Partnerka, małe dziecko, jak się "ogarnąć"? - Netkobiety.pl

Zdradziłeś swoja kobietę, matkę swojego dziecka.
Jakim prawem to zrobiłeś?
Bo nudy? Bo szara rzeczywistość?
Ogarnij sie chłopie, bo stracisz cos, co jest najważniejsze: RODZINĘ
Tak, dziecko ja bardzo ważne, ale ważniejsi jesteście WY.
Rodzina, to przede wszystkim mąż i zona, dopiero potem dochodzą dzieci.
Zrób tak, jak pisze Agnes, ty zajmij sie dzieckiem, a partnerka niech idzie do pracy, może wywietrzeją Ci głupie pomysły z głowy.
Dlaczego jej sie nie oświadczyłeś? Gdzie slub?
Skup sie teraz na obudowaniu więzi miedzy wami.
Załatw opiekę do dziecka, i zabierz ja gdzieś.
ale nie pytaj czy chce gdzieś pójść.
Postaw ja przed faktem dokonanym.

Szeptuch - chuj ci do tego. Nie jesteś sumieniem i zbawcą narodów. Ludzie potrafią zdradzać. Koniec. Facet nie prosi o ocenę moralną tylko o sposoby wykaraskania się z chujowej sytuacji, w którą się wjebał.

Autorze - opcje masz trzy:

1) Weźmiesz dupę w troki, ogarniesz się i skupisz na rodzinie (jakaś terapia 'małżeńska' by się przydała skoro babka ci się wyłączyła z trybu 'partnerka' i jest jedynie w trybie 'matka'). Niezależnie od terapii musicie nauczyć się komunikować swoje wzajemne potrzeby i nie obrażać się, jeśli nie jesteście w stanie ich spełnić. To kwestia nauczenia się jak wypracować kompromis. Nie da się tworzyć trwałego, udanego związku jeśli nie jesteś w stanie wyartykułować swoich pragnień, marzeń i oczekiwań. Nie uda się to też, jeśli nie umiecie się słuchać. Nie stawiaj zatem wymogów (ja chcę kolację, kino i seks analny na finał!), ale zapytaj czego potrzebuje, aby mieć siłę gdzieś z tobą wyjść, bo chcesz zacieśniać więzi, czuć jej bliskość i radość. Jest zmęczona i nie ma siły? Wyślij ją na masaż, zafunduj 'dzień spa'. Czasem, żeby wygrać w dłuższej perspektywie, to trzeba włożyć w to więcej wysiłku na początku. Może spróbuj pogadać z rodzicami, jak oni sobie z rutyną i szarą codziennością radzili, aby związek przetrwał? To też jest jakiś pomysł.

2) Pójdziesz w romans zostając dalej z partnerką i utrzymując ułudę. Jest ryzyko, że się wyda, ale nie musi. W domu możesz mieć 'życie rodzinne', a bliskość i seks możesz realizować poza nim, z innymi kobietami. Idąc tą drogą pamiętaj o wizerunku swoim i partnerki. Kwestie wizerunku są bowiem bardzo ważne. Dla was obojga. Czyli klasyczne "nie sraj tam gdzie jesz". Znam kilka wieloletnich małżeństw (ludzie w przedziale 40-50), gdzie mają wzajemną cichą zgodę na romanse i przygody. Także to też jest sposób na życie. Nie dla każdego, ale niektórzy tak potrafią.

3) Możesz się rozstać z kobietą. Z koleżanką z pracy trwałego związku nie nawiążesz, ale dobrze poruchasz. Jak się znudzi - łatwo ją zastąpisz. Niemniej jednak rozstanie w takiej sytuacji, ustalanie alimentów, podział opieki to jest zawsze dramat w wielu aktach.

Zastanów się jakim jesteś człowiekiem, jakim byś chciał się stać (o tym świadczą wybory moralne jakich dokonujesz) i co chcesz osiągnąć w życiu (prywatnym). Żadna z dróg nie jest łatwa i ma szereg konsekwencji, z którymi będziesz musiał się mierzyć.

