Tkwie w tym jak 15 lat temu... - Netkobiety.pl

Ale z jakiej miłości macie się uwalniać? Mieliście szansę związać się ze sobą, a jednak Ty wyszłaś za mąż, a on się ożenił. Teraz idealizujecie Wasz niedoszły związek, bo obecne związki pewnie nie są takie jak sobie wymarzyliście. I dorabiacie do tego jakąś ideologię o miłości, od której nie możecie się uwolnić (ale jak mogliście być razem to jednak ta miłość nie była aż tak silna, żeby z tego skorzystać).

Radzę zerwać kontakt raz na zawsze i skupić się na swoim obecnym życiu, dbać o rodziny, które założyliście i nie oszukiwać współmałżonków.

Nie słuchaj tych hejterów oni nie znają mocy uczuć walcz o tę MiŁoŚC!!!
Kobieto, weź się rozpędź i uderz głową w ścianę. Szukasz przyzwolenia na romans - bo męża już zdradzasz, zdrada to nie tylko włóż wyjmij.
Egzaltujesz się strasznie nad WYOBRAŻENIEM które jest w twojej głowie. Ja wiem, że chore dziecko, że monotonnia, że mąż pewnie nie taki ekscytujący jak Filipek.
Sama sobie robisz pod górkę, sama podniecasz ten ogień.
Chcesz być ok i się uwolnić - zerwij kontakt i nie ma, że boli. Chcesz zdradzać męża to nic nie zmieniaj, kwestia czasu zanim się pocieszycie wzajemnie.

Daj spokój wiesz ile razy można to tutaj na forum przeczytać ,że nigdy,że zawsze i że na pewno nie,że już więcej nie.
a potem "płacz i zgrzytanie zębów ",ja też kiedyś  święty nie byłem i pewnie nie jestem,wiem jak jest z tymi deklaracjami i praktyką w życiu, jak łatwo zdradzić siebie i okłamać najpierw .

Co jest gorsze a co lepsze i czy jest jakaś różnica ?
Seks na boku z dawną  "miłością " czy zdradzanie ,kogoś brakiem miłości latami ,kogoś kto czuje i myśli o Tobie i ufa wierzy w Ciebie i Twoją postawę ,czyli wierzy w złudzenie i patrzy na przedstawienie .teatr z Twojej strony.Czy mąż Ciebie kocha tego nie wiem on będzie to wiedział najlepiej ,czy chce być z kimś kto ciągle myśli o innym buja w obłokach,snuje iluzje i ciągle wraca do przeszłości jak maniak lub nałogowiec .
Właściwie to zdradziłaś męża już dawno temu emocjonalnie, nie jesteś z nim po prostu, cały czas jesteś przy wyobrażeniu Filipa i być może boisz się, że rzeczywistość z nim nie będzie taka piękna jak wspomnienia i marzenia,a może być jeszcze gorsza niż z tym nieszczęsnym mężem.
Potrzebujesz też znieczulenia wobec przykrych myśli i braku uczuć do męża ,nie twierdzę że go nienawidzisz .ale lubienie kogoś bo to dobry chłopak to za mało do szczęścia  jego i Twojego.

