Ostatnio bardzo źle się czuję. - Netkobiety.pl

A podejrzewasz z czym to ma związek?
Czy masz problemy osobiste, czy przejmujesz się sytuacją zewnętrzną, czy chorowałaś/chorujesz na nerwicę?

Na początek wybierz się do lekarza rodzinnego.

Zgadzam się, to wygląda na nerwicę lękowa. Dobrego psychiatrę znaleźć i pogadać chwilę z nim. Uważać na leki, które przepisuje.

Zbyt niewielu dobrych psychologów jest, zanim się taka byle pinda określi mogą zejść na to miesiące. Mi nerwicę lękowa bardzo szybko dobra pani psychiatra zdiagnozowała. Fakt jednak, że kilku wcześniej gadało o depresji tylko...której nie mam.

Wygląda na nerwicę, (standard w dzisiejszych czasach). A te są różne.

Higiena myśli, ruch na świeżym powietrzu, techniki relaksacyjne, jakieś zajęcie od serca- coś co sprawia radość. Nie każda nerwica wymaga leków.

Najlepsze połączenie to by był psychiatrą, który też jest terapeuta. Jedna taka wizyta niekiedy pozwala zdziałać cuda, zapewne potrzebne będą leki i terapia koniec końców, ale po prostu idź pogadać z lekarzem i daj sobie czas.

Skoro nie chcesz skorzystać z porady psychiatry czy psychologa, to niestety możesz mieć problem z poradzeniem sobie.

Jeśli sama sobie nie pomogę to psycholog też nie da rady

Nic nie da się zrobić trzeba samemu odbić się od dna .Psychiatra weźmie kasę i ma wszystko gdzieś

Psychiatra jest za darmo na nfz, nie trzeba skierowania, więc co Ci szkodzi zapisać się na wizytę.

Sama, to musiałabyś też mieć jakies sposoby, żeby chociaż próbować sobie pomóc, np. chodzić na jogę czy nauczyć się medytacji.

Nie nie skorzystam muszę sama stanąć na nogi

W sumie do nikogo nie mam100 procent zaufania każdy jest tylko człowiekiem  więc ograniczone zaufanie

Jak nie masz nikogo z kim możesz porozmawiać, to jedynie psycholog mógłby być tą zaufaną osobą, gdzie mogłabyś się wygadać.
Ale Ty sama nie chcesz sobie pomóc, szukając pomocy zewnątrz.

Nie szukam pomocy po prostu tylko piszę to wszystko

To co piszesz, to czubek góry lodowej, nawet tu ciężko Ci się otworzyć/ wygadać się.

Poznałam świetną osobę dobrze mi się z tym kimś rozmawia myślę że go nie wykorzystuje bo ja chcę tylko się przyjaznić nic więcej. Chociaż wiadomo że różnie może się skończyć. Ale nie będę sobie tym glowy zawracać. Sprawia że uśmiech do mnie powraca i mogę choć na chwilę zapomnieć o codzienności. A tego mi chyba teraz potrzeba.

O czym?O tym że się źle czuję czy pytasz o coś innego

Nie ale to chyba zrozumiałe przecież nie będę tego oficjalnie ogłaszać. Traktujemy się jak znojomi i to wszystko. Przynajmniej z mojej strony tak to wygląda i myślę że tak zostanie. Nie chciałabym się rozczarować.

Oczywiście że mam rodzinę i koleżanki ale to nie to samo .W sumie razem pracujemy więc nie jest całkiem nieznajomy ale inny .Czuję się w jego towarzystwie bardzo dobrze
Ma specyficzny sposób oddziaływania że zapominam o swoich problemach a naprawdę nie mogę ciągle o nich myśleć bo to jeszcze bardziej mnie doluje.Czy zawiodę się na tej przyjaźni to się okaże.

Nikt się nie musi angażować po prostu po pracy kazdy wraca do swojego życia. To że mamy z kimś dobry kontakt jest miło nie musi zawsze mieć jakiś podtekst.Każdy z nas ma swój bagaż życia więc nie uważam że robi coś żeby mieć korzyść ani ja żeby go wykorzystać. Łączy nas praca i może dlatego taki dobry kontakt .Trochę zazdroszczę mu takiego podejścia do zycia bo ja to jestem raczej pesymistką a on ma w sobie tyle optymizmu może mi się to choć trochę udzieli.

Mam nerwicę od dziecka i jeszcze żyję. Jakoś trzeba sobie radzić.

Jednak nie o to chodzi. Chodzi o to, aby nie wpaść w błoto

Nikt się tym i tak nie przejmie. Powiedzą, że troll  i tyle

Dokładnie zwykle inni mają gdzieś bo w sumie kogo obobchodzą czyjeś problemy

Jedni wiedzą drudzy nie. Trudno oceniać wszystkich. Rodzina zawsze pozostaje rodziną

Brzmi jak typowe stany lękowe, najlepiej jakby przebadał cie specjalista.