Nastoletnia dziewczyna w ciąży - Netkobiety.pl

No ale to jest Twoje dziecko. Więc czemu nie chcesz iść z nią do jej rodziców? Sami zawaliliście, to teraz pora ponieść konsekwencje.
A konsekwencje dla Ciebie są takie, że idziesz do pracy i zarabiasz na utrzymanie swojego dziecka.

Szykuj kieszonkowe na alimenty.

Raczej koniec z ćpaniem czegokolwiek, alko nie pijemy. Ćpać też nie ćpamy, ale mam zamiar trzymać się z daleka od tego.
To nie jest koniec świata, ale wywroci nam życie do góry nogami. Można studiować zaocznie, ale nie wszystkie kierunku da się zaocznie zrealizować. Mogę w ogóle iść dymac na budowę zaraz po maturze i tak skończyć, ale chyba wolałbym dla siebie innego (lepszego) życia. Jestem pełnoletni, ale czy ktoś w tym wieku chce byc rodzicem? Tak, mogłem o tym pomyśleć wcześniej, bo teraz już za późno na takie dylematy. To wszystko jest efektem gówniarskiego zachowania, bo nawet przez sekundę w myślach nie przeszło nam, żeby mieć dziecko w tym wieku.
Boi się dziewczyna rekcji swoich rodziców, nie wiemy, czego się po nich spodziewać. Oni są z tego typu ludzi, którzy "wiedzą najlepiej i ma być tak, jak oni mówią". Już dziewczynie zaplanowali całą przyszłość. Stąd kombinuje na wszystkie sposoby, co i jak robić, chciałaby, żebym przekazał z nią, bo tak czułaby się pewniej niz mówiąc to samej. Ryzyko, że zarobię od jej ojca w pysk jest duże i nie, nie jest to przesada z mojej strony. Nie, żeby moi mieli być zachwyceni, ale to inni ludzie.
Po prostu powiedzieć to nie jest tak łatwo, inaczej by wyglądało to, jakbyśmy oboje byli choc trochę starsi, a tutaj jeszcze wchodzi jej niepełnoletność.

Ale serio tak byliście pijani że na następny dzień nie wiedzieliście że uprawialiscie seks bez zabezpieczenia z finałem w środku? To nie zła balanga.
Przecież mogliście iść do ginekologa po tabletkę " dzień po "

No ale nawet jak dostaniesz w pysk, to przecież zasłużenie. To Wy wykazaloście się brakiem odpowiedzialności i przez to teraz trzreba kombinować.

Jest jeszcze opcja kontaktu z odpowiednią organizacją i ściągnięcia tabletek poronnych zza granicy.

Zanim mnie zjedzą - nie jestem za za aborcją, po prostu mają wybór.

Z tego co pisze to widzę że facet jest ogarnięty, nie próbuje lawirować, tylko zdaje sobie sprawę do czego doprowadzili swoją niefrasobliwością

Pozostaje mieć nadzieję że że zachowa się jak mężczyzna, a nie jak chłopiec i weźmie odpowiedzialność.
Fajnie jak by wzięli ślub, żeby dziecko było lepiej zabezpieczone.
I muszą razem iść przez życie, najlepiej jak mąż i żona i wspólnie się wspierać i działać

Ja wiem, że masz dopiero 18 lat, ale podejmij odpowiedzialność za to, co razem zrobiliście. Tu nie ma tak, że Ty jej powiesz, żeby ona to rozwiązała inaczej.
Tu jest wspólna decyzja dwojga ludzi. Razem musicie o tym porozmawiać, razem to rozwiązać, a nie zostawiać jej ze wszystkimi problemami.

Rumuński, spadaj. Oczywiście, że nie musi, natomiast dalej jest taka opcja i mają prawo o tym wiedzieć i to też przemyśleć i przedyskutować.

To już nie macie planów
Szykuj się na pracę na magazynie, tylko jakieś 30-40 lat.

Nie wiem czy to ironia ale wiesz o tym że jak ktoś nie rozpocznie studiów po szkole średniej to już na nie nie pójdzie to nie prawda?

Nie ma żadnego problemu aby się rozwijać mając małe dziecko. Znam wiele takich przypadków.

Rita; nie widziałem tego pisząc odp do ciebie.

Ja uważam że dziecko zmienia życie, po prostu je zmienia. Aborcja natomiast zawsze nje niszczy.

Nie, nacisku nie. Ale też musisz wywalić z głowy teksty w stylu, że ona sama ma rozmawiać ze swoimi rodzicami czy że to ona ma coś z tym zrobić. Za taki tekst to powinieneś zarobić w pysk najpierw od niej, a potem od jej ojca i na koniec od swojego ojca za to, jak kijowo Cię wychowali.

