Przeszłość kobiety. - Netkobiety.pl

Nie sądzę byś spotkał w tym wieku kobietę, która nikogo nie zdradziła. Najwyżej taką co dobrze wytłumaczy swoje durne zachowanie. Ba, nawet wolną prawdziwie ciężko spotkać będzie, bo zawsze są w coś uwiklane. Baw się, wejdź w to ale się nie angazuj emocjonalnie i finansowo.

Obserwuje to forum i lubię Twoje posty Ballin.
Odnośnie tematu to my się kumplowaliśmy i ona zwierzała mi się ze swojego życia. Po prostu taka trochę męska przyjaciółka ze mnie była  . Jak zaczęło się jej psuć w związku (odkąd ją poznałem moim zdaniem on nie miał sensu) pojawił się kumpel ze studiów, który z czasem ją zbajerował i się przespali. Co do późniejszych losów to żałowala tego i żałuję tak mówi. Po jakimś czasie rozstała się ze swoim facetem i po kilku miesiqcach po tym my się zaczęliśmy spotykać tylko strasznie mnie uwiera jej wyskok, bo ja zawsze do tej pory byłem wierny.

Rozumiem Twoje rozterki, bo z perspektywy jej chłopaka, wiesz o niej zdecydowanie za dużo. To jednak teoria. Znasz przyczyny jej zdrady, ale Ty jesteś zupełnie inną osobą oraz wasz związek nie jest kopią jej poprzedniego związku. Kto nie ryzykuje... itd. Jeśli jednak nie jesteś w stanie przejść do porządku dziennego nad tą wiedzą, którą masz o jej przeszłości, zastanów się nad tym związkiem bardzo poważnie, bo nie ma niczego gorszego jak ukryta obawa i brak zaufania do partnera.  A tak poza tym - nigdy nie będziesz miał gwarancji uczciwości partnerskiej drugiej osoby.

Tej opinii to akurat nie bierz sobie do serca, bo opiera się ona tylko i wyłącznie na negatywnych doświadczeniach autora i jego subiektywnym poglądzie na ogół żeńskiej populacji.

Odpowiadając na Twoje pytanie: na dwoje babka wróżyła, może akurat Ty będziesz tym jedynym i wymarzonym, z którym będzie chciała zostać do grobowej deski. Ale zazwyczaj jeśli już ktoś ma za sobą doświadczenie zdrady, to każda kolejna przychodzi mu o wiele łatwiej, więc na Twoim miejscu mając taką wiedzę dałabym sobie spokój.

Tak wiem zbyt wiele i zdecydownie dla mnie by było lepiej gdybym tego faktu nie znał.

Zazdrość zazdrości nierówna. Ja wychodzę z założenia, że zdrowa zazdrość to naturalny element związku. Jeżeli jednak w Twoim przypadku wykracza ona poza te zdrowe ramy, to będąc w związku z kobietą, która dopuściła się zdrady będzie ciężko Wam obojgu: Ty będziesz się męczył ze swoją ciągłą podejrzliwością, a jeśli nie zapanujesz nad swoimi emocjami z niej wynikającymi, to prawdopodobnie dodatkowo będziesz dręczył nimi swoją partnerkę. Jeśli zdecydujesz się w to wejść, to czeka Was ciężka praca nad związkiem i zaufaniem.

Spróbować warto

A Ty jako "przyjaciel" w to wszedłeś i teraz masz wątpliwości.. mhmm.. No mnie nie przekonujesz.
Inaczej gdybyś się o tym dowiedział po czasie.

Czyli to co podejrzewałam - wykorzystałeś sytuację a teraz chcesz wybielić i winę na nią zrzucić.
Słabe, bardzo słabe..

Wiesz co mnie to wewnętrznie uwiera, bo ja może nie byłem nigdy 4 lata w związku ale będacw rocznym nie myslałem o zdradzie. Nie rozumiem czym jej zaiponował ten facet oprócz chwilą uwagi i tym, że był przystojny. Jeśli to wystarczylo, zeby zdradzić zamiast odejść, być wolnym i robić co się podoba to zrobiła to w związku (nawet jesli nie była szczęśliwa, a nie była) zamiast zostawić byłego.

