Jaka szansa na związek przy takiej chorobie? - Netkobiety.pl

Nick Vujicic. Znasz? Jeśli on znalazł, to Ty tez masz szansę. Są na świecie osoby, które prócz seksu i nóg widzą w człowieku inne, ważniejsze rzeczy. Ludzie niepełnosprawni żyją w parach. I nie raz widziałam, że z osobami pełnosprawnymi. Kwestia gdzie miałbyś szukać i do kogo wyciągnąć rękę. Ale to pewnie Ty bardziej wiesz niż ja. Pewnie masz jakieś zalety. Może nieuświadomione nawet.

Szanse masz.
Na pewno większe, jeśli masz ładną twarz i/lub duże zasoby materialne lub dobrą pracę - nie oszukujmy się.

Jeśli chcesz szukać, radzę poważnie wziąć się "do roboty" zamiast siedzieć w kącie i czekać aż miłość Cię znajdzie.
Na tinderze są profile facetów na wózku, możesz założyć tam konto i pokrótce opisać swoją sytuację + jakieś fajne informacje o sobie.
Załóż profile także na innych portalach randkowych.
Natomiast jeśli z seksem jest faktycznie taki problem, a do tego go nie potrzebujesz, możesz poszukać na forach dla ASów (aseksualnych) - tam jest deficyt mężczyzn, bo jest o wiele więcej kobiet.

I tu uwaga - bardzo ważny jest Twój charakter, sposób bycia. Bo możesz spotkać kobietę która będzie chętna do związku z Tobą, ale jeśli zobaczy że jesteś marudny, zakompleksiony, wciąż gadający o swojej chorobie - może się wycofać. Bądź normalnym, uśmiechniętym facetem, miej jakieś pasje.

Niepełnosprawni mają z wszystkim trudniej, z pracą, ze związkami, z życiem towarzyskim, podróżami. Ale wielu całkiem dobrze funkcjonuje z chorobą w różnych sferach życia. Szanse są zawsze, jednak musisz wykonać w tym kierunku więcej starań niż osoba zdrowa. Bardziej aktywnie szukać - choćby w necie; bardziej o siebie dbać w zakresie, w jakim to możliwe, fizycznie, intelektualnie, żeby niepełnosprawność Cię nie definiowała.

Częściej chyba zdarzają się związki dwojga niepełnosprawnych, niż osoby chorej ze zdrową, więc może warto poszerzyć kontakty też z innymi osobami niepełnosprawnymi.

Będzie trudniej, ale wejścia w związek niepełnosprawność na pewno nie wyklucza, co zresztą pokazuje samo życie.

Obawiasz się, że brak seksu może stanowić problem i jest w tym wiele racji, bo osobie, która ma swoje potrzeby trudno będzie dobrowolnie z niego zrezygnować, niemniej po pierwsze seks to nie tylko standardowy stosunek, dlatego nawet bez niego można czerpać satysfakcję, zwłaszcza jeśli się kogoś kocha, a po drugie - możesz poszukać kobiety, dla której ta sfera nie będzie ważna lub, jak u Ciebie, niedostępna z przyczyn zdrowotnych, a zastąpi i uszczęśliwi ją zwykły dotyk i bliskość emocjonalna. 

Niepełnosprawność niejedno ma imię, dlatego może się okazać, że z drugą niepełnosprawną osobą będziecie się doskonale uzupełniać. To ma również ten plus, że możecie wzajemnie lepiej się rozumieć.

Tu w grę nie wchodzi brak seksu. No, może jedynie brak tradycyjnej penetracji. Są różne zabawki, Autor ma dwie ręce i język. Jak dla mnie, w tej dziedzinie żadnego problemu nie widzę.

Jedyne, w czym może być problem, to w niskiej samoocenie Autora i w porównywaniu się do innych, pełnosprawnych mężczyzn. Dlatego należy zabrać się za pracę nad pewnością siebie.

Autorze, bez wątpienia masz mnóstwo zalet i to one określają, kim jesteś. Może jakieś warsztaty, terapia, grupy wsparcia. Możesz wszystko

P.S. Byłam kiedyś z facetem po ciężkim wypadku samochodowym, zasnął przed kierownicą i w efekcie prawa strona ciała została sparaliżowana. Czas spędzał później na organizowaniu spotkań z młodymi ludźmi, gdzie rozmawiał z nimi o tym, jak ważne jest, by wsiadać za kierownicę, gdy się jest wypoczętym, etc. Opowiadał swoją historię i miał tak niesamowitą charyzmę, że laski dostawały kociokwiku na jego widok. Nikt nie zwracał uwagi na paraliż. Spotykaliśmy się parę dobrych miesięcy, ale nie wyszło - i wcale nie dlatego, że był niepełnosprawny, a dlatego, że był tak zajęty, że zwyczajnie nie miał czasu na poważny związek. Do dziś mamy kontakt

Autor skupia się na seksie, a nie seks jest tutaj najważniejszą sprawą. Jak się kocha i chce się być razem, to ludzie sobie z wieloma rzeczami radzą wspólnie. Jest masa sposobów na ominięcie tego, że facet nie jest zdolny do penetracji.

