy wątek. Taki stereotypowy.

Masz rację.
Do miejsca z oddawaniem wypłaty jeszcze myślałam że owszem, tak bywa w niektórych małżeństwach, ale kapcie i wycieranie po kąpieli...
Sądzę że temat założył jakiś wielbiciel FemDom (leżenie w nogach, zakładanie butów itd). I ma nadzieję że kobiety napiszą, że marzą o takim podnózku który oddaje cała kasę i masuje stopy.
Na bank tak jest, miałam styczność ze środowiskiem SM.

Sprawdziłem w google z tym femdom co jeden użytkownik pisał. Kobieca dominacja.

Istotnie można chyba zaryzykować, że u mnie w małżeństwie jest kobieca dominacja, w sensie ja mam nad sobą jakąś władzę o mniejszym bądź większym nasileniu.

Tylko taka władza zawsze nade mną była gdy tworzyłem jakiekolwiek relacje, choć było ich może ze 2 łącznie nim poznałem żonę. Nie znam innego modelu relacji jak taki, w którym ktoś sprawuje nade mną władzę. Relacja z żoną jest o tyle nowa w moim życiu i produktywna dla mnie, że nie doświadczam w niej przemocy, za to jestem akceptowany.

Xyzxyzxyz91 napisał/a:

Sprawdziłem w google z tym femdom co jeden użytkownik pisał. Kobieca dominacja.

Istotnie można chyba zaryzykować, że u mnie w małżeństwie jest kobieca dominacja, w sensie ja mam nad sobą jakąś władzę o mniejszym bądź większym nasileniu.

Tylko taka władza zawsze nade mną była gdy tworzyłem jakiekolwiek relacje, choć było ich może ze 2 łącznie nim poznałem żonę. Nie znam innego modelu relacji jak taki, w którym ktoś sprawuje nade mną władzę. Relacja z żoną jest o tyle nowa w moim życiu i produktywna dla mnie, że nie doświadczam w niej przemocy, za to jestem akceptowany.

Z tego co czytałam to Femdom, to kobieca dominacja w seksie, choć może rozciąga się na każdą sferę, nie wiem.
W każdym, razie  poruszasz się jak dziecko we mgle, to musisz mieć dominującą kobietę, bo  byś zginął z inną.
Z tymi kapciami, to było jej życzenie czy sam to wymyśliłeś?

Xyzxyzxyz91 napisał/a:

Każdego dnia wstaje rano przed nią żeby zrobić śniadanie. Gdy się wybudza, nakładam jej kapcie na stopy. Gdy wychodzi spod prysznica wycieram ją całą od stóp do głów, chyba że woli sama zostać w łazience. ..............

..............

Myślę co jeszcze mógłbym usprawnić, żeby być dla niej jak najlepszy. Kocham ją. I tylko przy Niej czuję się dobrze.
.

No to ona to wymyśliła, czy po prostu ty spełniasz się jako jej "obrońca", "wybawca", "niewolnik".

(wybierz co najbardziej ci pasuje)

Salomonka napisał/a:

Xyzxyzxyz91 napisał/a:

Każdego dnia wstaje rano przed nią żeby zrobić śniadanie. Gdy się wybudza, nakładam jej kapcie na stopy. Gdy wychodzi spod prysznica wycieram ją całą od stóp do głów, chyba że woli sama zostać w łazience. ..............

..............

Myślę co jeszcze mógłbym usprawnić, żeby być dla niej jak najlepszy. Kocham ją. I tylko przy Niej czuję się dobrze.
.

No to ona to wymyśliła, czy po prostu ty spełniasz się jako jej "obrońca", "wybawca", "niewolnik".

(wybierz co najbardziej ci pasuje)

Ona wymyśliła, a ja doczytałem i stwierdziłem że to rozsądne. Plus czasem przy córce tak jakby chciała pokazać że są bezpieczniejsze teraz niż wcześniej i np mówiła do córki „tata bił i krzyczał na nas, a pan jest spokojny, pracuje dla nas i możemy odpocząć dzięki temu”. I ona tak budowała poczucie bezpieczeństwa w córce, chyba dobrze robiła.

Xyzxyzxyz91 napisał/a:

Salomonka napisał/a:

No to ona to wymyśliła, czy po prostu ty spełniasz się jako jej "obrońca", "wybawca", "niewolnik".

(wybierz co najbardziej ci pasuje)

Ona wymyśliła, a ja doczytałem i stwierdziłem że to rozsądne. Plus czasem przy córce tak jakby chciała pokazać że są bezpieczniejsze teraz niż wcześniej i np mówiła do córki „tata bił i krzyczał na nas, a pan jest spokojny, pracuje dla nas i możemy odpocząć dzięki temu”. I ona tak budowała poczucie bezpieczeństwa w córce, chyba dobrze robiła.

Nie mam więcej pytań.

Fajnie, że się zgadzacie, ale wam obojgu potrzebny jest dobry psychiatra. Nie zwlekajcie z tym.

wieka napisał/a:

Salomonka napisał/a:

Nie mam więcej pytań.

Fajnie, że się zgadzacie, ale wam obojgu potrzebny jest dobry psychiatra. Nie zwlekajcie z tym.

Z tym, że na jego niedorozwój umysłowy i jej wyrachowanienie nie ma lekarstwa, terapia autora też nie przynosi rezultatów, więc pozostaje status quo.

Jesteś pewna, że autor ma niedorozwój umysłowy? Ja myślę inaczej, nawet jeśli sam napisał, że otrzymał taką diagnozę. Moim zdaniem on ma inny problem, na ktory dobry psychiatra na pewno coś by zaradził

Xyzxyzxyz91 napisał/a:

Salomonka napisał/a:

No to ona to wymyśliła, czy po prostu ty spełniasz się jako jej "obrońca", "wybawca", "niewolnik".

(wybierz co najbardziej ci pasuje)

Ona wymyśliła, a ja doczytałem i stwierdziłem że to rozsądne. Plus czasem przy córce tak jakby chciała pokazać że są bezpieczniejsze teraz niż wcześniej i np mówiła do córki „tata bił i krzyczał na nas, a pan jest spokojny, pracuje dla nas i możemy odpocząć dzięki temu”. I ona tak budowała poczucie bezpieczeństwa w córce, chyba dobrze robiła.

Ja myślałam, że Ty wychodzisz przed szereg, jeśli ona, to faktycznie zrobiła sobie niewolnika, a Ty jeszcze myślisz, jak jej tu lepiej dogodzić, to jest chore.
Dziwne było dla mnie, że w tej sytuacji brała ślub, ale teraz widać, że z czystego wyrachowania. Ale jeśli Ci z tym dobrze, to już wasza sprawa.
Rozumiem, że ona nie pracuje, bo ma "murzyna" który na nią pracuje. Czyje jest mieszkanie?
Możesz wyjść na tym interesie jak Zabłocki na mydle /to jest przenośnia, jakbyś nie zrozumiał /