A Ona chce być kimś więcej niż koleżanką?

1. zapytać ją- Ty to możesz zrobić
2. ustalić, czy chcesz czy nie chcesz być z nią, jako kobietą- pomijając tę zdradę najpierw zanalizuj
3. jak się niee da w Twojej głowie przeprowadzić takowej analizy- odpuść
4. Jak się da i Ona ma zalety dla Ciebie jako kobieta i partnerka- wejść w to na 100 %- zapowiadając jasno że zdrady nie tolerujesz.
5. ustalacie zasady: co można a co nie w Waszym związku- porada- puszczasz na luz z pełnym zaufaniem i obserwujesz
6. Przy pierwszym wątpliwym zachowaniu konkretnym a nie typu spojrzał na nią sąsiad- wywalasz z życia.
Jak wytrzyma 3 lata- pójdzie z górki.

edit: To dobrze ze macie przyjażń to dobry fundament- bo jest prawdziwa intymność.

10/10, moim zdaniem...

Piszecie jak gdyby ją zgwałcił. Oboje lubią seks i go mieli.

Mówiąc klasykiem, stwierdzi, że to po prostu "nie to"

Oczywiście spróbowaliśmy związku. Od początku mi mówiła, że mnie kocha, chce być ze mną, jest zaangażowana. Ja jej uwierzyłem i zaangażowałem się...
Było bardzo dobrze, do pewnego momentu. Zaczęła mi pisać, że po rozstaniu z byłym nie chce do niego wrócić ale jest smutna. Ja się denerwowałem, bo byliśmy już w "związku", a nie przyjaciółmi. Potem przestała się odzywać na 2 dni nigdy tak nie robiła - ja w głowie bałagan o co chodzi, przecież jeszcze 2 dni temu byliśmy u mnie i było wszystko normalnie.
Powiedziała, że musimy się spotkać i porozmawiać bo obiecaliśmy sobie szczerość.
Spotkaliśmy się u mnie w mieszkaniu, przywitała mnie słowami:
- "nie możemy się dalej spotykać, kocham Cię ale nie jesteś w stanie zaakceptować mojej przeszłości przez którą się zamartwiasz a ja nie chcę Cię ranić" – chodziło jej o zdradę, której się dopuściła na byłym.
Mnie wryło, chociaż czułem  podświadomie, że powie mi, że nie chce ze mną być.
Wcześniej przed wejściem w związek pytałem, czy jest tego pewna i możemy wszystko wycofać dopóki zaangażowanie się nie pojawiło, stwierdziła, że wie czego chce i chce spróbować.
Potem mówiła, że nie żałuje decyzji tylko, że ona była zbyt pochopna, że nie przepracowała rozstania w głowie i nie wróci do byłego ale żebym jej dał czas, że mnie kocha i ma nadzieję, że się zejdziemy w przyszłości.
Okej, wysłuchałem nie odzywając się kilka dni.
Potem nagle telefon z płaczem, że za szybko podjęła decyzję i żałuje tamtych słów.
Po czym mi znowu narobiła nadziei i znowu rozmyślam. Za kilka dni mamy się spotkać.
Z boku widzę, że mnie wykorzystała i jest manipulatorką oraz chce się tylko kolegować i to była niby„moja przyjaciółka…”
Z drugiej strony jest mi przykro, bo jestem zaangażowany i zależy mi na niej jako kobiecie. W przyjaźń już nie wejdę z nią i powiedziałem jej to wprost.
Zobaczymy co się wydarzy za kilka dni…

Albo zmieni zdanie, albo wróci do byłego (choć się zarzeka, że nie ma takiej opcji- akurat), albo pozna kolejnego kolegę.
To, że niby kocha- mnie to nie przekonuje. Jak się kogoś z wzajemnością kocha, to się nie przepada na ileś dni. I ten tekst, że sobie nie radzisz z jej zdradą, więc ona musi zerwać, choć tak bardzo kocha... Bzdura. Albo jej powrót do eksa, albo nowy kolega nie wypalił i z płaczem dzwoniła do Ciebie.
Sorry, ale tak to właśnie widzę.