To Twoje dziecko i Wasza wspólna decyzja. I musi być wspólna, jakakolwiek by nie była. Ja nie wartościuję żadnego rozwiązania. Musicie porozmawiać najpierw razem, a potem z rodzicami i Twoimi i jej.

Edit.
Nikomu nie mówię, że ma zrobić aborcję. Napisałam tylko i wyłącznie, że jest wybór. W żadnym momencie nie zachęcałam ani nie namawiałam. Po prostu jest taki wybór i tyle. Oni decyzję podejmą sami.

W każdym razie, jak najszybciej porozmawiajcie z rodzicami, niech dziewczyna powie mamie i ona zdecyduje w czyjej obecności powiedzieć mężowi.
Być może zorganizuje spotkanie razem z Twoimi rodzicami lub sama mu powie, żeby najpierw ochłonął.

Więc sam widzisz że nie ma reguły.
Wszystko zależy od konkretnych ludzi.
Zresztą studia same w sobie nie mają żadnego znaczenia.
Lepiej nie iść w całe niż na pedagogike, kulturoznawstwo, socjologię czy zarządzanie polem namiotowym.

Dziś cieśla, dekarz czy murarz zarabia o wiele więcej niż taki manager od przewracania papierków z jednej kupki na drugą

Nie chce być ojcem, na cały proces wychowywania dziecka nie czuje się gotowy, nie teraz, to nie jest "ten" wiek.

zwykły dzieciak.

Skoro nie pijesz, to czym na imprezie zrobiłeś się tak, że nie kontaktowałeś świadomie? Czy stwierdziłeś, że od razu bez gumki nic się nie stanie?
Tak. Dla mnie to, co piszesz od samego początku oznacza to, że najchętniej zwiałbyś i zostawił ją z tym wszystkim samą.

Ty przynajmniej maturę zdasz, a ona? Przecież ona zaczęła 2 liceum dopiero. Nie ma pewności, że ta ciąża będzie lekka do przejścia, równie dobrze może wylądować na podtrzymaniu od samego początku i co wtedy? Rok w plecy? Czy jej rodzice zajmą się 2 miesięcznym dzieckiem, żeby ona mogła wrócić do szkoły czy będzie dwa lata w plecy?

Masz świadomość tego, że potencjalnie skopałeś jej życie?

Ćpanie i seks? Co może pójść nie tak?

Pojechaliście po mnie jak po burej suce, od razu dzieciak, złamas, tylko dlatego że napisałem, jakie są moje odczucia i co ja bym wolał/nie wolał. Przecież pisałem, że naszego idiotyzmu i braku zabezpieczenia nie mam zamiadu usprawiedliwiać. Tak, moim zasranym obowiązkiem będzie uczestniczenie w wychowywaniu dzieciaka od małego, uciekać na drugi koniec Polski nie zamierzam i tak wiem, że jest w gorszej sytuacji ode mnie, ale liczę, mam taka nadzieje, że rodzice nam pomogą (moi pewnie prędzej niż jej). Powiemy jej rodzicom wspólnie, ale dałbym sobie łapę uciąć, że będąc w mojej sytuacji i wiedząc, że możecie oberwać i na to mam prawie 100% "szans", tak chętnie byście się nie rwali, mimo że od zarobienia w pape nikt nie schodzi.

Uciekać od odpowiedzialności jak gówniarz nie będę, ale to jest dla mnie trudne, bo czeka nas rewolucja w całym życiu i koniec beztroski.

W którym tygodniu ciąży jest Twoja dziewczyna? Czy sama z siebie w ogóle rozważa/-ła opcję aborcji? jest religijna? to są ważne pytania. Czy ona chce mieć to dziecko i zaczynać poważne, dorosłe życie? szczerze mówiąc, wątpię żeby miała takie pragnienie. Tu potrzebna jest szczerość wszystkich zainteresowanych stron, i to prędko.

Osobiście znam podobną sytuację z kręgu bliskich mi osób, zakończyła się ona aborcją a para młodych się rozeszła zaraz po tym. Teraz, po kilku latach żyją sobie każde swoim życiem i jest wszystko dobrze, dziewczyna nie żałuje podjętej decyzji, zaczęła niedawno studia, ma nowego faceta. Kwestia priorytetów i wartości.

