Mąż po 33 latach małżeństwa odszedł do kobiety 20 lat młodszej - Netkobiety.pl

bardzo Ci współczuję.Byłaś z nim szczęśliwa przez te lata? tak naprawdę spełniona?

Alimenty ? A to nie są już dorosłe dzieci ?
Strasznie to przykre że ludzie po tylu latach się rozstają

Też prawda rodzice nawet mogą dzieciom założyć alimenty ale jakoś mi się wyobrazilo że to dorosłe dzieci które już mają własne rodziny.

Nie wiem czy o prawne wsparcie chodziło Iwonie, raczej nie, chociaż to też ważne, bo będziesz potrzebowała środków do rozpoczęcia nowego życia.
pewnie patrząc po stażu małżeńskim, jesteś kobietą pięćdzisiecioparoletnią, która miała swój ustabilizowany świat i myślała, ze żadne zwroty życiowe już jej  nie grożą... teraz czujesz się zszokowana, zawiedziona, może nawet myślisz, co zrobić by wrócił.
niektóre dostają kopa od losu zaraz na starcie, bo mąż zostawia je z niemowlakiem, inne nie mogą zajść w ciążę, inne zostawia mąż z nastolatkami, po 40..
Trochę potrwa, a dostrzeżesz dobre strony tego co się stało, korzyści dla siebie.
Więc nie myśl o ratowaniu biednego Misia, którego opętała "pazerna Pani", myśl o sobie. On zrobił co   co uważa za dobre dla siebie i On poniesie konsekwencje. A TY myśl o sobie- nic już nie musisz- spełniłaś się jako matka, jako żona.. żyj dla siebie.

Niekoniecznie. Może się okazać, że wina była obopólna.  Sądy są nieprzewidywalne, a sytuacje w małżeństwie niekoniecznie jednoznaczne.
Osobiście uważam, że szkoda zdrowia na udowadnianie winy, człowiek ma swoje lata, powinien się zająć własnym życiem, a nie tracić 3-4 lata na przepychanki.

Można próbować polubowne rozejście, póki mąż jest chętny stać się szybko wolny. Może będzie się zachowywał zupełnie w porządku?
Niech bierze na siebie winę, zgodzi się na sensowny podział majątku, wtedy dostanie szybki rozwód. Spróbować zawsze warto.

Niestety, nalezysz do grona zupełnie zaskoczonych, czyli przeżyłaś życie z kimś, kogo w ogóle nie znałaś.
Chcesz dalej w to brnąć? Czy zwyczajnie odpuścić i zająć się w końcu sobą?

Dramatyzujesz, co on widział w tej 20 lat młodszej?

Może to, co przestał widzieć w tobie? Czy powinnaś się czuć gorzej z tego powodu? Albo słabiej? NIE!!

Facet przestał doceniać to co miał i rzucił się na głęboką wodę. Czy nie utonie? A obchodzi cię to? Jeśli tak, to dlaczego?

Zajmij się sobą, swoim dobrym samopoczuciem, swoją rodziną... I pozwól mężowi na to szaleństo, jeśli ma taki program na życie. Ty miej swój i broń go!

Szlachetni ludzie nie pozostawiają po sobie szlaku gorzkich łez wylewanych przez innych...
Ty nie pozostawiasz.. Więc po kim płaczesz?

tego Themusik nie wiesz. Jest z nim, to jest dla niej atrakcyjny.
mężów się ni zabiera i żon. sami idą jak chcą.

Dziękuję wszystkim za słowa wsparcia i otuchy. Słowa wasze wywołały we mnie wielkie wzruszenie. Dzięki, że solidaryzujecie się ze mną. Jestem cholernie samotna w tym wszystkim.... Mam adwokata ,robię co trzeba, mam dzieci dorosłe ,które mnie wspierają ale............Mąż odszedł 3 miesiące temu więc jest to bardzo świeże... Pragnę z kimś po prostu pogadać ,wyżalić się . Brakuje mi bratniej duszy bez względu na płeć..Jeżeli ktoś miałby ochotę do korespondencji ze mną proszę o kontakt...Może ktoś przeżył to co ja?