Właśnie o to chodzi, że ja sam nie wiem, czy to wszystko ma sens. A już tym badziej nie ma tutaj mowy o ślubie, o czym ktoś wyżej napisał. No nie. Ja sam nie wiem, czego chce i jak się za to wszystko zabrać. Poukładanie sobie w głowie- niekoniecznie mam tu na myśli, żeby za wszelką cenę ratować ten związek, ale rozważyć wszystkie plusy i minusy. Bo nie jest tak, że jest całkiem do dupy, ale nie ma tego haju emocjonalnego, jaki był kiedyś. Tyle że tego haju nie oczekuje, ale też nie wyobrażam sobie, żebyśmy przez kolejne x czasu żyli w takim zawieszeniu. Praca którą mam - chciałbym inna, ale ta daje nawet ok kasę. Ale znowu ta znajoma z tej pracy - nie chce, żeby były jakieś kwasy. I z jednej strony wolałbym, żeby partnerka się nie dowiedziała, co między nami zaszło, z drugiej- ciągnie mnie do tamtej. Przy czym raczej nie oczekuje, że cokolwiek więcej z tego będzie, a nawet bym się angażować nie chciał.
No jasne, że gdyby nie dziecko, to moje/nasze życie wyglądałoby inaczej, ale ten dzieciak już jest. I wiem, że bycie ze sobą na sile nie będzie dobre ani dla nas ani dla małego.. Ale nie wymiksuje się z domu z dnia na dzień. Zrobiła się zwykla chu****

Siedzisz gołą dupą na płocie z nieheblowanych desek. Jak się tak dalej będziesz wiercił, to drzazgi ci powchodzą tak głęboko, że zamiast do proktologa, to będziesz szedł do dentysty, żeby ci je pousuwał z pomiędzy zębów.

Właśnie starałam sobie przypomnieć to powiedzonko, licząc, że ktoś przypomni, ale jakieś bardziej etyczne bylo tu wcześniej przywołane.
Jeszcze Bartek życie musi Cię dużo nauczyć.

Dodam jeszcze taki mały kubeł zimnej wody. Piszesz że pani jest starsza o kilka lat, więc jest w szczycie swojej atrakcyjności. Takim kobieta imponują zazwyczaj mężczyźni starsi od nich-tacy którzy też są w szczycie swojej atrakcyjności. To wszystko jest przed Tobą. Nie polecam wierzyć w czyste intencje pani, w haj..a tym bardziej w "miłość". Pani może mieć masę adoratorów i tu i tam. Może i prawdopodobnie jesteś jej chwilą, jej rozrywką. Stracisz siebie. Wpadniesz w bagno. Nawet nie wiesz jakie to ogromne zagrożenie dla Ciebie. Nic tak bardzo nie uzależnia jak atencją pani skierowana na faceta, który wogle nie jest świadomy tego "puchu marnego"

To się dziwię, bo rozumiem, że w życiu prywatnym można przeklinać, jak ktoś lubi i nie przeszkadza to innym, ale na forum publicznym takie emocje są rażące, zbyteczne, świadczące o totalnym niezrównoważeniu emocjonalnym.
Nikt nie jest święty, ale pisać przekleństwa to nadużycie...
Jack sam siebie usprawiedliwia, ale wystarczy wziąć klika oddechów i nawet jak się napisze, to przeczytać i poprawić... Pomyśleć o czytających...
Kultura wypowiedzi to coś co trzeba by promować na forum, a nie chamstwo i przekleństwa.

A ja podchodzę do tego tak, że chcę być sobą. Skoro w realu jestem bezpośrednia i dosadna, czemu tu mam zgrywać kogoś innego? Raczej większość z Was znam i czuję się dość swobodnie. Nie używam "kurwa" jako przerywnika, tylko wulgaryzmu by coś dosadnie określić. Np. w temacie o zwierzętach nazwałam tych ludzi chujami.

