Koleżanka z pracy - obsesja, jak przerwać? - Netkobiety.pl

Jesteś nie fair wobec obu kobiet, jeśli one mają jakieś podstawy przypuszczać, że są jedynymi w Twoim życiu.
Co robić- dać spokój tej rozwódce- po co jej kolejny zawód?

Co zrobić? podejdź do ściany i strzel baranka. Następnie idź do łazienki stań przed lustrem popatrz sobie głęboko w oczy i głośno kilka razy powiedź Ty skur.ielu ale głośno żeby dotarło. Następnie weź zimny prysznic żebyś ochłonął.
Zdradzasz mężatkę która zdradza męża? a jakim cudem? to Tobie przysięgała? z Tobą podpisała papier? z Tobą ma dzieci? nie? to gdzie ta zdrada.
Nie szuka się przygód we własnej pracy.
Nie zadaje z mężatkami/mężami.
To nie Ty masz problem tylko "Twoja" dziewczyna i mąż koleżanki od pukanka.
Tak jedynym wyjściem zmiana pracy.
I przyjmij do wiadomości że masz bardzo słaby kręgosłup.

moim zdaniem niepotrzebnie rozwijasz relację z drugą dziewczyną, ona mogłaby w tym czasie poznać kogoś, komu na niej zależy

No, jeśli uważasz, że romans z mężatka to był właściwy wybór...

Zostaw tę biedna kobiecinę, która Cię nie kręci, a jesteś z nią, tylko dla tego, że nie chcesz być sam. Będziesz ją ciągle zdradzał, miał poczucie winy i zrobisz jej w domu piekło. Zrób to z litości do niej - zobacz co ją czeka - przyszłość z kimś takim (chce mi się napisać "takim żałosnym") jak Ty. Totalne dno.

Zastanów się odnośnie mężatki, bo najwyraźniej ten układ z nią Ci odpowiada.

Może zacznij myśleć głową a nie kroczem.

Cóż, klasyka bije po oczach.
Autorze, ewidentnie jesteś słabym samcem. Masz problem i to duży! Tak, to Ty masz problem, sam ze sobą.
Im prędzej to zrozumiesz, dostrzeżesz i zaczniesz pracować nad sobą, rozpoznawać mechanizmy, które się w Tobie uruchamiają, tym lepiej dla Ciebie i wówczas masz szansę jeszcze ułożyć sobie życie. Jeśli zostawisz to odłogiem z przekonaniem, że wszystko samo się ułoży to już przepadłeś. Każdą kolejną relacje wcześniej czy później zniszczysz, niszcząc przy tym siebie.
Wchodziłeś z pełną świadomością w chory układ z mężatką, który z założenia nie miał prawa się udać. Nie wiedziałeś? A może schematycznie jak każdy z Was uważałeś, że to co łączy Was to coś zupełnie innego, jedynego, Wam się uda.
Ile Ty masz lat?
Swoim infantylnym zachowaniem i wchodzeniem bezrefleksyjnie w kolejne skazane z góry na niepowodzenie relacje z pełną premedytacją krzywdzisz kolejnych ludzi, ale mam dla Ciebie złą wiadomość...zarówno dobro jak i zło wracają...
Może pora zacząć głową a nie kutasem? Spójrz w lustro, sam jesteś na fair w stosunku do siebie, nie znasz i nie ufasz sobie. Nie masz szacunku do siebie i innych ludzi.
Bądź uczciwy w stosunku do kobiety, którą aktualnie bezczelnie okłamujesz i krzywdzisz. Zostaw ją wyznając całą prawdę. Daj kobiecie ułożyć sobie życie z kimś kto będzie jej godzien.
Twoje poczucie wartości jest na wysokości podeszwy od mojego obuwia, za to ego masz wybujałe. Nie stać Cię na niezwiązaną kobietę? Znasz takie wartości jak szczerość, uczciwość, lojalność?
Do tego masz tupet. Biedny misio, nie panuje niczym zwierzęta nad swoim popędem, szukając tym samym pocieszenia i usprawiedliwienia dla swojego podłego zachowania.
Ponadto próbujesz przerzucić odpowiedzialność za swoje haniebne czyny na kobietę, z którą się spotykasz bo ona rzekomo nie potrafi powiedzieć, że to koniec.
Rodzice nie wpoili zasad moralnych i systemu wartości? Pewnie usiłowali, ale jeszcze wtedy nie wiedzieli, że ich syn jest impotentem intelektualnym.
Brzydzę się takimi ludźmi jak Ty! Karma Cię dopadnie w najmniej oczekiwanym momencie.

