Jestem mężczyzną i nie mam koleżanek - Netkobiety.pl

Kiedyś zaproponowałem (wolnej) koleżance, z którą znałem się od wielu lat spacer - to ona myślała, że o nią zabiegam.

Tak szczerz to mnie to irytuje.
Gdy skończył się mój 6 letni związek to po tygodniu już miałem nową laskę na pocieszenie.
Dlaczego nie mogę mieć koleżanki niezależnie od tego czy mam jakąś kobietę czy jej nie mam?

Zeusmode napisał/a:

Tak szczerz to mnie to irytuje.
Gdy skończył się mój 6 letni związek to po tygodniu już miałem nową laskę na pocieszenie.
Dlaczego nie mogę mieć koleżanki niezależnie od tego czy mam jakąś kobietę czy jej nie mam?

Narcyz.
Do tego słownictwo spod budki z piwem.
Z takimi dziewczyny nie chcą się kolegować.

Zeusmode napisał/a:

Kleoma napisał/a:

Narcyz.
Do tego słownictwo spod budki z piwem.
Z takimi dziewczyny nie chcą się kolegować.

Załóżmy, że jest tak jak piszesz. Czasami człowiek nie widzi swoich wad. Czy możesz przytoczyć cytaty, w których widzisz narcyza i faceta z słownictwem spod budki z piwem?

Widziałam co napisałeś zanim edytowałeś. Zamiast słowa "irytuje.
W wątku powitalnym masz słowo "wpierdalać" a tutaj "zapierdalać"/na ścigaczu/.

To słowo uważane jest za wulgarne.

A co do reszty to sam wystawiasz sobie świadectwo swoimi wypowiedziami.

Zrobili ci krzywdę przed laty przenosząc do wyższych klas.
Nie miałeś okazji nauczyć się obcowania z rówieśnikami, obrosłeś zbyt szybko w piórka i to ci pozostało.
Masz 35 lat a zachowujesz się jak zbuntowany nastolatek mający się za pępek świata.
Popracuj trochę nad sobą.
Więcej szacunku i empatii do drugiego człowieka życzę.

Kleoma napisał/a:

To słowo uważane jest za wulgarne.

A co do reszty to sam wystawiasz sobie świadectwo swoimi wypowiedziami.

Zrobili ci krzywdę przed laty przenosząc do wyższych klas.
Nie miałeś okazji nauczyć się obcowania z rówieśnikami, obrosłeś zbyt szybko w piórka i to ci pozostało.
Masz 35 lat a zachowujesz się jak zbuntowany nastolatek mający się za pępek świata.
Popracuj trochę nad sobą.
Więcej szacunku i empatii do drugiego człowieka życzę.

Kobieto a kiedy ja nie mam szacunku i empatii do drugiego człowieka? Bełkoczesz. Wybacz, ale gdy rozmówców dzieli zbyt duża różnica intelektu to ta rozmowa nie ma sensu.

Zeusmode napisał/a:

Bełkoczesz. Wybacz, ale gdy rozmówców dzieli zbyt duża różnica intelektu to ta rozmowa nie ma sensu.

Właśnie tu m.in. wychodzą te narcystyczne cechy. Wcześniej w wypowiedziach też można było wyczuć, że jesteś osobą, która chce dominować, wywyższa się. Taką osobą, która jest przytłaczająca, zawsze musi mieć rację. Nie interesuje Cię z założenia to co może interesować kobietę, patrzysz na to z góry. To ona ma podziwiać twoje wspaniałe ultramęskie umiejętności ;-)

aniuu1 napisał/a:

Zeusmode napisał/a:

Bełkoczesz. Wybacz, ale gdy rozmówców dzieli zbyt duża różnica intelektu to ta rozmowa nie ma sensu.

Właśnie tu m.in. wychodzą te narcystyczne cechy. Wcześniej w wypowiedziach też można było wyczuć, że jesteś osobą, która chce dominować, wywyższa się. Taką osobą, która jest przytłaczająca, zawsze musi mieć rację. Nie interesuje Cię z założenia to co może interesować kobietę, patrzysz na to z góry. To ona ma podziwiać twoje wspaniałe ultramęskie umiejętności ;-)

Ok dziękuję, zauważyłem swoją wadę.

