Nie układa mi się w małżeństwie, nie wiem, czy jeszcze kocham męża. - Netkobiety.pl

Twój mąż jest po prostu takim człowiekiem. Ciężko ci będzie to zmienić. Jeżeli nie akceptujesz go takim jaki jest a na dodatek nie wiesz czy go kochasz co kiepska sprawa.
Przypomnij sobie co na początku cię w nim Urzekło. Porozmawiaj z nim. Sama musisz zdecydować czy chcesz to dalej ciągnąć. Nie rób niczego na siłę jeśli go nie kochasz i marzysz o czymś innym. Coś jednak sprawiło że wyszłaś za niego za mąż.

Nie wiem co mnie w nim urzekło już na początku przed ślubem się nie dogadywaliśmy , często myślę dlaczego w ogóle już wtedy nie przejrzałam na oczy. Wydaje mi się że dlatego bo był moim pierwszym chłopakiem ja byłam młoda moje marzenia i w ogóle perspektywa patrzenia na świat była inna niż teraz kiedy dojrzałam . Ja tylko czuje że go lubię jako kolegę ale nie kocham jako mężczyzny/męża.

Skoro Go nie kochasz...

Od partnera jednak oczekuje się tego minimum empatii. Tłumaczenie wszystkiego jak dziecku to prosta droga do frustracji.

Czytając Twoje posty bagienni_k to chyba Ty za bardzo gloryfikujesz bycie w związku. W każdym niemal temacie ubolewasz jak to ludzie nie dbają o związki, nie naprawiają.
Ale jeżeli balans zysków i strat wychodzi niekorzystny to po co się męczyć. Po co reanimować trupa i być nieszczęśliwym. Mamy tylko jedno życie.

MonikaRatownika1 przeanalizuj co daje Ci obecny związek, a co Ci odbiera. Czy na pewno małżeństwo i mąż są źródłem Twoich negatywnych odczuć i czy odejście spowoduje, że poczujesz się lepiej i na jak długo.

Nie mów że nie wchodzisz w związki, bo zniechęca Cię statystyka

Co jest złego w prostych rozwiązaniach?
Że można odejść i żałować do końca życia? Można. Ale można też zostać i żałować straconego czasu. Ocena najczęściej zależy od tego jak dalej życie się potoczy.

Na takiej zasadzie mozna siedziec z zapatrzonym w siebie, obojetnym na otoczenie facetem typu 'mlody, ale dziad'.

No nie wiem, ale ja wymagam domyslnosci od faceta. Jak moj maz widzi to od razu z natury naczynia za mnie myje.
Jak wstaje to  sie mnie pyta czy cos mi pojsc do sklepu kupic lub czy zrobic mi kawe. Tak sobie o, domysla sie, ze byloby milo cos zrobic.
To nie jest zadna idealnosc, to normalne pro ludzkie umiejetnosci, ktorych mozna wymagac tak samo jak tego zeby ktos po sobie posprzatal czy zeby umial herbate zrobic.
Kochac to pewnie ja maz kocha, tylko co z tego? Ona chce bardziej myslacego partnera, a nie maszyny do ktorej trzeba wpisac odpowiednia komende. Faceta, ktory ja zna i zeby ja znac to musialby ja widziec, na nia zwrocic uwage.
Nie jest trudne zauwazyc, ze ktos np zle sie czuje czy jest chory. Widac to po twarzy, po zachowaniu i slychac po tonie glosu. Trzeba CHCIEC.
Nie przemawiaja do mnie wymowki 'facet nie umie', jezeli nie jest osoba uposledzona to mowi sie 'nie chce'.

bagienni_k, slepe emocje to zdecydowaly o tym, ze autorka wlazla w ten zwiazek. Z kolei po latach ma ciagle watpliwosci, a to znaczy, ze nie chce nim byc. W tym zwiazku, bo nie da sie z kims zyc i caly czas udawac, ze ma sie dobre powody. Autorka sama siebie oszukala zeby wejsc w ta relacje mimo, ze nigdy to nie bylo 'to cos', a teraz to  codziennie widzi.

Autorko, rozstan sie. Jest to najlepsza rada w tym wypadku. Facet bedzie mogl znalezc kogos komu on odpowiada, a Ty kogos kto Tobie odpowiada.
Doroslas, zmienilas sie, zrozumialas swoj blad. Bycie z kims kogo nie wiesz czy kochasz to strata czasu.
I nie mysl, ze nie ma facetow domyslnych, facetow bardzo empatycznych, facetow, ktorzy potrafia jednoczesnie pogadac jak przyjaciolka i byc tez kochankiem. Tacy faceci istnieja i znam wiecej niz jednego takiego pana.
Dla mnie facet, ktory zwraca uwage i slucha i robi niespodzianki, i robi mile gesty i zauwaza zly nastroj i tak dalej i tak dalej to jest PODSTAWA.
Inaczej to po co mi zwiazek? Przeciez sama sobie moge wszystko zrobic dla siebie i pod siebie.
Dobrze rozumiem czemu Ci nie odpowiada Twoj facet, tez by mi to nie odpowiadalo. Nie jest to zly facet, ale to nie znaczy, ze jest on dla Ciebie wlasciwy.
Tez nastepnym razem dobrze bym sie przygladala zachowaniu i mniej sobie wyobrazala, a wiecej widziala. Ja bardzo lubie jak facet ma cechy widziane jako 'kobiece' czyli jest osoba wyczulona, wrazliwa, opiekuncza, wyrozumiala i pamietajaca o innych. Zwracaj na to uwage jezeli Ci na tym zalezy.

Tak, czytanie ludzi to moj najwiekszy talent i korzystam z tego codziennie.
Znam meza, to nie jest obcy czlowiek dla mnie. Wiem co obca babka w pracy moze chciec, a co dopiero on.
Jak on to mowil wczoraj 'zawsze jestes o krok do przodu'.

Ogolnie to nie widze problemu z takim zwiazkiem jak u Ciebie, ale autorka tematu widzi. Nie sadze, ze ma sens mowic jej, ze cos jest niemozliwe, a jej potrzeby to 'szukanie dziury w calym'.
Ja bym nie chciala meza co sie nie domysla, ktory mnie nie zna wystarczajaco by np wiedziec co chcialabym na urodziny. To znaczyloby, ze nie slucha co do niego mowie lub jak wspominam, ze cos mi sie podoba. Dla mnie facet musi byc troche jak 'baba' w tym temacie.

Sprostowanie: widzę że niektóre osoby się burza o to co napisałam z tym psem żeby się domyślił że od razu robię mu awanturę. Nie. Ja zawsze ładnie mu mówię czy on by mógł dzisiaj wyjść z psem bo źle się czuje a jego najczęstsze słowa wtedy to : idź ty szybko przecież wrócisz... Najczęściej wydaje mi się że on poprostu potrzebuje matki nie żony, ponieważ gdy go często o coś poproszę to ciężko mu cokolwiek zrobić.

O to ,to
Znajdź mu po prostu matkę a sobie kochanka.
Idealny dla was układ.

No nie, mnie się w głowie nie mieści, żeby nie zapytać, gdy widzę, że bliska osoba leży i na nic nie ma siły, czy nie trzeba jej czegoś, czy zrobić jej herbaty. Gdy mamy psa, a mój partner leży jak zwłoki, to przecież nie będę go z tym psem gonić na spacer. Jeżeli przygotowuję posiłek, a ktoś jest ze mną, nie wyobrażam sobie nie zapytać, czy też by chciał, zjeść.
Tu jakiejś wybitnej empatii nie trzeba, to są elementarne sprawy, kindersztuba.