Jak zerwać z dziewczyną z która kocha? - Netkobiety.pl

Jak zerwać?
Szybko. Powiedziawszy - wreszcie - prawdę o sobie. O tym, że jej nie kochasz, że nie ufałeś, gdy wyjechała zarabiać pieniądze na wasz wspólny wyjazd, że ukrywałeś wobec niej to, że jesteś hazardzistą. I, proszę, nie udawaj szlachetnego, zostaw te głodne kawałki o tym, że była/jest dla Ciebie ważną osobą, że podejrzewasz, że "popłynie" na wieść o zerwaniu.

Wymieniłeś powody dla których ,chcesz zerwać i takie dla których nie chcesz
właściwie tylko w tytule jest jak zerwać  dalej jest kalkulacja zerwać czy nie zerwać i
spekulacje co do konsekwencji zerwania
stan zawieszenia czyli jak dla mnie będziesz czekał na coś tylko na co?
aż dziewczyna się domyśli ?
będziesz prowokował do zerwania przez nią ?
zerwać - nie zerwać nie ma za bardzo tu nic pośrodku sensownego .
długo jesteś na terapii ?

Też uważam, że jak zerwać to jak najszybciej. Nie jesteś odpowiedzialny za to, co ona zrobi po rozstaniu. Zrywasz, odcinasz się, zero kontaktu, jak trzeba to blokada jej na fb, msg, w telefonie i żyjecie dalej.

Jutro 5 spotkanie.
Nie wiem może jutro z psychoterapeutą porozmawiam, że nie chce czekać bo z tego co zrozumiałem to boi się tego że ta rozmowa zle sie skonczy i ja nie dam rady sobie..
I szczera rozmowa z dziewczyną..

Jestem tego samego zdania. Im szybciej tym lepiej, jeśli jesteś tego pewny. I bez owijania w bawełnę. Powiedz jej prawdę. Musi to jakoś przetrawić i tyle

Myślę, że należy jej się po tylu latach związku uczciwa rozmowa i podanie jej przyczyn rozstania. Im szybciej to zrobisz tym lepiej dla was obojga. Jeśli nic nie czujesz to będziesz się tylko męczył. Nigdy nie ma dobrego momentu na rozstanie. Pewnie chciałbyś mieć ten problem z głowy, ale musisz to zrobić sam bo nikt inny tego za Ciebie nie zrobi.

Za moich czasów jak byłem na psychoterapii to istniało pewne zalecenie żeby przez pierwszy terapii i abstynencji rok nie podejmować życiowych decyzji tych poważnych kluczowych jeżeli nie zagrażają abstynencji,a na terapii byłem Autorze w związku z uzależnieniami co prawda nie od hazardu ale to mało istotne jak być może wiesz.
Co czwarty mój kolega miła taki pomysł jak Ty - chciał się rozwodzić
jesteś bardzo rozchwiany emocjonalnie zastanów się i pogadaj z terapeutą ale nie o życzeniach tylko o uczuciach związanych z dziewczyną
Z tego co mogę wyczytać to masz mnóstwo lęku,obaw przed życiem takich które powodują zachowania ucieczkowe i wycofanie i co nie jest niczym szczególnym po odstawieniu hazardu

