Kiedyś go odrzuciłam, dziś... Proszę o radę! - Netkobiety.pl

Hm..., a spotykacie sie jakoś z daleka, czy On mieszka w innej miejscowości ? Bo jeśli chcesz nawiązać kontakt to zadzwonienie po 5 latach może być niespodzianką (albo i nie ), ale tez może to być miłą niespodzianka. Tak ogólnie to chyba nie jest źle nawiązać kontakt tyle, że może na razie cel tego kontaktu niech poczeka na odkrycie w późniejszym terminie

..ten tego...
jakby Ci to wyłożyć "kawa na ławę"....

Taka próba odezwania się po latach trąci co najmniej odbiorem typu "nie mam innego/już tamtego, to poznam tego"
Jeśli facet jest mądry i szanuje się to zada Ci takie oto pytania:

DLACZEGO  ODZYWASZ SIĘ DO MNIE AKURAT TERAZ?
DLACZEGO JA?

No i teraz zrób sobie próbę generalną i odpowiedz na te pytania.
Odpowiadając stój przed lustrem i jakby odpowiedzi skieruj do siebie...a po chwili pomyśl...jak to odbierasz?

Tyle w temacie!

No i co z tego? To oczywiste... Z innymi mi nie wyszło, a Ciebie pamiętam, więc ...?

No i co z tego? Odpowie mu dziewczyna "Bo nie mogłam o Tobie zapomnieć jednak..."

Sorki... ale uważam, że to zwykłe stchórzenie w relacji międzyludzkiej co tutaj sugerujesz. Ale trzeba mieć mocne ego, aby nie bać się grać va bank.

Gary, to nie do końca jest takie oczywiste. Jest samotna, chce kogoś poznać. Ok, to ma szansę poznać kogoś, kto będzie w jej typie. Bo wiesz- te 5 lat temu ona odrzuciła go dlatego, że chłopak był "za dobry", "za grzeczny". Pewnie w jej mniemaniu za nudny itd. Nie krytykuję jej za to, ma prawo woleć inny typ faceta. Problem jest jednak w tym, że przez nagłą potrzebę samotności szuka byle kogo na gwałt, aż on jej się przypomniał. Ale on dalej jest zapewne spokojnym, "dobrym" chłopakiem. A ona, mimo zranienia, dalej jest dziewczyną, która nie będzie mogła znieść "pantoflarza"- widzisz, ma inną osobowość, widocznie potrzebuje kogoś silniejszego od siebie. I nawet, jak odezwie się do chłopaka, nawet, jeśli przez chwilę będzie ok, to za jakiś czas znów zacznie ją wkurzać jego zachowanie. I albo jej się znudzi, więc znów go rzuci, albo pozna kogoś w swoim mniemaniu bardziej niegrzecznego, co ją pociąga i pójdzie w tango. W obu tych przypadkach chłopak będzie cierpieć, a chyba nie zasługuje. Wątpię, żeby dziewczyna zmieniła się tak nagle, by zaczęło jej odpowiadać to, co kiedyś nie odpowiadało. Po prostu jest zraniona, samotna i szuka zapchania emocjonalnego. Wiem, że tak jest, bo mało co nie zrobiłam kiedyś podobnego błędu. Odrzuciłam chłopaka poukładanego, dobrego, ale takiego "towarzyskiego", będącego duszą towarzystwa, co mnie męczyło, na rzecz innego. Z tamtym drugim po czasie nie wyszło. I co? I tuż po tym miałam myśli "jaki tamten był fajny, zrobiłam błąd, trzeba się odezwać itd.". Jednak nie zrobiłam tego, bo czułam mimo wszystko, że to nie jest to, że to poczucie pustki, fakt, że akurat nikogo innego wtedy nie poznałam, miały wpływ na to, że myślałam o odezwaniu się do tamtego, a nie rzeczywista chęć, by to zrobić, bo nagle mnie olśniło, że coś do niego czuję. A gdybym się odezwała, pewnie po czasie znów zaczęłoby mi przeszkadzać to, co wcześniej i nie skończyłoby się to za najlepiej dla tego chłopaka.

Po 5 latach wątpię, żeby pomyślał sobie, że nie masz innej opcji albo że od tamtej pory nie możesz przestać o nim myśleć. Intuicja podpowiada Ci żebyś się odezwała, bo faktycznie może coś z tego być. Zweryfikowałaś swoje priorytety, więc można rzec, że jesteś świadoma swoich pragnień. Jeżeli on nadal będzie zainteresowany to rozbiłaś bank

Słuchaj, nie zrobisz nic - nic nie zyskasz, zrobisz, a okaże się, że on nie chce - chociaż będziesz wiedziała na czym stoisz i nie załapią Cię wyrzuty sumienia. Prawda jest bolesna, lecz czy niespełnione oczekiwania nie są o niebo gorsze?