Jak nad tym pracować? Mam dużo osiągnięć w życiu, zarabiam dobrze, wybudowałem dom, prowadzę prosperującą firmę. Mam swój światopogląd i gdy ktoś mi mówi, że nie mam racji to sobie myślę a co ty osiągnąłeś w życiu, że mi zwracasz uwagę. Widzę, że faktycznie nieodpowiednio reaguje. To, że zazwyczaj podejmuje dobre decyzje przecież nie świadczy o tym, że każda moja decyzja jest dobra. Jak widać facetów też czasami ponoszą ich emocje
Wynika to może z tego, że zawsze musiałem walczyć o swoje, natomiast chciałbym się zmienić i wyciszyć.

Jak można nabrać pokory mając testosteron i (według testu MENSA) wybitny iloraz inteligencji?
Ja myślę inaczej niż większość ludzi i tego już nie zmienię. Ale jak nabrać pokory i być lepszym człowiekiem?
Myślę, że często nie widzę tego, że komuś robię krzywdę. Dużo jest we mnie nieuzasadnionej agresji. Dopiero jak ona przejdzie to zaczynam zauważać, że mogłem zachować się inaczej.
Męczy mnie to.

Tak szczerze to myślę o sobie, że jestem trochę wulgaryzm. Wczoraj wpadł do mnie kumpel pogadać i powiedział, że szefowa kazała mu szukać nowej pracy. A ja dostawałem smsy z przelewami i mówiłem "o przelewik, kolejny przelew, o przelew". Na wulgaryzm to mówiłem do osoby, która szuka pracy.
Może jestem jakimś sadystą. Męczy mnie to wszystko.

Na żadną psychoterapię nie pójdę bo znam siebie.

Ale nie sama pomoc finansowa kwalifikuje kogos jako dobrego czlowieka. Juz nie przesadzajmy.

Zeusmode napisał/a:

aniuu1 napisał/a:

Właśnie tu m.in. wychodzą te narcystyczne cechy. Wcześniej w wypowiedziach też można było wyczuć, że jesteś osobą, która chce dominować, wywyższa się. Taką osobą, która jest przytłaczająca, zawsze musi mieć rację. Nie interesuje Cię z założenia to co może interesować kobietę, patrzysz na to z góry. To ona ma podziwiać twoje wspaniałe ultramęskie umiejętności ;-)

Ok dziękuję, zauważyłem swoją wadę.

Jak nad tym pracować? Mam dużo osiągnięć w życiu, zarabiam dobrze, wybudowałem dom, prowadzę prosperującą firmę. Mam swój światopogląd i gdy ktoś mi mówi, że nie mam racji to sobie myślę a co ty osiągnąłeś w życiu, że mi zwracasz uwagę. Widzę, że faktycznie nieodpowiednio reaguje. To, że zazwyczaj podejmuje dobre decyzje przecież nie świadczy o tym, że każda moja decyzja jest dobra. Jak widać facetów też czasami ponoszą ich emocje
Wynika to może z tego, że zawsze musiałem walczyć o swoje, natomiast chciałbym się zmienić i wyciszyć.

Jak można nabrać pokory mając testosteron i (według testu MENSA) wybitny iloraz inteligencji?
Ja myślę inaczej niż większość ludzi i tego już nie zmienię. Ale jak nabrać pokory i być lepszym człowiekiem?
Myślę, że często nie widzę tego, że komuś robię krzywdę. Dużo jest we mnie nieuzasadnionej agresji. Dopiero jak ona przejdzie to zaczynam zauważać, że mogłem zachować się inaczej.
Męczy mnie to.

Tak szczerze to myślę o sobie, że jestem trochę wulgaryzm. Wczoraj wpadł do mnie kumpel pogadać i powiedział, że szefowa kazała mu szukać nowej pracy. A ja dostawałem smsy z przelewami i mówiłem "o przelewik, kolejny przelew, o przelew". Na wulgaryzm to mówiłem do osoby, która szuka pracy.
Może jestem jakimś sadystą. Męczy mnie to wszystko.

Na żadną psychoterapię nie pójdę bo znam siebie.

