wczoraj w pracy - Netkobiety.pl

Co do tej sytuacji to mogę Ci poradzić coś opierając się na własnym doświadczeniu.

Jeżeli chcesz dalej pracować w firmie to jak najszybciej (kiedy będziesz miała możliwość się z nim zobaczyć) porozmawiaj z nim sam na sam i powiedz, że po prostu miałaś jakiś stres w życiu, źle się poczułaś i dlatego tak powiedziałaś pod wpływem emocji a tak to dalej chcesz pracować bo jakbyś rzeczywiście chciała się zwolnić to byś przyszła z dokumentem.

Więc postaraj się to odkręcić najszybciej jak się da bo może już za plecami jesteś na drodze do ,,ewakuacji".

Kolejna sprawa jest taka, że ja np. w nowej pracy przez pierwsze trzy miesiące nie ogarniam, nie wiem co się dzieje, nie wiem nawet jak się nazywam a np. po pół roku robię już wszystko z automatu, wiele ludzi tak ma.

Kiedyś robiłem jakąś rzecz w pracy, była dla mnie tak trudna i niemożliwa, że byłem na granicy zwolnienia się z roboty bo stwierdziłem, że jest to nie możliwe aby to zrobić w ciągu 8h

Dzisiaj - robię to w 10-15 minut

Po prostu przepękaj ten najtrudniejszy okres a potem będzie już git.

Tylko miej się teraz na baczności i nie odwalaj więcej takich numerów bo mogą różnie do tego podchodzić,

Trzymam kciuki.

Nokia, chodzisz na terapię?

Te nerwy pojawiły się w tej pracy, czy były wcześniej (w co trudno uwierzyć zważywszy na skończone stopnie studiów)?

Nie w kazdej, tu byly miliony w obrocie.po prostu.

Lubilam prace w ... ale trzeba bylo po pracy robic papiery w domu a ja mam dziecko jedynak ktore wymaga sto procent uwagi.

Jeżeli w każdej pracy masz takie jazdy to nic nie da zmiana na inną.
Polecam dużo melisy pić, mi pomogła

Zapisz się na terapię. Samo nic się nie zmieni.

Mozna miec napisane w papiery nagane i wtedy gdzie znajdziesz prace z takim cv?

Po prostu mnie to przeroslo.

Masz racje w koncu bede musiala.dziekuje za rady.

Nie kazdy moze byc maklerem.
Ta definicja mi pomogla.

po mojej informacji sytuacja a raczej atmosfera nie jest dobra,sa wzajemne zale, one uwazaja to ja tamto, kazdy ma swoje racje i zapewne mowi prawde, nie zlozylam papierow, ktos pyta o pomoc gdybym ja dostala pomoc taka jakiej potrzebuje to chyba logiczne zebym jej szukala, za jakis czas zaczyna sie wielki projekt, nie doczekam sie ani wsparcia ani pomocy takiej jakiej potrzebuje, kilku cennych rad np,
prawo pracy jest tak glupie ze rezygnujac musze w kiepskiej atmosferze do konca miesiaca nastepnego tkwic wiec to jest porazka, jak mozna pracownika zmuszac do siedzenia w kiepskiej atmosferze:( niestety nie mam jakiegos upierdliwego schorzenia ktore wyciagaja niektorzy zeby sie wymiksowac i isc na zwolnienie w okresie wypowiedzenia, wyciagane tylko wtedy gdy trzeba jakas skolioze czy bzdete:) pwqno bedzimy sobie wzajemnie docinac i dokuczac i tak wyglada ten i kolejny miesiac na wypowiedzeniu albo do konca umowy, jak to zniesc??? pozdrawiam was i dziekuje za rady

witajcie, juz nie pracuje, niestety popelnilam bląd ze ujawnilam powody mojego odejscia dyrektorowi, powiedzialam ze nie moze byc tak ze przelozony nie ma czasu i nie chce wytlumaczyc chociaz umie i robota lezy odlogiem, czesto wiele spraw bez reki przelozonego nie mialo szans byc zalatwionych, nie bede sie wglebiac bo chce zostac anonimowa.
aktualnie zaczelo sie pieklo, chociaz nie pracuje to jestem juz po dwoch telefonach, w ktorych dostalam solidny [wulgaryzm!] jak znam moich wspolpracownikow to zadowoleni ze znalezli cos i pewno juz jest to danie na biurku u naczelnego a oni tancują jak te diably nad kotlem. u nas byla wielka zazdrosc, wielka o jedną nadgodzinę o dziesiec zl,  o szkolenie. ciekawe co byloby od stycznia po tej podwyzce rządu.

No i dobrze, że tak się stało!!! Tylko tego jeszcze nie wiesz, że gdzieś za rogiem życia, czeka na ciebie może inna przyjemniejsza praca. Dziewczyno tamci ludzie to już przeszłość, nie było wam po drodze ze sobą. Nie musisz trwać w jednym miejscu tylko dlatego, ze wydawało ci się, że to taka "dobra" praca. Nie służyła twojemu zdrowiu. Kiedyś będziesz ją wspominać i cieszyć się, że tak zrobiłaś. Jak ci ludzie mówią, czas na terapię bo chyba cię ta praca bardzo poturbowała psychicznie. "Coś się kończy, coś się zaczyna" jak to Andrzej Sapkowski napisał. Będzie dobrze jeszcze tego nie czujesz, ale zobaczysz .

W dzisiejszych czasach da sie bez niej przeżyć. Dziadowsko bo dziadowsko, na socjalu, z zaslikow ale sie da. Więc to nie prawda ze bez pracy człowiek umiera z głodu. Oczywiście ja nie moglabym tak żyć, zeby było jasne. Chyba ze nie miałabym wyjścia.
Czy najwazniejsza? Czesto sie tak zachowuje bo tak juz mam, bo nie potrafilabym zmniejszyć swojego standardu, ani poprosić męża o pieniądze na swoje zachcianki jak sporo moich kolezanek, nie umialabym zyc bez pracy bo ją lubię. Dlatego czesto wydaje mi sie ze jest dla mnie najwazniejsza. Tylko teraz pytanie, czy naprawdę jest? Patrząc na własne dziecko nie mam wątpliwości ze nie jest. Ale dzięki mojej pracy ma wyższy standard życia. Jednak gdybym miala wybierać pomiędzy praca a dzieckiem wybór bylby oczywisty. Dlatego nie do końca sie zgodzę, ze jest taka naj...