Jak zmotywować swoją kobietę? - Netkobiety.pl

[tu była obraźliwa treść]
Dziewczyna od początku ma Cie za dojną krowę, a w zamian nawet nie posprząta. Jej figura to już całkiem inna sprawa...
Znajdź zdrowy rozsądek i znajdź normalną dziewczynę.

Witajcie, sytuacja jest tak dziwna, że wstydzę się wręcz o tym rozmawiać z moimi przyjaciółmi.
Od dwóch lat jestem w związku, z wykształcenia jestem kucharzem, w tym momencie szefem kuchni, mam 24 lata i uwielbiam aktywnie spędzać czas. Przyjechałem do Warszawy 2.5 roku temu i myślę, że jak większość ludzi chciałem poznać nowych ludzi więc założyłem konto na tinderze. Tam zobaczyłem pierwszy raz swoją obecną dziewczynę, po chwili naprawdę zaiskrzylo,  jest studentka, imponowalo mi, że naprawdę dba o swoje życie, pracuje, jest oczytana i ma naprawdę cudowna osobowość. Do czasu.. po miesiącu zamieszkała u mnie, ze względu na dużą odległość między nami była duża A ona mieszkała wciąż w domu rodzinnym planowała wyprowadzke. Do rzeczy..
Po 3 miesiącach mieszkania razem wciąż płaciłem za wszystko sam mimo naszych wcześniejszych ustaleń. Ona zmieniała pracę, szukała nowej.. bezskutecznie. Nie jestem dzieckiem i chciałem by czuła się dobrze w miejscu, w którym dopasuja jej grafik  do uczelni więc nie robiłem z tego problemów. Niestety mijały kolejne miesiące i odbywaly się już rozmowy, że nie jestem w stanie pracować na dwie osoby bo laczylem dwie pracę, łącznie ponad 320h miesięcznie by opłacić mieszkanie, starać się zapraszac ją regularnie do kina, na kolację czy nawet na drinka. Niestety nie brała tych rozmów zbyt poważnie i nie chciała pomagać mi nawet w codziennych obowiązkach zasłaniając się licznymi rozmowami o pracę. Po kilku miesiącach lapalem się na tym, że opłacam jej studia, zostawiam pieniądze w domu, których przeznaczenia nie znam do teraz, robię zakupy.. Po powrocie do domu zastawalem niesamowity syf. Mam przecież kobietę A nie dziecko, wydawało mi się, że relacje partnerskie polegają na uzupełnianiu się i wsparciu. Dzielenie obowiązkow, opłat i rozwój jest konieczny więc zacząłem delikatnie z Nią rozmawiać by zmieniła swoje nastawienie.. Nie chodzi tylko o pieniądze. Chodzi o każda stronę naszego życia. Dominika nigdy nie należała do szczupłych kobiet ale nie była również gruba. Fakt, że ja jestem raczej szczupłej budowy i wiem, że każdy ma jakieś słabości związane z wyglądem pozwala mi na szersze spojrzenie na problem niż ocenianie powierzchowne. Do czasu.. ja przy 188 cm wzrostu ważylem 82kg, Dominika na początku naszego związku wazyla 58 przy wzroście 165.. w tym momencie waży więcej ode mnie. Nie mam zupełnie ochoty na seks, szukam w Niej kobiecych cech ale wciąż jest na moim utrzymaniu, obzera się w nocy, podjada,  krytykuje mnie za absolutnie wszystko, robi mi wstyd przed znajomymi mówiąc o naszych klotniach, szuka codziennie powodu by powiedzieć, że coś jej nie pasuje. Tak mijają nam dwa lata życia. Jestem kompletnie nieszczęśliwy,  chciałem się z Nią rozstać wielokrotnie ale zawsze uważam, że warto dac komuś czas I szansę. Sam wolałbym żeby ktoś mi wskazał co źle robię A potem mnie oceniał na podstawie prób naprawienia swoich porażek. Miesiąc temu byliśmy u jej rodziców na obiedzie. Wcześniej mieliśmy raczej normalny kontakt. Ta wizyta była czymś kosmicznym. Jej matka uznała, że jestem bezczelny bo jej córka powinna się uczyć A ja pracować i oczekując od Niej pomocy finansowej staje się niemeski. Odpowiedziałem, że utrzymuje jej córkę od dwóch lat A ona nie dała na Nią ani grosza więc jeżeli jej córka ma się skoncentrować w pełni na nauce to niech jej pomogą A nie oczekują od obcego człowieka dla nich takich zobowiązań. Wizyta stała się powodem awantury oczywiście. Wyszedłem.
Nie mogę rozpoznać swoich uczuć. Jej dotyk mnie drażni, nie czuje pożądania. Nie wchodzi w grę zdrada. Nie zrobię jej tego. Chce poznać wasze zdanie co można zrobić by zmotywować Ją do działania.
Pozdrawiam

Teraz to trochę pozamiatane. Bo niby można zmieniać, ale jak pożądanie umarło to już nie zmartwychwstanie.

