Zrozumieć kobietę - Netkobiety.pl

Z tym wiekiem to mi chodziło o coś kompletnie innego. Mianowicie o szyderę, która z góry uprzedzam - kompletnie mnie nie rusz.

Co do rozmowy - takowe były i ciągle ustawia mnie w kategorii przyjaciela. I pewnie nie miałbym z tym problemu, bo umiem szanować takie decyzje, a nasza relacja jest tak fajna, że nie chciałbym jej stracić, co zresztą również podkreśliła. Z drugiej strony....odpuścić nie pozwala mi jej niespójność w niemal każdej kwestii. Część z nich jest błaha, ale:

1. Kiedyś wspomniała o tym, że wieczory przy winie odpadają bo to zbyt romantyczne. Z drugiej strony każdy wieczór to jedna butelka wypita, a ostatnio i dwie....przy czym wychodzę od niej coraz później.
2. Irytowały ją upominki, bo jak twierdzi "tyle lat żyje i nie ma faceta, który coś daje bez żadnych oczekiwań. Nie ma bezinteresowności". Ostatnio spuściła z tonu, bo jak stwierdziła - w końcu mi się znudzi.
3. Nie chciała bym angażował się w życie jej syna, bo nie chce by uznał mnie za jakąś stałą w swoim życiu i robił sobie niepotrzebne nadzieje. Chłopak ma 9 lat - bardzo fajny dzieciak, którego moja córka polubiła. Niestety - nie ma taty, który zmarł. I w tym punkcie też spuściła z tonu, dopuszczając mnie do niego bez większych problemów. Nie ma też nic przeciwko prezentom dla niego, bo kupiłem coś dla niego ostatnio i spytałem czy ma coś przeciwko - dostałem odpowiedź "nie, o ile sprawia mi to przyjemność".
4. Odnośnie dziecka - w pewnym momencie przechodziło jej po głowie, że koledzy mogą mu dokuczać w temacie "Ooo, Twoja mam ma młodego kolegę", a że jest czynną nauczycielką i pracuje w tej samej szkole, gdzie uczy się syn to w jakiś sposób tez ją to ograniczyło, ale znowu....pokazaliśmy się 3 razy publicznie z tego raz w Centrum Handlowym, gdzie chodzi pełno jej obecnych uczniów z rodzicami, a w kawiarni wpadliśmy na jej koleżanki z innej szkoły.

I nie wiem, dla mnie te wszystkie punkty to znak (może moja głupia nadinterpretacja), że to jednak taka gierka ze mną a jej deklaracje z początków należy brać w duży nawias.

Poczytałem Twoje starsze posty i widzę że strasznie lubisz związki ze starszymi kobietami. Nie lepiej poszukać kogoś z Twojej fali?

Co ty wiesz o kobietach? Wg mnie mniej więcej tyle co przeciętny 20 latek.
Do autora wątku: jesteś za mało męski i niezdecydowany. Przecież ona cię sprawdza za każdym razem czy jesteś zdecydowany wprowadzając wątpliwości. Kiedy daje ci do zrozumienia, że jej zależy tobie też zaczyna zależeć i wzrasta twoja pewność. Kiedy ona poddaje wasz związek w wątpliwość np mówiąc, że jesteście tylko przyjaciółmi ty ulegasz temu przekonaniu i dlatego masz wątpliwości. Dlaczego to, co jest między wami ma zależeć od tego co ona mówi? Ulegasz jej kobiecej energii. Dlaczego nie uważasz, że to ty powinieneś decydować czy jesteś jej facetem i tak się zachowywać nie popadając w apatię. To twoja męska energia ma zwyciężyć. Przecież ona może tak zasiewać wątpliwości w nieskończoność a ty będziesz wiecznie przejmował jej energię, nastrój i nic z tego nie będzie. Ty masz z uśmiechem na ustach wiecznie utwierdzać ją w przekonaniu, że jesteś facetem, którego ona potrzebuje, jej facetem, a nie przyjacielem. Kobiety mają prawo mieć wątpliwości, bo więcej ryzykują- mężczyźni mają mieć pewność (siebie).
Prościej tego nie jestem w stanie wytłumaczyć i jeśli nie rozumiesz to radź sobie sam.

Możliwe że tak jest. Kobieta wszystko neguje aby Twoją reakcję sprawdzić. A te gadki o przyjaźni to między bajki. Rób dalej swoje ale jako mężczyzna a nie były uczeń jak ci na niej zależy. Może zmieńcie trunek na coś trochę mocniejszego.

Tak. Niech ją "uchla wódą i zgwałci". Kpisz czy o drogę pytasz?!

Co się Pan doktor Wszystkowiem  tak wymądrza i rzuca. Przecież człowiek pisze że nie zależy mu na seksie dla seksu i o żadnym upiciu aby ją wykorzystać nie ma mowy. Chodziło mi że może bardziej się otworzy i powie czego w życiu szuka. Jeśli chodzi o dziecko myślę że autorowi chodziło o to aby nie traktowało go jak wroga lub zagrażającego przeciwnika. I nie obrażaj innych że się zachowują jak młodziki nie znając człowieka oraz jego charakteru, nie każdy musi być macho, niektórzy mają więcej romantyzmu w sobie.

Sytuacja jest jednoznaczna.
Doświadczona kobieta po przejściach spotkała faceta, którego polubiła, więc spędza z nim wolny czas. Na początku pewnie nawet nie myślała, iż z facetem młodszym o dwie dekady zaprzyjaźni się, dlatego własne dziecko początkowo trzymała z daleka, co zmieniło się, gdy znajomość zmieniła się w przyjaźń.
Czym w istocie różni się przyjaźń od związku? Głównie tym, iż w relacji pojawia się seks. To jest granica. Z przyjaciółmi spędza się czas, chodzi na zakupy, rozmawia wieczorami przy winie, dyskutuje, wspiera, dzieli się swoimi przeżyciami. A potem każde idzie do siebie.

Poza tym kobieta przed pięćdziesiątką ma wystarczająco doświadczenia i wyobraźni, żeby przewidzieć dalszy rozwój zdarzeń i jak się może skończyć potencjalny związek z facetem młodszym o dwie dekady. Tym bardziej, gdy w ten facet jeszcze przed trzydziestką ma za sobą przynajmniej dwa poważne związki, z obu związków są dzieci, przy żadnej kobiecie nie zagrzał miejsca. Znudzi mu się kolejna kobieta, i kolejny związek, to lepiej zostać na przyjacielskiej stopie.

Nie ma reguł, bo ludzie są różni a nie od szablonu.

Ja przed ślubem i po ślubie z przyjaciółmi obu płci wiele nocy przesiedziałam przy winie bez kontekstu seksualnego za to w połączeniu mentalnym. Lecz nie przeczę, iż innym jest to obce doświadczenie.