Daj mu spokój,szkoda faceta,bo prędzej czy później go zdradzisz,tak skończy i skończył chyba każdy facet, który jest "za dobry" .
Zawsze mnie zastanawiało,jak można być za dobrym...teraz,po latach już wiem.
To są faceci dobrzy na związek z rozsądku...nudni i przewidywalni,więc nie dostarczą żadnych emocjii,tych trzeba będzie prędzej,czy później poszukać gdzie indziej...

Ten spokojny i troskliwy to żywiciel, dostarczyciel dóbr. A potem warto sobie znaleźć jeszcze dostarczyciela uciech. Czego tu nie rozumiesz?

Ten bardziej energiczny i zakręcony ma mniejszą skłonność do dostarczania dóbr, za to uciech woli dostarczyć niejednej, bo po co ma się ograniczać, skoro dobrze mu idzie wykorzystywanie swojej energiczności Na żywiciela to się taki nie nadaje.

Piszesz, że idiotyzm. Może na logikę i idiotyzm, ale tym światem rządzi nie logika, lecz emocje - począwszy od relacji mięzyludzkich, a skończywszy na polityce

Zgadza się - chore emocje i różne dziwne trendy podyktowane popisywaniem się i pod wpływem mediów.

Sporo w tym prawdy. Cóż pozostaje poszukać (z latarką, kompasem, mapą, starymi zapiskami) tych, które przetrwanie gatunku i wrażliwość sprowadzają do wspólnego mianownika u 1 partnera

Tak? Ja taki jestem, a kobiet o podobnych poglądach spotkałem jak na lekarstwo

W jakiejś książce o 2.wojnie światowej było, pamiętam do dziś, takie zdanie, szło mniej więcej tak: "Marszałek Żukow był najwybitniejszym dowódcą 2.wojny światowej. Skąd o tym wiemy? Pisze o tym sam Żukow".

Także tak

Dodam jeszcze, że odpiekane kotlety nie muszą być smaczne, to my nastawiamy się na ucztę, a wychodzi różnie.

Kiedyś tam podkochiwałem się w jednej dziewczynie, nic nie wyszło, dostałem kosza. Zacisnąłęm zęby, uciąłem kontakt i pomyślałem "Jeszcze się do mnie odezwiesz, jeszcze zatęsknisz!". Minęło parę miesięcy, odezwała się, zaproponowała spotkanie. Lecę, widzę ją i nagle... "O k...a, co ja w niej takiego widziałem?". Zamiast laski, której pragnąłem, zobaczyłem po paru miesiącach przeciętną z urody i niezbyt ciekawą osobowościowo dziewczynę. I wszelkie uczucia minęły jak ręką odjął

Coś mi się wydaje,że nie marnowałbyś czasu na tym forum,gdyby tak było

A moim zdaniem jeśli autorka powinna się odezwać, ale najpierw dobrze przemyśleć swoje intencje i ewentualnie dobrze to rozegrać (delikatniej) żeby ewentualnie drugi raz go nie zranić.
Zaproponuj neutralną kawe, spotkanie, pogadacie.
Ty zobaczysz czy jest z twojej strony chemia, zobaczysz jego reakcje- może się okazać, że go do ciebie nadal ciągnie, a może się okazać, że kompletnie mu zwisasz.
A jeśli nie będzie chciał to Ci po prostu odmówi.
Ja się często spotykam z moimi "niedoszłymi" którzy teraz są już tylko kolegami, w życiu by mi nie przyszło do głowy żeby to tak przekminiać.

Napisz proszę.
A nie da się Go spotkać mimochodem lub przez znajomych - może byłoby bardziej komfortowo, jeśli zdecydujesz się na odnowienie kontaktu.
Daruj se to zioło przed spotkaniem jakby co , serio bardziej : ja nie zauważyłam zbytniej spinki tylko niepewność i natręctwo myśli - kiedyś chyba źle zrobiłam, ale mogę się mylić .

Jeśli życie to jest droga, to czasem trafiasz na rozdroże... możesz iść w lewo, albo w prawo. Jedna droga doprowadzi Cię na bagna, inna do raju. I podejmujesz decyzję i za wiele, wiele lat twoje życie jest takie lub inne. I zdarza się, że człowieka, z którym spędzimy życie poznajemy właśnie w takich okolicznościach, które wiele lat temu niewiele znaczyły... czasem wystarczy parę słów, krótki kontakt, jakieś jedno zdarzenie którym wybieramy czy iść w lewo, czy iść w prawo. W miłości lepiej działać tak, aby byś pewnym, że się jej nie straciło -- w twoim przypadku dobrze byłoby do niego napisać, otrzymać kosza i potem na starość nie myśleć "Uch... a gdybym ja wtedy do niego napisała...".

