Prowadził dwa życia - Netkobiety.pl

Później gruchnęła informacja, że to dziecko nie jest bocznego, tylko jego, meza. Zostało to potwierdzone. Wyprowadził się, rozstaliśmy się na jakiś czas. Później wrócil, zabiegał, starał się. Mieszkaliśmy oddzielnie, ale byly wspólne weekendy, wyjazd, moje urodziny. Jakoś to szło, rozwod też się toczył. Nie widziałam żadnych papierów, twierdził, że ma je prawnik.

Cześć. Nigdy nie myślałam, że mnie to spotka. Zawsze byłam nieufna, kontrolującą, zachowawcza. Ale się stało.
Spotykałam się z tym mężczyzna od roku. Jak mnie poznał, był po rozstaniu z żoną, złożył papiery rozwodowe pod koniec zeszłego roku. Ona kogos sobie znalazla, zamieszkala z nim i oczekiwali dziecka.Zamieszkaliśmy razem. Na początku tego roku miala być pierwsza rozprawa, odroczona przez nią. Później gruchnęła informacja, że to dziecko nie jest bocznego, tylko jego, meza. Zostało to potwierdzone. Wyprowadził się, rozstaliśmy się na jakiś czas. Później wrócil, zabiegał, starał się. Mieszkaliśmy oddzielnie, ale byly wspólne weekendy, wyjazd, moje urodziny. Jakoś to szło, rozwod też się toczył. Nie widziałam żadnych papierów, twierdził, że ma je prawnik. On pochodzi z innego miasta, przeprowadził się w zeszłym roku, nie ma tu starych znajomych, poznałam tylko tych z pracy.

Wyjechał na zagraniczna delegacje, zostawił u mnie telefon sluzbowy. Sprawdziłam w nawigacji gdzie najczęściej jeździ. Był tam zupełnie inny adres pod którym rzekomo miał mieszkać. Ze dwa razy adresy gdzie jest przedszkole i zlobek. Adwokat, który mial prowadzić jego sprawę w ogóle o nim nie słyszał, powiedział mi to przez telefon. U jego rodziny nie bylam, czulam sie niekomfotowo przez ten rozwod.Mam numer do jego brata z którym pisałam, dzwoniłam tam i ciągle jest zajęte. Świat mi się zawalił. Nie śpię, nie jem. Czuje się oszukana jak nigdy w życiu. I to przez człowieka, który był dla mnie nadzwyczaj kochany, dobry, opiekuńczy. Chcial znów zamieszkać razem, jechać na święta. Pytam się jak, skoro wszystko wskazuje na to, se on ma tu rodzinę! Po co to wszystko? Wiele razy chciałam z nim zerwać, on to bardzo przeżywał, płakał, prosił. Jezu, mam wrażenie, że to wszystko mi się śni...

Symbi napisał/a:

Oj, Anno, popracuj jeszcze nad swoją traumą. Bo obowiązkiem każdego zapylacza jest siedzieć przy babie, jaka by ona nie była. Z mojego punktu widzenia uczestnictwo w życiu dziecka nie oznacza obowiązkowego związku z jego matką.
Herbaciana, głowa do góry, lepiej, że wydało się szybciej, niż później.

nie wiemy jaka była matka to fakt.
moje poglądy i wartości natomiast były takie same przed "traumą" i zostaną takie.
nie mówię  że muszą być ze sobą do końca życia, ale tak - uważam że w trakcie ciąży, o ile matka nie pogoni gościa, gość powinien być blisko niej bo jak inaczej ma dbać o dziecko jak nie dbając o tą kobietę?
niekoniecznie oznacza to związek, oznacza to bycie dla niej i przy niej a nie wyjazdy z dupeczką.

a bycie taką dupeczką wiedząc że koleś ma dziecko w brzuchu innej nie mieści mi się w ogóle w głowie.

Ela210 napisał/a:

No trudno.
Ale wiesz, podobno bezpiecznie jest zamieszkać w domu, w który trafił samolot,  bo szansa że to się powtórzy jest nikła.
Tzn na drugiego takiego  pewnie nie trafisz

o ile nie zmieniamy warunków brzegowych to prawdpodobieńśtwo jest takie same.

wyobrażmy sobie że masz dwie kulki w worku: czerwoną i czarną.
i owszem, zanim zaczniesz losować, prawdopodobieństwo że wylosujesz dwa razy pod rząd czarną wynosi 1/4. ale jakjuż wylosujesz czarną (z prawdopodobieństwem 50%) i wrzucisz z powrotem do worka to jak losujesz drugi raz to masz t samo prawdopdobieństwo (50%).
to że ludzie nie znają totalnie statystyki widać było po "idź na całość" należało zmienić bramkę.

Napisałam, że o ojcostwie dowiedziałam się ją (i chyba on, teraz już nie wiem) po roku od urodzenia.
Kiedy ona była w ciąży, nawet nie byliśmy razem.

Jak ja ci dziewczyno współczuję. Zostałaś koncertowo wyrolowana przez zdrajcę. Masz teraz nauczkę, że nie można ludziom wierzyć na słowo i wszystko niestety trzeba sprawdzać. Szczególnie prawdę o ich małżeństwach. Kiedyś taka informacja była w dowodzie osobistym i problem rozwiązany a teraz trzeba robić wywiad po znajomych z portali a co i lepsi potrafią sfingować nawet i takowych. Przerażające czasy, naprawdę przerażające.

