Nie potrafię kochac - Netkobiety.pl

Czy Ty nie potrafisz kochać, czy nie potrafisz okazać, że kochasz?

Peter4x, chyba trafiłeś. Żyjemy obok siebie ale razem bo tak jest lepiej. On ma do mnie pretensje że nie okazuje mu miłości, że tego nie czuje, że widzę w nim tylko wady. Ma rację tak właśnie jest. Chciałabym się zmienić ale nie wiem jak, chyba zawsze taka byłam. Ważne dla mnie tylko sprawy codzienne, dom, dzieci. Dzieci też mówią że się nie przytulam nie całuję z partnerem że nie okazuje mu czułości, pytają dlaczego. Dlaczego tak jest, mam jakąś blokadę.

Myślę że kocham tylko nie potrafię okazazać. Zazdroszczę innym że to potrafią, są sobą. U mnie w domu też tak było, mama jest taka sama. Tata do tej pory narzeka że się nie przytuli, ucieka gdy ja dotyka. Może to ten problem, tylko czy można to zmienić

Mielismy ciężkie początki, klutni których nigdy wczesniej nie zaznalam, od miłości do nienawiści dzielił skrawek. Zawiudl mnie na kilku płaszczyznach. Dużo juz się wyklarowalo ale wystarczy jedno jego potknięcie i otwiera się u mnie to co najgorsze. Są ciche dni obojetnosc, jestem opryskliwa, wymawia błędy, ponizam. Nie potrafię tego przerwać. On nie podejmuje rozmowy zeby to wytłumaczyć, odsywa się i żyjemy obok. Więcej jest takich chwil. Mam do niego też pretensje, że to ja muszę wszystko aranzowaz, począwszy od spraw codziennych po życie prywatne. Chciałabym aby on czasami przejął inicjatywę, zaskoczył mnie czymś. Czuję się jak niewidzialna. Jakbym na niego nie działała. Już nawet proponowałem mu aby zrobił badania, on twierdzi że to wypalenie.

Trochę jest sprzeczności w tym, co piszesz.
Bo teraz zaczęłaś jakby obwiniać partnera za swój chłód i nieokazywanie mu uczuć jako odwet za jego brak inicjatywy, Wasze trudne początki itd. Ale wcześniej pisałaś, ze w Twoim wcześniejszym małżeństwie też nie było „kolorowo” pod względem wymiany ciepła i czułości, więc jest pewna regularność i schematyczność w Twoich zachowaniach.
Ale to tylko mimochodem poruszam, bo bardziej zgrzyta mi w tej chwili, że założyłaś temat, bo chcesz się zmienić i przestać być zimna, podczas gdy ciężko okazywać nawet ukochanej osobie czułość, gdy ma się do niej pretensje, nosi się w sobie urazy i pielęgnuje się w sobie rany tak, jak to jest w Twoim przypadku.
Żeby była między Wami na codzień życzliwość, czułość, wymiana ciepła, wzajemna troska, to najpierw należałoby usunąć te wszystkie „śmieci”, które Was od siebie ogradzają. Nie da się tego zrobić inaczej niż rozmawiając z sobą. Ale rozmawiać też trzeba umieć tak, żeby nie ranić drugiej osoby, czyli bez obwiniania jej, bo celem jest znalezienie rozwiązania a nie znalezienie winnego sytuacji.

Z drugiej strony, czy Twój partner po prostu nie znalazł sobie wymówki, żeby zakończyć Wasz związek? Bo też jest taka możliwość.

PS Jeszcze jedno. Skoro myślisz o zmianie siebie, żeby zatrzymać partnera, to jakaś część Ciebie go kocha.

To chyba sama już wiesz od czego zacząć?
Moja fryzjerka mówi, że włosy mam wymagające, ale piękne, bo o nie dbam. To trochę jak ze związkami, bo żeby związki były piękne trzeba spełnić trochę wymagań. Nic się samo nie dzieje, więc albo będziecie gnuśnieć rozmieniając urazy na drobne, albo zaczniecie odgarniać śmieci, które usypaliście między sobą.