Mąż który naśmiewa się z żony i wpędza w depresję - Netkobiety.pl

Mąż dowala się do innej, Ciebie traktuje źle przez dłuższy czas, a Ty zamiast kopnąć go w 4 litery rodzisz mu kolejne dziecko. Piękny przykład traktowania kobiety przez mężczyznę będą miały Twoje córki.

Jedną z najgorszych form ratowania małżeństwa jest płodzenie dzieci.
Ile jeszcze jesteś w stanie zrobić dla męża, który Cię nie docenia, nie szanuje i nie kocha? ile jeszcze przeskoczysz mórz i oceanów, ile wylejesz łez, dla kogoś kto nie jest w stanie przeskoczyć dla Ciebie kałuży?
Zapewniam Cię, że na jego horyzoncie pojawi się kolejna kobieta.
Myślę, że już czas pozbyć się niewiernego męża i zacząć budować swoje życie na nowo.
Zacznij od psychologa, zbieraj siły i odejdź od tego faceta. Masz przed sobą całe życie, szkoda go tracić dla takich jak Twój mąż.

Przede wszystkim dziwie się, że nie pogoniłaś dziada kiedy otwarcie Cię zdradzał. Już nie mówiąc o jego stosunku do Ciebie, który od początku był pozbawiony szacunku i po prostu ohydny. Jakby ktoś mnie tak traktował, to kijem bym go nie dotknęła A staranie się naprawiać męża przez rodzenie dziecka, to juz szczyt głupoty. On się nie zmienił i się nie zmieni. Franca go rzuciła, to trochę przystopował, ale pewnie już teraz rozgląda się za kolejnymi majtkami.

Ja bym tam przestała się cackac i złożyła papiery rozwodowe.

ja też nic nowego nie napiszę... lepiej być samej niż męczyć się z dupkiem.
sznaujmy się kobiety jak już ktoś tu napisał... kopnij go w dupe a nie ty jeszcze w nagrodę za "swinię" rodzisz mu kolejne dziecko.

Człowiek jest tak skonstruowany, że pragnie szczęścia. Jest w imię tego szczęścia dużo wybaczyć.
Mleko się rozlało i dzidzia jest. Zgadzam się, że zrobienie dziecka nie jest sposobem na ratowanie związku. Jednak może Autorka po prostu pragnęła jeszcze jednego dziecka, rodzeństwa dla swojej jedynaczki? Wieszacie na niej psy, jakbym nie wiem co zrobiła.

Nie można dać się obrażać i poniżać. Jeżeli nie pomagają rozmowy z mężem i on bidulek, dalej nie wie o co Ci chodzi i dlaczego płaczesz, to zostaje tylko terapia.

Nigdy i nikomu , nie pozwol soba manipulowac.
Moja Droga, - maz- to rzecz nabyta .
A PODLY maz , to rzecz zbedna. 
Przestan o niego zabiegac, otworz oczy i obserwuj, co on robi dla Ciebie.
A pozatym, od natychmiast przestan uzalezniac  swoja  radosc zycia od toksyka i jego toksycznych zachowan.

Sama terapia nie da żadnego efektu, jeśli nie usunie się przyczyny... więc właśnie o to stanięcie na nogi najpierw mi chodzi - a potem dopiero reszta... choćby po to, żeby w ogóle zdecydować się na terapię, bo Autorka jeszcze takiej chęci nie przejawia, ona nadal szuka sposobu, jak "obłaskawić" męża, a to nie tędy droga. Jeśli pójdzie na terapię z takim nastawieniem, to sorry, ale efektów nie będzie. Musi być konkretnie zdecydowana, co poprzez terapię chce osiągnąć, jeśli chciałaby od tego zacząć.
Ja wcale nie mówię, że ma już zaraz pędzić z pozwem do sądu przecież

Pamiętam. Myślisz, że będzie w lepszym stanie, jak za dwa tygodnie czy miesiące mąż zacznie się prowadzać z nową koleżanką z pracy?
Jaki sens w ogóle ma to małżeństwo? Żona sprawdza telefon (mimo że ponoć jest/było "dobrze"), mąż wyzywa żonę od świń, żona się wstydzi przy nim rozebrać, mąż ma żonę i jej uczucia w doopie... rozwód wcale nie jest najprostszym rozwiązaniem, ale czasem niestety najlepszym.

Ja bym Autorce polecała zastosować to, co sama innym w innym temacie doradza.

Niekoniecznie. Wystarczy dobry manipulator...

Człowiek jest tak skonstruowany, że potrafi myśleć. Wg Ciebie aby być szczęśliwym, trzeba coś innego poświęcić, np. siebie. W imię szczęścia nie powinno się niczego wybaczać, zapominać, a już na pewno nie zdrady.

Nikt psów na niej nie wiesza, tylko mówimy, że to był zły pomysł. Podjęcie takiej decyzji spowodowało, że cofnęła się o kilka lat. Nie można poświęcać siebie, swojego dobra i szczęścia dla innych. Słyszałaś o takim powiedzeniu "Szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko"?
To co wybrała Autorka, to pójście na łatwiznę. Zrobimy sobie dziecko i wszystko się zmieni, będziemy jedną wielką rodziną, a ja będę udawać, że mąż nie ma kolejnej laski na boku.
Wiesz, kiedy byłam w małżeństwie, mój "genialny" ex, też sobie wymyślił, że zrobimy sobie drugie dziecko, że to nam pomoże w ratowaniu małżeństwa. Oczywiście się nie zgodziłam, bo to oznaczało zamknięcie mnie w domu i oddalenie mojej wizji wolności od psychopaty przez kolejne kilka lat.

Zgadzam się z Pietruszką, jej terapia by zacząć się wzmacniać. Nie oszukujmy się, on się raczej nie zmieni, a ona jak chce być szczęśliwa, to musi od niego odejść.

Nie bądź dla niej taka twarda. Wiele z nas było w toksycznych związkach. Czego się nie robi z miłości. Albo przynajmniej z miłości do iluzji. Ja kiedyś myślałam podobnie i byłam uzależniona od swojego faceta, mimo że nie zasługiwał na mnie. Uświadomiła mi to dopiero terapia, bo w końcu załamana wybrałam się na prośbę siostry do terapeuty. Na stronie poradni do której chodzę na spotkania jest fajny artykuł -nieregulaminowy link
Przeczytaj sobie i zastanów się, czy nie jesteś w podobnej sytuacji.

tak jak ktoś wyżej napisał, mąż rzecz nabyta, poszukaj sobie kogoś, kto jak twój ślubny kochance, będzie Ci nawijał, jak jesteś piękna, cudowna, niezwykła, żadna terapia nie podniesie ci tak samooceny i poziomu hormonów szczęścia.