Autorze, najważniejsze teraz żebyś zadbał o swoją dziewczynę, zaopiekował się nią, okazał wsparcie. Bez względu na to jaką decyzję podejmiecie.
Druga sprawa - natychmiast powiedzieć rodzicom. Twoja dziewczyna potrzebuje teraz opieki medycznej, dopóki będziecie trzymać ciąże w tajemnicy, ona będzie tego pozbawiona. Poza tym szkoła - szkołę później tez będzie trzeba powiadomić. Chyba musza to zrobić rodzice. Zanim będzie widać brzuszek.
Nie bój się. Piszesz, że jej rodzice zaplanowali jej całe życie - więc ciąża będzie dla nich szokiem, ale podejrzewam, że będą potrafili stanąć na wysokości zadania.
Bardziej martwią mnie Twoje skłonności do ćpania. Czy dziewczyna wtedy tez była pod wpływem? No bo wiesz - teraz was czeka trudny okres. Dużo kłótni. Z rodzicami jednymi i drugimi, między wami. Daj Boże, żeby dziecko było zdrowe, żeby ciąża rozwijała sie prawidłowo. Każda stresowa sytuacja może wyzwolić chęć sięgnięcia po używki. No nie wyobrażam sobie Twojego cpania i ciąży. To brzmi jak przepis na tragedię. Wiec zamiast pisać - nie zamierzam tego robić, postanów, że już nigdy, że nie ma takiej opcji, że to po prostu nie istnieje. Nie ma tej drogi.
Studiami bym się nie martwiła. Zawsze można iść na zaoczne - i to wcale nie jest gorsza opcja. Ale teraz to nieistotne, wiesz? Propozycji „pokaz ze jesteś facetem, rzuć szkołę i idź do pracy” nie brałabym na poważnie dopóki obydwoje nie porozmawiacie z rodzicami. Nie wiem w jakiej sytuacji finansowej jesteście ale to chyba najsłabsza opcja.
Ważne jest tu i teraz. Czyli: wsparcie dziewczyny, rozmowa z rodzicami, przyjęcie na klatę tego co się wydarzy. Nie bierzcie do siebie wszystkiego co powiedzą rodzice. Będą w ogromnej złości i na pewno będą mówić rzeczy, które Was zranią - zwłaszcza Twoja dziewczynę. Ale to minie. Będzie dobrze.
Nie biczuj się tak - ciąży to nie cofnie a Ty musisz działać i mieć na to siłę.
Napiszę Ci jak ja chciałabym zostać potraktowana przez mojego chłopaka gdybym zaszła w ciążę w wieku 16 lat.
No to przede wszystkim to co napisałam na początku - dużo wsparcia. Zapewnienia, że mnie nie zostawisz - powiedziałeś jej to? Ja bym pewnie chciała usłyszeć to kilka razy. Chciałabym tez, żebyś poszedł ze mną do moich rodziców. Nie chciałabym być w tak trudnym momencie sama - skoro mam Ciebie. Interesuj się nią. Bądź przy niej kiedy tylko możesz. Pytaj jak się czuje - słuchaj jej. Ona teraz najbardziej potrzebuje Ciebie.

mam to samo pytanie co szeptem - czy Twoja dziewczyna jest pewna że chce urodzić? czy rozmawialiście o tym?

Twoim zadaniem nr 1 jest wsparcie jej. bycie na każdym kroku przy niej, troska o nią i - jeśli postanowicie to dziecko mieć - zrobienie WSZYSTKIEGO by związaek się udał.i nie ma że "czy mam iść z nią do rodziców". masz przy niej być zawsze (emoconalnie przede wszystkim, fizycznie jak ma potrzebę). będziesz musiał po prostu szybciej dorosnąć.
wszystko da się ogarnąć, jak będzie pomoc rodziców to tym bardziej, ale i samemu możecie dać radę.
nie trzeba też zaczynać studiów w wieku 19 lat, 2 czy 3 lata w tą czy wewtą nie zrobi wielkiej różnicy, a najważniejsze żeby dziewczyna zdała maturę. studia jak mówię, zdążycie zrobić jak Wam będzie zależeć.

będzie Wam ciężko, to bez dwóch zdań. z drugiej strony, mam dwie znajome które zaszły w ciążę też w okolicach 16 lat no i teraz jak mamy 35, to większość osób siedzi w pieluchach a one sobie teraz "odbijają" młodość mając już prawie samodzielne dzieci. więc plusy też są.

Teoretycznie tak, a praktycznie róznie to wychodzi.

To się nazywa dorosłość.
Branie pełnej odpowiedzialności za swoje czyny.
Trzeba było nie uprawiać seksu bez zabezpieczenia,skoro oczywiste konsekwencje tego są dla was trudne do przyjęcia.
Jak się marzyło o super studiach to trzeba było głowę w książkach trzymać, a nie "wiadomo co" "wiadomo gdzie".