Jedyne co możesz zrobić (i co powinieneś zrobić po 3-4 miesiącach wspólnego mieszkania), to posadzić ją w jednym miejscu i zakomunikować jej prosto z mostu, że jeżeli z Tobą mieszka to płaci połowę wszystkich opłat, połowę za zakupy, a sprzątaniem i gotowaniem dzielicie się po równo. Możesz polecieć po bandzie i powiedzieć jej, że fleja Cię odrzuca na kilometr. Możesz jej zaproponować jakieś wspólne bieganie albo coś w tym stylu.
A potem jeżeli ona to oleje to przy jej nieobecności pakujesz i wystawiasz jej rzeczy przed drzwi. Opcjonalnie wywozisz je do rodziców i zmieniasz zamki w mieszkaniu.

Emate24 napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Teraz to trochę pozamiatane. Bo niby można zmieniać, ale jak pożądanie umarło to już nie zmartwychwstanie.
Jedyne co możesz zrobić (i co powinieneś zrobić po 3-4 miesiącach wspólnego mieszkania), to posadzić ją w jednym miejscu i zakomunikować jej prosto z mostu, że jeżeli z Tobą mieszka to płaci połowę wszystkich opłat, połowę za zakupy, a sprzątaniem i gotowaniem dzielicie się po równo. Możesz polecieć po bandzie i powiedzieć jej, że fleja Cię odrzuca na kilometr. Możesz jej zaproponować jakieś wspólne bieganie albo coś w tym stylu.
A potem jeżeli ona to oleje to przy jej nieobecności pakujesz i wystawiasz jej rzeczy przed drzwi. Opcjonalnie wywozisz je do rodziców i zmieniasz zamki w mieszkaniu.

Co do rozmowy to robiłem to. Ona nie chce słyszeć o aktywności fizycznej. Nawet spacery to irytująca dla Niej sprawa..
Co do rozwiązania tego przez wyrzucenie jej to troszkę niehumanitarne. Raczej staram się nie robić sobie wrogów w życiu

To siedź dalej z tym darmozjadem i nie marudź. Jakiej rady oczekujesz?

Lady Loka napisał/a:

Teraz to trochę pozamiatane. Bo niby można zmieniać, ale jak pożądanie umarło to już nie zmartwychwstanie.

Jedyne co możesz zrobić (i co powinieneś zrobić po 3-4 miesiącach wspólnego mieszkania), to posadzić ją w jednym miejscu i zakomunikować jej prosto z mostu, że jeżeli z Tobą mieszka to płaci połowę wszystkich opłat, połowę za zakupy, a sprzątaniem i gotowaniem dzielicie się po równo. Możesz polecieć po bandzie i powiedzieć jej, że fleja Cię odrzuca na kilometr. Możesz jej zaproponować jakieś wspólne bieganie albo coś w tym stylu.
A potem jeżeli ona to oleje to przy jej nieobecności pakujesz i wystawiasz jej rzeczy przed drzwi. Opcjonalnie wywozisz je do rodziców i zmieniasz zamki w mieszkaniu.

Co do rozmowy to robiłem to. Ona nie chce słyszeć o aktywności fizycznej. Nawet spacery to irytująca dla Niej sprawa..
Co do rozwiązania tego przez wyrzucenie jej to troszkę niehumanitarne. Raczej staram się nie robić sobie wrogów w życiu

o wiele bardziej częstym gestem ludzkim jest uśmiech

Pierwszy błąd - zbyt szybkie zaangażowanie. Zamieszkanie razem po miesiącu znajomości? Postawiłeś wszystko na jedną kartę, teraz przy niej trzyma Cię tylko to, że nie chcesz przyznać się do błędu i spojrzeć prawdzie w oczy. Łudzisz się że może jednak ona nie jest taka jaka jest.
Tak na przyszłość: niech za Twoimi słowami idą czyny.