Możesz podejść do tego tak, że teraz możesz się skupić na sobie. Może jest co lubisz robić, albo gdzieś chciałaś wyjechać. Zajmij się czymś co sprawi Ci przyjemność. Może musiałaś wiele marzeń, zainteresowań, znajomych odpuścić? Teraz masz okazję wrócić do tego co jest ważne dla Ciebie a nie dla innych. Skup się na sobie. Może też poszukaj dobrego terapeuty, który pomoże Ci przepracować i popracować nad sobą, bo z jakiegoś powodu tkwiłaś w takim związku z kimś kto raczej zawsze taki był, tylko tego nie widziałaś. Nie obwiniaj się jednak, tylko przepracuj to wewnętrznie i wyciągnij wnioski. Tylko uważaj na terapeutów, którzy będą kierować rozmowy w kierunku wybaczyć, wrócić, i tak dalej bo obecnie jest taka moda na  bylejakość. Pamiętaj też że jesteś wzorem dla swoich dzieci, a ojciec raczej nie i w związku z tym warto dla nich się pozbierać i ruszyć z nową energią.

Ja znam to orzeczenie, ale, według mnie, jest zupełnie absurdalne. Trybunał uznał, że ludzie obiecujący sobie, że się będą wspierać w zdrowiu i chorobie i że się nie opuszczą aż do śmierci, mówią to zupełnie poważnie i nie jest to żadna metafora. Umówiliście się tak po ślubie, to niech tak będzie po rozwodzie, aż do końca waszych dni... :-) W życiu jest tak, że się ludzie umawiają na odchowanie dzieci i na jakąś pomoc po tym, w razie problemów, raczej na nic więcej, często na mniej.

Przepis i interpretacja jest do uwalenia, jedyna kwestia, to kiedy przyjdzie jego kres?
Osobiście, nie obiecywałbym sobie po nim wygodnego życia aż do końca, bo jest to mocno niepewne. Nasze przepisy są wyjęte ze skansenu, tak samo, jak dowodzenie winy rozpadu związku. Bedą z czasem naciski z Unii na zmianę i ta zmiana nastąpi, jestem tego pewien.

terk absurdalne ale niestety niepodważalne póki nie zmieni się konstytucji(też pytanie jak zmienić) a jeśli ktoś z tym wyskoczy to osoba zmieniająca te zapisy straci u dużej części kobiet oraz po części mężczyzn głównie na rentach(mam takiego sąsiada).
Rozwód z winy jest moralnie opłacalny chociażby po to by ta osoba nie mogła się wybielać w oczach rodziny zwalając winę na partnera/kę małżonkę/małżonka. Kobiety tu mają bardziej pod górę ponieważ badania pokazują iż w razie ich winy częściej ich rodzina wierzy bardziej jej partnerowi niźli jej.

Myślę, że to nie ma nic wspólnego z Konstytucją. Przepis jest do zmiany, bo zwiększa znacząco prawa jednej strony względem drugiej. Jest to racjonalne w jakimś ustalonym okresie roku czy dwóch i w przypadku małżonków niepełnosprawnych. Nie znam ani jednego przypadku zastosowania przepisu na korzyść byłego męża, a przecież kobieta z definicji nie jest niepełnosprawną.

Rozwód z winy jest anachronizmem. Mocno komplikuje stosunki po rozwodzie, rodzice powinni współpracować choćby ze względu na dzieci, jeśli nie całą rodzinę. Dobro dzieci powinno być ponad dobrem urażonej dumy.

Mam nadzieję, że dożyję zniesienia tego kuriozum.

Mam pytanie terk czy żona, dziewczyna cię zdradziła czy na odwrót czy w ogóle cię to nie dotyczy (szczęście małżeństwo bez problemów, singiel kawaler) ABC ?

Moim zdaniem nie jest anachroniczne. Jeśli jedna osoba była fair, to dlaczego drugiej, która kręciła, zdradzała, chlała (itd. w zależności od przypadku) miało to ujść zupełnie na sucho? Z tego nie idą jakieś kolosalne korzyści, ale jest to pewne zabezpieczenie. I dobrze.

Zarejestrowałam się żeby Ci odpisać z innej strony. Ja miałam taka sytuacje ale w druga stronę tzn ja mam te 20 lat mniej ale ja mam małżeństwo i on tez. I nigdy między nami do niczego nie doszło bo nie dopuściliśmy do tego. Twojego męża poniosły uczucia i emocje których nie miał od wieku lat. Jest pochłonięty tym ze taka osoba go chce i odżył. Ale napisz ile mógł trwać ten romans? Ja uważam ze ta dziewczyna za chwile otworzy oczy ile ich dzieli tylko minie fascynacja i wtedy już nie będzie dla niego tak kolorowo. Nie wiem ile Twój mąż ma lat ale przecież zaraz będzie częściej zmęczony, chory i słabszy. Ty byś to zrozumiała ale czy ona zrozumie ? Wątpię...na dłuższa metę on sobie dobrze wcale nie zrobił. Współczuje Ci i mam nadzieje ze znajdziesz szczęście w dzieciach i może zainteresowaniach. Pracowałaś czy on Cię głównie utrzymywał ? Dasz radę finansowo ? Załatw rozwód i walcz o siebie, ja ze swojej strony nie wróżę mu dobrej długiej przyszłości i pewnie jeszcze nie raz za tobą zapłacze. Miłość i zauroczenie nie patrzą na wiek ale to tylko na początku, a później już te 20 lat różnicy będą dostrzegane głównie przez nią ale tez jego i co wtedy. Mogą o tym głośno nie mówić ale zadowoleni żaden z tego nie będzie. Skup się na sobie dasz radę tylko powoli czasu potrzebujesz to jest za duży ból