Ałć, zabolało. Masz racje, jestem zlamasem. Beznadziejnym. Zakochałem się w mężatce i nie umiałem skończyć, chciałem żeby ona to zrobiła. Ona tez nie chciała. Chwile opamiętania przychodzą w domu wieczorem, jestem beznadziejny i krzywdzę kobietę która w niczym nie zawiniła...

Miało zaboleć, tylko w taki sposób może najdzie Cię jakaś refleksja...

Wspaniała kobieta, prawdomówna, szczera, wierna...tylko zdradza męża. Super kobieta? bo co? bo Tobie daje po cichu? i to ją robi taką super? Wybacz ale ona już nie jest super jest delikatnie mówiąc puszczalska.

No tak, ona tak na siebie tez mówiła jak miała wyrzuty sumienia. Nie zgadzałem się z nią. To co między nami było to nie tylko seks, dobra będzie śmiech ale seks przyszedł na końcu. To co nas połączyło to coś więcej, wspólne rozmowy, zwierzenia, dawno nie spotkałem kobiety z która tak dobrze mi było po prostu, bezpiecznie, spokojnie, bez udawania, normalnie. Zakochałem się. Do tego kręci mnie fizycznie, mógłbym ja dotykać i całować bez końca. Dlatego tak boli to ze wiem ze muszę to zakończyć, żeby w ogóle zacząć normalnie żyć.

No tak, ale ma męża. Nie przeszkadza Ci to?
Łączą Was seks i rozmowy i tylko tyle, to mało.

Owszem, możesz.
Ogranicz kontakty w pracy do minimum. Zablokuj ją w telefonie i na portalach społecznościowych. Przy każdej okazji traktuj ją, jak powietrze. Nie patrz na nią. Zajmij się czymś w wolnym czasie. Znajdź sobie hobby.

Zacznij używać głowy nie tylko do walenia nią w ścianę.

Wszystko to próbowałem, nie udało się. W telefonie nie moge jej zablokować bo przecież pracujemy razem i musimy do siebie dzwonić. Na fb jej nie ma. Traktowałem ja jak powietrze przez kilka dni po pierwszym „zerwaniu”, potem juz nie wytrzymałem. Nie moge nie patrzec, jesteśmy dorosłymi ludźmi którzy pracują razem i musza codziennie rozwiązywać różne tematy i wspólnie podejmować decyzje. Nasza relacja nie może na tyle się zmienić aby było to zauważalne dla innych. Tak wiem, romans w pracy to dno.
Wczoraj znowu mieliśmy namiętne pożegnanie i po raz kolejny postanowiliśmy ze to się nie może powtórzyć. Chciałbym w tym wytrwać, naprawdę. Bo życie mi się sypie.

Mężatkę lepiej znam, zna wiele moich sekertow, moge jej o wszystkim powiedzieć. Rozwódka jest  nowa, poznajemy się, nie wiem co z tego będzie. Jest miła, ładna, fajna. Nie moge z nią porozmawiać tak jak z mężatka. Jeszcze jej nie znam na tyle. Mężatka mnie kręci i podnieca fizycznie, cała. Rozwódka chyba nie tak bardzo....
To nie jest tak ze rozwódka mi nie pasuje, pasuje inaczej bym się z nią nie spotykał. Ale kręci mnie mężatka, mam na nią cały czas ochotę i już dwa razy zdradziłem rozwódkę, na ponad miesiąc znajomosci....to raczej słabe. I tak, nie moge patrzec w lustro.

Dla mnie troll. Bardzo przypomina wątek Myszencji

Może jednak...

Czyli kocha męża,  nie chce od niego odejść.  Pasuje Ci taki układ?

Czyli nie ma już problemu,

Jak chcesz to tak zrób.  Będzie ciężko, będzie bardzo ciężko zwłaszcza,  że razem pracujecie, ale  to już sam musisz podjąć decyzję.
Swoją drogą masz rozwodke, wolna jest, musiałeś się zabrac za mężatkę? Jeszcze żeby ukrywala małżeństwo,  ale od początku wiedzialeś,  że ma męża.

Nie miej wyrzutów,  tylko tak nie rób na drugi raz. Jak romansujesz z jedną,  to nie zawracaj głowy drugiej. Nikt nie chce być kołem zapasowym.

Twierdzi ze kocha męża. Ale nigdy tak naprawdę nie rozmawialiśmy o tym dlaczego go ze mną zdradza. Było nam dobrze i tyle.