Według mnie przestać porównywać i wartościować nieustannie. Przestać myśleć o swojej wyjątkowości i wiem, że wcale tego nie zechcesz, bo jesteś bardzo związany z tym, to jest istota Ciebie. Zainteresować się tym co jest wartościowe w innych.
Posłuchać sobie materiałów o narcyźmie w relacjach, żeby zobaczyć co to robi innym (jest tego teraz mnóstwo, np kanał youtube pewnej kobiety "Wilczycą być"). Możliwe, że o tym nie myślisz, działasz nawykowo, ale osoby o cechach narcystycznych potrafią bardzo destrukcyjnie oddzialywać na innych (oboje moich rodziców ma takie cechy a szczególnie ojciec oraz nieraz w życiu spotkałam takie osoby). Ludzie którzy mają jakieś bliższe relacje z narcyzami często potrzebują potem terapii. Finalnie to może też bardzo zemścić się na samym narcyzie, szczególnie jeśli nie powiedzie się mu w życiu i straci przewagę. Może się okazać, że zostanie sam. Wiele osób będzie narcyza unikać, albo nie będzie z nim otwartym, bo sam się wtedy naraża.

Ja bym radziła terapię, ale wiem, że narcyzi niechętnie z tego korzystają (w przeciwieństwie do osób, które weszły z nim w relację). Narcyz zwykle wie lepiej. Nikt mu nie ma prawa nic powiedzieć, bo mu to zagraża. Ciężko się zmienić z takim podejściem.

Czemu osoba narcystyczna na każdym kroku potrzebuje podziwu i potwierdzenia dla swojej wyjątkowości? Co się dzieje kiedy tego nie dostajesz? Może jest tam w środku, coś co nie jest takie wspaniałe. Z doświadczenia wiem, że takie osoby są super wrażliwe na swoim punkcie. Cokolwiek odbiorą jako podważenie swojego autorytetu (niekoniecznie słusznie, niekoniecznie taka byla intencja i znaczenie) i już czeka osobę, która się naraziła atak, czasami poważna zemsta.

Kleoma napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Ale nie sama pomoc finansowa kwalifikuje kogos jako dobrego czlowieka. Juz nie przesadzajmy.

Dlatego pytam o tę pomoc dla kolegów, na czym polegała.

A pomoc finansowa gdy przy okazji reklamujemy swoją firmę lub np. w przypadku daru dla rodziny mamy z tego korzyści niematerialne to pomoc dyskusyjna.

Rzucenie komukolwiek kasy nawet bezinteresownie, najczesciej jest sposobem na uciszenie sumienia, a nie sposobem realnej pomocy.

Kleoma napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Rzucenie komukolwiek kasy nawet bezinteresownie, najczesciej jest sposobem na uciszenie sumienia, a nie sposobem realnej pomocy.

Nie zgadzam się lecz to nie temat wątku.

Ja generalnie się z tym zgadzam. Trzeba dać wędkę a nie rybę. Natomiast moja babciulka miała z 70 lat. Ona naprawdę potrzebowała już pomocy a nie wędki.
Gdy miałem 20 lat to ja mogłem wszystko. Teraz mam 35 i widzę, że jednak wszystkiego nie mogę. A co dopiero gdy będę miał 70 lat. Moim zdaniem nie ma jakiejś jednej złotej reguły, każdy człowiek jest inny i każdemu trzeba pomagać tak aby mu pomóc a nie zrobić krzywdę.

Zeusmode napisał/a:

Kleoma napisał/a:

Nie zgadzam się lecz to nie temat wątku.

Ja generalnie się z tym zgadzam. Trzeba dać wędkę a nie rybę. Natomiast moja babciulka miała z 70 lat. Ona naprawdę potrzebowała już pomocy a nie wędki.
Gdy miałem 20 lat to ja mogłem wszystko. Teraz mam 35 i widzę, że jednak wszystkiego nie mogę. A co dopiero gdy będę miał 70 lat. Moim zdaniem nie ma jakiejś jednej złotej reguły, każdy człowiek jest inny i każdemu trzeba pomagać tak aby mu pomóc a nie zrobić krzywdę.

