Fajny związek z jednym ale.. - Netkobiety.pl

Kochasz go? Czujesz się przy nim bezpiecznie? Wiesz, że możesz na niego liczyć? Wiesz, że stoi za Tobą murem i co by się nie działo to masz w nim wsparcie? To jest warte o wiele więcej niż pieniądze, wakacje, dobra materialne.

Fakt, gdy pojawia się dziecko sprawa finansowa staje się niezmiernie istotna, ale ile znamy rodzin gdzie pieniędzy nie brakuje a nie ma "rodziny" tylko żyjący obok siebie ludzie. Czasem skromniej jest lepiej. Piszesz o swoim dzieciństwie- jakie było to twoje dzieciństwo? Oprócz tego, że było skromne, to było złe? Zakładam, że nie.

dla mnie nie liczy sie co kto i ile ma, nawet wyglad nie jest taki wazny, ale moim zdaniem najwazniejsze, zeby byly te same wartosci, jaki on jest dla ciebie, czy mozesz na nim polegac. te wakacje chyba tez nie sa tak wazne?

a jezeli chodzi o dziecko, co z tego, ze znalazlabys kasiastego, ktorego rola ojca by przerosla? charakter, charakter, charakter!

poza tym nie jest latwo znalezc takiego drugiego: troskliwy, pracowity, bez nalogow itd
takze jesli go zostawisz to mozesz kiedys zalowac

Zostaw go.
Wł ci się hipergamia.
Twoje postrzeganie jego coraz będzie coraz bardziej negatywne.
Dodatkowo dojdą coraz bardziej niewybredne komentarze znajomych i rodziny, że golec,ze nieudacznik.
Bedzie to coraz bardziej oddziaływać na ciebie, potęgując jeszcze bardziej negatywne postrzeganie jego osoby.
Beda podszepty : zasługujesz na kogoś lepszego, co on ci  może zaoferować itp. 
A jego osoba coraz bardziej będzie malec w twoich oczach.
Ten związek juz jest skończony, tylko ty jeszcze o tym nie wiesz.

Uczuciami się nie najesz.
Dorosły chłop, nie musi płacić za wynajem, a ledwo mu starcza od 1 do 1? Zarabia najniższą krajową czy jest tak rozrzutny że nie potrafi nic odłożyć?
Napracowałaś się w życiu, należy Ci się teraz czas na korzystanie z życia, a niekoniecznie targanie ma plecach jeszcze faceta. Już czujesz że to nie ma sensu a będzie tylko gorzej.

Tak z pewnością rozmawiają
A ten wątek to tak sobie dla rozrywki płochej.
Już po związku jest - koniec początek końca .
Wcale nie oceniam postawy Autorki jako wybitnie coś złego ,dla mnie całkiem do rzeczy, miłość miłością a jeść trzeba
ciąganie,pchanie,wieszanie się,zmienianie, wychowywanie, kogoś płeć nieistotna (choć pewne role są obciążone nie ma to tamto)
w jakiejkolwiek dziedzinie życia ponad miarę w związku i na dłuższą metę  to konflikt, rozdźwięk teraz u Autorki wzmocniony nieco zanikiem "motyli". i wyjdą prędzej czy później wszelkie deficyty przy okazji te skryte oczywiście zaczną eskalować.
Lepiej teraz zakończyć ten związek niż brnąć i wikłać się powiązaniami potem jeszcze trudniej może być się wyplatać z tego.
Inspirowanie,wspieranie,motywowanie to trudna sztuka nie mniej niż dostrajanie się.

dubel

A w jakim wieku się poznaliście? Będąc 20 latkiem raczej ma się inne szanse na wzbogacenie się niż będąc po 30 ce..

Jak czytam to to jestem przerażony ...

Kiedyś to ja byłem w takiej sytuacji.
Zarabiałem mało , ale bardzo oszczędzałem i pomnażałem moje oszczędności i dzięki pomocy rodziców kupiłem własne mieszkanie.
Wtedy zacząłem szukać kobiety która być może zostanie moją żoną.
Kobieta którą poznałem była też gołodupcem , zarabiała jeszcze mniej ode mnie ..
Ale kasa nie miała (i nie ma) dla mnie znaczenia.