Dlaczego nie pójdziesz do męża kochanki powiesz mu prawdy ?

Że kochasz jego żonę , ona kocha Ciebie, że macie romans od dłuższego czasu, że chcesz być z nią i będziesz o nią dbał ?

Boisz się pogadac z jej mężem jak facet z facetem....

A może warto zapytać ją o to i co do Ciebie czuje. Kocha męża i szuka seksu pozmałżeńskiego? Wierzysz jej że kocha męża?

Boczniak,nie boczniak każdy ma rozum i kochająca żona również. Nikt jej nie kazał mieć romansu.

Ona od samego początku mówiła, ze ma ok małżeństwo. Zreszta znam ja dłużej, nigdy nie narzekała. To moja wina bo chciałem z nią być i było mi z nią dobrze. To ja macilem jej w głowie. Oczywiście gdyby nie chciała to by w to nie szła. Mysle ze ja rozkochalem i tez mam teraz wyrzuty, bo ona się zaangażowała, ja tez bardziej niż planowałem. Wspólna praca cały czas to ładuje. Ja mam problem z pełnym zaangażowaniem się w nowy zwiazek bo mężatka cały czas mi siedzi w głowie. Narobiłem kłopotów i jej i sobie. Dlatego sobie nie radzę z tym. Postanowiliśmy wczoraj ze nie brniemy w to dalej i to koniec. Muszę się terAz trzymać tego postanowienia.

Skoro uważasz że ona kocha męża a miała z tobą romans z nudów to rzeczywiście kocha męża. ..
Faktycznie ciężko wam będzie dalej pracować razem bez nadzoru bo a nuż znowu tak z nudów ona do ciebie przyjdzie i przestaniecie nad sobą panować. Z drugiej jednak strony tak patrzeć  na nią w pracy,przeżywać katusze że nic nigdy więcej między wami nie będzie...
oj jak wam będzie trudno, tylko współczuć ale oboje jesteście ok I jej małżeństwo również ma się dobrze.

Moją intencją nie jest obrażanie kogokolwiek. Odpowiedziałam tylko na to ,co tutaj przeczytałam. Jeśli z moich postów masz jakieś refleksje to jest ok, a jeśli nie - to też jest ok. Sam odpowiadasz za swoje  życiowe wybory i masz to co chcesz razem z konsekwencjami. Nic nie dzieje się bez przyczyny I nic nie jest przypadkiem. Warto uczyć się na błędach byle nie swoich I jeśli już się je popełnia to po to ma się rozum żeby wyciągnąć z tego jakąś  naukę I by po drodze życia nie krzywdzic siebie  I innych.
Warto jest mieć też dystans do siebie.

I co zamierzasz z tym zrobic ?
Chcesz cos w swoim zyciu zmienić?

A może myślałeś o własnej psychoterapii bo to co robisz ze swoim życiem, kogo wybierasz na partnerke jest uwarunkowane tym czego doswiadczyles w dzieciństwie i jak postrzegasz ludzi,jaki jest twój system wartości.
Jesteś świeżo po rozwodzie. Z jakiego powodu rozstałeś się z żoną?

Kiedyś byłam w podobnej sytuacji. Nie mogłam sobie poradzić z uczuciem do żonatego faceta. Też zastanawiałam się jak to możliwe, bo przecież nigdy nie sądziłam o sobie że jestem złym człowiekiem czy też pozbawionym kręgosłupa moralnego, ale to uczucie było jakby silniejsze ode mnie. Jedyne...
I wiesz co Ci powiem z perspektywy czasu? Że po pierwsze problem tkwi przede wszystkim w Tobie, twoich brakach emocjonalnych, stąd takie a nie inne wybory. Jeśli to zrozumiesz, poznasz siebie, spojrzysz z innej perspektywy na swoją relację z koleżanką z pracy i przestaniesz ją idealizować. Bo taki romans nie ma nic wspólnego z prawdziwą, zdrową relacją. Zrozumiesz w końcu, że ani to miłość ani przyjaźń, tylko egoizm. Oboje wykorzystujecie siebie nawzajem, zaspakajając jakieś swoje braki, nie patrząc tak naprawdę ani na uczucia drugiej osoby ani na ewentualne konsekwencje. A nie na tym przecież polega miłość, partnerstwo... im dłużej będziesz w takiej relacji, tym bardziej będziesz się pogrążał i stawał się coraz bardziej egoistyczny i wyrachowany. Teraz jeszcze przejawiasz jakieś "ludzkie" odczucia, masz wyrzuty sumienia, nie poznajesz siebie itd. To ostatni dzwonek by się z tej drogi ewakuować i przestać idealizować romans, mężatkę. Spróbuj spojrzeć na Waszą relację "trzeźwo" z boku... nie tylko Ty ją wykorzystujesz, ale i ona Ciebie. Tu nie ma wzajemnego uczucia, tylko pożądanie i egoizm. Jesteście teraz dla siebie emocjonalnymi wampirami. "Wygra" ten, kto ma grubszą skórę, mocniejsza psychikę... a uwierz, że żeby prowadzić 2 równoległe 'życia', z jednej cudowna kochanka (kochanek), a z drugiej idealna żona i matka (mąż/partner/ojciec), trzeba albo nie mieć uczuć albo być mega wyrachowanym.

