ODEJŚCIE ŻONY - Netkobiety.pl

Skoro kochasz, to puść wolno... Do kochania nikt nikogo nie zmusił. Kochać za dwoje nie ma sensu, bo zawsze kończy się to dramatem. Dla Ciebie plan na najbliższą przyszłość to pokazanie, że Masz jeszcze jaja, a w tym celu do zastosowania metoda 34 kroków:
1. Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2. Nie dzwoń często.
3. Nie podkreślaj pozytywnych elementów małżeństwa.
4. Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu.
5. Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6. Nie proś o pomoc członków rodziny.
7. Nie proś o wsparcie duchowe.
8. Nie kupuj prezentów.
9. Nie planuj wspólnych spotkań.
10. Nie szpieguj męża/żony. To cię zniszczy. Jeżeli chcesz to zrobić dla spokoju umysłu, wynajmij profesjonalistę.
11. Nie mów ?Kocham Cię?.
12. Zachowuj się tak, jakby w twoim życiu wszystko było w porządku.
13. Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14. Nie siedź i nie czekaj na męża/żonę ? bądź aktywny, rób coś, idź do kościoła, wyjdź z przyjaciółmi, itp.
15. Będąc w domu z /żoną (jeżeli to ty zazwyczaj rozpoczynasz rozmowę) postaraj się mówić jak najmniej.
16. Jeżeli zawsze pytasz, co robiła/ł w ciągu dnia twoja żona/ mąż, PRZESTAŃ PYTAĆ.
17. Musisz sprawić, że twój partner zauważy w tobie zmianę i zda sobie sprawę, że jesteś gotowy żyć dalej, z nim lub bez niego.
18. Nie bądź opryskliwa/y czy oziębła/y ? po prostu zachowuj dystans i obserwuj, czy twój partner zauważy i, co ważniejsze, zda sobie sprawę, co traci.
19. Bez względu na to jak się DZIŚ czujesz, pokazuj mężowi/żonie jedynie zadowolenie i szczęście. Niech widzi osobę, z którą chciałby być.
20. Unikaj wszelkich pytań dotyczących małżeństwa do chwili, gdy mąż/żona zechce o tym rozmawiać (co może potrwać jakiś czas).
21. Nigdy nie trać kontroli nad sobą.
22. Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23. Nie rozmawiaj o uczuciach (to tylko wzmacnia te uczucia).
24. Bądź cierpliwa/y
25. Słuchaj tego, co naprawdę mówi do ciebie mąż/żona
26. Naucz się wycofać w chwili, kiedy chcesz zacząć mówić.
27. Dbaj o siebie (ćwicz, śpij, śmiej się i skoncentruj się na pozostałych elementach swojego życia).
28. Bądź silny/a i pewny/a siebie; naucz się mówić cicho i spokojnie.
29. Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić to twoje wszystkie KONSEKWENTNE działania będą mówiły więcej, niż jakiekolwiek słowa.
30. Nie pokazuj rozpaczy i zagubienia nawet w sytuacji, gdy cierpisz najbardziej i jesteś zagubiona/y.
31. Rozmawiając z mężem/zoną, nie koncentruj się na sobie.
32. Nie wierz w nic, co słyszysz i w mniej niż 50% tego, co widzisz.
33. Nie poddawaj się bez względu na to, jak jest ciężko i jak źle się czujesz.
34. Nie schodź z raz obranej drogi.

serio ktos jesZcze poleca tą metode trzydziestu ilus kroków?
przecież to jedna wielka manipulacja

rownie dobrze mozna powiedziec, ze obicie mordy niewiernej zonie pomoze na jakis czas

pewnie pomoze
tylko czy o to chodzi?

No własnie o ten jakis czas chodzi, by pozbierać sie z podłogi...

