Czuję jak się starzeję - Netkobiety.pl

Ja jestem po 40tce, ale jeszcze nie mam. Może dlatego, że od rodziców wyprowadziłam się po 20tce.

Poprawić wygląd, to siłownia,  taniec, ruch, potem kosmetyczka, fryzjer, domowe zabiegi, dobrze dobrane ubrania etc.
Poprawić samopoczucie - na każdego działa co innego. Jeden lubi wyjścia z koleżankami,  inny książkę w zaciszu domowym, albo weekendowe wypady.
To comopisujesz,
Roca,  dom, codziennie te same czynnosci-to normalne życie,  nie wiem dokładnie o co Ci chodzi,
Tak to wygląda,  codziennie chodzisz do tej samej pracy,  codziennie robisz zakupy, obiad , pranie i takie tam.
A zmarszczki to olej. I tak będzie ich coraz więcej w miarę upływu czasu, więc kto by sobie nimi głowę zawracal.

Jaki związek jest między rocznicą wyprowadzki z rodzinnego domu a spostrzeżeniem na temat coraz większej ilości zmarszczek?
Co nie dzieje się (lub dzieje), mimo że usiłujesz wypełnić dzień?
Przed czym uciekasz?

Excop, skoro słowo "dziecko" nie miało brzmieć protekcjonalnie, to po co go użyłeś? Chcesz zostać forumowym ojcem autorki?

akasaka -- ale dlaczego nie masz chłopaka? sama tak żyjesz? sama dla siebie? dlaczego w ogóle o tym nie mówisz? myślisz, że co Cię uszczęśliwi? nowe auto? Podróże?

Za późno na edycję. Może i dobrze.

O rany...ile odpowiedzi-dziękuję za nie.
Odpowiem tak, życie skomplikowalo mi się w czasie przeprowadzki, bo pojawił się ON i nie odpuszczał. Znaliśmy się z lat szkolnych. Zaczęliśmy się w tym czasie spotykać, ja w wielkim mieście, przyjezdzalam co tydzień lub dwa, on również w tyg.u mnie bywał lub w weekend. Ta sytuacja zaczęła mnie męczyć. Wracałam padnieta z pracy, a on chcial przyjechac...
Coraz rzadziej pozwalalam mu na przyjazd, jestem też samotnikiem z natury, ale jak na złość potrzebuję też "bliskości", po prostu mężczyzny. Bardzo się klocilismy,  on trochę jakby chciał mną kierować, pytał ile mam odlozonej kasy na życie itp. To bardzo dziwny przypadek faceta- bardzo bezpośredniego. Nawet kiedy jechaliśmy gdzieś moim samochodem on mówił, że on poprowadzi, jakby wstydził się, że ja go wożę? Nie wiem.
Mówił, że gdybym miała mu prezent zrobić to z takiej i takiej firmy......Ok, fajnie, ale było to na tyle wcześnie, że zapaliła mi się lampka. Nigdy wcześniej kogoś tak bezpośredniego nie znałam.
Były rozmowy na temat mojego powrotu do miasta. No to wypalił, że mogę coś wynająć, on będzie do mnie wpadać, dokładać się gdy z czasem ze mną zamieszka....
Nie podobalo mi się to po pół roku od wyjazdu. Tu zaczęło się wszystko sypać. Nie wiedziałam co robić i czego chcę.
Do teraz nie wiem i to mnie spala....
Na koncercie poznałam kolegę, nie mogłam nic zrobić,.bo mialam juz kogoś....
I kiedy już rozstalismy się, kolega zaczął spotykać się z tak piękną dziewczyną....No jak z okładki....Myślę o nim bardzo....tak mi jakoś żal.
W moim życiu wszystko na opak. Miałam faceta to pojawiali się adoratorzy. Teraz jestem sama i nikogo wokół.
Jak to jest?
Mój były odezwał się parę dni temu. Czeka nas rozmowa w przyszłym tyg. On chce wrócić, a ja jestem w kropce...
I to znowu mnie przytłacza.
Przez 3 tyg.odpoczynku od niego było mi dobrze, robilam co chcialam i miałam spokój.
On ciągle chciał kontaktu na what's up. Jak nie odpisalam przez godzinę czy dłużej to komentowal, ze on od razu mi odpisuje. Męczyło mnie to i ten cały komunikator...:/ non stop w kontakcie....
Jeśli dotarł ktoś do końca to bardzo dziękuję za wysłuchanie.
Dopiszę jeszcze, że mój były powiedział mi kiedyś, że kto jak nie on będzie mnie chciał z tymi zmarszczkami i przebarwieniami....że on mnie akceptuje taką jaka jestem.
No super, ale wiecie co? Dobił mnie tym tekstem

Myślę,.że też...Miałam nadzieję na kontakt ze znajomym, ale on już sobie znalazł prześliczną kobietę. Nie wiem jak przestać o tym myśleć

Sęk w tym, że pomimo tych jego słownych "wpadek" dobrze czuliśmy się w swoim towarzystwie, ale tylko jako "koledzy". W związku byliśmy spięci i niepewni siebie, tak to jakoś odczulam. Mimo tego, mam jeszcze tydzień do rozmowy z nim. Mogłam rozmawiać z nim wczoraj to wolałam sobie płakać w poduszkę
Mam obawy, że jak się spotkamy to zaczniemy na nowo i znów będzie tak samo.
Tak, jestem słaba.
Z drugiej strony już go znam. Innego faceta trzeba poznawać od zera, nie chce mi się....
To straszne nie wiedzieć co robić, uwierzcie. Pomimo, że to infantylne rozważania -spędzają sen z powiek.

Rzecz w tym, że ta sytuacja Ciebie nie dotyczy, decyzję podjęłaś:

Smutne w świetle tego, co o nim napisałaś, także w ostatnim poście.

Ani ten, ani ten.. A jakby nie była śliczna to co??
Coś byś chciała, ale najlepiej podane na tacy.. z raportem obsługi, bo poznawać się nie chce.. Otworzyć trochę dla kolegi od ślicznej koleżanki by zobaczył, że się nim interesujesz też nie.. Obecnym Panem też nie zachwycasz..Obudż się..

Jesteś po 30 stce. Mieszkałaś całe życie z rodzicami, teraz się wyprowadziłaś - widać, że chcesz budować życie ale nie wiesz jak masz się za to zabrać.
Jeśli facet Cię ciągnie w dół i intuicja Ci podpowiada , że jest nieodpowiedni to odpuść.
Młodsza się nie robisz ( zorganizuj sobie życie tak żebyś nie żałowała ).

Moim zdaniem to, że wyprowadziłaś się od rodziców to pierwszy krok do zbudowanie sobie samodzielnego życia Każdy od czasu do czasu ma doły czy po prostu czuje się źle. Pomyśl sobie jak dużo rzeczy możesz teraz zrobić! Pomyśl o sobie! O tym, co lubisz robić. Wygląd zawsze można zmienić, poprawić - kwestia odpowiedniego zadbania o siebie.
Powodzenia!

Też polecam współpracę z osobą, która posiada wiedzę psychologiczną Będzie Ci łatwiej to wszystko ogarnąć. Poukładać sobie. Nie ma czego się wstydzić iść poprosić o pomoc.