Ważniejsze jest tutaj, żeby znaleźć po prostu kogoś, kto to zaakceptuje, a nie skupiać się na tym, że do końca życia będzie samotny, bo nie może uprawiać seksu. Nie do tego się sprowadza sens życia.

Mnie np. nie odstrasza ani trochę brak seksu, nie miałabym z tym problemów, natomiast nie wiem czy dałabym radę być z kimś, kto ma problemy z poruszaniem się.

Może i miłość jest najważniejsza ale jeśli w seksie coś nie gra to prędzej czy później coś runie.Często się słyszy że nie ma dobrego związku bez udanego życia seksualnego no chyba że ktoś jest demiseksualistą.

Znasz takie powiedzenie, że jak się zaczyna od d*py strony to jest do d*py?
Ty tak zaczynasz. Zakładam, że to nie od seksu potencjalnie zacząłbyś jakąś relację. Więc nie w seksie problem. Seks jest jakimś etapem, ale kolejnym, nie pierwszym. Ty masz problem z samym początkiem. Inaczej jakieś relacje byś już za sobą miał.

Skoro facet bez nóg i rąk ma żonę i dzieci, to naprawdę nie widzę problemu. Problemowi urologicznemu zawsze można się przyjrzeć bardziej i jakoś spróbować go skorygować, a nawet jeśli nie i nawet jeśli danej pani nie wystarczy palcówka, to zawsze możesz mieć strap-on.
Nie szukaj wymówek.

Moze i tak ale jednak wiekszosc ludzi chce uprawiać seks i na pewno to zawęża potencjalne partnerki plus brak możliwości posiadania dzieci.Założyłem konto na jednym portalu randkowym dla takich osób i na sympati.Duzo jeździłam po imprezach z kolegami i nie bylo zainteresowania a raczej politowanie i zdziwienie co ja tu robie.

Nikt nie napisał, że nie zawęża, usiłujemy za to przekazać, że niepełnosprawność NIE wyklucza możliwości związania się z kimś, co w zasadzie uparcie odrzucasz, szukając kolejnych argumentów na potwierdzenie swojej tezy. Cyngli ma rację - z takim nastawieniem sam sobie odbierasz szansę, z czego być może nawet niespecjalnie zdajesz sobie sprawę.

Brak możliwości dzieci i problem z tym seksem sądzę że wyklucza już co najmniej 80procent do tego choroba.Myślę też że kobiety mogą się interesować np facetami na wózku ale musi to być prawdziwy facet tylko że nie staje na nogo u mnie jest trochę inaczej.Zobaczę jak się będzie sytuacja rozwijać i czy będzie jakieś zainteresowanie.

No przecież większość chce mieć dzieci, chyba to nie jakieś odkrycie.Wiem że są białe związki i są kobiety, które nie chcą mieć dzieci.Na pewno problem też jest we mnie ale z życie wiem że zawsze mnie traktowano inaczej nikt mnie nie obrażał czy coś w tym stylu ale zawsze gdzieś byłem z boku.

Trudno mi to oszacować, ale ta grupa może być mniejsza, niemniej nawet jeśli dwa wymienione przez Ciebie czynniki wykluczają 80%, to przecież pozostaje jeszcze dwadzieścia. Jeśli z tych dwudziestu odejmiemy kolejną grupę, dla której Twoja niepełnosprawność stanowi problem nie do przejścia, to wciąż pozostają tysiące kobiet, a Ty do związku potrzebujesz tylko jedną (!), tak przynajmniej zakładam. Dziś świat stał się mały, możliwości i środków komunikacji mamy mnóstwo, co osobom takim jak Ty znacząco ułatwia poznanie osoby, z którą mają szansę się związać, a której na swojej drodze jeszcze relatywnie nie tak dawno w ogóle nie mieliby możliwości spotkać.

Pamiętaj jednak, że to czy taka 'wyłowiona' z tłumu i potencjalnie chętna osoba będzie zainteresowana związkiem z Tobą, będzie już zależeć tylko od Ciebie - od Twojego nastawienia do niej, do życia, a przede wszystkim do siebie samego. Resztę trafnie opisała Lady Loka, więc nie będę tego powtarzać.

Seks to nie tylko pochwa i penis, da się inaczej. Kwestia dogadania. Dla mnie osobiście taka relacja nie miałaby szans, jednak wiem że są dziewczyny którym by to nie przeszkadzało. Mam koleżankę która była w podobnym związku, i w łóżku układało im się nieźle ale również przez łóżko się rozstali, ponieważ on co jakiś czas wpadał w histerie że na pewno jej jest źle i nie tak jak chce i po prostu dziewczyna tego psychicznie nie zniosła. Na Twoim miejscu szukałabym, ale od początku stawiałabym sprawę jasno, na co może liczyć a na co nie.