Podświadomie ? Co to znaczy ? Niechcący ? Samo się robi nieświadomie?To tylko czy aż braki odwagi ?
Stara sztuczka z tym "podświadomie to robię" to wymówka i usprawiedliwienie mało wiarygodne ,ale bywa przekonywujące - nie trzeba dalej drążyć tematu .Czego chcesz i oczekujesz od Filipa i co masz dla niego? Czego on oczekuje od Ciebie co chce wziąć i co dać Tobie?Co masz takiego prawdziwego do i dla męża autentycznego, szczerego, oprócz tego że on ma Cię kochać i wasze dzieci ?Mąż ma Ciebie teraz rozkochać w sobie bez Twojej woli i chęci, jak ma to zrobić ?,nie zastąpi Filipa w Twojej głowie bez Twojej zgody dobrowolnej >Na silę się nikogo nie pokocha również ,poczucie winy, krzywdy wobec męża (jeśli je masz ) to nie jest dobry fundament dla związku tak myślę.Takie przywiązanie z przyzwyczajenia i braku innych możliwości opcja wariant,bo myślisz że sobie nie dasz rady bez tych dwóch ancymonów w życiu Filipa i męża.
Jak to się ma do waszych związków ,czyj to największy problem i czy macie prawo decydować o życiu innych osób dla ,których jesteście ważni ,wprowadzając zmiany w statusie relacji ,może oni nie chcą i nie mają zgody na taki emocjonalny czworokąt o który nikt ich nie pytał czy chcą i są gotowi .
Świadomie planujesz i chcesz ,myśleć i czuć to co chcesz czuć to co czujesz wobec Filipa .
Pewnie z premedytacją nie chcesz niczyjej krzywdy, wiedząc jednak że ta krzywda komuś może się stać,
Twoje myślenie o Filipie wydaje się być mimowolne i silniejsze od Ciebie ,ale takim wcale nie musi być ,tylko ty możesz wybrać co chcesz myśleć i czuć .W takiej sytuacji w jakiej się sama stawiasz powstaje rozdarcie i dysonans ,konflikt ,do czegoś Ci  jednak jednocześnie potrzebny i nie chciany,zgoda na niezgodę i odwrotnie ,a skutek może być taki, że zapragniesz ucieczki od tego dręczącego konfliktu z sobą i zapragniesz być może ulgi i ukojenia ,szukasz po części podświadomie przyzwolenia i jakiejś równowagi nawet powierzchownej chwilowej.Tak to widzę znam to z przeszłości i wielu ludzi tak miało jak Ty ,z resztą to jeden z punktów widzenia tego wcale nie jedynie słuszny.
Przez 15 lat wyćwiczyłaś się w tym racjonalizowaniu i zagłuszaniu, tłumieniu jednych emocji innymi sprowadzasz na siebie ból/niby nie ból po części na własną prośbę i życzenie.

stworzylas sobie jakas iluzje wielkiej milosci i jak by to bylo. wydaje ci sie idealna tylko dlatego, ze to byla milosc platoniczna, raczej marzenie niz realnosc, cos, co sie nigdy nie spelni. i tylko dlatego jest taka piekna. gdyby jednaks ie spelnila w prawdziwym zyciu okazaloby sie, ze nic z tego romantyzmu by nie zostalo.
szkoda niszczyc swoje zycie, zycie meza i na dodatek wlasnych dzieci.

ja rowniez mialam taka swoja pierwsza milosc od dziecinstwa do ok 15tki. tez sie spotykalismy co ferie i wakacje. tez myslalam i myslalam przez lata. po latach znalazl mnie na fejsie. ja akurat zakonczylam swoj pierwszy powazny zwiazek. on mial dziewczyne, z ktora chcial zerwac, w co nie uwierzylam. nalegal na spotkanie i jak to mnie nie kocha.
bylam u kolezanki w jego miescie. nie spotkalam sie. w tym samym czasie jego dziewczyna powstawiala fotki z niespodzianek, jakie jej sprawil z okazji pierwszej rocznicy, jaks ie to nie kochaja i wgle. tymczasem on mnie zaprosil na wesele. odmowilam. znam jego rodzine i chyba nie msuze mowic, jaki bylby przypal, gdybym uz nim przyszla, poczas gdy on ma dziewczyne. twierdzil, ze za ten miesiac juz jej nie bedzie mial. po tym miesiacu faktycznie z nia zerwal. takiego zonka chyba nigdy nie przezylam. jak mozna byc takim chamem i draniem. tu wyznawac milosc, kupowac kwiatki, bizuterie, jednoczesnie planujac rozstanie.
nie mowie, ze ten twoj to ten sam typ, ale nie widzisz, ze ma dziewczyne, a ciagle zarywa do ciebie? jej to nic, ale tobie bylby wierny? chyba taka naiwna nie jestes?

przynajmniej mi to wystarczylo, zeby stracic zauwafanie, przejrzec na oczy, i po tych kilkunastu latach sie wyleczylam z tego calego "sentymentu", czego i dobie zycze. wczesniej tez mialam wspomnienia, sentyment, jego gdzies z tylu glowy. po tej historii z ta laska dopiero przeszlo mi raz na zawsze. zerwalam kontakt tez raz na zawsze.

mimo, ze wczesniej nawet bylam w jakims sensie zazdrosna. na koncu tej histroii bylo mi tej dziewczyny poprostu zal, po tym co jej zrobil.

