decyzje o rozstaniu - Netkobiety.pl

Nie można uogólniać. Widziałam nie raz po znajomych, że facet tkwił przez lata w związku, bo było mu wygodnie, bał się samotności. Gdy tylko inna pojawiła sie na horyzoncie i widział światełko nadziei, to wtedy nie miał problemu odejść, chociaż tkwił 10 lat w układzie, w którym nie było aż tak źle by się rozejść, ani nie było tak dobrze, by z tą kobietą mógł poważniejsze deyzje życiowe podjąć. Jednym słowem wegetacja w oczekiwaniu na jakąś lepszą opcję.

pewnie, faceci to tchórze, boją się konfrontacji i zostawienia kobiety więc sabotują związek tak by kobieta sama odpuściła.

Amethis, pewnie, nie ma co generalizować, kobiety to też ch*uje.
ale genralnie uważam, że faceci to słabsza psychicznie płeć. takie mam zdanie po 30 latach obserwacji zycia
szybciej wymiękają. przynajmniej z mojego punktu widzenia, ale inna kwestia że ja jestem z tych hardych.

Opowiem moją historię... W pewnym związku w którym byłem zaczęło się gorzej dziać (po raz któryś). Bałem się trochę tego, że konfrontacja doprowadzi do jakiegoś przesilenia. Ona próbowała trochę ze mną rozmawiać ale robiła to w sposób narzucający i ja się odsuwałem bardziej bo uważałem, że to zaostrza sytuację. Szukałem wtedy w głowie problemu/rozwiązania i w końcu dochodziło do mnie, że to chyba ja jestem w kryzysie i jestem przyczyną tego kryzysu i dopóki się z tym sam nie uporam to nie byłem gotów na rozmowę. I to nie znaczyło, że to ja "torpedowałem" związek, wręcz przeciwnie, uważałem wtedy, że to ona próbując na tamtym etapie rozmawiać powoduje jeszcze większe tarcia.
W sumie to już i tak było po tym związku ale ja chciałem go naprawiać, a tam było tylko jedno rozwiązanie. Jedną z rzeczy, która na pewno doprowadziła do cierpienia każdej ze stron był brak rozmów - ale takich o rzeczach ważnych.

Ok cel ten sam, ale pytanie czy to ma sens? Czy może są jakieś sposoby, żeby zachęcić faceta do poważnych rozmów i rozwiązywania konfliktów poprzez rozmowę

Może widzi problemy, ale jego doświadczenie mówi, że możliwości ich rozwiązania nie ma, może wie, że wszystko prowadzi nie do relacji partnerskiej lecz manipulowania. Może... .Możemy tu na forum gdybać, jedyną osobą znającą odpowiedź jest bohater wątku.

Są różne przyczyny milczenia, nie tylko brak poważnego myślenia o związku. Po co rozmawiać (rozmowa=dialog), gdy efekt jest już jasno określony przez jedną z osób, a druga osoba ma jedynie temu przyklasnąć.

Na pewno zwrotem, przed którym sporo mężczyzn chowa się do jaskini jest "musimy porozmawiać". By ktoś chciał rozmawiać (niezależnie od płci i proponowanego tematu) nie można stosować czegoś, co jest nagminne podczas tzw. poważnych rozmów, a co nazwane jest barierami komunikacyjnymi.

Dialog motywujący? ;-) Nie wiem, jak inaczej zmotywować do określonego działania kogoś, kto tegoż działania unika.
Jak to nie będzie jego autonomiczna decyzja, to będzie czuł przymus, a wtedy o zaangażowaniu trudno nawet myśleć. Chyba trzeba mu delikatnie powiedzieć, że wg Ciebie rozmowa, to najlepszy sposób na poznawanie swoich punktów widzenia w określonych sprawach, szukanie rozwiązań problemów, wspólne ustalenia dotyczące kompromisów i konsensusów. Potem już tylko zgłaszasz swoją gotowość do pogadania, jak będzie miał chęć i dajesz wybór, czy chce rozmawiać, czy nie chce.