Ale to nie o to chodzi, Zeus. Zachowujesz sie jak typowy zepsuty dzieciak. Tylko Ty masz podobno 35 lat, wiec dzieciakiem juz od dawna nie jestes.
Jestes tak zepsuty kasa, traktujesz ludzi z gory, bierzesz co Twoje, nie przyjmujesz odmowy. Ja bym po prostu powiedziala, ze jestes bucem. I nie dziwie sie, ze nie masz kolezanek. Moze to, co sie teraz dzieje, powinno byc dla Ciebie nauka tego, ze nie kazdego czlowieka mozesz miec tylko dlatego, ze masz taki kaprys?

Lady Loka napisał/a:

Kleoma napisał/a:

Dlatego pytam o tę pomoc dla kolegów, na czym polegała.

A pomoc finansowa gdy przy okazji reklamujemy swoją firmę lub np. w przypadku daru dla rodziny mamy z tego korzyści niematerialne to pomoc dyskusyjna.

Rzucenie komukolwiek kasy nawet bezinteresownie, najczesciej jest sposobem na uciszenie sumienia, a nie sposobem realnej pomocy.

Nie zgadzam się lecz to nie temat wątku.

Po prostu latwiej jest sypnac troche kasy niz zastanowic sie, czy jest inny sposob pomocy, ktory pomoze dlugoterminowo, a nie doraznie. Ja jestem za tym, zeby np. dawac mozliwosci zatrudnienia zamiast pieniedzy. Albo zeby zaangazowac sie w jakies przemiany w ochronie zdrowia zamiast finansowac operacje w US. Patrze na takie rzeczy w perspektywie wiekszej niz jeden czlowiek. Bo pomoge jednemu, ale tam jest dalej tysiac innych, ktorym nie pomoge, bo nie da sie pomoc wszystkim. I zawsze mysle o tym, w jaki sposob moge zmienic sytuacje tak, zeby pomoc wiekszej ilosci zamiast tego jednego. Ale to wlasnie wymaga najczesciej wiekszego zaangazowania niz zrobienie przelewu.

Tak szczerz to mnie to irytuje.
Gdy skończył się mój 6 letni związek to po tygodniu już miałem nową laskę na pocieszenie.
Dlaczego nie mogę mieć koleżanki niezależnie od tego czy mam jakąś kobietę czy jej nie mam?

Pomagam tak jak uważam. Gdy ktoś nie jest w stanie utrzymać wędki to dam kasę a jak jest młody byk to grsza nie otrzyma tylko wędkę.
Np. mój przyjaciel ze studiów - pomogłem mu tylko rozmową a teraz prowadzi jedną z większych firm ze swojej branży w naszym województwie.
Gdybym dał mu kasę to bym go zniszczył. Natomiast dać kasę komuś, kto nie jest w stanie nawet trzymać wędki jest moim zdaniem jak najbardziej uzasadnione.

Mnie jeszcze dziwi jedna rzecz. W stosunku do kobiet jestem miły. A nie mam żadnej koleżanki.

Natomiast w stosunku do kobiet, które podrywam jestem niedobry. Np. moja kobieta jest o 9 lat młodsza niż ja. Podczas pierwszej randki jej powiedziałem, że nie ma u mnie żadnych szans. Potem gdy się spotykaliśmy to sobie z niej żartowałem. Gdy ona chciała sex to jej powiedziałem, że czasami marzenia się spełniają, ale nie teraz. Kilka miesięcy się spotykaliśmy i byłem dla niej bardzo niedobry. Natomiast przyszedł taki moment, że szliśmy razem spacerem popatrzyłem na nią i sobie pomyślałem, że mi na niej zależy. Złapałem ją za jej malutką rączkę i poczułem się szczęśliwy - już 5 lat jesteśmy razem.

Nie rozumiem dlaczego będąc niedobry mogę mieć każdą kobietę, którą chce mieć a będąc dobry nie mam żadnej koleżanki, która chciałaby się ze mną spotkać.

Petra44 napisał/a:

Zeusmode napisał/a:

Pomagam tak jak uważam. Gdy ktoś nie jest w stanie utrzymać wędki to dam kasę a jak jest młody byk to grsza nie otrzyma tylko wędkę.
Np. mój przyjaciel ze studiów - pomogłem mu tylko rozmową a teraz prowadzi jedną z większych firm ze swojej branży w naszym województwie.
Gdybym dał mu kasę to bym go zniszczył. Natomiast dać kasę komuś, kto nie jest w stanie nawet trzymać wędki jest moim zdaniem jak najbardziej uzasadnione.