Wszyscy macie rację. Dzwonił do mnie z soboty na niedzielę będąc z Żoną i ze znajomymi na wakacjach, poklocil się z Żoną i perfidnie powiedział jej w oczy przy znajomych że idzie zadzwonić do mnie jeszcze z jej telefonu...
Powiedziałam mu że ma zająć się żona, bo mam rodzinę i to na niej chce się skupić i nie chce Go w swoim życiu ale chyba nic do niego nie dotarło bo mówił mi głupoty że On by oddał wszystko żeby być ze mną itd...
Mam nadzieję że da mi spokój.
Choć wiem że będzie mi trudno żyć normalnie. Ale będę się starać bo nie chce stracić tego co mam .

No bohater a jakie to dojrzałe zachowanie ,"puszność" i "dumność" o ile to prawdziwe zdarzenie ,nie do sprawdzenia jednak przez Ciebie.

Czas zweryfikuje tę jego miłość ,ale ta miłość jest podejrzana bo Twoje życie mu się nie podoba rości sobie prawo w nim rządzić ,a tobie raz się to podoba chyba a raz nie za bardzo.

Pożyjemy zobaczymy różnie może być podobno uwikłani faceci rzadziej informują mężów o tym co po kryjomu robią ich żony ,ale zawsze zostaje element niepewności,i co ten ancymon ma w mózgownicy ,jak się zachowa kiedy dostanie od Ciebie wiadomość kończącą wasze rozmowy .
Są dwa sposoby zakończenia ,jeden ostry - natychmiastowe odcięcie ,drugi sposób jest stopniowym zmniejszania częstotliwości rozmów, wymaga każdy jednak Twojej stanowczej decyzji .

Będziesz czekać na cud ,aż on się zmiłuje, zrozumie, pojmie,ulituje nad losem Twym ,na dwoje babka wróżyła,jemu Twoje małżeństwo się nie podobało i to że nie jesteś jego cała ,czekanie bierne to nie jest dobry sposób na rozwiązanie problemu.
Tylko Ty możesz sobie dać spokój i znaleźć na to sposoby,on pewnie będzie dzwonić po kryjomu bo to go kręci ,a Ciebie jak można przypuszczać traktuje jak potencjalną własność nad ,którą chce i stara wyrobić sobie przewagę ,być może jesteście uzależnieni od własnych wyobrażeń, wizerunków i emocji które fabrykujecie w związku z tym nawzajem.

Wspominanie, tęsknoty ,marzenia ,mrzonki kontra Twoje widzenie tego jak żyjesz jaki jest Twój związek z mężem
,zmienianie myślenia z kompulsywnego fantazjowania na trzeźwiejsze może na początku być trudne wymaga nauki i ćwiczeń
w ten sposób żeby nie udawać przed sobą uczuć ,i nie oszukiwać się nie wypierać niczego .
A co możesz stracić  Autorko konkretnie ? Czego się boisz ? Co się stać może jeszcze według Ciebie ? Strata rodziny czy strata potencjalnego kochanka co lepsze a co gorsze ? to co masz w domu i to co jest ,jak to oceniasz ? Czy wolisz uciekać w złudzenia wzajemne nakręcanie się w egzaltacjach ?
Nie musisz odpowiadać publicznie wypisz sobie precyzyjnie punkt po punkcie ,i czy to faktycznie co masz, jest istotne coś jeszcze warte czy tylko myślisz że powinno być ważne .

No cóż popełniliście oboje ogromny błąd a czasu nie cofniecie niestety i możecie liczyć tylko na miłość po latach a teraz najlepiej niczego nie burzyć    .Powinniście być razem a tu niespełniona miłość i na dodatek ty nie kochasz męża. Sporo nas łączy bo ja też zakochałem się w dziewczynie 27 lat temu ale nie odwzajemniła bo byłem zbyt nieśmiały i miałem nieodpowiednie podejście do niej. Uwierzyłem  w przeznaczenie, długo na nią czekałem i srogo się na tym zawiodłem bo wyszła za innego czym byłem zdruzgotany a nawet jestem do dzisiaj  . Mam żonę od 16 lat i również dwie córki 15 letnie bliźniaczki ale o swojej starej miłości nie zapomniałem ,często o niej myślę i nawet  jestem prawie pewny że jeszcze będziemy razem. Nawet kilka lat temu odnowiłem z nią kontakt na FB czego nie powinienem był robić .Żona o tym wszystkim nie wie

Wiesz, że istnieją funkcje blokowania niechcianych połączeń, wiadomości i maili?

