Rozstanie i rozczarowanie - Netkobiety.pl

Mój problem może wydawać się mały, ale jestem uczuciową dziewczyną i bardzo mnie to dotknęło. Jestem studentką medycyny, na mojej uczelni są dwa programy, angielski i polski, angielski to zagraniczni studenci, którzy u siebie się nie dostali i u nas za to płacą. Trochę bananowe dzieci, rodzice lekarze itd. Generalnie moje życie to w większości nauka, uczę się w czytelni, żeby mieć kontakt z ludźmi, jestem osobą żywą i wygadaną. Jakoś w kwietniu napisał do mnie na facebooku chłopak z angielskiego programu, Niemiec. Pisał, że kojarzy mnie z biblioteki i bardzo chciałby mnie poznać. Ja wtedy nie miałam siły na randki, raczej spotykały mnie tylko jednoznaczne propozycje, chciałam odpocząć, egzaminy i później wakacje dla mnie, poza tym oni to zupełnie inny świat.  I tak go zbywałam ponad miesiąc, a on dalej pisał, że jest uparty. Nie zdał ważnego egzaminu i przez to inaczej niż co roku nie pojechał do Stanów. W końcu za namową koleżanki zgodziłam się i spotkałam. Szłam tam raczej z myślą "dam mu godzinę i wracam". No i tutaj zaskoczenie, chłopak potrafił mnie rozśmieszyć. I tak wyszło, że spotykaliśmy się regularnie przez miesiąc, on przyjeżdżał do mnie z Niemiec. Po każdym spotkaniu pisał jak bardzo cudowna jestem, wręcz błagał o kolejne spotkania. Ja raczej trzymałam go na dystans, cudownie mi się z nim rozmawiało, tylko ja cały czas miałam z tyłu głowy to, że on był w szkole średniej w Ameryce, że jego rodzice to lekarze i to nie byle jacy, bariera językowa, a ja moje studia sama wypracowałam, wakacje spędzam maksymalnie w Hiszpanii. Po miesiącu przeszliśmy poważną rozmowę, w której on wyznał, że chciałby czegoś więcej niż przyjaźni i może sobie ze mną wyobrazić związek. Wtedy pierwszy raz pojechałam do niego, wszystko byłoby idealnie, gdyby nie fakt, że następnego dnia rano przyjechał jego przyjaciel, cały dzień spędziliśmy z nim, na golfie... Moja relacja szła do przodu, zaczęły się słowa "skarbie", "tęsknie", za każdym razem pytał się czy związek jest możliwy, że ma szczęście, że taka dziewczyna jak ja na niego spojrzała. On uznał, że jeśli chodzi o seks to jemu się nie spieszy, że cieszy się że będzie moim pierwszym facetem itd. Stwierdził, że jak zda zaległy egzamin we wrześniu to wyjedziemy na dwa dni, świętować moje urodziny, później nawet proponował wspólne wakacje, wszystko było idealnie, za każdym naszym spotkaniem nasza relacja była mocniejsza. Wtedy ja jechałam na wakacje, a jemu zostały dwa tygodnie do poprawki egzaminu, ale on stwierdził, że musi mnie zobaczyć przed egzaminem, żebym przyjechała. Tak więc jak pojechałam, poznałam jego rodziców, kumpli z dzieciństwa, na prawdę nic nie zapowiadało się na koniec, nic! Dalej słodkie teksty, rodzice zadowoleni. Jednak dwie godziny przed moim wyjazdem on zaproponował seks, a ja się nie zgodziłam, nie tak szybko, poza tym mieliśmy mieć czas po egzaminie, jak on wróci do Polski, nie chciałam niczego przyspieszać. Wróciłam do domu i wszystko wydawało się normalnie, on zapytał czy dotarłam, ale następnego dnia cisza, później napisał, że ma stres z egzaminem, że ja jestem idealna itd., ale ja wiedziałam, że coś jest nie tak, dałam mu czas do egzaminu, później zadzwoniłam i tak o to on mi powiedział, a raczej napisał, że nie ma do mnie żadnych uczuć, że nie jestem jego bratnią duszą? Tylko, że kurcze byłam nią jeszcze kilka dni wcześniej. Nie wiem czy mogę łączyć fakty, ale po czasie trochę zauważyłam, że on się zmieniał. Jak go poznałam był raczej zaniedbanym chłopakiem, zapuszczone włosy, trochę kilogramów więcej. Na początku wakacji, czyli trochę po tym jak poznał mnie, rozpoczął znajomość z kolegą ze starszego roku od nas z uczelni. O ile on był w miarę bogaty, ten nowy kolega był z kosmosu, to się wydaję, aż oderwane od rzeczywistości. Zaczęli razem spędzać czas, wspólnie chodzili na siłownie, dosłownie cały dzień. Mój "kolega" zaczął czesać się jak on, kupił sobie telefon jak on, teraz zmienia samochód na nowy i mieszkanie na takie jak on, zaczął palić. W sumie nasza relacja skończyła się w dniu w którym jego kumpel wrócił do ich miasta. Najgorsze jest to, że ostatnio ich spotkałam dwa dni pod rząd, teraz mają poprawki i uczą się w bibliotece, drogą którą często przechodzę. Było baardzo dziwnie, mój niedoszły chłopak ciągle się odwracał i patrzył, cała grupa się na mnie patrzyła, a jak przechodziłam krzyczeli za mną "heeej", widziałam że tego dnia w nocy wyświetlił nasze wiadomości i moje zdjęcia, później następnego dnia też widziałam, ale tylko jego nowego przyjaciela, bardzo się tym denerwuję, bo wiem jak to wygląda, że chodzę tam specjalnie. Więc napisałam wszystko co czuję, oczywiście zerowa odpowiedź. Dopóki ich nie było w Szczecinie jeździłam do biblioteki, żeby powoli przygotować się do nowego semestru, ale teraz nie mogę tam chodzić, bo on.