Dlatego wiekszosc malzenstw rozpada się. Bo dzieci ochowane i nara kazde idzie w swoja strone....Tylko jak u tej kobiety opadna emocje, zlosci i zale to jednak jesli kocha to bedzie chciala wrocic. Ok, niech jej pozwoli (34 kroki) odejsc i moze tym odejsciem i tymi wskazowkami zwroci jej uwage znowu na siebie. Nad wszystkim mozna popracowac razem jak sie chce. Chyba ze naprawde sa takie problemy, ze nie da sie nic zrobic. Autor zna najlepiej swoja zone i jesli mu zalezy znajdzie sposob zeby uratowac to wszytsko.

Mogę powtórzyć to, co napisałam poprzednio - do żony zapewne boleśnie dociera, że wpadła w sidła własnych wyobrażeń o swojej świetlanej przyszłości u boku kochanka, bo to co się obecnie dzieje, a co zgodnie z jej scenariuszem miało się dziać, to dwie zupełnie różne bajki.

Swoją drogą nie wiem co sobie wyobrażała - że Ty jej to łóżko kupisz? Albo że wspaniałomyślnie zaproponujesz, jakby nigdy nic się nie stało, żeby wróciła i spała we własnym? Rzadko wypowiadam się w takim tonie, ale powiem szczerze, że nie mogłabym na nią teraz patrzeć, tak jest żałosna.

[OT]

Czytałem, ale nie miałem możliwości odpowiedzieć wcześniej.
Tak Olinko, te wszystkie odejścia mnie bardzo poruszają. Niby człowiek znany, popularnością budujący swoje poczucie wartości... tak się wydaje...
Depresja jest straszna, niezależnie od tego, kogo popycha do ostateczności. [/OT]

Niestety, chyba tu za wiele czynników ma wpływ na rozwój sytuacji by z jakąkolwiek pewnością odpowiedzieć na Twoje pytanie. Ty też Jesteś bardzo oszczędny w odpowiadaniu na komentarze, przez co ilość informacji do analizy jest nader skromna...

No ewidentnie jej plan nie wypalił

Teraz pytanie, czy zechcesz ją przyjąć z powrotem, gdyby była chętna powrócić (tylko dlatego, że jej nie wypaliło z kochankiem, a nie dlatego, że jej na tobie naprawdę zależy).

