Jestem z facetem od 7 miesięcy. Początkowo uważałam, że jego była dziewczyna jest dla niego totalnym zerem, zapomniał o niej i to na zawsze. Lecz gdy nasz związek zdążył się rozwinąć to i pojawiły się problemy z ową dziewczyną. Odezwała się do niego po około 2 latach, aby się pogodzić, twierdziła, że bez sensu udawać na ulicy, że się nie znają, choć wcześniej jej to wcale nie przeszkadzało i jeszcze bardziej psuła ich relacje, choć oboje już dawno siebie znienawidzili. Opowiedział mi o tej sytuacji, że mają rozejm itp. Okazało się, że dziewczyna miała kryzys ze swoim partnerem, stąd pojawiły się moje obawy. Według mnie nie odezwała się aby tylko załagodzić pomiędzy nimi to napięcie, ale próbowała zdziałać coś więcej. Było mi przykro, ponieważ mam świadomość, że byli ze sobą 2 lata, była to jego pierwsza miłość, pierwsza partnerka seksualna, kiedyś nawet mówił, że nie potrafi wyobrazić sobie poczuć czegoś podobego do innej osoby. Po tym jak do niego napisała, zapewnił mnie, że jestem dla niego najważniejsza. Przebolałam, zapomniałam, lecz po jakimś czasie kolejny problem - w jego telefonie zobaczyłam wysyłane między sobą wiadomości, zdjęcia. Niewinne co prawda, wysłała mu zdjęcie swojego samochodu(fanka motoryzacji), a on odesłał jej swój. Potem dostarczył jej zdjęcie ze mną. Gdy to zobaczyłam, ustaliłam sobie z nim, że nie życzę sobie aby wysyłali sobie jakiekolwiek wiadomości. Już pominę fakt, że dziewczyna non stop pojawia się w tych samych miejscach co ja. Gdy widzi mnie na mieście, bez przerwy mnie obserwuje, w mediach społecznościowych to samo, mojego chłopaka również. Mam dosyć ciągłego wracania do przeszłości, znajomi mówią, że zabiera mnie w te same miejsca co ją, wszyscy wiemy, że była dla niego bardzo ważna, po rozstaniu nie mógł się pogodzić z jej stratą. Teraz, twierdzi, że kocha mnie najbardziej na świecie, jestem jego szczęściem, skarbem, którego szukał latami, nie wyobraża sobie mnie stracić i odwołuje słowa „nigdy nikogo nie pokocham jak W.” (Tej dziewczyny) i zapewnia, że do mnie poczuł coś jeszcze większego i jestem dla niego jedyną.
Teraz pytanie: jak powinnam reagować na spotkania z nią? Mam dosyć ciągłego jej przypatrywania się nam. Jego niby podśmiewczych wzmianek o niej. Co myślicie o sentymencie do byłych? Warto się martwić? Ja osobiście palę za sobą wszystkie mosty, nie mają dla mnie byli żadnej wartości i równie dobrze mogę nie odzywać się do nich do końca życia.