Zgadza się bagienni_k miałem podjętą decyzję koniec i kropka ale po telefonie znowu mi zmąciła spokój.
Gdyby to była zwykła, świeżo poznana dziewczyna to bym od razu zamknął sprawę. Tyle, że my się znamy kilka lat i się kumplujemy, więc nieuniknione było wiedzieć o jej przeszłości...
Właśnie znając jej przeszłość wiem, że raz zdradziła i może się czegoś nauczyła ale po tej sytuacji ze mną widzę, że jest jak piszesz - ona szuka ciągle impulsów. Ze mną w sumie też zdradziła byłego, więc to nie jeden wybryk ale tłumaczyłem sobie, że na pewno dlatego, że mnie zna i ufa, a z tamtym to błąd, bo kto ich nie popełnia...
Do tego komu ufać jeśli nie przyjaciółce i jej deklaracjom. Mimo, że jestem młodszy to widzę, że chyba dojrzalszy. Ja jej nie okłamałem nigdy, nie szukałem nigdy przygód będąc w przeszłych związkach.

"No proszę, jednak forumowe dziewczyny się czasem mylą smile Sytuacja okazała się być zupełnie inna.." - tak zbyt pochopnie oceniły całą sytuację i nie zawsze mężczyznom zależy na zabawie .

Chyba jestem zbyt młody i naiwny dlatego tutaj jestem i zaglądam. Lepiej uczyć się na cudzych błędach, niż na swoich może następnym razem się uda

Widocznie komentujący nie zrozumieli Twojego przesłania Dobrze, że uściśliłeś fakty

Popatrz na to chłodno: nawet bliski przyjaciel może wykazywać jakieś oznaki, świadczące o tym, że nie nadaje się do związku. Sam fakt, jak Ty podchodzisz do zdrady już powinien być moim zdaniem powodem, dla którego powinieneś być ostrożny. No, trudno stało się, zaszło między Wami coś co cieżko teraz naprawić i zacząć od nowa. Skoro zdecydowałeś się zamknąć ten rozdział, będąc zdecydowany i konsekwentny, nie oglądaj sie za siebie i idź dalej. Szukaj kogoś, kto jest bardziej stabilny uczuciowo i mniej podatny na adorację, wyrażoną czułymi słówkami i pochlebstwami. Twojej znajomej widać to wystarczyło, żeby ulec innemu, kiedy była w stałym związku. Fakt, jak łatwo jej to przyszło, powinein Cię uspokoić, co do chęci ponownego zawarcia z nią bliższej znajomości. Jej cągłe wahania czy notoryczne zmienianie decyzji, (co świadczy o jej słabości w pewnym sensie - nie może się zdecydować, sama nie wie, co czuje), powduje u Ciebie wątpliwości i frustrację, zatem nie warto tego jeszcze raz przerabiać

Tak czytam te twoje posty i se myślę pewnie już jedna go puściła kantem no nie ma innej opcji i bum...jest. taki miły gostek co to na zadno kobietę nie da powiedzieć złego slowa, porozmawia o uczuciach u wysłucha....no chyba bardziej aseksualnym to się chyba być nie da

Skoro brakuje Ci z nią kontaktu, to nie da się z nią zwyczajnie po koleżeńsku pogadać? Nie licząc na zbyt wiele.. Sam wiesz, jak się wcześniej zachowywała i jak zresztą się zachowuje dalej. Taka niestabilnośc jest strasznie męcząca, więc na dłuższą metę, Cię to wykończy.