No to może po kolei, myślałem że skoro chciała się spotkać i pogadać to że wyłoży kawe na ławe sam nie zapytałem bo niby dlaczego już dość się naprosiłem kwiaty, kolacje, kino, wyjście na mecze, a ona tylko patrzyła żebym się oddalił i od razu telefon i sms- wiecie jakie to upokarzające. Cóż uznaliśmy z synem że normalnie nie ma odwagi mi tego powiedzieć najnormalniej się wstydzi. Jestem w takim stanie psychicznym  że w jednej chwili jej nienawidzę za to co mi zrobiła bo sms-y były jednoznaczne i niech spada. Jednak trudno o kimś zapomnieć z kim było się 22 lata i wymazać go z pamięci w dwa tygodnie, a z drugiej strony po mimo wszystko tli się we mnie bardzo duże uczucie do niej. Odnośnie naszych spraw łóżkowych nie chciałbym wchodzić w szczegóły jak się jest młodym to jest łoł potem popadasz w rutynę i to chyba mnie (nas) zgubiło. Aczkolwiek muszę wam powiedzieć że przez te wszystkie lata nie przypominam sobie sytuacji aby ona zaciągła mie do łóżka to ja zawsze musiałem o nią zabiegać obserwować czy dziś ma ochotę na coś więcej czy nie; albo trafiłem albo pudło. Próbowałem z nią rozmawiać ale nic z tego nie wynikało a ona też nie próbowała porozmawiać że jej czegoś brakuje czegoś ode mnie oczekuje i tak sobie  żyliśmy i myślałem że jest ok . Jestem pewien że nie taki miała (mieli) plan coś poszło nie tak chyba pochopnie powiedziała o wyprowadzce myślała że nie zareaguje; jej błąd. Po za tym nie ma zaplecza finansowego zagalopowała się owszem pracuje ale zarobki w okolicach 3 tyś. wynajęcie mieszkania opłaty, utrzymanie samochodu, ubezpieczenie - trochę kiepsko bo tego gościa na horyzącie nie widać razem mogli by coś kombinować. To są takie moje przemyślenia jak jest naprawdę tego nie wiem. Coś musiało się wydarzyć boję się że ktoś namieszał jej w głowie i ma teraz problem, a to jest okropnie uparta kobieta ona do błędu się nie przyzna i będziemy tak trwać w zawieszeniu. Wbiła mi nóż w plecy a ja jej tak ufałem poznaliśmy się jak mieliśmy po 17 lat szczeniaki szaleni piękni i młodzi ..... to nie takie proste wstać rano i powiedzieć sobie już jej nie kocham tyle wspomnień pamiątek wszystko co mnie otacza jest z nią związane. Nie wiem czy ją przyjmę z powrotem wszyscy moja rodzina która zna moją historię powtarza że jej przejdzie że przemyśli wszystko, że się ogarnie. Nie wiem naprawdę nie wiem jestem rozdarty, syn bardzo by chciał bo jemu jej bardzo brakuję mimo że jest już prawie dorosły bardzo to przeżywa jest bardzo uczuciowy, zawsze miał lepszy kontakt a nią niż ze mną lepiej się dogadywali. Wiem że jej też go brakuje. Ale teraz nadrabiamy zaległości gadamy o sprawach o których nigdy nie myślałem że będę z nim rozmawiał i super się dogadujemy i razem się wspieramy. Nie wiem co zrobię boję się że jej nie stać na szczerą rozmowę, jak nie będzie ze mną szczera jak jej mam zaufać aby odbudować nasze relacje, ale mamy nadzieję że się przełamię. Zobaczymy.

Hm..., chyba powinieneś oczekiwać aby Ona chciała przede wszystkim odbudować relację i do tego szczerze.
I chyba powinna to być nowa-inna-szczera-równorzedna relacja, może się uda, z synem lepiej się dogadujesz więc już masz coś na plusie . Ale nie Ty tylko powinieneś się starać o reaktywację związku - Ona przede wszystkim. No i trzeba zyskać pewność że faktycznie - warto.

No właśnie ta zdrada dlaczego mi tego nie powie prosto w twarz. "No coś ty ona by ci tego nie zrobiła"- mówią wszyscy którym to powiedzialem "każda ale nie ona". Nie wiem moze ten kolega to jakiś mitoman pisze do niej te bzdury a ona się cieszy. Sam nie wiem zawsze była trzeźwo myśląca nie dała się manipulować, za kilka dni moje urodziny ciekawe jak się zachowa.

Starożytni mawiali: "chcesz pokoju? To szykuj się na wojnę".

Temat zdrady i rozstania wałkowany jest na tym forum od kiedy ono tu istnieje. Przerabiany w setkach a może już tysiącach tematów.

Wiem co przeżywasz, przeżyłem kiedyś to samo. Chcesz wiedzieć co się dzieje i co się będzie działo?
Teraz jest złość na zmianę z miłością, zaprzeczenie, zdziwienie, niedowierzanie. To normalne. Niestety, do tego wszystkiego dochodzi prawdziwy fizyczny ból. Może go wywołać każe wspomnienie i myśl.

Musisz sobie uświadomić kilka rzeczy bardzo mocno.

