O co mu chodzi? - Netkobiety.pl

po pierwsze,
intensywny kontakt 24h/dobę jest możliwy, ale tymczasowo, zazwyczaj kilka pierwszych tygodni znajomosci kiedy ludzie się na maxa poznają i wyciągają z siebie jak najwięcej informacji. moim zdaniem - choć jest to przyjemne to na dłuższą metę działa niekorzystnie bo warto jednak zatrzymać trochę historii o sobie na spotkania i przyszłe wspólne życie. szybko robi się męczące i to normalne że intensywność kontaktu maleje.

po drugie,
"o prawda każdy telefon czy wiadomość jest inicjowana z jego strony bo ja czekam az sie odezwie bo nie chce sie narzucać. Boję się że gdy ja do niego zacznę częściej pisać to on uzna że juz nie musi się starać a sam mówił że faceci lubią gonić za króliczkiem. "

każdy normalny na umyśle facet, a nie desperat, kiedy zauważy, ze daje z siebie 100% a panna niewiele to zaczyna powoli odpuszczać.
nie ma się co okłamywać, w dobie internetu łatwo jest poznać ludzi i jeśli ty go będziesz olewać to szybko znajdzie się taka która będzie bardziej otwarta, wylewna i lepiej o niego zadba. 

radzę więc wyjść z większą inicjatywą bo nie znam nikogo (nie mam na myśli nastolatków, graczy ani niedojrzałych gości) kto lubi takie zimne ryby

Prawda jest taka że ja już mocno się zaangażowałam emocjonalnie w tę znajomość a widzę że jednak on działa bardzo powoli. I takie ostudzenie kontaktu mnie zabolało bo ja jestem gotowa na coraz wiecej. Milo by bylo gdyby znow mi powiedzial czy chociaz napisal ze chce czegos wiecej bo po spotkaniu przestal pisac takie rzeczy i nie wiem czy to co pisal wczesniej jest nadal aktualne. Wiem że jest po przejściach związkowych i sam mówił mi kiedyś (jeszcze przed spotkaniem) że boi się zaangażować żeby znów nie dostać po dupie, ale z drugiej strony tekst o gonieniu króliczka mnie trochę zdezorientował bo nie wiem jak jednocześnie być wyzwaniem zeby podtrzymać zainteresowanie a z drugiej strony ciepłą osobą tak by nie bał się angażować.

Skoro nie bał się okazywać "uczuć" wcześniej to niby czemu przestał? Czemu zmienił swoje postępowanie? Wcześniej mógł a teraz nie może? Przecież szukanie tutaj jakiś usprawiedliwień to jedna wielka bzdura. Bardziej logiczne wytłumaczenie to, że liczył na szybki efekt, którego się nie doczekał a nie lubi się starać. Potem i tak byłoby tak samo. Czyż nie? A Ty zadużona będziesz szukać każdych absurdalnych wytłumaczeń i tego czego nie ma. Oczywiście zawsze jest jakiś powód, którego możesz się doszukiwać jeśli imponuje Ci zostanie psychologiem amatorem.

Że niby co w domyśle? Seks ma uratować relację, która się wypaliła? Naprawdę bardziej pokrętnej odpowiedzi dawno nie czytałem.

Mi wpadło do głowy coś zupełnie innego niż to co piszą moi poprzednicy.

Powiedział że: "facet lubi biegać za króliczkiem".

A zatem to może być typ zdobywcy. Skoro nie ma już co zdobywać to temat olewa. Biega za innym króliczkiem.

Hmm.. Jedyne co zdobył jak na razie to spotkanie ze mną, a z jego wypowiedzi raczej da się wyczuć, że nie jest pewien czy ja do końca jestem chętna czy nie. Myślę, że jeszcze ma sporo tzw. baz do zdobycia, żeby się ewentualnie zniechęcić.

[Przepraszam moderatorów za nowy wątek ]

Nie wiem czy to ja mam problem ze sobą i wszystko jest okej czy coś jednak jest nie tak, więc proszę Was uprzejmie o poradę.

A więc tak: mój luby proponuje spotkania średnio raz na tydzień. Z moim poprzednim chłopakiem od początku spotykaliśmy się codziennie i ciągle nam było siebie mało potem wiadomo w miarę upływu czasu częstotliwość się zmniejszała bo trzeba było zająć się też sobą. Dlatego dla mnie chęć częstych spotkań równa się wysokiemu zaangażowaniu i zainteresowaniu no i też czuję wtedy, że facetowi na mnie naprawdę zależy. Od obecnego nie wymagam codziennych spotkań bo pracuje i mieszka jakieś 20 km ode mnie, ale myślę że dwa spotkania w tygodniu spokojnie mógłby wygospodarować szczególnie że pracuje tak, że ma 1 dzień pracy i dwa dni wolnego. Myślę nad tym, żeby zaproponować mu kolejne spotkanie chociaż godzinne ale żeby zobaczyć się jednak częściej niż raz na tydzień. Problem tkwi w tym, że nie chcę go ograniczać i wolałabym żeby on sam czuł potrzebę częstszego kontaktu ze mną no ale chyba się nie zanosi:( Na spotkaniach jest cudownie. Rozmawiamy, śmiejemy się, w końcu całujemy, przytulamy, chodzimy na spacery trzymając się za ręce. Pomiędzy spotkaniami utrzymujemy kontakt telefoniczny i smsowy. A jednak czegoś mi brak, bo skoro potrafi poświęcić półtorej godziny na paplanie przez telefon to równie dobrze moglibyśmy się zobaczyć.

Jak myślicie, czy to za wcześnie żeby wymagać większej częstotliwości spotkań? Czy wymyślam sobie problemy? Nie wiem jak z nim o tym pogadać, żeby nie poczuł się ograniczany i czy w ogóle poruszać taki temat czy po prostu wyjść z inicjatywą spotkania? Nie ukrywam, że mi trochę przykro bo to znaczy że nie tęskni za mną tak jak ja za nim. Niedługo też zmieniam miejsce zamieszkania i odległość która nas dzieli się trochę zwiększy dlatego fajnie by było gdyby nasza znajomość wskoczyła na taki poziom żeby mógł np nocować u mnie a przecież nie zbuduje się tego spotykając raz w tygodniu... A może to wszystko niepotrzebnie przyspieszam? To ja jestem za szybka czy on za powolny?

Niekoniecznie. W różne dni wypadają mu dni wolne od pracy.