Wszystko się zmieniło po około tygodniu odkręciła wszystko i przepraszała za zbyt pochopną decyzję (może manipulowała lub manipuluje mną).
Chciała do mnie wrócić i zeszliśmy się po kilku spotkaniach. Wszystko było jak dawniej do kolejnej sytuacji. Pojechała do rodziny, która zapytała się o jej byłego z którym była kilka lat (nie wiedzieli o jej rozstaniu). Ona odpowiedziała, że się rozstali i się rozpłakała, nie wspominając, że jest aktualnie ze mną.
Dlaczego nie powiedziała rodzinie o nas? (najbliżsi wiedzą mama, ojciec, brat). Ja po jej reakcji się zdenerwowałem, bo po spotkaniu tym na którym miała być "pewna" zapewniała, że tamto to już przeszłość i nic nie czuje do byłego, więc skąd łzy? Ona stwierdziła, że to sentyment dla mnie to uczucie które jeszcze żywi do ex - bo wydaje mi się, że emocje po kilku miesiącach powinny opaść i powinien on być jej obojętny.. Poza tym ma mnie, kogoś z kim podobno jest szczęśliwa.
Dodam, że moja mama od początku mi mówi, po powrocie do niej, że jestem plasterkiem na du.e...
Może coś w tym jest, co o tym myślicie?

Masz mądrą mamę.Twoja mama ma rację jesteś plastrem po rozstaniu z eks .
Takie natychmiastowe wchodzenie w nowy związek to bardzo częsty błąd odruch ucieczki od emocji po rozstaniu czasem na pokaz czasem w odwecie na sile w samooszukiwaniu się byle poczuć się lepiej sztucznie poza sobą dowartościowując się no i to nie fair wobec plastra bo się go oszukuje że to coś trwałego a klinowanie trwałym raczej niczym nie jest .

Trudno się z Wami panowie nie zgodzić w tej kwestii.
Stwierdziłem, że niech jeszcze przez rok rozpacza po byłym i robi ze mnie durnia
Stwierdziła na to,że:
- ma nadzieję, że to tyle nie będzie trwało
- rozstanie się przeżywa (ale ile kilka miesięcy?!) ale to czas przeszły.
- nie wie dlaczego nie powiedziała o nas rodzinie
- nie umie o tym bez emocji opowiadać i to chyba sentyment do byłego.
- że jej mieszam stwierdzeniami, że jeśli rozpacza tak po bylym to niech da mi spokój i wraca do niego droga wolna.
- ta reakcja nie miała dla niej większego znaczenia mimo, że łzy poleciały (manipuluje mną)
- że można tworzyć coś nowego mimo, że jeszcze przeżywa tamto (okłamała mnie bo jakiś czas temu twierdziła, że tamten etap jest zamknięty.

Przyjacielsko/koleżeńsko- "plastrowe" związki - udane i trwałe są rzadkie raczej, na ogól opierają się na wzajemnym wykorzystaniu w rolach formach - a to niestety dość powierzchowne .
Ona chciała zagłuszyć wyrzuty i cierpienie po rozstaniu a on chciał wskoczyć na wakat pech bo coś poczuł do niej może tylko chuć a może nie tylko,już widać po tym co Autor napisał że ich wzajemne oczekiwania są nie bardzo do spełnienia na wzajem.
Najlepiej uczyć się na swoich błędach Autorze tylko z zastrzeżeniem że świadomie i podkreśleniem uczyć .

Elu sprawa wyglądała następująco, że po pierwszym rozstaniu (ona tak zdecydowała), po jakimś czasie nalegała na spotkanie.
Stwierdziła, że wszystko wie i chce wrócić zapytałem czy jest gotowa i czy poukładała sobie w głowie odparła, że tak.
Teraz się dowiaduje, że jednak "wzrusza" ją temat rozstania, więc z premedytacją wtedy mnie oszukała i wyszło to teraz na jaw.
Myślałem, że mamy oboje czystą kartę, gdybym wiedział, że jeszcze nie jest gotowa na powrót do związku nie zdecydowałbym się na spróbowanie kolejny raz.
Czuję się właśnie oszukany, niepewnie nie lubię takiej chwiejności - oczekiwałem prawdy na spotkaniu po rozstaniu. Uwierzyłem jej, że jest szczera i właśnie wychodzi szydło z worka.
Przykro mi słuchać, że płacze gdy ktoś zapyta o eks, bo to miało być już zakończone, a nie jest...
Takie zachowanie wzbudza we mnie niepokój.