Aaaleeee, koniec o tym bo robimy off top

Ktoś wczoraj zapytał i się do tego odniosę: nie widzę nas za 5, 10 lat. Raczej nie wyobrażam sobie wspólnego życia. Może nie chciałem tego wczoraj wprost pisać, ale u mnie się już chyba wypaliło. Nawet nie jestem pewien, czy ją w ogóle jeszcze kocham, bo to badziej jest matka mojego dziecka. Niestety. Chyba pięknie już było i już raczej nie będzie.
I żeby była jasność: z koleżanką pracową nawet nie biorę żadnego związku pod uwagę, bo w ogóle nie planuje się ładować w nowe związki przez najbliższy czas.

Ktoś tu zostanie samotną matką, tylko dlatego, że zaufała dupkowi.

Trzeba zacząć od tego, że jej nie kochałeś, główną rolę odgrywało zauroczenie i pociąg seksualny, często mylone z miłością.

Rita, nie chce osądzać, ale osądze, co nie? Tak,  dziecko urodziło się za szybko, też bym wolał mieć luz, nie przerywać nauki (Na studia planuje wrócić), nie mieć na głowie tej odpowiedzialności za to dziecko, które się urodziło w tym zyebanym świecie. A to już będzie ze mną zawsze, i nie ma znaczenia, czy my będziemy razem czy nie.
Paslawek, na co czekam? No nie wyjdę z dnia na dzień, najpierw to mnie czeka ciężka i niemiła rozmowa z partnerką. A raczej nie spodziewa się takiego obrotu sprawy. Z drugiej strony dochodzą jeszcze rodzice jednej i drugiej strony, którzy też się o tym dowiedzą.
Wiadomo, to nasza sprawa i oni nie mają tu nic do gadania na dłuższą metę, ale jednak oni też pewnie mieli w głowie swoje wizje.

Można ratować "rodzinę", ale czy warto ratować coś, gdzie już dawno nie ma nic więcej poza mieszkaniem razem (źle nie jest, ale to za mało)?

Farmer, nie, lepiej być z panią partnerką, gdzie z czasem ona uzyska poroże i na pewno będzie zachwycona takim obrotem sprawy  <sarkazm>

Dlaczego mam nie oceniać?
Bo OP oczekuje potwierdzenia, żeby opuścił partnerkę i dziecko i chce być poklepany po plecach?
Bo pojawiło się dziecko, problemy i jakaś dupa na boku i chce być rozgrzeszony?

Dziewczyna wpadła z samolubnym dupkiem.

Ale Wieko, on nie jest nieszczęśliwy, bo zona pije,bije, znęca sie, czy stosuje jakąkolwiek przemoc.
Bo w tedy tak, trzeba sie ratować, i odejść.
On przecież pisze, ze wszystko jest ok, tylko oddalili sie od siebie.
A on zamiast zatroszczyć sie o to, aby sie zbliżyli, to poszedł w objęcia innej.

A co robiłeś, aby ta bliskość i czułość sie pojawiła?
Ile sie starałeś? ile razy próbowałeś?
Twoja partnera ma 21lat, jak myślisz, czy ciąża tuz po maturze, całkowite przewartościowanie swojego życia, i jego zmiana, nie wywarły na nia wpływu?
Płaczesz, że musiałeś porzucić studia.
Ona niby nie chciała? Teraz gdy ja zostawisz, to będzie sobie mogła o nich zapomnieć na wiele lat.
Minęło LEDWIE pól roku, od urodzenia dziecka, a tobie tak brakowało emocji, ze pobiegłeś do innej kobiety.
Rozmawiałeś w ogóle ze swoja partnerka i tym wszystkim, szczerze?
Że brakuje Ci sexu i bliskości?

Trzeba nie zaczynać się bawić w dorosłość w tak młodym wieku, a jak już to zabezpieczać się na 3 sposoby.
Ona jest tak zawiedziona tym seksem, że odpuści go sobie na dłużej, nie zdaje sobie sprawy, jak to jest ważne dla Ciebie i ma to gdzieś, wcale jej się nie dziwię, ze względu na wiek jest  usprawiedliwiona.Teraz seks jej tylko kojarzy się z niepożądana ciążą, tak boi się następnej, że tu nic nie pomoże wg mnie.