Potem urodziły nam się dzieci (bliźniaczki). Moja była żona na macierzyńskim dostawała grosze. Było ciężko ale utrzymywałem 4-osobową rodzinę. Potem jeszcze gorzej bo nawet tej kasy z ZUS nie było.
Później wróciła do pracy i poziom życia się polepszył.
Zaciskałem zęby i tyle ..

Nigdy nie wypominałem jej tego że była "gołodupcem".

Wiele ludzi pracuje w zawodach przez lata i mało zarabia. Ci co pracują w budżetówce , na produkcji i itd  też kokosów nie zarabiają ..

Ja lubię swoją pracę i nie mam zamiaru uczestniczyć w wyścigu szczurów. PO pracy jest mój czas wolny i nigdy nie zamierzałem z pracy iść do pracy ..

To teraz ludzi pochrzaniło ...

Kiedyś ludzie latami zbierali na mieszkanie , dom , samochód i itd.

I nielicznych na to było stać ..

Jak czyta to jestem przerażony.
Z tego co czytam obie strony są kochają i dobrze im.
Rozumiem że jakby facet stracił pracę , albo miał wypadek i przez kilka miesiecy nie mógł pracować , to jego kobieta by go wywaliła na bruk i niech zdycha , darmozjad ?

Szok ...

Ja osobiście wolałbym żyć skromnie i nawet na jakieś cudowne wakacje nie jeździć ,ale żyć z kimś kto mnie kocha i ja go kocham ...

A dla tych co uważają że kasa daje szczęście proponuje obejrzeć biografię jakiś bogatych ludzi ...

Dziś oglądałem film o właścicielu Lamborginnii i szczerze ? Facet miał pełno kasy i był sam ze swoim bogactwem bo rodzine i znajomych stracił na własne życzenie ...

Wiesz, wiesz. Najlepiej rozejść się, gdy nie ma zobowiązań i dzieci, bo i tak będziesz spoglądać łaskawym okiem na tych zaradnych w białych koszulach.

Tak, najlepiej aby kobieta sama pchała cały ten wózek, bo po mężczyźnie nie można oczekiwać ambicji czy wyższych potrzeb

Duże dziecko. Czasem słodkie, czasem kochane ale tak naprawdę to po co to komu.

Jeżeli coś ci Autorko nie pasuje, to z czasem będzie to narastać aż wybuchnie w najmniej oczekiwanym momencie. Nie ma sensu zatem się wzajemnie męczyć.

Zastanów się dlaczego nie chciałabyś tego usłyszeć? Prawda między oczy boli najbardziej, bo nic z nią nie można zrobić tylko przyjąć do wiadomości. Nie chciałabyś tego usłyszeć, bo to oznaczałoby, że jesteś leniwa, bez ambicji, bez pomysłu, bez perspektyw, to oznaczałoby że musiałabyś się wziąć porządnie za robotę, czegoś się nauczyć, coś poświęcić, zacząć działać, a to wymaga wieeeele wysiłku i wyjścia ze strefy komfortu. Do dupy jednym słowem

Masz dwa wyjścia.
1. Rozpocząć zadanie - zarabiamy razem więcej. I oboje angażujecie się, wspierając nawzajem, w podwyższenie kwalifikacji i zwiększenie dochodu. Taki wspólny czelendź.
2. Sama podkręcasz sobie śrubę i pracujesz na to by podwoić, albo potroić swoje zarobki, aby wziąć na siebie utrzymanie jego i mieszkania.

Co do przekonania, że można mieć, albo dobrego faceta, albo przy kasie, to jest to przekonanie błędne. Można mieć dobrego, który jest przy kasie, bo jest inteligentny i zaradny A powtarzanie głupot, że "pieniądze się nie liczą i nie są najważniejsze", kiedy dosłownie WSZYSTKO opiera się na pieniądzach - nasz byt, egzystencja, bezpieczeństwo i zdrowie, jest bardzo, ale to bardzo nieodpowiedzialne.