Sosenek dobrze radzi... ale ja bym jednak robił to bardziej otwarcie. Wbrew pozorom być otwartym jest łatwiej, bo od razu przełamuje się bariery, które potem z biegiem czasu trudniej złamać. Wolałbym tak zacząć:

"Hej cześć! To ja Ania... wiem, że wiele lat temu nasze drogi się rozeszły z mojego powodu, ale zastanawiałam się jak Ci życie mija. "

Wtedy on jeśli jest rozgarnięty powie "Tak... bolało mnie, ale już mam żonę i dziecko..."   albo powie "Faktycznie było mi przykro... Też o Tobie czasem myślę...".

Gorzej zapytać "Hej cześć! To ja Ania -- ta z Warszawy, co razem studiowaliśmy".    I w jego głowie "WTF? Czego ona chce? Przyszła koza do woza?".

No widzicie... życie samo potwierdza moje teorie, granie va bank w miłości, otwieranie się, zdecydowane działanie.

A to było po latach, po tym jak się rozsypał Twój zwiazek?

Freudowska pomyłka czy znowu ten słownik nadpisał ?

Patryk1991, argument doprawdy naciągany, bo sama jestem magistrem (co dziś już tak nie nobilituje, jak np. przed wojną) i władam biegle trzema językami obcymi, jestem w stanie zarobić sama na życie na dobrym poziomie w moim mieście pełno jest firm, które mnie potrzebują, więc o pracę nie mam się co martwić. Jego stopień zawodowy podałam, aby nakreślić, że że jest ambitnym, mądrym facetem (w końcu skończył polibudę, musiał się tam czymś wykazać). Ależ sobie historię dopowiedziałeś, że ho ho

Czesto BadBoye dobrze kombinuja i maja kase... ales wydumal.

W ogole, bad boy, bad boy. Wtedy czula cos do tamtego 9lat starszego i tyle. Denerwujace jak z co drugiej kobiety robi sie glupia Karyne, bo wybrala bad boya a potem skulila ogon i szuka frajera. To nie tak!
Serce nie sluga... Nadia, mialas prawo wtedy wybrac tamtego a teraz masz prawo sprobowac z tym drugim. A i byc moze Ty, po doswiadczeniach z tamtym bardziej docenisz tego Dobrego. I w ogole pisz do niego, a nie bedziesz se za 10lat pluc w brode. Najwyzej bedziesz miec pewnosc ze juz mu przeszlo, ale stara milosc nie rdzewieje

Madry z Ciebie facet, Gary!

Ja tu się tylko tego obawiam, że koleś wtedy nie bez powodu został odrzucony, czemuś uczucia wzbudzić nie zdołał. Teraz przemyślałaś, zmądrzałaś, ok, to dobrze. Ale 5 lat go nie widziałaś, wyobrażenia i myśli, że ten na pewno będzie fajny, bezpieczny i stabilny zrobiły swoje. Nakręciły Cię, a on się przez te 5 lat zmienił na pewno. Tak jak i Ty. Może być tak, że go zobaczysz i stwierdzisz, że o rany, co w nim w ogóle widziałaś. Pamiętasz tylko dobre rzeczy, a przypomnij sobie powód, czemu go odrzuciłaś. Jak chcesz się odzywać, to nikt Ci nie zabroni, i tak to zrobisz, bo widać, że już postanowiłaś i że szukasz potwierdzenia tej decyzji, negując wszystkie komentarze przeciw temu. Ok, Twoja sprawa, ale to będzie też ingerencja w jego ustabilizowane życie. Dlatego przemyśl wcześniej na spokojnie wszystko, dlaczego tak naprawdę tego chcesz. Czy to jakieś uczucie Tobą kieruje, czy niestety inne pobudki. Może postaraj się go zobaczyć wcześniej jakoś neutralnie, przypadkowo czy coś. Żeby nie było tak, że napiszesz, narobisz mu nadziei, gość się ucieszy, wkręci, a na spotkaniu stwierdzisz, że jednak to nie to, lub że jednak mimo wszystko za spokojny i za grzeczny jest dla Ciebie. Bo takie drugie odrzucenie przez tę samą osobę będzie bardzo bolesne, zwłaszcza, że pomyśli, że tym razem na pewno go nie odrzucisz, skoro niby przemyślałaś i sama się odezwałaś, poczuje się bezpieczny i nie będzie ostrożny jak to wypada być na początku znajomości. A Ty nie masz przecież pewności, że go znów nie odrzucisz. Wiem, że nie możesz nic mu obiecać. Ale on, jeśli Cię zechce i się ucieszy, weźmie wszystko za pewnik, naprawdę.

Po pięciu latach...

Ciesze sie i Powodzenia!

Napisz. Cokolwiek. Spytaj chociazby o to co u niego slychac po latach. W najgorszym wypadku Cie oleje.

Edit: ups dopiero doczytałem. No i gitara.