Ciąża, partner, dziecko - Netkobiety.pl

Witaj ciezka sprawa nie rozumiem dlaczego partner postanowil zrzec sie tak odrazu praw do tatmtego dziecka to niestety o nim dobrze nie swiadczy. Powinien sie cieszyc  z waszego dziecka nie wazne czy to bedzie chlopczyk czy dziewczynka i bron boze nie probowac zastepowac tego pierwszego dziecka. Niestety jesli z nim zostaniesz i bedziecie wychowywac wspolnie wasze dziecko to czeka Cie bardzo trudny czas macierzynstwa a powiniem byc jednym z najpiekniejszych chwil twojego a raczej waszego zycia . Bedzie wasze malenstwo przy ktorym na poczatku wcale nie jest tak pieknie i  kolorowo a tu bedzie jeszcze to dziecko z pierwszego zwiazku ktorym tez bedzie sie trzeba zajac. Dobrze sie zastanow jaka decyzje podejmiesz jestes w ciezkiej sytuacji

Narzeczony do niedawna prowadził profil na instagramie, na którym udzielał się jako fotograf - ponieważ tym się pasjonuje w wolnym czasie. Wychodził z propozycjami o sesję do różnych kobiet, dziewczyn ( 16-18 lat) zapewniając że nie będzie dużo "podrywał", używał zwrotów do koleżanek "Dziubek, słońce". Zapewniał że mają piękne ciała, proponował pół magię sesje - gdzie nigdy takich nie prowadził. Sporo czasu również spędzał na Instagramie oglądając profile młodych dziewczyn, tłumaczył mi że tak ma, że ma z tym problem, nie podnieca go to, jednak czuję potrzebę by oglądać. Wymienia się z obcymi, nowo poznanymi kobietami erotycznymi gifami, rozmawia o seksie.
Poprzednia partnerkę zdradził kiedy zaszła w ciążę, gdy odniosłam się do tego mówiąc, że zaczyna postępować ze mną dokładnie tak jak z poprzednią partnerką, zaczął usuwać wiadomości, zmieniać hasła. Zapytałam czy z każdą kobieta będzie tak postępował odpowiedział, że póki starczy mu pieniędzy na alimenty, tak.
Ucichło wszystko, został brak zaufania.
Teraz wynikła sytuacja z Synem i bardzo mi przykro, że układając wspólnie nowe życie, partner chce rekompensowac sobie naszym dzieckiem, brak Córki z pierwszego związku.
Doskwiera mu jej brak, jednak przez to wszystko nie chce rozmawiać o Naszym dziecku, poruszać jakichkolwiek tematów związanych z nim.

Już sam fakt, że zostawił kobietę w ciąży i wyrzekł się dziecka, świadczy o nim fatalnie. Nie poczuwał się do płacenia alimentów, dopiero tamta kobieta musiała o nie zawalczyć w sądzie. Nie pomyślałaś, że z Tobą może postąpić podobnie?

Od początku miałaś świadomość, że związałaś się z facetem, który ma dziecko. Naprawdę uwierzyłaś, że on nie będzie miał żadnych obowiązków wobec tamtego dziecka? Zaakceptowałaś fakt, że wyrzekł się własnego dziecka, a gdy nagle zmienił zdanie jesteś zawiedziona?

Nie rozumiem jak po takiej deklaracji mogłaś zdecydować się na dziecko z nim? Do tego znałaś jego słabość do młodych, atrakcyjnych dziewczyn. Reasumując; na własne życzenie wpakowałaś się w układ, który nie rokuje na przyszłość. Jesteś w końcówce ciąży, więc nie jest to czas na radykalne posunięcia. Poczekaj do porodu, zobaczysz jak on będzie się zachowywał. Jednak musisz być przygotowana na jego kontakty z córką i zaakceptować fakt, że oprócz Waszego dziecka ma jeszcze jedno, wobec którego ma także obowiązek rodzicielski.
Jeśli chodzi o jego "hobby", nie byłabym w stanie tego zaakceptować. Z tego, co piszesz, on nie jest zawodowym fotografem, nie jest to jego źródło utrzymania tylko pretekst do bliskich kontaktów z panienkami. W takim związku nigdy nie będziesz miała poczucia bezpieczeństwa.

Tak bardzo chcesz mieć rodzinę, że wybierasz za partnera faceta którego inna nawet by kijem nie tknęła? Facet jest nieźle pokręcony i chociaż dobrze, że zaczynasz to widzieć.
Teraz nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem, stało się. Jesteś w ciąży i za chwilę zostaniesz mamą, dbaj o siebie i myśl o dziecku. Najważniejsze, abyś teraz nie serwowała sobie i dziecku stresu. Jednak nie sądzę, abyś stworzyła swoją wymarzoną rodzinę z tym gościem. Raczej oswajaj się z myślą, że zostaniesz z dzieckiem sama i powoli się do tego przygotowuj. Na pocieszenie powiem ci, że nie ty pierwsza i nie ostatnia, a rozstanie z partnerem który kompletnie się nie nadaje ani na męża ani na ojca jest lepszym rozwiązaniem niż trwanie w związku z nim pomimo wszystko. Dla dziecka lepiej gdy wychowuje się w niepełnej rodzinie ale szczęśliwej, niż w patologicznej, np. z ojcem uganiającym się za nieletnimi panienkami.

Uff... Nieźle sobie namotałaś, ale to jeszcze nie koniec świata.
Trzymaj się

No instynktu zachowawczego to zero. No ale wiadomo, co ta miłość robi z ludźmi.

Rzadko kiedy nie coś aż tak szokuje.

Miałam na uwadze że może ze mną postąpić podobnie dlatego też od początku naszej relacji byłam bardzo ostrożna. Ale człowieka poznajemy całe życie, nie byłam w stanie przewidzieć, że pod jego zawzieta chęcią założenia ze mną rodziny, będą kryć się tak chore i nieludzkie zachowania.

Wiedziałam że będzie miał dziecko i od początku informowałam go ze nie jest mi to na rękę, jednak są takie sytuacje. Nie jest wyjątkiem. Nie zakładałam że nie będzie miał obowiązków, ponieważ oczywiste jest że będzie musiał spełnić się w roli ojca. Nie zaakceptowałam tego faktu, nie rozumiem jak można wyrzec się własnego dziecka. Nie jestem zawiedziona zmianą, a faktem, że chciał zrekompensować sobie naszym dzieckiem brak tamtego. Ze nie chce rozmawiać o Naszym dziecku.

Straciłam poczucie pewności, stabilności i bezpieczeństwa. Nie jestem szczęśliwa, straciłam wszelkie zaufanie i nie uważam by byl dobrym ojcem dla Naszego dziecka.
Jest mi wstyd, że dopuściłam do takiej sytuacji - byłam pewna, że jego wybory i decyzje z przeszłości dostatecznie dały mu poczucie straty najważniejszych wartości i nie popełni znów tych samych błędów. - pomyliłam się.