Moj partner z którym jestem ponad 2 lata i mamy 2 miesięczna córeczkę jest obecnie w zakładzie karnym(za głupoty, ale odsiedziec trzeba, wstępnie 13 miesięcy ale może być o rok/półtorej więcej), zaraz będą 2 miesiące (zdążył byc tylko przy porodzie i raz w szpitalu), na początku bardzo tęsknilam i myślałam o nim, czekałam z niecierpliwością na telefony/listy od niego, myślałam że zwariuje bez niego. Ale od paru dni zastanawiam się nad tym czy nadal chce z nim byc, nie cieszy mnie tak już to jak widzę ze dzwoni, nie sprawdzam juz tak ochoczo codziennie skrzynki czy nie ma od niego listu, gdy przychodzi czas ze mogę się z nim zobaczyć to nie wzbudza to we mnie żadnej większej radosci. Czy to oznacza że uczucie się wypaliło czy jednak może to być spowodowane utrudnionym kontaktem/brakiem obecności? Dużo złego mi wcześniej wyrządził, ale jest chory(zdiagnozowana afektywna dwubiegunowa), wiec wiedziałam w co się pakuje i wybaczalam mu niektóre niefajne sytuacje, ale teraz ciągle mi się one przypominają i powoli zaczyna mnie od niego "odpychac", a z drugiej strony nadal za nim tęsknię i bardzo chciałabym mu pomóc... nie wiem co robić, czy odejść teraz, ale mamy jednak córeczke i chce mu dać szansę... a z innej strony znowu myślę że chciałabym być z kimś "normalnym", zdrowym i zbudować zdrowa relacje ale z Nim tak dużo dobrego przezylam i chce nadal przeżywać..
On nie siedzi za "głupoty", tylko za złamanie prawa.
Jeśli jest szansa, że się zmieni i będzie leczył, to może warto dać mu szansę. Chyba, że już kompletnie nic do niego nie czujesz...
3 2017-12-30 01:38:12 Ostatnio edytowany przez zmartwiony86 (2017-12-30 01:38:51)
Skoro ten facet już siedzi, a w perspektywie ma kolejne wyroki to raczej nie potrącił przypadkowo staruszki na pasach. Bo to akurat może się zdarzyć każdemu. Kilka wyroków = kilka przestępstw, a więc mamy do czynienia z gościem, który zrobił sobie z tego źródło utrzymania, ewentualnie jest debilem niszczącym cudzą własność lub ćpunem nie umiejącym żyć bez dragów. Przepraszam za używanie takich mocnych słów, ale trudno inaczej taką osobę określić. W każdym razie tacy ludzie się nie zmieniają. Co innego normalny człowiek popełniający nieumyślne przestępstwo a co innego recydywista. Skoro Twoje uczucia słabną to nie walcz z tym, naprawdę ten człowiek tylko narobi Ci problemów. Wyjdzie, obieca poprawę, a potem znów wpadnie w to samo towarzystwo, ewentualnie zacznie robić to samo na własną rękę i wpadnie. To nie jest dobry wzorzec dla dziecka ani materiał na dobrego ojca.