Nanna napisał/a:

Jak ja ci dziewczyno współczuję. Zostałaś koncertowo wyrolowana przez zdrajcę. Masz teraz nauczkę, że nie można ludziom wierzyć na słowo i wszystko niestety trzeba sprawdzać. Szczególnie prawdę o ich małżeństwach. Kiedyś taka informacja była w dowodzie osobistym i problem rozwiązany a teraz trzeba robić wywiad po znajomych z portali a co i lepsi potrafią sfingować nawet i takowych. Przerażające czasy, naprawdę przerażające.

Nie mogę pojąć po co tworzył tak zaawansowane kłamstwo. Jak się poznaliśmy miałam kogoś, chociaż zwiazek już dogasał.
On cały czas parł na wspolne mieszkanie, przeżywał, że jest gorsy niż mój ex, że poznam kogoś innego i go zostawię, że rozmawiam z innymi mężczyznami. Robil wyrzuty, ze go nie wspieram w rozwodzie. Jak on chciał to ułożyć? Zastanawia mnie jeszcze gdzie ukrywał żonę i dzieci gdy rozmawialiśmy wieczorami i popołudniami. Raczej nie mógł za każdym razem wychodzić na zewnątrz. Po co tworzył te konta i wysyłał mi wiadomości niby od/do żony i jej kochanka? Po co udawal swojego brata? Czuje się jak w Truman show, naprawdę, to chyba zbyt zaawansowsny poziom kłamstwa, nie potrafię tego pojąc.

/./

Nie mogę pojąć po co tworzył tak zaawansowane kłamstwo. Jak się poznaliśmy
miałam kogoś, chociaż związek już dogasał.
On cały czas parł na wspólne mieszkanie, przeżywał, że jest gorsy niż mój ex,
że poznam kogoś innego i go zostawię, że rozmawiam z innymi mężczyznami.
Robił wyrzuty, ze go nie wspieram w rozwodzie. Jak on chciał to ułożyć?
Zastanawia mnie jeszcze gdzie ukrywał żonę i dzieci gdy rozmawialiśmy
wieczorami i popołudniami.
Raczej nie mógł za każdym razem wychodzić na zewnątrz. Po co tworzył te
konta i wysyłał mi wiadomości niby od/do żony i jej kochanka?
Po co udawał swojego brata? Czuje się jak w Truman show, naprawdę, to chyba
zbyt zaawansowany poziom kłamstwa, nie potrafię tego pojąc.

Przez przypadek trafiłam na Twój post, a chciałam opisać swoją historię, bo jest mi ciężko i potrzebuję aktualnie jakiegoś wsparcia. Ja mam 41 w tej chwili i też czuję, jakby życie się dla mnie skończyło.

W moim przypadku, związałam się z mężczyzną młodszym nieco ode mnie, który o mnie zabiegał (a nie ja o niego). Już na samym wstępie mówił, że od 3 lat jest sam i że mieszka z babcią, którą musi się opiekować. Związek sobie kwitł, choć były chwile gorsze i lepsze. Tak naprawdę to on był w tym związku osobą, która nadawała tempo.  On wspominał o wspólnym życiu, on chciał mi zrobić dziecko (a ja byłam szczęśliwa, że w końcu może mi się uda ułożyć sobie życie). Aż do momentu kiedy dowiedziałam się, że ma żonę (właściwie narzeczoną) oraz półroczne dziecko. Kiedy postanowiłam zapytać wprost o to, już nigdy tego człowieka na oczy nie zobaczyłam. Chociaż dzień wcześniej jeszcze wyznawał mi miłość i deklarował walkę o zaufanie mojej rodzicielki. Odwrócił kota ogonem. Napisał mi "Prawda jest taka, że uwodzisz młodszych i ich sponsorujesz". Bo tak, wyciągał ode mnie kasę, bo niby nie ma co do garnka włożyć, a babci trzeba też opłacić opiekunkę... Zostałam wariatką, starszą 50-letnią panią, a takim to się przecież dzieci nie robi. Że rzekomo czyham na jego życie, ale że teraz to w grę wchodzą 4 osoby a nie jedna (może narzeczona już była w drugiej ciąży, kto wie). Zostałam wyrolowana, oszukana, zrobiona na cacy. Wszystko dla pieniędzy -"dla rodziny zrobię wszystko" - tak mi mówił, kiedy mówił o tym, że pragnie założyć rodzinę, ale dopiero teraz niestety wiem, o którą rodzinę chodziło i co oznacza w tym przypadku słowo "wszystko". Zostałam wykorzystana emocjonalnie, seksualnie oraz finansowo.  Kłamał w wielu kwestiach, co się później okazało . Nie chcę mieć nic wspólnego z tym człowiekiem, ale nie umiem sobie poradzić z tym co mnie spotkało... Sprawę zgłosiłam do prokuratury, ale mimo całej teczki dowodów przeciwko niemu prokuratura umorzyła dochodzenie. Dopadło mnie myślenie, że najpierw on zaprzeczył faktom, a teraz prokuratura zrobiła to samo. Mam w sobie ogromne poczucie krzywdy i niesprawiedliwości. Zostałam perfidnie oszukana, a tak jakby świat stwierdził "ale przecież nic się nie wydarzyło, wymyśliłaś coś sobie".

Sprawę zgłosiłam do prokuratury, ale mimo całej teczki dowodów przeciwko niemu prokuratura umorzyła dochodzenie. Dopadło mnie myślenie, że najpierw on zaprzeczył faktom, a teraz prokuratura zrobiła to samo. Mam w sobie ogromne poczucie krzywdy i niesprawiedliwości. Zostałam perfidnie oszukana, a tak jakby świat stwierdził "ale przecież nic się nie wydarzyło, wymyśliłaś coś sobie".