Co mam Wam powiedzieć oczywiście że jest opcja blokowania. Podjęłam ta próbę i zablokowałam Go, nie mieliśmy kontaktu. Ale nie potrafiłam funkcjonować z myślą że nie wiem co u niego itd.
Minęło ponad rok od postu, dużo się wydarzyło. Byliśmy razem na weselu w sensie ja mój mąż, On z żoną.   Z jego Ona wcześniej się widziałam na Panienskim i świetnie się dogadywaliśmy, tak samo jak i na weselu, w sumie pol wieczoru z nią spędziłam bo to ona zagadała Itd. A my mimo że mieliśmy kontakt przed weselem z tym byłym cały czas, żadne z nas nie dało nic po sobie poznać. Nawet w zasadzie na początku bardzo się olewalismy. Kilka razy zostaliśmy sami, ogólnie normalna rozmowa, tańczyliśmy razem i nikt nie byl zazdrosny, bo nasi małżonkowie widzieli jak się olewamy.  Mój były z moim mężem się polubili dużo też czasu ze sobą spędzali. Oni mają kilkumiesięczne dziecko. Nasze kontakty są na takiej samej stopie jak kiedyś. Nie przekraczamy pewnych granic. Tak wiem ze to i tak nie Ma większego znaczenia. Zastanawiam się nad wizyta u psychologa może On otworzy mi oczy i w końcu spojrze na tą sytuację inaczej.

Jego żona po ciąży, niestety zaniedbała się totalnie. Na tym weselu, mimo że potrafi zrobić piękne paznokcie, nie zrobila ich, była umówiona do makijażystki, nie przyszła. A na drugi dzień na grilla przyszła w wygniecionej koszulke i leginsach. Ja nie mówię że patrzę na nią przez pryzmat wyglądu.. Bo na ogół to bardzo fajna dziewczyna. Ale niestety totalnie nie dba o swój wygląd...
A z tego co i ona mówiła i jej szwagierki to mała jest bardzo spokojna. Dużo spala, zresztą On bardzo dużo czasu spędza z dzieckiem i moglaby o siebie zadbać.
A ja mimo że mam dwójkę dzieci, cwicze i dbam o siebie żeby jak najlepiej wyglądać.
I nie nie chodzi o to że jestem taka super a Ona nie. Ale uważam że każda kobieta powinna choć odrobinę o siebie dbać, żeby podobać się sobie i mężowi. A z tego co wiem to jej własny wygląd nie odpowiada a i tak nic z tym nie robi. No ale to już nie moja sprawa
I oczywiście jej wygląd nie usprawiedliwia tego co I ja i On wyprawiamy.

Jasne że należy mi się wiadro pomyji. Biore to na klatę.
Ale ja nie dbam o siebie dla nikogo tylko dla samej siebie.
A ja wcale nie powiedziałam że chciałabym z nim być. Bo nie wyobrażam sobie zostawić męża i iść do niego.

Moim bledem jest to ze po części żyje przeszłością, ktora dawno powinna być za mną i sa uczucia które nigdy chyba nie zniknął.

Chciałabym mieć tak z mężem jak z byłym ze rozumiemy się bez słów, my siebie rozumiemy jak nikt inny i znamy się jak nikt inny nas nie zna. I wcale nie mówię że to dobre. Bo wszystko to utrudnia. Cenie Go jako człowieka, lubię z nim rozmawiać, pisać nawet o tym jaka jest pogoda. Co wcale nie znaczy że mi nie jest źle z tym. Bo oddałabym wszystko żeby między mną a moim mężem było tak jak jest między mną a byłym

Ty się chyba bardzo musisz nudzić w życiu i mieć niesamowitą ilość wolnego czasu, co? Potwierdzasz tylko tezę, że kobiety funkcjonują tylko i wyłącznie na emocjach, a przynajmniej większość kobiet. Przecież ten człowiek absolutnie nic Ci nie może dać poza cyklicznymi, emocjonalnymi orgazmami i dlatego trwa to 15 lat. Nie chcesz tego zakończyć świadomie, nie dlatego, że nie umiesz, tylko dlatego, że wiesz, że to odetnie Cię od Twojego emocjonalnego dealera.

