Jak mu to powiedzieć? - Netkobiety.pl

Daj mu spokój, nie jesteś gotowa na poważną relację, nie wiesz, czego chcesz i boisz się własnego cienia.
Daj sobie czas, dojrzej, a dopiero później wchodź w relacje.

Wiem, że zrobiłam źle. Teraz chcę to naprawić, tylko nikt nie potrafi mi doradzić, jak rozwiązać taki problem. Wytykanie mi, że jestem taka i owaka nie pomaga.

Tak, jasne, ostatnie kilka miesięcy pokazuje, że to świetna porada. Na pewno samo się zrobi. Po co w ogóle cokolwiek robić, z czasem samo wszystko się załatwi i poda na tacy.

Myślę o tym, tylko właściwie nie wiem, jak to powiedzieć, żeby nie zrobić z siebie idiotki. W ogóle nie wiem, czy będzie chciał ze mną się widzieć. Mam mu znienacka zapukać do drzwi? Nawet nie wiem, czy mieszka tam, gdzie kiedyś. Czy takie najście z zaskoczenia to dobry pomysł? Jak Ty byś to zrobiła?

Daria nie obraź się , ale już sobie chyba gorzej nie narobisz. Jedyna najgorsza opcja jest taka, że on już się do Ciebie nie odezwie (a i tak już teraz to się dzieje, więc nic nie tracisz)Myślę, że on miał nadzieję wcześniej na to, że coś będzie między Wami i mu się podobałaś, ale po ostatnim razie bardzo go uraziłaś i jego dumę. Zrobiło mu się cholernie przykro, bo poczuł się jak głupek. Ja bym zrobiła tak: dzwonisz do niego i prosisz o jedno krótkie spotkanie, mówiąc że wiesz że zachowałaś się głupio i ma prawo być na Ciebie zły, ale chcesz choć ostatni raz powiedzieć mu osobiście jak bardzo Ci przykro i porozmawiać. Na spotkaniu powtarzasz to dodając , że zależy Ci na nim, zrozumiałaś to gdy długo nie mieliście ze sobą kontaktu i z Twojej strony czujesz coś więcej do niego, chciałabyś się z nim spotykać, spróbować na nowo. Potem pozostaje Ci czekać na jego ruch.
Pamiętaj, że w życiu lepiej żałować tego co się zrobiło, niż że coś przegapiłaś. Schowaj dumę do kieszeni, nie myśl o tym czy TY się zbłaźnisz czy nie - jeśli chodzi o uczucia to nie ma znaczenia.

Czy w tej sytuacji naprawdę najważniejszym dla ciebie problemem jest obawa o zrobienie z siebie idiotki?

Czyli jak on chciał nie wydał Ci się godnym partnerem ale trzymałaś go na wszelki wypadek spotykając się z nim raz na jakiś czas. Potem życie Ci pokazało że inni mogą być gorsi i sobie przypomniałaś o tym misiu co kiedyś był na każde twoje skinienie no bo z braku laku to i niech on będzie. Nawet jako jego tylko koleżanka nie myślałaś o jego uczuciach tylko cały czas liczysz się tylko Ty.
Odpuść go sobie bo on nie jest twoim pierwszym wyborem i on przez lata zwłaszcza przez to twoje wystawienie go zmienił swoje uczucia do Ciebie. Nawet jak nawiążesz kontakt to już nie będzie ten facet sprzed lat którego odrzuciłaś tylko ktoś zupełnie inny ktoś kto się na Tobie zawiódł i nie wyniknie z  tego wiele dobrego ani dla niego ani dla Ciebie. Bo on przecież też mógł nie zrażać się twoją odmową a tego nie zrobił więc też tak bardzo mu na związku z Tobą nie zależało .

Autorko, najgorsze jest zaniechanie, czegoś takiego można żałować czasem bardzo długo i katować się wyobrażeniami, co by było gdyby.
Ten facet na pewno ma do ciebie uraz, nie kojarzysz mu się najlepiej i trudno mu się dziwić. On żyje swoim życiem i nie sądzę, żeby rozmyślał o tobie, a jeśli nawet to może myśli neutralnie, bo czas robi swoje.
Ty natomiast coś tam w międzyczasie przeżyłaś i przekonalas, że ciężko jest poznać fajnego faceta, dostałaś troszkę od życia i nagle zaczęłaś cenić te wartości, które wcześniej były dla ciebie nudne, szare.
Chciałabyś nawiązać kontakt z tym facetem, ale nie wiesz jak to zrobić, żeby się nie ośmieszyć.
Ja myślę, że gdybym była na twoim miejscu, to wykonalabym telefon do niego i poprosiła go na spotkanie, ponieważ masz z czymś problem, że nurtuje cię to od dawna i uważasz, że pora najwyższą by pewne rzeczy mu wyjaśnić, bo nie lubisz kwasów.

No właśnie tu nie byłabym taka pewna.. Panowie potrafią mieć pewne fiksacje na kobietach z przeszłości, zwłaszcza takich co dały im kosza- mniejsza o ocenę, czy ma to sens czy nie.
wg mnie tu nie ma ale On może na to pójść, bo to jest coś w rodzaju hmm.. niezakończonego projektu..

No właśnie, nie do końca wiadomo czy facet wciąż jest singlem, może nawet ma już żonę. Warto się wcześniej upewnić

Jednak gdyby autorka się odważyła na ten krok mogłaby zamknąć ten rozdział i już nigdy więcej do niego nie wracać.

Dlaczego to piszę? Kiedyś, dawno temu zabrakło mi odwagi aby do końca "sprawdzić" z pozoru beznadziejną już sytuację. Teraz, co parę lat zadręczają mnie myśli typu co by było gdybym jednak to zrobił.

Stawiasz na desperację?
Chyba nie, bo autorka wspominała, że jej kolejne wiadomości po tym, jak go wystawiła, facet zignorował. Jest więc szansa, że nie złapie się kontaktu z nią jak ostatniej deski ratunku.