Oszukiwanie, nieszanowanie, brak miłośći? - Netkobiety.pl

wlasciwie to oboje macie troche niezdrowe podejscie do zwiazku. Moim zdaniem z tego nic zdrowego nie bedzie, mozna sie pakowac i zawijac do bazy.
To co ja widze to tak:
-> nigdy przenigdy nie poswiecaj drugiej osobie 100% Twojego wolnego czasu. To jest niezdrowe i tak naprawde bardziej zwiazek rozwala nic buduje. Najlepsze zwiazki to takie, gdzie poza zwiazkiem masz swoje zycie i nie musisz z partnerka spedzac calego czasu.
-> nie widze zadnego problemu w tym, ze kontaktuje sie ze swoja rodzina czy ze cos im kupuje. Przeciez za swoje kupuje, wiec w czym problem? Jestes zazdrosny? Skoro zyje z nimi to i o nich mysli.
-> Te Twoje ziemniaczki, miesko i zupka mnie zabily. Naprawde tak sie zwracasz do doroslego czlowieka? Poza tym ona nie jest dzieckiem tylko dorosla kobieta. Jak Ci nie smakuje cos, co zrobila, to mowisz, ze nie smakuje, a nie bierzesz dokladke. Jak niby ona ma sie nauczyc gotowac? Dajesz jej sprzeczne sygnaly, bo tu dokladka, a tu mowisz jej, ze zle miesza zupe. Albo jedno albo drugie. Nie mozesz jej po prostu pokazac jak sie gotuje? Albo pozwolic jej robic to po swojemu i gotowac dla siebie? Albo pizze sobie zamowcie czy cos. Dla mnie to tak jak z przedszkolakiem, jak Ci da obrazek, a tam kilka kresek, a Ty mowisz, ze piekne. Ale ona nie jest przedszkolakiem.
-> a powiedziales jej kiedys, co chcialbys, zeby Ci kupila? Moze ona nie wie. Rozmawialiscie o prezentach?
-> to ile pracuje i jak pracuje to jest jej decyzja. Nic Ci do tego.
-> co to znaczy, ze wykorzystuje? Co to znaczy, ze boisz sie, ze nie docenisz jak sie oszczedza? Ty nie jestes jej ojcem. Jestes partnerem. Nie masz jej uczyc jak sie pracuje, jak sie oszczedza czy cos. Wy w tym zwiazku powinniscie byc na rownych pozycjach. Tymczasem u Ciebie od pierwszego do ostatniego slowa wyglada to tak, ze dla Ciebie ona jest na nizszej pozycji. Jakbys psa mial. Tak ja traktujesz. I moze ona to czuje i dlatego probuje sie wyrwac z tego ukladu krzykiem?

Tak czy inaczej, moim zdaniem z tego to nic nie bedzie.

Też uważam że nic z tego nie będzie.
Bez sensu że jesteś z kimś, kto wg  Ciebie ma same wady...
Po co zmieniać na siłę dziewczynę,co i tak jest niemożliwe, lepiej zmień dziewczynę na inna.

Z tym wrzeszczeniem i zabiciem to juz pojechałeś...
I co za różnica kto ma rację?
Dziecinny jesteś
Powtarzam-zmień dziewczynę

Czyli trafiłem na taki typ charakteru? Bo moja dziewczyna cały czas wrzeszczy o byle co, no nie wiem, chciałbym rad co zrobić aby to zmienić? Jestem programistą zawodu i mam charakter typu ona powie mi kup 5 jaj a jak będzie chleb to kup 2 to ja kupię 2 jajka , bardziej chodziło o to, żę lubię jak mi powie wprost a nie jakimiś tajemnimi szyframi, ale najbardziej co chciałbym naprawić to jej bardzo niską samoocenę... z gotowaniem próbowałem wszystkiego ona chce się nauczyć, ale nie pozwala sobie pomóc, tak jakby zaczynała wszystko od 0, czyli podumowoując co mam zrobić aby jak najdelikatniej Ją naprowadzać w dobrą drogę? bo Bardzo mi na niej zależy czy dać spokój i po prostu czekać i czekać?

Bo ładna jest i dobra w łóżku? A może dlatego, że następna może się długo nie trafić?

Ale Ty nie jestes jej ojcem, zeby zwracac jej dziecinstwo. Zachowujesz sie, jakbys opiekowal sie ptakiem ze zlamanym skrzydlem, a to jest drugi czlowiek i nie mozesz tworzyc w zwiazku takich zaleznosci.
Jak ona ma swoje problemy, to powinna je przegadac z terapeuta, a nie plakac i wrzeszczec.