Poczytaj wątek becketta https://www.netkobiety.pl/t117576.html początek znajomości jest trochę inny dylematy podobne.
To że czujesz się oszukany nie znaczy wcale że dziewczyna chciała Cię z premedytacją oszukać podświadomość płata figle często z opóźnieniem młodzi jesteście a nawet starzy mają problem z tym co nieświadome i podświadome emocje to z jednej stroiny prosta sprawa ale też jednocześnie skomplikowana  w związku najbardziej bo rodzą się oczekiwania właśnie i te świadome i przekonania z "głębi" czasem skryte czasem stłumione.Stwarzanie presji naciskanie to niestety forma kontroli myśli niezdrowe to jak chcesz panować nad kimś jego odczuwaniem i myśleniem subtelna granica oddziela sfery wzajemnego wpływu

Problemem jest jak Ty reagujesz. Nie wywalisz z jej zycia przeszlosci. Temat byłego może ją rabic a jednoczesnie jest to etap zamknięty. Bywa. A Ty drążysz bo Twoje ego maleje bo jak to ona jeszcze o nim myśli. Ano myśli. I za 10 lat tez bedzie pamietac ze byla z takim facetem tylko z czasem nie bedzie jej to tak ruszac.

Stylistycznie ta wypowiedź jest katastrofalna i proszę nie zwracać innym uwagi na styl. [tu były osobiste wycieczki, do tego obraźliwe]

SM, ostatni raz zwracam Ci uwagę i edytuję Twój post. Dość świadomego ignorowania zasad, dość obrażania innych użytkowników. Złam jeszcze raz Regulamin, a pożegnasz się z Forum na stałe.

To, co teraz napiszę pewnie nie będzie dla Ciebie przyjemne, ale przynajmniej szczere.
Otóż, Twoja postawa, którą tutaj przedstawiasz trąci nieco desperacją. Ustawiłeś się w pozycji osoby, której zależy BARDZIEJ. To powoduje brak symetrii w relacji i bardzo prawdopodobne konsekwencje, gdyż często tego, któremu bardziej zależy nie ceni się, nie szanuje się go, nie stara się dla niego i o niego, bo po co, jak i tak mu bardziej zależy.
Kiepsko to widzę :-(. Rzuca Cię, potem nalega na kontakt...hm...raczej potrzebuje kogoś takiego, jak Ty, kto wiele dla niej zrobi i zniesie niż Ciebie jako faceta, którego się szanuje i o którego się dba. Ona Ciebie „używa”, bo jesteś pewnie przydatny. To dobre rozwiązanie dopóki ona nie dojdzie do ładu i składu z sobą samą.
Zaangażowałeś się już, więc pewnie moje słowa odbiją się od Ciebie jak od ściany, ale wszystkie Twoje obecne wątpliwości i frustracje zniknęłyby, gdybyś spotkał dziewczynę, która chciałaby właśnie Ciebie, zamiast kogoś, takiego jak Ty, z kim można wygodnie przeżyć ciężki życiowy okres świeżo po rozstaniu. A w sumie masz to na własne życzenie.

PS Dla zobrazowania ;-)

No więc tak młody padawanie, mam dla ciebie dwie wiadomości, złą i złą.

Pierwsza jest taka, że na wahania jej nastrojów i temperatury w relacji z tobą, przede wszystkim wpływ mają aktualne notowania kursu akcji byłego
oraz rosnący lub malejący potencjał szans na to, że ta para jednak jeszcze zejdzie się z powrotem. Ty w tej grze jesteś tylko marnym pionkiem,
którego zmiecie z planszy bez żalu, gdy tylko pojawi się opcja powrotu do eks, także ten...

Druga zła wiadomość jest natomiast taka, że to się stanie prędzej czy później i nie masz na to zupełnie żadnego, najmniejszego nawet wpływu.
Możesz fikać koziołki żonglując świetlnymi mieczami i skakać przez płonące obręcze, a i tak jedno pstryknięcie w palce zakończy wszystko w sekundę
i na powrót zostaniesz sprowadzony do roli przydupasa, którego trzyma się na orbicie...

Tak czy srak masz przewalone, a to co tam sobie kombinujesz, to jest tylko strata energii i czasu. Nic z tego. I to była trzecia zła wiadomość.
Nie ma za co.