Dla mojej opinii najważniejszymi przesłankami są:
1. fakt, że o zerwaniu myśli już DŁUGO i uważa uczucie za skończone
2. hazard na pewno wpływa na zachowanie, nie jestem pewna na ile zmienia percepcję w kwestii uczuć; [znam cięższy przypadek hazardowy, były dzieci, do tego prostytutki (seksoholizm), narkotyki, alkohol (takie kombo) i jego dziewczyna odeszła sama dając facetowi przestrzeń do bycia sobą, przeprosił po wielu latach, ale uczuć nie wyznał, był samolubny, nadal nie ułożył sobie życia, żyje mniej więcej po staremu tylko mniej intensywnie, ona z kolei pomimo biedy i ciężkich warunków mieszkaniowych, samotnego macierzyństwa podniosła się, skończyła studia (tam się poznałyśmy), odżyła, nawiązała wiele przyjaźni, odmłodniała (będąc z nim w związku wyglądała mizernie mimo, że nie wiedziała o jego problemach, dowiedziała się po latach jak z nim zerwała), odmłodniała o 15 lat, założyła swoją firmę… razem byłyśmy w czarnej dvpie, a tak pięknie rozkwitła bez niego… a dzieciaki rozwijają się w normalnych warunkach]
3. ten punkt będzie bardzo ważny, ona chce założyć rodzinę, on dzieci nie chce i nie wiadomo czy i kiedy zmieni zdanie, i czy powinien ze względu na partnerkę próbować przyspieszać zmianę poglądów w tej sprawie, a partnerka czekać aż przekwitnie, kiedy jest to decyzja ważna, ważniejsza niż zerwanie związku a okoliczności niesprzyjające, bo ile będzie trwać terapia i czy zmieni pod jej wpływem swoją decyzję o posiadaniu dziecka?
4. wsparcie bliskich jest ważne ale związki są/mogą być (zwłaszcza gdy jest patologia) również obciążające, poczucie winy wobec partnerki, że nie dostaje od niego tego co powinna, ciepła, rodziny etc może być przeszkodą w zajęciu się swoim problemem; czasem warto poustawiać sprawy wg priorytetów i zrezygnować z niektórych aby lepiej zająć się sprawami najważniejszymi, poczuć ulgę
5. partnerka powinna być wtajemniczona, jeśli są w związku to problem dotyczy już ich obojga, zerwanie bądź rozmowa na ten temat da jej szansę samej podjąć decyzję, czy chce czekać na niego, czy woli odejść, może z nią tylko o tym pogadać… ale nie chce i ja to również szanuję, jego decyzja, tylko ona jeśli kocha na pewno chciałaby o tym wiedzieć
6. nie mają dzieci, zatem decyzja o zerwaniu nie jest aż tak kłopotliwa
7. zawsze biorę pod uwagę to co dana osoba chce/pragnie zrobić; obserwując otoczenie udział w terapii nie powstrzymał wielu przed podjęciem decyzji o rozstaniu, wręcz przeciwnie, zatem nie wiem jak do tego podchodzić; w moim odczuciu poważna decyzja to właśnie ślub, powołanie na świat potomstwa, wzięcie kredytu, inwestowanie dużych sum pieniędzy i od takich decyzji właśnie autor chce się wstrzymać; zerwanie związku z przyznaniem się do swoich problemów, która sprowokuje rozmowy między nimi i pozostawi decyzyjność również po stronie partnerki to wg mnie decyzja, którą zawsze można podjąć i nie należy jej odkładać w czasie; jest to powtarzam tylko opinia. Bo czy można czekać? Jasne, można. Można wszystko. Tylko to nie fair w stosunku do niej.

A opinie są różne. Na szczęście żadne z nas nie podejmuje decyzji za innego dorosłego człowieka. To każdy człowiek musi wiedzieć, że nawet jeśli się konsultuje to decyzje podejmuje sam i sam będzie się mierzył z jej konsekwencjami. Hazard nie czyni z człowieka bezwolnej kukły, nie potrzebuje ubezwłasnowolnienia, to nie jest choroba, która powoduje ubezwłasnowolnienie. Mnie osobiście imponuje to jak przejmuje się swoją dziewczyną, że stara się nie być samolubny i nie chce by na niego czekała, bo ona dzieci chce a on nie. Wielu nie stać na taką empatię. Często mnożą wymówki aby kupić więcej czasu albo wpędzają partnerkę w poczucie winy, że zależy jej tylko na jednym itd A czy i ile czasu dziewczyna zechce mu dać na zmianę decyzji to jej sprawa. Czy i kiedy autor zmieni zdanie i czy powinien? To jego decyzja. Jednak autor podał wiele ważnych powodów aby zakończyć związek. Powtarzam kolejny raz, to postronna opinia, która wspiera rozsądną wg mnie samodzielną chęć podjęcia decyzji. Przesłankami do wydłużenia czasu na ogłoszenie decyzji nie jest (wg autora) terapia ale urodziny, imprezy i inne okazje. W takim przypadku będzie musiał przemęczyć się dla okazji a nie po to by zakończyć terapię z sukcesem.