Gdybyś ją naprawdę kochał, wziąłbyś na wstrzymanie, przetrwał ten trudny czas, a widać, że teraz łączy was tylko dziecko, a to nie może być jedyny powód, żeby być razem.

Ja bym radziła jednak, żebyś nie robił pochopnych kroków, dał sobie więcej czasu, bo tak naprawdę masz mętlik w głowie, nie odróżniasz uczuć... z inną dziewczyną, a nawet żoną w przyszłości mogą czekać Cię podobne problemy.

Ku..., nie oczekuje bogini, która zawsze będzie miała ochotę, ale ona w ogóle nie ma ochoty. Na nic. Jest w pewnym sensie oziębła. I znowu, podkreślam: rozumiem ją, że może jej się po ludzku nie zawsze chcieć, bo prawdą jest, że takie małe dziecko potrafi dać ostro popalić, i czasem dosłownie się pada na ryj.
Wieka, nie zawsze ten seks się kończy ciążą, już pominę, że ciąża też nie oznacza z automatu urodzenia dziecka (zresztą wierz mi, że teraz nie byłoby mowy o czymś takim jak olanie antykoncepcji). Jest jeszcze coś takiego jak np seks oralny, a tutaj to o ciąże ciężko.
Ale pomijając to. Obojgu się nam przewróciło całe życie. Jak odejdę- będzie gnój na całego. Jak zostanę, a nic między nami nie zaskoczy- to co to za życie? Dziecko będzie coraz starsze, a my będziemy żyli jak? Nijak? Obok siebie? Unieszczęśliwiając się wzajemnie?

A decyzja o odejściu- myślisz, że to jest dla mnie bułka z masłem? Nie.

Ej, dzieciaku, a ona przypadkiem nie ma depresji?

Pół roku gorszego czasu, zwłaszcza jak się pojawiło dziecko to nie dramat.

Nie widzę na szybko, byś odpowiedział na pytania "co zrobiłeś, by ta sytuacja zaczęła się zmieniać?", Czy partnerka robiła sobie badania hormonalne? Czy szczerze ze sobą rozmawiacie - o swoich potrzebach, emocjach? Może Ona nie potrafi się do Ciebie zbliżyć, bo np. ewidentnie nie słuchasz, co Ona mówi? Kobieta po porodzie jest emocjonalna... Może nie schudła, może ma depresję, może nie potrafi poradzić sobie ze zmianą sytuacji w życiu i Ja to przerasta? Co zrobiliście w tych kwestiach? Rozmowa? Terapia? Może wizyta u psychologa?
Trudno, by samo z siebie coś się naprawiło...

To już drugie usprawiedliwienie Twoja sprawa, ale na forum Kobiet mógłbyś wziąć na wstrzymanie i chociaż wstawiać kropki... jak już musisz ich używać, ładniej to by nawet wyglądało wizualnie

A ja Ci powiem że zajmij się sobą i dzieckiem. I nigdy..Nigdy nie oczekuj od pani czegoś dla siebie. Otworzysz oczy za kilka lat. Przypomnisz sobie moja wypowiedź. Że tak naprawdę każda jest taka sama. Wbrew temu co mówi każda...ja jestem inna..hehe

Dlatego myślę, że większośc osób, która Cie czyta, ma Cię za chama i prostaka. Jak Cię widzą, tak Cię piszą.

Tak sobie poczytałem co Bartek piszesz i albo przegapiłem albo o tym nie pisałeś.
Byliście partnerami ale do seksu? Bo nigdzie nie napisałeś o uczuciu jakie was połączyło.
Czyli byliście w związku, czytaj zostałeś dopuszczony przez laskę i było dobrze. Ale ona zaszła w ciąże bo Ty się nie zabezpieczyłeś/zabezpieczałeś zjawiło się dziecko a Ty się na to nie pisałeś.
Myślę że ona też nie była  w skowronkach. 
Teraz przygina Ciebie proza życia gdzie w wieku 22 lat jesteś ojcem, głową rodziny, wyrobnikiem.
I chcesz zrobić najłatwiejszą rzecz czyli uciec.
Piszesz że nie uciekasz od dziecka - nie czarujmy się. Będziesz wpadał codziennie na godzinkę, dwie - jeżeli ona się zgodzi - ale w nocy nie będziesz wstawał do niego. Zjawi się nowa partnerka która może będzie Twoje wizyty u byłej tolerować może nie ale na pewno będzie domagała się większej obecności u swojego boku. Chcesz wracać na studia...a to oznacza że Twoje wizyty u dziecka będą coraz bardziej sporadyczne.