Jest takie powiedzenie: "Kiedy bieda wchodzi drzwiami, miłość ucieka oknem".

Tak nie działają kobiety.

A ja kilku rzeczy nie rozumiem.
1. Co to znaczy, ze facet ledwo wiąże koniec z końcem? Koszty życia - z tego co tu opisane - ma raczej minimalne. Nawet przy zarobkach 4 tyś na miesiąc, powinno regularnie zostawać.

2.Jak wgląda temat tych wyjazdów wakacyjnych na które to on niby nie ma - facet realnie chce brać w nich udział, czy to Ty, Autorko jesteś ich motorem, a on po prostu ma Ci towarzyszyć?

zapytaj swoje nastolatki w jakich ciuchach wolałyby chodzić

Tak prawie nikt nie działa. Takiego myślenia trzeba się nauczyć. Na palcach jednej ręki można policzyć ludzi, którzy sami z siebie wpadli na coś takiego.

Święte słowa. Najwięcej do powiedzenia o materializmie i "księżniczkowaniu" mają ci, co im się pracować nie chce, są za mało ambitni i bystrzy żeby polepszyć swoją sytuację finansową. Wtedy zawsze krzyczą, że "dobry człowiek!", że "wnętrze się liczy!", nie rozumiejąc już na wstępie, że jedno nie wyklucza drugiego.

Hehe

Uwazam, ze mozliwe jest duzo ale trzeba miec priorytety i umiec rezygnowac z wszystkiego co nie jest absolutnym sednem naszej osobowosci.
To jest z reszta definicja charakteru.

Ostatnio był wątek o facecie, który żyje praktycznie tylko pracą... co z tego, że mają kasę, jak on nie ma czasu dla rodziny... Żona niezadowolona...
Dlatego ważne jest dopasowanie się pod względem priorytetów.

Zgadzam się, ale charakter można szlifować i można go wzmacniać i można nad nim pracować. Nie odnosiłabym natomiast potrzeby posiadania pewności i zaplecza finansowego do naszej osobowiści. Każdy chce czuć się bezpiecznie i chce móc polegać na najbliższych.

Wiadomo, że jak się mierzy wysoko trzeba też samemu wysoko być, to nie ulega wątpliwości. Już pisałam dzisiaj gdzieś, że jak celujesz w księcia, to nie możesz tego robić z pozycji żaby.
Zawsze powtarzam, że wszelkie zmiany zawsze zaczynamy od siebie. Jeśli kobieta mało zarabia, jest mało ambitna, to nie powinna wymagać zaradności i ambicji od faceta, który też jest mało ambitny. Więc jeśli chce, aby to się zmieniło sama musi wskoczyć na wyższy level i zachęcić go, by wskoczył razem z nią. Jeśli tego nie będzie chciał zrobić, to moze sama zajmować się rozwojem i zarabianiem, albo znaleźć innego mężczyznę.

Wymagania kobiet biorą się bardziej z biologii i płci niż jakiś widzimiesie. Bo to kobieta jest w ciązy, to na niej ciazy ciężar urodzenia, wykarmieia, wychowania w pierwszych latach. To ona jest bezbronna przez w sumie pierwsze 2-3 lata włączając ciążę i to nią nalezy sie opiekowac, co każdy mądry i rozsądny facet wie. Jeśli mężczyzna nie przedstawia w oczach kobiety chociaż minimum, które może jej zapewnić bezpieczeństwo, nie będzie nim zainteresowana. Tak to działa w podświadomosci.

Gdzieś kiedyś nawet na forum mi się rzuciło w oczy, że babka może zostawić faceta ze względu na coś tam, ale może się okazać, że następny będzie pił. XD To skoro zawsze może być gorzej, to w sumie można się związać z pierwszą chętną osobą.