Tak, tak chyba wieczorem poskładam normalnie te zdania dzięki...  właśnie chciałem porozmawiać o tym wszystkim, na spokojnie , ale to muszę zrobić w restauracji bo na spacerze czy w domu wybucha,  wtedy może jakoś dotrwamy do końca rozmowy, ale właśnie gdy zaczynam rozmowę to też pada to słynne "Ty masz tyle tych oczekiwań i tyle poprawek a ja mam może tylko jedną rzecz która mi nie pasuje i właśnie wtedy wspomina o tych "atakach" które są "radami", "poprawkami",
no jeszcze inna sytuacja, koleżanka powiedziała jej że za tydzień się zwalnia z pracy ja powiedziałem że tylko gada i gada ona tak zawsze ma i się nie zwolni spokojnie a, moja dziweczyna "z krzykiem że chyba ja znam ją lepiej!!!, powiedziała, że się zwolni to się zwolni co ja mam robić, Ty nic nie rozumiesz", po tygodniu ciągłych płaczów idp, okazało się że jednak się nie zwalnia... no i przeprosiny i gdy chciałem do tego wracać, że nie lubię gdy tak wybucha to krzyk, że nie wracajmy do tamtych chwil... po porstu wieczorem siadnę i postaram się ładnie poukładać te zdania... Ale ciągle mi się wydaję, że jednak to nie ja jestem winny temu wszystkiemu... Dla seksu też z nią nie jestem(, szczerze nie cieszy mnie to, można powiedzieć, że jestem aseksualny... nie patrzę na inne kobiety nie pragnę seksu chcę tylko wieczorem się do niej przytulić i pójść spać (ale tak kochamy się nie mamy z tym problemu, nigdy nie odmówiłem, i ona też nigdy mi, zresztą to nam z automatu przychodzi)

Moze to ze wybucha jest jednak dosyc czytelnym znakiem tego, ze ona takiej rozmowy po prostu nie chce, wiec mozna sobie darowac?
Prawda jest taka, ze ona ma troche racji, bo tyle jest miejsc, w ktorych Ty dajesz jej rady, poprawiasz, napominasz, probujesz uczyc, ze w sumie ja sie nie dziwie, ze ona reaguje alergicznie na kolejne tego typu rozmowy.
Po prostu wziales sobie dziewczyne A i chcesz ja zmienic, zeby byla C. Tak to w zwiazkach nie powinno wygladac.

Ooo dziękuję za tak dobrą odpowiedź, tak dokładnie tak jet jak napisałaś, staram się nie urazić, boję się powiedzieć itd.. tak zadaję sobie czasami pytanie po co z nią jestem, chyba dlatego, że ją kocham, tak po prostu, 2 lata to nie krótko, żeby było to zauroczenie, nie jestem w stanie odpowedzieć dlaczego, może dlatego, że to była pierwsza osoba która szczerze mnie przytuliła, w domu nikt mnie nie przytulał i nie pytał jak się czuję, może to związane z moją przeszlością, staram się to naprawiać ale... bardzo ciężko mi z tym idzie "Ty mówisz coś innego niż ona słyszy," często tak jest, ja boję się, że nikogo sobie nie znajdzie, a jak znajdzie to kogoś takiego jak Ojciec, w głębi duszy jest na prawdę dobrą kobietą, ale coraz częsciej pokazuje rogi, nie mogę stwierdzić jak bardzo ona mnie kocha, ale ciągle mówi o zaręcznyach ślubie itd... planuje dzieci, kilka razy się pytała czemu z nią jestem, czepia się, że na zdjęciach wyglądam np lepiej czy to będzie bardzo toksyczny związek?

mnie też te ziemniaczki i mięsko zabiły...
Podchodzisz do kobiety jak do zgniłego jajka, serio.. Boisz się  komunikować wprost tylko na zasadzie ..nop właśnie jak z dzieckiem, albo
raczej z pieskiem, kotkiem, lalką. Zachowuj sie normalnie, to może ona znormalnieje.

na poczatek- wyjazd z kuchni! nie poasuje- to nie jedz.
zaproponuj że czasem Ty bedziesz gotował, jak lubisz.
Po drugie- nie podoba Ci się sposób wydawania kasy? że ona za mało na Was, na Ciebie:- załóżcie wspólne konto i stamtąd sobie kupuj jaką chcesz piankę.
ustalcie wpłaty. po ile.

ze swoich niech kupuje co chce komu.
I trochę zajmij się sobą, a nie że jak Ona zajmuje się swoją rodziną to czujesz się odsunięty. Ona ma Cie już chyba dość i nbie wiem czy nie za póżno na te rady, ale moze przy kolejnej sie przydadzą.

Czy myślałeś autorze o terapii? Ewidentnie oboje macie problemy przez toksycznych rodziców. Jej do zmiany nie zmusisz, ale nad swoją przeszłością i sobą możesz pracować, przy tym jak zaczniesz pracować nad sobą i się zmieniać, to siłą rzeczy Twój związek też będzie musiał się zmienić.