1. Ona już wybrała innego. Co byś nie zrobił, zrobisz dla niej źle, bo ona kocha tamtego. Nie da się ot tak po prostu odkochać. Nie zmieni tego kolacja, kwiaty ani bieganie za nią i proszenie żeby wróciła.
Po pierwsze, zajmij się sobą, znajdź sobie jakieś zajęcie, żeby nie siedzieć w domu i nie myśleć. Nie muszę pisać, żebyś unikał alkoholu, choć on wydaje się teraz najlepszym lekarstwem? Zacznij jeździć na rowerze, idź na siłownię, biegaj, zapisz się na jakieś ćwiczenia. Wysiłek fizyczny i działając po nim endorfiny złagodzą ból, przyniosą ulgę i pozwolą głowie zająć się czymś innym niż rozpamiętywanie Twojego byłego już związku.
To musi być Twój plan na najbliższych kilka miesięcy. Zajmij się sobą, wychodź z domu, ćwicz, czytaj książki, chodź do kina, odnów stare znajomości. Pierwszy szok minie, jednemu potrzeba kilku miesięcy, ja męczyłem się tak przez rok. Stare powiedzenie o tym że czas leczy rany, jest najbardziej prawdziwym sloganem jaki znam. Tobie potrzeba teraz czasu i zajęcia.

2. Po drugie ogranicz jakiekolwiek kontakty z nią do absolutnego minimum. Teraz będziesz na etapie idealizowania waszego byłego związku. I Twojej byłej żony. Żeby zminimalizować straty unikaj kontaktu a przede wszystkim nie zaczynaj go jako pierwszy.

3. Jak się ogarniesz z samym sobą, to zacznij ogarniać się z Twoją byłą żoną. W jakim sensie? Zbieraj dowody jej zdrady. Każde zdjęcie, każde świadectwo kolegów, przyjaciół i rodziny, nawet wynajęcie detektywa, żeby za nią pochodził, to Twoja przewaga w sądzie. Jeśli ona odeszła do tamtego, to zechce się rozwieść żeby uwić gniazdko z nowym oblubieńcem. Uwierz mi, wtedy okaże się, że twoja idealna była żona potrafi posunąć się do każdej podłości, żeby winę za rozpad waszego związku zrzucić na Ciebie. Wtedy przydadzą się wydobyte jej smsy, świadkowie którzy widzieli ją w objęciach kochanka, czy zdjęcia zrobione przez wynajętego detektywa. Będzie walka o każdą złotówkę waszego wspólnego majątku. Zrobią z ciebie pijaka, brutala, despotę, a nawet jak będzie trzeba brudasa. Wszystko po to żebyś okazał się winny rozpadu małżeństwa i po to by ona mogła się usprawiedliwić, bo jak mogła biedna żyć z takim tyranem.

4. Pamiętaj że jesteś na kobiecym forum. Nie zdziw się jak przeczytasz posty o tym, że powinieneś swojej byłej dać czas na rozmyślania, wszystko jej wybaczyć i czekać na nią z kwiatami w zębach.

Trzymaj się. Jak będziesz miał pytania lub wątpliwości, pisz tu lub na PW.
Powodzenia!

Skoro potrafisz i chcesz myśleć logicznie, to zastanów się nad jedną prostą kwestią.
Chcesz być z kobietą, która zakochała się w innym a Ciebie traktuje jak najgorsze zło tego świata?
Z kobietą która uciekał od Ciebie w ramiona innego?
Chciałbyś żeby ona do Ciebie jeszcze wróciła?
Po drugie, to nie o odwagę chodzi, tylko zwykłe zachowanie zdradzacza. Myślisz, że ona ot tak wystąpi publicznie i przyzna się do zdrady? Jestem przekonany ze będzie dokładnie odwrotnie. Ona na wszelkie możliwe sposoby będzie udowadniać sobie i światu, że to co się stało to nie jej zdrada, tylko odpowiedź na Twoją tyranię. Zaraz okaże się że byłeś zły, niedobry, nie kochałeś jak kiedyś, zapomniałeś, nie dbałeś, nie nosiłeś kwiatów. Będzie pierdylion wymówek po to, by przekonać siebie i innych że ona po prostu musiała odejść.
Myśl co robisz, bo decyzje które teraz podejmiesz będą się długo za Tobą ciągnąć...
Powodzenia!

