Studia i związek - Netkobiety.pl

Zależy, choć na początku związku (kiedy motyle szaleją) spotkania raz na tydzień, to trochę mało, ale... Cóż, zależy od was, jak to widzicie, jak się odnajdziecie.

Autorko tego wątku - masz klapki na oczach. Przede wszystkim zajęcia na studiach są przez pięć dni w tygodniu, masz więc DWA dni w tygodniu dla siebie. Dodatkowo nie zawsze zajęcia trwają od rana do nocy i nie zawsze trzeba zakuwać dzień w dzień. Wiadomo że przed kolosem czy szczególnie sesją wielu studentów jakby mogli to nocowaliby w bibliotekach. Ale nie zawsze jest taki nawał obowiązków. Po prostu zamiast ustalać na sztywno jeden dzień w tygodniu ustalcie że będziecie się widywać w miarę możliwości jak najwiecej, a takie możliwości na pewno pojawiają się częściej niż raz w tygodniu.
A gdybyś miała zamiar powiedzieć, że się nie znam czy opowiadam głupoty. Jak byłem w Twoim wieku to poznałem moją rówieśniczkę, która studiowała dziennie na prestiżowym kierunku jednej z najlepszych uczelni w Polsce. Jak trzeba było siedzieć na uczelni albo się uczyć to robiła to, ale potrafiła znaleźć czas na edukację, na mnie, na pracę i życie towarzyskie. Jeśli się chce to wszystko można pogodzić. Tak jak napisałem albo masz klapki na oczach albo druga wersja jest taka, że jesteś osobą z przerostem ambicji.

Jestem w podobnej sytuacji, więc się wypowiem szerzej. Chłopaka poznałam na II roku studiów lekarsko-dentystycznych, na początku widywaliśmy się raz w tygodniu. Potem w wakacje, nadrobiliśmy zaległości, zakochałam się na zabój. Sielanka skończyła się kiedy zaczął się III rok (zajęcia całymi dniami, dużo nauki- mówi się że jeden z cięższych semestrów). Jak się kończyły wakacje to płakałam w poduszkę ze strachu że albo zawalę studia albo się rozejdziemy. Oczywiście okazało się że panikowałam
Spotkania raz w tygodniu to bardzo malutko i nie da się tak budować związku, chyba że to okresy czasu. Tak na dobrą sprawę na studiach jest dużo dni wolnych, więc będziecie się widzieć w przerwach świątecznych, spędzicie razem wakacje. A jak się zakochacie to okaże się że nie ma problemu którego nie dałoby się pokonać. My teraz dajemy radę widywać się 2-4 razy w tygodniu, choć czasem są to np 3 godziny bo pójdziemy razem w niedzielę do kościoła i na spacer. Nie będąc w związku myślałam że to nierealne, ale teraz widzę, że jak się bardzo chce to da się wykorzystać na naukę każdą minutę w tramwaju, każde okienko. Czasem mnie chłopak przepyta.
Także podsumowując- lekko nie jest, ale jeśli się kochacie to na pewno dacie radę nie martw się jak ja na zapas

No jasne. Najlepiej rzucić studia i biec na spotkanie z ukochanym. Podejście niektórych kobiet mnie przeraża.

Każde studia sa wymagające i jesli ktos chce byc dobry w swoim fachu to raczej nie powinien kierować sie zasada: zakuć, zdać, zapomnieć.
Ja sama mam ciężkie studia i niejednokrotnie juz myslalam o tym zeby swój związek zakończyć bo to jednak pożera duzo czasu.

Chyba że studiujesz np. kierunek medyczny, wtedy akurat sesja jest momentem kiedy możesz odetchnąć. Bo musisz się uczyć tylko na zaliczenia/egzaminy, bez konieczności spędzania całych dni na zajęciach i nauki na kolosy

Ale fakt, jeżeli myśli się w taki sposób o swoim związku to coś musi w nim nie grać i nie chodzi tu tylko o brak czasu.
Z moich własnych doświadczeń i obserwacji wynika, że jeżeli ma się mało czasu na związek ze względu na studia, które są przecież okresem przejściowym, to udają się związki, które zaczęły się wcześniej, ewentualnie zaczęły w takim momencie kiedy jeszcze miało się czas dla drugiej osoby, zbudowało się fundament dla tej relacji. Natomiast zaczynanie w momencie kiedy jest się najbardziej zawalonym zajęciami i skupionym tylko na jednym, nie ma szans stworzyć coś trwałego.