Witam, mój problem polega na tym, że podoba mi się pewna dziewczyna, która znam i chciałbym z nią popisać, spotkać się. Posiadam typ osobowości schizodalnej i nie odczuwam takiej potrzeby kontaktów z ludźmi (oprócz przypadku powyżej) oraz nie umiem ich utrzymywać, nawet z własnym bratem mam średnie przez to kontakty, ale wydaje mi się, że znaczenie do tego ma także duża różnica wieku pomiędzy nami 17 lat. Szybko mi się kończą tematy rozmowy, wtedy następuje pustka w mojej głowie, z którą nie potrafię sobie poradzić. Nigdy nie pisałem z dziewczyną (tylko, jak ja coś potrzebowałem albo na odwrót), a z kolegami też rzadko, przez co obawiam się, że ją zanudzę pisząc z nią. W większym gronie, też nie jestem duszą towarzystwa, wręcz zamykam się. Jako dziecko doskonale nauczyłem się tłumić emocje i nie posiadam takiej bajerki, żeby przyciągać dziewczyny (w moim domu nie było szacunku, ani wyrażania uczuć pomiędzy rodzicami, tylko agresja i poniżanie od strony ojca). Jak myślicie, taka osoba ma szansę, żeby mieć dziewczynę? A bardzo podoba mi się ta dziewczyna i podejrzewam, że ja jej też, ale trochę się boję, że nie podołam temu.
- PsychoLogikaa
- Net-facet
- Nieaktywny
Jasne,że taka osoba ma szansę mieć dziewczynę. Czy akurat z tą się uda to ciężko powiedzieć. Bo sam wspominasz,że będzie to w sumie Twój pierwszy raz w relacjach damsko-męskich. A z pierwszymi razami tak to bywa,że często się nie udają. Nie warto jednak się poddawać,bo tr porażki nie mają zniechęcać. One mają pokazać co możemy zrobić inaczej,lepiej. Tak się osiąga sukces. Masz swój cel,warto próbować,dążyć do niego. Nawet jeśli pierwszy raz się nie uda.
Masz świadomość problemu z emocjami. Może warto nad nim popracować z pomocą psychologa? Bo sam się on raczej nie rozwiąże a rzeczywiście może utrudniać relacje na których Ci będzie zależało.
- Koczek
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Uważam, ze masz wielki atut w postaci tego, ze wiesz jaką masz osobowość i jakie wiążą się z tym problemy. Jak każdy rodzaj osobowości, Twoja ma i swoje mocne, i słabe strony.
Niestety związki/relacje są tutaj stroną słabą...
Oprócz samej osobowości, masz też nieciekawy obraz wyniesiony z domu rodzinnego. Możesz nawet mieć syndrom DDD. Choć oczywiście ja Ci tego nie mogę powiedzieć, musiałbyś u psychologa pogadać na te tematy... Ale to może być dodatkowy problem, nie tylko sama osobowość jako taka.
Myślę, że warto wybrać się na psychoterapię, do jakiegoś dobrego specjalisty. Żeby lepiej poznać siebie. Umieć wykorzystać swoje mocne strony, a te słabe "podrasować". Poznać sposoby radzenia sobie z problemami z ludźmi i sobą samym itp.
Samemu oczywiście też da się co nieco zrobić, ale to bardzo ciężko cokolwiek w sobie zmienić bez pomocy, nie masz tego nakierowania i wiedzy co i jak robić... Możesz jednak czytać książki/artykuły jakieś na temat swojej osobowości, czy psychologiczne ogółem, żeby lepiej poznać czy to siebie, czy innych. No, ale jak mówie, to nie zastąpi wizyty u profesjonalisty, po prostu coś tam może pomóc, ale raczej nie aż tak wiele, nie tak dogłębnie.
Myśle, że osobę z Twoim typem na prawdę można kochać. Choć nie będzie to raczej łatwa miłość... Są to osoby wycofane emocjonalnie, ale bywa, że ten ich spokój/chłód i dystans do spraw, sprawia, że np. celnie oceniają różne sytuacje. Mają więc swoje zalety. Dobrze jest, jeśli te zalety umieją wyeksponować w jakiś sposób, mogą wtedy zainteresować sobą innego człowieka. Choć takie osoby nie są wylewne, to bywa, że zyskują po nieco dłuższym kontakcie z sobą. Uważam, ze jesli taka osoba nie alienuje się, ale wyjdzie naprzeciw oczekiwaniom innych ludzi, potrafi być całkiem dobrym kolegą/przyjacielem. Ze związkami chyba jednak jest gorsza sprawa, niż z przyjaźnią. Bo jak tu podejśc do kogoś, kto się na próbę zbliżenia do siebie wycofuje i jest ogółem mocno zamknięty w sobie? Związek z zasady polega przecież na dzieleniu się tym "wnętrzem". No chyba, ze jakieś związki z rozsądku... Albo dwie tego typu osoby trafią na siebie 
Może im by taki chłód odpowiadał wtedy 
Ale cóż, niestety dla większości ludzi, taka osoba będzie jednak zdawała się zimna jak skała arktyczna i można się łatwo zrazić.