No i ja jeszcze bym zrozumiała to doszukiwanie się materializmu i hejt na to, jeśli para nie chce dzieci. J nie chcę, więc w teorii - pod kątem bezpieczeństwa - mogłabym się związać z takim panem, ja sobie zarobię swoje, on swoje, ale... Ale to jak ten związek miałby wyglądać? Znaczy, ja jednak chcę czasem gdzieś wyjechać z partnerem, wyjść, coś zobaczyć, zrobić, czegoś spróbować, a za to wszystko się płaci. Związek, w którym robię wszystko sama, a on siedzi w domu, jest słabym pomysłem, tak samo jak finansowanie partnera przez całe życie, jeśli ta konieczność finansowania nie wzięła się z przypadku tylko zwykłego lenistwa, niezaradności itd.

Natomiast jeśli chodzi o dziecko, to planowanie z kimś takim rodziny po prostu nie mieści mi się w głowie, tak samo zresztą jak beztroska radość i podejście typu: "jakoś to będzie, biedniejsi mają dzieci". Mam wrażenie, że ja się o wiele bardziej zastanawiałam nad przygarnięciem drugiego kota niż niektórzy nad sprowadzeniem na świat dziecka. Ot, sytuacja, dziecko się rodzi "z dziwną rączką", termin do neurologa za 3 miesiące, wizja jakiejś rehabilitacji jeszcze bardziej odległa. Dziecko rehabilitowane prywatnie natychmiast od wyjścia ze szpitala, na początku codziennie, potem rzadziej, ale dzisiaj w pełni sprawne, natomiast problem był z tych, co to się nim trzeba zająć natychmiast. I co w takiej sytuacji, jeśli nie ma pieniędzy? "No, synuś , mogłeś mieć sprawną rączkę, ale nie daliśmy rady odłożyć nawet kilku tysięcy, w każdym razie ciesz się, że cię kochamy, bo to najważniejsze"? A co, jak będzie dziecku potrzebne leczenie kanałowe? Wyrywamy i chodzisz bez ząbka? Czekanie rok czy ile tam na ogarnięcie zerwanego więzadła, bo rodzicom nie chciało się starać? Aparat na zęby, aparat słuchowy (syn kumpla miał jakąś dziwną wadę, że nie rozumiał nic, jeśli w pomieszczeniu był hałas/szmery - aparat słuchowy na to kosztował ich kilkanaście tysięcy, mimo częściowej refundacji - co w takiej sytuacji, jeśli dziecko bez tego nie jest w stanie funkcjonować w szkole?) itp. Przecież to nie są zachcianki, na które można machnąć ręką, ale łatwiej krzyczeć o materialistkach.

Tak sama jak niezrozumiała jest sytuacja kiedy:
Facet zarabia 20k, kobieta 4k, i w społecznym odbiorze nie jest to nic złego że on płaci za wycieczki, teatr,kina ten nieszczęsny aparat słuchowy itp.
A ona ma na waciki.
Bo sa małżeństwem,wiec pieniądze sa wspólne

W odwrotnej sytuacji facet jest wyzywany od nieudacznika który nie jest w stanie zadbać o rodzinę, i wszystko spoczywa na barkach kobiety.
Że zeruje na kobiecie itp.

Tak to wygląda.

Te czasy sie na szczęście skończyły.

Wiesz, jeżeli ona by zarabiała 20k, a on 4, to jeszcze spoko, bo z tych wspólnych pieniędzy się i dziecko utrzyma, i na czarną godzinę odłoży. Gorzej, jeśli ona zarabia 5k i cały czas pracuje nad polepszeniem ICH sytuacji materialnej, a on zarabia 2,5 i nawet palcem nie kiwnie, żeby to zmienić. Bo co jeśli ona wyląduje na zwolnieniu? Jeśli to ona chciałaby iść na macierzyński, wychowawczy? Co jeśli będzie potrzeba na coś zdobyć większą kwotę, jak on jej w tym pomoże, jeśli całe życie nic w tym kierunku nie robił?