Jeżeli byłeś z nią tylko dla seksu to faktycznie jedyne wyjście to odejść.
Jeżeli było coś więcej to tak jak Ci radzono porozmawiaj z nią co się dzieje w Twojej głowie.

Wczoraj zastanawiałam się jak to jest że jeden dostanie wszystko a inny dzieci mieć nie może,kobiety noszą jakieś pieski kotki bo nie mogą mieć dzieci a facet lata po panienkach choć ma rodzinę a inny włącza radio by nie być samemu. Wielki dar dostałeś,spróbuj nawiązać relacje z partnerką no bo bananowe życie się skończyło, młodzi jesteście a nie dorośli. Ja miałam 30lat i tysiąc dyskotek imprez za sobą i nie imprezuje wcale ani nie szukam chlopa choć moje relacje oceniam na 3-.

Nie pudruj rzeczywistości.
Ja nie piszę że przestaniesz kochać dziecko tylko że Twoje z nim kontakty będą coraz bardziej utrudnione przez życie - praca. nowa kobieta, studia - lub była partnerkę która może się różnie zachować gdy ją zostawisz. I być może żeby mieć kontakt z dzieckiem będziesz musiał wystąpić na drogę sądową.

Czyli chodzi o brak seksu z obecna dziewczyną i szukasz go u innej.

I dobrze ale sam wiesz ile w to trzeba włożyć czasu. Czasu który nie będziesz poświęcał dziecku - choćby przez to że z nim nie będziesz mieszkał - generalnie to jak Ty widzisz swoje przyszłe kontakty z dzieckiem?

A ile wy se sobą byliście - że już przestałeś kochać?

Bez próby naprawy relacji? W życiu też wybierasz ucieczkę bez walki? A jak dziecko kiedyś zapyta Ciebie dlaczego zostawiłeś mamę to powiesz mu że...?

Foch narcyza? "Bagno" - tak określasz własny związek? Zdajesz sobie sprawę ze sam to "bagno" zrobiłeś?

I Ty zamiast z nią porozmawiać że tak Ci nie pasuje i zaczynasz myśleć o odejściu - to jako dorosły facet wybierasz ucieczkę. Brawo jesteś - Facet - przynajmniej tak o sobie myślisz.
Ściemniasz chłopcze.

A mnie nie wkurza, tylko wkurwia.
Swojego czasu, przeczytałem chyba wszystkie książki, dotyczące dorastania dziecka bez ojca, w ramach przygotowywania sie do rli ojca takiego dziecka.
I jest to po prostu tragedia, ilość problemów i niebezpieczeństw czmychająca na takie dziecko, jest ogromna
Ja dopuszczam rozstanie tylko w 2 przypadkach : Zachowania przemocowe i zdrada.
Nad wszystkim innym, można popracować, i  dojść do ładu.
Tutaj chłopczyk, nawet nie próbował zawalczyć o ta rodzinę.
Młoda matka, której życie sie zmieniło diametralnie, pół roku po porodzie, niepewna jutra, zdana tak naprawdę na łaskę innych ludzi, bo sama nie była by w stanie utrzymać siebie i dziecka...
No kurwa raczej nie inaczej, ze nie będzie tryskać życiem i mieć libida pod kosmos.
To jest kompletnie inna sytuacja niz planowane dziecko po 30 z ugruntowana sytuacja mieszkaniowa i finansowa.
A zostanie sama, zapewne po czasie tatuś zacznie odwiedzać coraz rzadziej, dziadkowie od strony tatusia wspierać coraz mniej, az w końcu tatuś znajdzie inna panią, i rola ojcowska zredukuje sie do płacenia alimentów.
Widziałem nie raz i nie dwa takie scenariusze.