Mnie jeszcze dziwi jedna rzecz. W stosunku do kobiet jestem miły. A nie mam żadnej koleżanki.

Natomiast w stosunku do kobiet, które podrywam jestem niedobry. Np. moja kobieta jest o 9 lat młodsza niż ja. Podczas pierwszej randki jej powiedziałem, że nie ma u mnie żadnych szans. Potem gdy się spotykaliśmy to sobie z niej żartowałem. Gdy ona chciała sex to jej powiedziałem, że czasami marzenia się spełniają, ale nie teraz. Kilka miesięcy się spotykaliśmy i byłem dla niej bardzo niedobry. Natomiast przyszedł taki moment, że szliśmy razem spacerem popatrzyłem na nią i sobie pomyślałem, że mi na niej zależy. Złapałem ją za jej malutką rączkę i poczułem się szczęśliwy - już 5 lat jesteśmy razem.

Nie rozumiem dlaczego będąc niedobry mogę mieć każdą kobietę, którą chce mieć a będąc dobry nie mam żadnej koleżanki, która chciałaby się ze mną spotkać.

Moze dlatego ze niektóre kobiety lubią niegrzecznych chłopców? A może wierzą , że zmienią faceta? Wiele na tym się przejechało. Wyobraź sobie żd znajdziesz koleżankę i co bedziesz z nią robił, o czym rozmawiał? Co ma was zachęcić do ponownego spotkania? Mam wielu kolegów ale mamy jakiś wspólby cel czy zainteresowania. Kazdy ma swoje rodziny i to są raczej rzadkie kontakty. Rozumuem że chcialbyś mieć kumpelę na wyłączność czyli kiedy ty chcesz ona wszystko rzuca i się spotykacie. Gdy ludzie są wolni i nie tylko taka relacja zawsze przybiera jakiś podteks erotyczny i kobiety nie wchodza w to żeby potem nie cierpieć. Mają instynkt samozachowawczy. Lubią jasne relacje.

Ale to większość facetów tak ma, że nie ma koleżanek?
Jeśli chodzi o moje pasje to są sami mężczyźni. Ja nie wiem co te kobiety robią. Ale ich nie ma.
Dla mnie facet, który zdradza kobiete nie jest mężczyzną, jest nikim. Po to się zdobywa kobietę i daje się jej swoje słowo aby tego dotrzymać - tak uważam.
Natomiast chciałbym mieć koleżankę, tak samo jak mam kolegów. Chodzi tu o życie towarzyskie. Wiadomo, że kobieta myśli inaczej niż facet i fajnie poznać inne myślenie.

Petra44 napisał/a:

Myślę, że zajęci faceci nie mają kolezanek chyba że w pracy i kontaktują się tylko w pracy albo sporadycznie po. Jakoś nue wyobrażam sobie mieć męza i spotykać się z kolegą. Zaraz by szalał z zazdrości.

Czyli inni faceci też nie mają koleżanek bo w praktyce to by się skończyło zdradą?
Myślałem, że tylko ja mam sporo kumpli i ani jednej koleżanki. Tzn. mam koleżanki - kobiety moich kolegów.

Petra44 napisał/a:

i tez nie rozumiem, po co ci przyjaciolka (bo tobie razcej o przyjaciolke chodzi, nie kolezanke), bo to czesto gesto wlasnie konczy sie klopotam

Jest taka jedna koleżanka, która nie chce się ze mną spotkać.
Kiedyś jak nie byłem w związku to miałem relacje seksualne z 3 kobietami w tym samym czasie. Jedna z nich to była właśnie ta koleżanka, która teraz nie chce się ze mną spotkać. Mamy jedynie kontakt wirtualny.
Ona była bardzo dobra dla mnie, super mi się spędzało z nią czas. Jej zależało na związku ze mną a ja nie chciałem. Często się spotykaliśmy, uprawialiśmy seks, dużo rozmów, spacerów, wspólnych wyjazdów.
W pewnym momencie zdecydowałem się na związek z inną kobietą i wówczas ona przestała się ze mną spotykać. Ja ją informowałem prawie od początku, że nie będziemy parą.
Zastanawiam się czy to możliwe aby się często spotykać, dużo rozmawiać itd. z kobietą i aby nie doszło do seksu i zdrady w związku. Z tego co piszecie to nie jest to możliwe.
Szkoda bo pomimo, że z facetami fajnie się spędza czas to jednak facet to facet. Fajnie byłoby pójść na spacer z kobietą i porozmawiać sobie na różne tematy i poznać damski punkt widzenia.