Nie rozumiesz.

Twoje założenia miały racje bytu w epoce przedindustrialnej.
Gdzie i owszem, biologia,a uściślając jej elementy fizyczne,determinowały podział obowiązków ze względu na płeć.
Bo wbrew żartą, kobieta do pługa się nie nadawała.

Natomiast teraz żyjemy w cywilizacji technicznej.
Powoli,powolutku łamiemy determinizm matki natury.
Dzis pieniądze zarabia się umysłem,albo bezpośrednio,albo pośrednio z pomocą maszyn czy narzędzi.
Siła fizyczna odgrywa marginalna role.
Nie wiem czy zdajesz sobie z tego sprawę,ale z twoich założeń wynika w takim razie ze kobiety sa mniej inteligentne od mężczyzn.
A przecież nie są.

SaraS:
Ale na to jest bardzo proste remedium.
To facet zostaje w domu z dzieckiem.
Rozumiem o co Ci chodzi,żaden świadomy człowiek,czy to facet czy kobieta,nie chcą być z kimś, dla kogo piwko i powtórki meczy to szczyt ambicji,albo plotki z koleżankami o paznokciach
W klepaniu biedy i życiu od 1 do 1 nie ma tez nic chwalebnego.
Chodzi mi o prosty fakt,że facet przymknie oko na to że kobieta marnie zarabia,gdy on zarabia wystarczająco,skupi sie na jej innych zaletach.
Natomiast w drugą stronę to tak nie działa.
Bo Hipergamia

Widzisz,ale ja nigdzie nie pisze ze to jest złe czy dobre.
Po prostu tak jest, że kobiety cenią mężczyzn za co innego niż mężczyźni kobiety.
Dla kobiety ważna cechą u faceta jest zaradność,a dla facet żeby kobieta nie była kłótliwa.

Nie no, przytakiwaczy nikt nie lubi.
Ale każdy facet powie ci, że kobieta której buzia sie nie zamyka,i zawsze ma cos do powiedzenia,to najgorszy typ na który można trafić.
A z rzadka sie trafia taka która rozumie że mowa jest srebrem,a milczenie złotem.
(oczywiście droczę się)

paslawek: Złoto

Właśnie, medal ma dwie strony...

Autorko, jeśli masz dobrego faceta, to trzymaj się go, szczególnie że go kochasz.