Wskazane byłoby skonsultowanie sytuacji z terapeutą ale ja bym zasięgnęła więcej opinii, niż jednego specjalisty, aczkolwiek wiem, że może to być trudne, gdyż oni nie pozwalają na pracę z wieloma terapeutami, trzeba się trzymać jednego, ale prywatnie, na konsultację poboczną tylko w tej sprawie można tak zrobić.

Dlatego wspieram decyzję autora. Nie rozumiem jednak tego czekania, żeby zaliczyć wspólnie jakieś okazje, bo w ten sposób można wydłużać czas w nieskończoność, przyjdą święta Wielkiej Nocy, majówka, wakacje, nowy rok szkolny, Halloween, Boże Narodzenie, Sylwester, w międzyczasie urodziny, imieniny, domówki…

No i tyle z mojej burzy mózgu. Jest to tylko jedna cegła w murze. Cegła ta mówi, że zamieszkanie razem/ślub/dzieci to to są ważne decyzje. Zerwanie związku? Bez dzieci? Nie trzeba mieć nawet wiele na swoje usprawiedliwienie. Chęć zajęcia się sobą na terapii w spokoju, nie marnowania czasu dziewczynie, która oczekuje tych ważnych decyzji, a których autor nie chce podejmować, brak głębszych uczuć (co się kryje za słowami „jesteś dla mnie ważna, życzę Ci dobrze ale nie chcę, czuję się wypalony, zmęczony, chcę czegoś innego…”) to i tak dobre usprawiedliwienie. Powtórzę dla bezpieczeństwa obsługi tekstów w internecie- tak uważam ja, random z Internetu, żadna gwiazda forum, żaden specjalista psychologii, żaden prezydent USA, żaden Gill Bates, żadne greckie bóstwo.

I najważniejsza opinia, poza opinią autora to wg mnie opinia partnerki autora.

Nie da się BEZBOLEŚNIE zakończyć związku, jeśli przynajmniej dla jednej z osobą jest to niechciane rozstanie.
Najlepiej zrobić to bez zbędnego przeciągania w czasie (żaden moment nie będzie dobry), bezpośrednio i wprost, czyli bez owijania w bawełnę i ściemniania. I - to ważne - bez zostawiania drugiego w nadziei na zmianę decyzji.
Weź to bary, nie rób z siebie świętego, bo musisz znieś to, że to Ty będziesz tym złym, który sprawi komuś ból.

Nie każdy jest taki sam. Nie każdy przypadek hazardu jest taki sam, mimo że działa na podobnych zasadach. W moim przypadku dochodzi jeszcze syndrom dda, hazardem w moim przypadku nie nazywam kasyn i gier losowych bo do nich nigdy mnie nie ciągnęło i nigdy w tą stronę nie pójdę - w moim przypadku chodzi tylko i wyłącznie o bukmacherkę - zakłady sportowe.
Tez jestem dopiero na początku uzależnienia - długi które sobie narobiłem nie są kolosalnie duże - da się z nimi żyć. Rzadko kiedy zdarza się ze człowiek na tym etapie którym jestem woła o pomoc. A ja tej pomocy chcę, chce usunąć ze swojego życia ten cholerny hazard który prowadzi do niczego.

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi.
Ktoś pytał czy biorę leki - tak.
Rozmawiałem wczoraj z psychoterapeutą o tym, powiedział że w tym momencie stosuje ten sam mechanizm co w przypadku hazardu - ucieczki, hazard pomagał mi uciekać od problemów ale nie je rozwiązywać, rozstanie zrobiłoby to samo. Uciekłbym na chwilę a potem jak ktoś napisał szukał bym sposobu na odzyskanie - jednak postanowiliśmy że stworze plan i jej powiem całą prawdę.
Próbowałem przewidzieć reakcje dziewczyny - psychoterapeuta stwierdził że są to same plusy. Zaproponował nawet abym przyszedł z nią do niego - co sądzicie o takim ruchu?

lulek123 napisał/a:
Zaproponował nawet abym przyszedł z nią do niego - co sądzicie o takim ruchu?"

Jak najbardziej, bardzo dobry pomysł, pomoże jej zrozumieć Twój problem.

Tym bardziej w takich zawirowaniach psychicznych, nie powinieneś podejmować radykalnych decyzji, które mogą rzutować na całe życie.
Wyleczysz się z tego i jeszcze macie szansę się ze sobą zestarzeć.