O, a to bardzo mądre jest <3

Tak w pewnym sensie na pewno jestem od niego uzależniona. I działa na mnie jak narkotyk dlatego tak ciężko jest mi się od niego "odizolować" ale staram się. Ale nie wychodzi mi to dlatego też myślę o psychologu.
Z mężem układa mi się nacodzien bardzo dobrze, ale dużo czasu jest poza domem. I brakuje mi wsponych chwil o czym mu mówiłam. Ale z racji tego ze mamy niepełnosprawne dziecko a ja nie mogę iść do pracy, On bierze kazda fuche, po to żeby mała miała na turnusy rehabilitacyjne. Ja jestem bardzo wdzięczna mężowi że robi dla nas tak dużo, ale jednocześnie czuje się po prostu samotna.
Ale moje zachowanie względem męża nic się nie zmienia tylko dlatego ze mam kontakt z byłym.
Byłam i jestem taka jak wcześniej, w żaden sposób nie odbija się to na naszej relacji. Bo nie "przenoszę" jej na męża. Nie odrzucam Go, nie stałam się wredna, bądź Go olewam. Ale to nie jest żadne usprawiedliwienie i zezwolenie na takie zachowanie, zdaje sobie z tego sprawę

A co do kontaktów z Żoną byłego, uwierzcie ze ja nie inicjowałam żadnych rozmow, odpowiadałam zdawkowo, ale byłam mila o tyle o ile. bo nie chciałam robić "przedstawienia" przy innych ludziach. Bylam taka jak zawsze, nie udawalam kogos innego, nie staralam sie w zaden sposob " pokazac" ze jestem lepsza. Bo tak nie uwazam. To ona zabiegała o kontakt ze mną co było dla mnie nieco dziwne, bo ja nie zabiegalabym o kontakt z była mojego męża, tym bardziej że wiem że jest o mnie zazdrosna bo mówił mi to On i bratowe tej żony. Więc ogólnie dziwna sytuacja z tym że chciała mieć ze mną dobry kontakt. Bo myślałam że będzie na takiej zasadzie że powiemy sobie, cześć pogadamy zdawkowo, będziemy się tolerować ale jednak nie tak że ona będzie zagadywać na każdym kroku.

Tym bardziej że ona wie że on ma "momenty" kiedy się pokłócą że On do mnie dzwoni i ona bardzo dobrze o tym wie, zazwyczaj nie odbiorę, ale jak już to nie rozmawiam z nim jakby nigdy nic tylko mówię mu że ma do niej wracać, pogadać z nią i się pogodzić..
I wy wiedząc że Wasz Maz dzowni do byłej po kłótni, zabiegalibyscie o kontakt z nią na imprezach ? Bo ja na pewno nie. Wręcz przeciwnie.
Ogólnie szkoda mi tej dziewczyny bo widać że świata poza nim nie widzi i jestem pewna że wybaczyłaby mu wszystko. Nawet bratowe mówiły że ona Ma niska samoocenę i sadzi że bez niego by sobie nie poradziła. Tak myśli. A ja jestem innego zdania bo to mimo wszystko zaradna dziewczyna.
Dlatego właśnie chce iść na Terapię żeby nie krzywdzić siebie, jej i męża.
Nie wiem czy były jest takim bajerantem dla innych. Ale wiem ze jest bardzo o niego zazdrosna.

Oli.mali współczuję Twojemu mężowi, że życie wylosowało mu taką chorągiewkę jak Ty.

No on taki fajny był, wartościowy, miły i wrażliwy.
Dlatego wzięłam z nim ślub bo jest on bardzo dobrym materiałem na męża i ojca.
Taki przykładny, pracowity, płot nawet pomalował.

Ale ten Filip badboy... Ohh..... Ohhhh......  Miłość jeszcze nie wygasła i nigdy nie wygaśnie, ciągle myślę o nim...

Historia jak tysiące innych