Witajcie, sytuacja jest tak dziwna, że wstydzę się wręcz o tym rozmawiać z moimi przyjaciółmi.
Od dwóch lat jestem w związku, z wykształcenia jestem kucharzem, w tym momencie szefem kuchni, mam 24 lata i uwielbiam aktywnie spędzać czas. Przyjechałem do Warszawy 2.5 roku temu i myślę, że jak większość ludzi chciałem poznać nowych ludzi więc założyłem konto na tinderze. Tam zobaczyłem pierwszy raz swoją obecną dziewczynę, po chwili naprawdę zaiskrzylo,  jest studentka, imponowalo mi, że naprawdę dba o swoje życie, pracuje, jest oczytana i ma naprawdę cudowna osobowość. Do czasu.. po miesiącu zamieszkała u mnie, ze względu na dużą odległość między nami była duża A ona mieszkała wciąż w domu rodzinnym planowała wyprowadzke. Do rzeczy..
Po 3 miesiącach mieszkania razem wciąż płaciłem za wszystko sam mimo naszych wcześniejszych ustaleń. Ona zmieniała pracę, szukała nowej.. bezskutecznie. Nie jestem dzieckiem i chciałem by czuła się dobrze w miejscu, w którym dopasuja jej grafik  do uczelni więc nie robiłem z tego problemów. Niestety mijały kolejne miesiące i odbywaly się już rozmowy, że nie jestem w stanie pracować na dwie osoby bo laczylem dwie pracę, łącznie ponad 320h miesięcznie by opłacić mieszkanie, starać się zapraszac ją regularnie do kina, na kolację czy nawet na drinka. Niestety nie brała tych rozmów zbyt poważnie i nie chciała pomagać mi nawet w codziennych obowiązkach zasłaniając się licznymi rozmowami o pracę. Po kilku miesiącach lapalem się na tym, że opłacam jej studia, zostawiam pieniądze w domu, których przeznaczenia nie znam do teraz, robię zakupy.. Po powrocie do domu zastawalem niesamowity syf. Mam przecież kobietę A nie dziecko, wydawało mi się, że relacje partnerskie polegają na uzupełnianiu się i wsparciu. Dzielenie obowiązkow, opłat i rozwój jest konieczny więc zacząłem delikatnie z Nią rozmawiać by zmieniła swoje nastawienie.. Nie chodzi tylko o pieniądze. Chodzi o każda stronę naszego życia. Dominika nigdy nie należała do szczupłych kobiet ale nie była również gruba. Fakt, że ja jestem raczej szczupłej budowy i wiem, że każdy ma jakieś słabości związane z wyglądem pozwala mi na szersze spojrzenie na problem niż ocenianie powierzchowne. Do czasu.. ja przy 188 cm wzrostu ważylem 82kg, Dominika na początku naszego związku wazyla 58 przy wzroście 165.. w tym momencie waży więcej ode mnie. Nie mam zupełnie ochoty na seks, szukam w Niej kobiecych cech ale wciąż jest na moim utrzymaniu, obzera się w nocy, podjada,  krytykuje mnie za absolutnie wszystko, robi mi wstyd przed znajomymi mówiąc o naszych klotniach, szuka codziennie powodu by powiedzieć, że coś jej nie pasuje. Tak mijają nam dwa lata życia. Jestem kompletnie nieszczęśliwy,  chciałem się z Nią rozstać wielokrotnie ale zawsze uważam, że warto dac komuś czas I szansę. Sam wolałbym żeby ktoś mi wskazał co źle robię A potem mnie oceniał na podstawie prób naprawienia swoich porażek. Miesiąc temu byliśmy u jej rodziców na obiedzie. Wcześniej mieliśmy raczej normalny kontakt. Ta wizyta była czymś kosmicznym. Jej matka uznała, że jestem bezczelny bo jej córka powinna się uczyć A ja pracować i oczekując od Niej pomocy finansowej staje się niemeski. Odpowiedziałem, że utrzymuje jej córkę od dwóch lat A ona nie dała na Nią ani grosza więc jeżeli jej córka ma się skoncentrować w pełni na nauce to niech jej pomogą A nie oczekują od obcego człowieka dla nich takich zobowiązań. Wizyta stała się powodem awantury oczywiście. Wyszedłem.
Nie mogę rozpoznać swoich uczuć. Jej dotyk mnie drażni, nie czuje pożądania. Nie wchodzi w grę zdrada. Nie zrobię jej tego. Chce poznać wasze zdanie co można zrobić by zmotywować Ją do działania.
Pozdrawiam