Lepiej jest z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć. To święta prawda.
Jeśli z nim zerwiesz, to wiadomo, że za jakiś czas poznasz kogoś innego i byc może trafisz sto razy lepiej, bo będzie dobry, pracowity i uczciwy, a jednocześnie będzie miał łeb do zarabiania pieniedzy- tak może się przecież zdarzyć.
Może jednak stać się tak, że będziesz szukała całymi latami, a i tak znajdziesz wiatr w polu i skończysz z jakimś bogatym chłopem, który nawet na chwilę nie zapomni, że wziął Cię w jednej koszuli, a swoje pieniądze będzie ściśle odróżniał od Twoich.
Jeśli więc kochasz swojego faceta, to zostań z nim, tyle tylko że popracuj troszkę nad nim. Mądra kobieta potrafi zdziałać cuda, a głupia choćby miała podane na tacy, to wszystko zniszczy i rozwali.
Niech idzie na te studia, a Ty mobilizuj go i zachęcaj.
Nie wiem czy jesteście już po słowie - jeśli tak, to inwestuj swoją mądrość w rozwój tego faceta, bo na koniec opłaci się to i Tobie.
Jeśli nie jesteście po słowie, to przede wszystkim zrób porządek z płatnością za mieszkanie. Nie może być tak, że on mieszka u Ciebie za darmo. Coś takiego rozleniwia go i uczy, że mamuśka wszystko za niego załatwi, mamuśka czyli Ty oczywiście.
Napisałaś, że jest pracowity - co konkretnie masz na myśli? Chodzi o rozwój zawodowy czy o robotę w domu lub w ogródku?
Ktoś napisał, że Ty też jesteś golodupcem - ja uważam, że nie jesteś, ponieważ od swoich rodziców dostałaś ogromny posag, a mianowicie nauczyli Cię oni szacunku do pieniądza, poszanowania pracy i proszę bardzo, sama zarobiłas na własne mieszkanie.
To ogromny posag. Więcej dorobisz się w kolejnych latach, gdyż posiadasz odpowiednie umiejętności, wiesz że pieniądze nie spadają z nieba niczym kasza manna. Ty o tym wiesz. To jest to, co dali Ci rodzice na start, wielki posag.
Twój chłopak ma pod tym względem znacznie gorzej i jeśli ja już bym rozważała sens trwania z nim w związku, to raczej nie patrzylabym na to, ile on zarabia teraz, lecz na to, jakie on wyniósł wzorce z domu.
A niestety wyniósł takie wzorce, że jego ojciec to alkoholik, który złamanego grosza nie dał synowi na życiowy start.
Może więc być z Twoim facetem tak, że jemu jest po prostu wygodnie w związku z Tobą. Ma darmowy dach nad głową, święty spokój i zawsze ma co jeść.
W jego domu rodzinnym różnie przecież bywało.
Ja tego bardziej bym się bała.
Nad innymi sprawami można popracować, pokierować facetem, bo może on po prostu nie zdaje sobie sprawy z tego, że myśląc o zakładaniu rodziny należy mieć odpowiednie środki. Odpowiednio poprowadzony nabierze rozpędu i może jeszcze bardzo Cię pod tym względem zaskoczy.
Nikt nie nauczył go takiego myślenia. Ojciec pokazał mu tyle, że kasa jest po to, by wydać ją na chlanie.
Musisz usiąść i na spokojnie zastanowić się nad tym czy da się z tego faceta coś wykrzesać, czy nie ma na niego bata, bo raczej zanosi się na to, że będzie grzecznie chodził do pracy i zawsze przynosił marne pieniądze.
Czy on rokuje na takiego, który zapewni rodzinie godny byt, czy nie.
Jeśli nie rokuje, to zakończ ten związek, bo nie wytrzymasz z kimś takim.
U Ciebie lawina myśli już ruszyła, włączył się efekt kuli śnieżnej. Nie zatrzymasz tego, bo to żywioł.
Jeśli jednak rokuje, to podpowiedz mu, w jaki sposób mógłby zarabiać lepsze pieniądze.

To niczego nie zmienia, poza miejscem wykonywanej pracy. Ponieważ męskie mózgi są bardziej techniczne, zadaniowe, logiczne, pracują na innych obrotach, to nadal mężczyźni okupują stanowiska techniczne i inżynierskie. Nadal są w większości kierownikami i dyrektorami. I nie dlatego, jak próbują wciskać współczesne feministki, że to dyskryminacja kobiet, tylko dlatego, że kobiety w większości się do tego nie nadają. Mężczyzna z natury skupia się na przedmiotach i jak je wykorzystać, kobieta na ludziach. Mężczyzna jest mniej ugodowy, lepiej negocjuje, mocniej skupia się na celu.
Dlatego eksperyment w Szwecji, który miał dać totalną równość i wolność płciową zszkował wszystkich przeciwników biologii. Pozostawiono ludziom pełen wybór przyszłego zawodu, bez namawiania do niczego. Mieli wybrać to, co chcą, bez względy na wszystko. Efekt tego taki, że 90% mężczyzn ma zawód techniczny, ścisły, inżynieryjny, a 90% kobiet okupuje zawody tzw "kobiece", czyli pielęgniarki, nauczycielki, praca z ludźmi i opieka. Eksperyment miał udowodnić, że płcie od siebie się nie różnią i że płeć i jej role to konstrukcja społeczna. Wyszło kompletne przeciwieństwo, czyli płeć i predyspozycje są biologiczne.
Dlatego czasy nie mają znaczenia. Mężczyźni nadal mogą pracować więcej, ciężej, dłużej i bardziej efektywniej niż kobiety.