Rite, a może mi się wydawało? Może mi emocje zalały mózg i rzeczywiście nie odroznialem miłości od pociągu seksualnego? Coś to zmieni?
Nie zmieni to faktu, że było inaczej, a jest inaczej.
Może mi się włączyło myślenie główką, a nie głowa. Może będę żałował. Może.
Co do kontaktów z dzieckiem- wszystko to jest do ustalenia. Jak ktoś chce, to potrafi.
Nie będę z kims, do kogo nic wielkiego nie czuje, "tylko" dlatego, że mamy dziecko.
Chciałabyś byc z kimś, kto cię nie kocha i szuka czegoś innego? No, szczerze. Rusz głową. Jesteś z facetem, "udajecie", że jeszcze bedzie pięknie, jeszcze bedzie normalnie, wychowujecie malucha i z czasem dostajesz obuchem w łeb, że twój facet poszedł w bok i koleżaneczka z pracy - z tej pracy, do której poszedł, żeby było wam łatwiej żyć, a nie dziadować - obciągnęła mu. Miło? Nie? No właśnie.
Chyba, że chciałabyś być w takim związku? No, napisz.
Serio uważasz, że rozmowa o rozstaniu, osobnym zamieszkaniu jest łatwa?

Bartku, a ile razy wstajesz do dziecka w nocy?

Pytam, bo mam qkurat malucha w podobnym wieku i mogę się domyślić, czemu Twoja (jeszcze) dziewczyna seks ma ostatni na liście priorytetów.
Zapewne regres snu plus ząbkowanie plus to, że jest zimno i dziecko marudzi. Zapewne rozszerzanie diety wjechało, albo na dniach wjedzie, wieczne rozkminy, czy dziecko nie je za mało itd.

W ilu momentach ją odciążyłeś w ostatnim tygodniu?

Młoda mama ma prawo nie chcieć zostawiać dziecka z dziadkami i iśc z Tobą do kina czy do restauracji. Ja moze ze 3 razt wyszłam gdzieś bez dziecka przez ostatnie miesiące. I w tych 3x był lekarz, fryzjer i ksiądz, a nie restauracja i kino. Ty nie próbowałeś jej zrozumieć. Stanąłeś w roli sfochanego dzieciaka, bo Twoje potrzeby już nie są na pierwszym miejscu. No ale potrzeby Twojej dziewczyny też nie są! Ty myślisz, ze siedzenie cały dzień z pólrocznym dzieckiem, to jest taka bajka, że nic tylko się nudzić?
Ja marzę o tym, zeby moje dziecko przespało w dzień ciągiem 20min, zebym zdązyła chociaż otworzyć książkę i może przeczytać jedną stronę.
Twoja dziewczyna tez jest zmęczona. Chcesz jej pomóc, to się zajmij dzieckiem tak, żeby ona mogła odpocząć.

Ale dziecko już jest. To jakby nie ma już tutaj mowy o innym scenariuszu. Dzieciak jest i będzie. Lady, już i tak za dużo napisałem tutaj.
Na koniec tylko zadam pytanie: czy tak chętnie chcielibyście być z kimś, z kim was nic więcej nie łączy? Wy z tej opcji: terapeutyzować, reanimować za wszelką cenę? Jak tak to powodzenia. Ja wolę w takim razie być "tym dzieciakiem" który nie ma zamiaru męczyć się dla zasady, bo tak wypada. To nie te czasy, gdzie choćby było chu***, to "wypadało" być razem.

Wszystko to prawda + ewentualne karmienie piersią wpływa ujemnie na libido. I jeszcze jedna rzecz - dla Twojej niedoszłej kochanki jesteś tylko zabawką jako dzieciaty dzieciak. Niby na nic nie liczysz, a jednak się łudzisz, bo inaczej byś o niej nie wspominał.

Ok, brak odpowiedzi na moje pytania jak dla mnie swiadczy tylko i wyłącznie o tym, że zwyczajnie nie pomagasz przy dziecku, za to masz tylko oczekiwania.