Roxanne, RangeRover’a obie macie racje.  To nie miało nigdy prawa się udać choc nie ukrywam ze wyobrażałem sobie nas razem. Planowałem. Aż dotarło do mnie ze to nie ma sensu bo ona od męża nie odejdzie a ja zawsze będę tym drugim. Na początku mi to pasowało bo cieszyłem się ze w ogóle moge być blisko. Wiele razy płakałem i miałem dola, wyznawalem jej miłośc. Tak, byłem mocno zakochany i chyba nadal jestem, nie umiem tak nagle przestac choc zaczynam myśleć głowa. Czy nie przeszkadza mi ze się dziele, oczywiście ze tak. Każdy weekend, święta, urlop to była męka. Dlatego gdy pojawiła się nowa kobieta uznałem to za szanse uwolnienia się od uczucia do mężatki. Zdystansowałem się, powiedziałem zd kończymy choc w tym samym momencie miałem ochotę rzucić się na nią. Po trzech dniach był wyjazd firmowy i nie dałem rady. Alkohol, ona i ta straszna tęsknota i pragnienie jej. Po raz kolejny to zakończyliśmy. Znowu dystans, ograniczony kontakt, zero komunikatora. Co do niej, to twierdzi ze tez chce to zakończyć bo nie może normalnie funkcjonować w domu. Wiec w teorii oboje chcemy aby to się więcej nie powtórzyło. Wiem ze jestem cieniasem ale liczę na to, ze ona mi to ułatwi....a przynajmniej nie utrudni. Co do rozwódki to staram się aby mezatka nie miala wpływu na ten zwiazek ale wyrzuty sumienia mnie zżerają. Nie chce budować związku na kłamstwie ale nie chce go tez kończyć, nie chce być sam. Strasznie to samolubne wiem ale pisze szczerze.

Nowy, sam chyba już w to nie wierzysz, że jeśli nadal będziecie pracować razem, widywać, to że to się skończy? Owszem może będziecie mieli dłuższe przerwy, ale jednocześnie ta "tęsknota", napięcie będzie w Was narastać. W końcu dalej będziecie o sobie myśleć, nawet w kontekście tego, że musicie być silni i nie możecie uleć. Wykończysz się przez ten czas psychicznie i stracisz szansę na nowy rokujący związek. Ja nie potrafiłam ułożyć sobie życia z nikim, póki Pan żonaty CAŁKOWICIE nie zniknął z mego życia, mimo prób, chęci itd. Samo zaprzestanie intymnych spotkań czy prywatnych smsów, nic nie da albo tylko pozornie... Ona musi zniknąć z Twojego życia. Inaczej ta "zakazana", wyidealizowana miłość będzie skutecznie uniemożliwiać Ci zbudowanie prawdziwej, szczerej relacji w nowym związku. Bo to co Cię teraz łączy z mężatką, to iluzja.

Wielu Ci na to przyklaśnie, ale moim zdaniem to błąd.
Zostaw tą Nową, bo chcesz ją tylko wykorzystać na plaster.
romans się wypali, jak będzie intensywny, albo Ona odejdzie od męża .

Rangerover- nie dla wszystkich kobieta to przedmiot który ma się na wyłączność- że tak po ludzku Ci powiem..

Mętlik mam teraz w głowie. Naprawdę wierze ze uda mi się trzymać dystans i wychłodzić relacje z koleżanka z pracy. Roxannma racje, to trwa długo i nie da się tak po prostu, potrzebuje czasu. Muszę spróbować zanim podejme ostateczne kroki. Co do rozwódki to chciałbym dać nam szanse, mimo wszystko...