Nieładnie postąpiła z Tobą żona, ale czytam ciebie Izydor i nie wiem czego Ty chcesz.
Bo występujesz z pozycji siły;;- nie rozwiedzie się z Tobą, bo nie ma kasy na adwokata?
Rozumiem, że ona była leniwcem, lezała i pachniała, pokojówki i opiekunki do dziecka zajmowałay sie domem, a Ona jak pijawa?
Czy raczej dom na jej głowie, a Twoja kariera i KASA, Ty na pierwszym miejscu?- pytam bo nie wiem?

Zastanów sie Izydor- choć ja wiem, ze rozczarowanie boli jak cholera- czego Ty własciwie chcesz?- wygrać wojnę, zemscić się?- pewnie Ci sie uda- może nie bedzie miała siły odejść, moze wróci skruszona a Ty bedziesz jej wypominał.
A może nie wróci- za to bedzie żyć biedniej i w innym statusie- wojnę pewnie wygrasz

Nie zrozum mnie źle, przemyśl jak Ci wkurw przejdzie.

Złość... Musisz coś z nią zrobić. Najlepiej rozładować na siłce, albo na sali gimnastycznej. Może być rower, albo pływalnia... Im więcej adrenaliny, tym szybciej wypłukane zostaną endorfiny i szybciej wróci racjonalne myslenie...

Wierz mi, tu są większe misie niż ja, mało tego, pisali w Twoim wątku. A ilość postów nie ma większego znaczenia. Ja najwięcej zaliczyłem pisząc w dziale nasza społeczność...

Jesteś jeszcze w pierwszym etapie dochodzenia do równowagi, czyli w szoku... Co przed Tobą?
Etap drugi - zaprzeczenie. Będziesz starał się zracjonalizować sobie jej postępowanie, albo zaprzeczać, że to co się zdarzyło, jednak było fikcją... Realia jednak wezmą górę i wtedy nadejdzie etap trzeci.
Depresja... Chyba nie trzeba tłumaczyć, na czym to polega i że to najtrudniejszy etap. Gdy uda Ci się go przejść, jeszcze pozostaje pogodzenie się z zaistniałą sytuacją. To czwarty etap, który doprowadza do wyciszenia wszystkich emocji i zobojętnienie na ex partnera.
Wszystko razem trwa jakieś dwa lata, o ile nie korzysta się z terapii...
W zasadzie mogę napisać, że wszystkie przypadki opisane na forum ponad dwa lata temu, podobne do Twojego, zakończyły się tak samo. I było to dla autorów bardzo dobre zakończenia. Rozwiedli się z dotychczasowymi partnerami, odzyskali siebie dla siebie i radość życia, wyciszając w sobie negatywne emocje.
A na razie, to dobrze, że wywalasz emocje na forum. Weź jeszcze sobie do serca radę o wzmożonym wysiłku fizycznym, bo to teraz jedyny sposób, który przyspieszy psychiczne uspokojenie.

Wydaje mi się, że zagadkę mamy rozwiązaną, dlaczego żona zamiast wielkiej miłości, idylli i sielanki siedzi teraz sama i zastanawia się co dalej zrobić ze swoim życiem. Mało tego, entuzjazm i klapki z oczu niewątpliwie boleśnie jej opadły, bo nie sądzę, że ten facet chciał czegoś więcej niż przelotnego romansu.

I słusznie. Pamiętaj, że cokolwiek będzie się działo - Ty zachowuj klasę. Robiąc niezdrowe zamieszanie i siejąc ferment ulgę poczujesz tylko na chwilę, zachowując się przyzwoicie tylko na tym zyskasz. Gwarantuję Ci, że jeśli za jakiś czas wrócisz do tego wątku i przeczytasz te słowa, zrozumiesz co mam na myśli.

Powiem ci nic dodac nic ujac. Dobrze napisane.