Petra44 napisał/a:

Myślę, że zajęci faceci nie mają kolezanek chyba że w pracy i kontaktują się tylko w pracy albo sporadycznie po. Jakoś nue wyobrażam sobie mieć męza i spotykać się z kolegą. Zaraz by szalał z zazdrości.

Czyli inni faceci też nie mają koleżanek bo w praktyce to by się skończyło zdradą?
Myślałem, że tylko ja mam sporo kumpli i ani jednej koleżanki. Tzn. mam koleżanki - kobiety moich kolegów.

Petra44 napisał/a:

i tez nie rozumiem, po co ci przyjaciolka (bo tobie razcej o przyjaciolke chodzi, nie kolezanke), bo to czesto gesto wlasnie konczy sie klopotam

Jest taka jedna koleżanka, która nie chce się ze mną spotkać.
Kiedyś jak nie byłem w związku to miałem relacje seksualne z 3 kobietami w tym samym czasie. Jedna z nich to była właśnie ta koleżanka, która teraz nie chce się ze mną spotkać. Mamy jedynie kontakt wirtualny.
Ona była bardzo dobra dla mnie, super mi się spędzało z nią czas. Jej zależało na związku ze mną a ja nie chciałem. Często się spotykaliśmy, uprawialiśmy seks, dużo rozmów, spacerów, wspólnych wyjazdów.
W pewnym momencie zdecydowałem się na związek z inną kobietą i wówczas ona przestała się ze mną spotykać. Ja ją informowałem prawie od początku, że nie będziemy parą.
Zastanawiam się czy to możliwe aby się często spotykać, dużo rozmawiać itd. z kobietą i aby nie doszło do seksu i zdrady w związku. Z tego co piszecie to nie jest to możliwe.
Szkoda bo pomimo, że z facetami fajnie się spędza czas to jednak facet to facet. Fajnie byłoby pójść na spacer z kobietą i porozmawiać sobie na różne tematy i poznać damski punkt widzenia.

Uważanie się za pępek świata i lepszego od wszystkich nie jest atrakcyjną cechą, nie tylko do związku, ale do zwykłych znajomości też. Nie chodzi o to, żeby być chodzącym kompleksem, ale Twoje spojrzenie na siebie jest nierealistyczne - co tylko potwierdzają wypowiedzi ludzi w tym wątku. Twoje poczucie wyższości da się wyczuć w pierwszych zdaniach, pierwszych postach.

Wiesz, czego w tym brak? Autentyczności. Może jesteś tak zaradny, opiekuńczy, bogaty i wspaniałomyślny jak opowiadasz. Ale to wciąż tylko zasłona dymna, zbroja, maska. Nie wychodzisz tu odważnie z własną trudnością, tylko zbijasz innych wyśmiewaniem i wywyższaniem. Taka maska sugeruje tyle, że boisz się pokazać prawdziwą twarz bo nie daj borze ktoś zobaczy jaki jesteś naprawdę, bez tej całej otoczki "taki piękny i uroczy" i się odwróci.

Bycie autentycznym, prawdziwymi i wrażliwym (w znaczeniu: wystawiającym się na zranienie, otwartym, a nie przewrażliwionym) to rzeczy wymagające wielkiej odwagi, ale też przynoszące największe skarby: prawdziwe relacje, przyjaźnie, miłość, bliskość.

Ile tych trolli na tym forum ostatnio. Heh.

Jeśli to jednak nie troll, to współczuję kompletnego braku autentyczności.

Nie wiem który programista wpisałby informatyk jako zawód
Ja takiego nie znam.

Po drugie prowadzisz dobrze prosperującą firmę i pracujesz jako programista na etacie?
Takich też nie znam. To się wyklucza.