rozstanie z powodu wyglądu - Netkobiety.pl

Spotkało to moją dobrą znajomą. Nikt by nie pomyślał, że ich to dotknie, małżeństwo z zewnątrz wydawało się idealne.
Ona bardzo przytyła, miała problemy hormonalne, ale też złe nawyki żywieniowe wyniesione z domu (tam wszyscy otyli). On mega przystojny, po awf, wysportowany, znalazł sobie kogoś innego, skończyło się rozwodem

Ja w trakcie mojego poprzedniego związku dużo przytylam i partner jasno dawał mi do zrozumienia, że mu się to nie podoba. Oczywiście rozumiałam co, bo sama sobie się nie podobałam.
Obecnie nie jesteśmy razem (powód rozstania był zupełnie inny), a ja wróciłam do wagi sprzed tamtego związku.

Gdyby mój partner przestał o siebie dbać i się roztył, na pewno by mi to przeszkadzało.

Jak dla mnie to bardzo powierzchowny powód, chyba bardziej wymówka. Różne mamy etapy w życiu, chudniemy , tyjemy. Jeśli się naprawdę kogoś kocha i sie z nim przyjaźni to pomaga się tej osobie np. wspólnym sportem , spacerami, a nie dowala leżącego. Dla mnie taki facet/ dziewczyna to żaden partner, niech idzie w siną dal.

Ślimaczyca oczywiście jeśli rozjeżdżają się tak naprawdę zainteresowania, styl życia, sposób spędzania wolnego czasu a co za tym idzie życie obok siebie no to związek nie przetrwa, ktoś ucieknie. Ale tu Autorka mówi, że w ich więzi i czasie nic się nie zmieniło.

Dobrze, że czułaś własną motywację, że sama źle się czułaś z ekstra kg i to była twoja decyzja o zrzuceniu wagi.

Nie wiem, co było powodem twojego przytycia, ale umiem sobie wyobrazić sytuację, w której masz poważne problemy (np. choroba osoby bliskiej) i z jednej strony nie masz czasu myśleć o gotowaniu, o dobrej diecie, sporcie, a z drugiej strony zajadasz stresy.
W dobrym związku fajnie jest jak partnerzy mają wyrozumiałość dla różnych sytuacji życiowych.

Zgadzam się w całej rozciągłości. Przede wszystkim nie o samą wagę chodzi, a o to, co do niej doprowadziło. Chorobą można wytłumaczyć tylko (podejrzewam - niewielką) część przypadków. Większość to lenistwo i zwykłe zaniedbanie. Nie przeszkadzałaby mi niewielka nadwaga, trochę większa niż niewielka może też nie, ale - jak napisała krolowachlodu87 - każdy ma jakieś granice, po przekroczeniu których drugi człowiek staje się nieatrakcyjny. U mnie, myślę, miłość dość mocno by te granice naciągnęła, nie wiem, czy osiągnęłabym etap, w którym mój partner zacząłby mnie odrzucać, ale na pewno gdzieś leżą te, przy których trudno byłoby mi go nazwać pociągającym (mimo że w przypadku innych mężczyzn to już byłaby to kategoria "odpychający").

Swoją drogą, śmieszy mnie trochę takie oburzanie się, że jak tak można, bo przecież prawdziwa miłość... to coś tam coś tam. Na początku wszyscy się starają pokazać od jak najlepszej strony, żeby zdobyć tę wymarzoną osobę. A później bywa różnie... I jak często się słyszy, że "on już się nie stara, nigdzie nie zabiera, nie dba, ma w nosie, bo zdobył i jego, więc ma z głowy"? I to się wydaje normalne, że przecież dalej powinno się dbać o związek, o kobietę (i mężczyznę też, oczywiście, ale tak mi się akurat częściej obijało o uszy w takiej wersji). A czym to się różni od dbania o wygląd? Przecież na początku też przed randkami obie strony starają się wyglądać dobrze. Każdy będzie rozumiał pod tym coś innego (jedna fryzjera, pełny makijaż i kieckę, inna/inny się zadowoli skarpetkami do pary), ale cel jest ten sam - podobać się/nie odrzucać wyglądem. Ale jak ktoś zacznie mieć to w nosie po jakimś czasie trwania związku i stanie się szerszy niż wyższy, to jeśli druga połówka będzie ze stanu rzeczy wybitnie niezadowolona - łolaboga, na pewno nie kocha. A że zakochała się w normalnie wyglądającej osobie, która nie jadła tyle, co pułk wojska, nie spędzała wolnego czasu wyłącznie siedząc lub leżąc... Co za różnica.
Albo inaczej - brak higieny to takie samo niedbanie o siebie jak doprowadzenie się do wysokiej nadwagi. A przecież jak się skarbuniek myć przestanie, czego konsekwencją będzie wokół skarbuńka przykry zapach, to nikogo rozmaite reakcje drugich połówek nie zdziwią. Nie wiem, ale mam wrażenie, że trochę hiperpoprawność polityczna objęła nadwagę - nie może się nie podobać i koniec.