Chcesz numer orzeczenia to masz SK 27/12 Rozprawie przewodniczył sędzia TK Mirosław Granat a sprawozdawcą był sędzia TK Wojciech Hermeliński.
Prawem interesuję się hobbystycznie to nie moja branża. a im gorszy prawnik tym jest bezczelniejszy i ma większe mniemanie o sobie vide Adrian.
Jednak wolę psychologię. Kłamca w trakcie mowy macha rekami, tułowiem odpychając innych od siebie podnosi głos czy wręcz krzyczy a słowotok zakrywa możliwe potknięcia braki wiedzy trudne tematy.
Do przyczyn powodujących ustanie alimentów zaliczamy:

śmierć uprawnionego lub zobowiązanego do alimentacji, zmiana stosunków, w wyniku której alimenty się już nie należą bądź ich wypłacanie byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, np. popadnięcie w niedostatek małżonka zobowiązanego do wypłaty świadczeń czy wzbogacenie się małżonka uprawnionego tak, że nie jest mu potrzebna już żadna pomoc finansowa,

zawarcie przez uprawnionego małżonka nowego związku małżeńskiego – w takim przypadku obowiązek utrzymania spoczywa na nowym małżonku,

upływ 5 lat od orzeczenia rozwodu w wypadku, gdy zobowiązanym jest małżonek niewinny rozkładu pożycia małżeńskiego, a więc tylko w sytuacji, gdy sąd uznał, że oboje małżonkowie nie ponoszą winy rozkładu pożycia małżeńskiego albo na ich zgodny wniosek nie orzekał o winie. Obowiązek ten nie wygasa, jeżeli zobowiązanym do alimentowania jest małżonek winny rozkładu, niezależnie, czy alimentów żąda małżonek niewinny, czy współwinny tego rozkładu. Sąd może na żądanie uprawnionego wydłużyć ten pięcioletni okres, jeśli zaistniała wyjątkowa sytuacja uzasadniająca takie wydłużenie, np. kalectwo małżonka uprawnionego spowodowane wypadkiem, szczególnie pomyślna sytuacja majątkowa małżonka zobowiązanego, przy braku środków do życia drugiego z nich.
Gdy jednak spełni się te warunki to alimenty można brać w nieskończoność.

Masz rację była narzeczona ale nie obrażaj Owsiaka który zawsze propagował szanowanie kobiet, żon.

Dziękuję za wszystkie rady i słowa otuchy. Pomału zbieram się do kupy... W październiku mam rozprawę o alimenty i ciekawa jestem jak potoczą się sprawy.
Piszę ,że jest już ok, ale chyba sama się oszukuję.... Tęsknię za nim jak cholera i nic nie mogę z tym zrobić. Planuję sobie moje  nowe życie  , uciekam tymi  myślenia od tego koszmaru, ale przychodzą takie noce, że ryczę do poduszki , usypiam i pragnę obudzić się i żeby to wszystko okazało się tylko  snem...Wiem ,że potrwa to jeszcze trochę, a ja już chcę żeby się  skończyło. Przed nim udaję twardą - podobno to ma być dla mnie i dla niego lepsze ,ale w środku emocje szarpią mną jak osiką na wietrze.Kto mi powie jak to jeszcze potrwa ta karuzela emocjionalna?

I ciekawe jak długo z nią bedzie?

Pewnie wróci na kolanach do ciebie jak mu nie wyjdzie.

Witaj. Napisałam wiadomość.

Dziewczyny z Fortum! .Wczoraj poznałam jedną z nas, nas zdradzonych . Super babka. Przekazała mi wiele cennych rad. Jedna z nich to- napisać na forum wiadomość, że poszukuję kumpeli z okolic Katowic do wspólnych pogaduszek, wyjazdów, wyjść do kina . Ona znalazła taką koleżankę i jest to sposób na samotność. Tak, więc która ma ochotę na zaprzyjaźnienie się ze zdradzona 54 latką piszcie na pocztę zapraszam. Pozdrawiam Iwona

Dużo informacji przydatnych w Twojej sytuacji .
Blog o rozwodzie.
SPAM