Nie chcę rodzić w szpitalu - Netkobiety.pl

Mam koleżankę, która przeszła poród domowy.
Zachwycona, powikłań żadnych.

Co sądzę o takich kobietach? że swój komfort ( który może okazać się wątpliwy w przypadku komplikacji) cenią wyżej niż bezpieczeństwo dziecka.
Narażają dziecko. Powiedzmy na 10 przypadków 9 będzie ok, a 10 nie i to może być Twój.
Pytanie dlaczego ktoś nie chce rodzić w szpitalu?- gdzie w ciągu minuty zjawi sie lekarz lub położna w razie komplikacji? gdzie jest dostep do sali operacyjnej?

Brak komplikacji w ciązy niestety nie oznacza ich braku w trakcie porodu. Ja tak miałam z 1 dzieckiem. 
Pytanie czego się boja babki w porodach szpitalnych? teraz sa naprawdę możliwości imtymności - jezeli tu w ogóle taka jest możliwa czy podobne do domowych warunki.

czego sie boja kobiety w porodach szpitalnych?

warto moze poczytac relacje tych kobiet - pelno tego w internecie
gdyby bylo inaczej niepotrzebna bylaby w ogóle akcja "rodzić po ludzku" i ciagla walka o standardy okoloporodowe, ktorych rzad właśnie sie pozbywa.

oczywiście, ze macie racje, ze ciaza prawidlowa nie gwarantuje bezproblemowego porodu, ale mamy XXI wiek,ludziom przeszczepia sie twarze, serca, rece, wszczepia rozruszniki, endoprotezy, a ciaza - jako ta naturalna rzecz - wciaz jest traktowana po macoszemu. a przy dzisiejszej technice naprawde wiele rzeczy da sie przewidziec wczesniej

serio mialabys sile walczyc o swoje prawa pp 18 godzinach porodu?
i wiedzac, ze jestes zalezna calkowicie od lekarza,na którego jesli podniesiesz glos, to oberwiesz?

no cóż zawsze mozna zyc w swiecie fantazji

dlatego tez jestem zwolenniczka tego,zeby ktos uczestniczyl w porodzie - osoba towarzyszaca,ktora zadba o takie rzeczy

No tak, najlepiej niczego nie mówić, niczego nie robić i liczyć, że zmieni się samo. To jest dopiero życie w świecie fantazji. Zresztą z tym "oberwaniem" chyba ostro przesadziłaś, bo o ile znam sporo kobiet, które miały różne zastrzeżenia co do zachowania lekarzy i pielęgniarek, to jednak żadna z nich nie obawiała się o swoje bezpieczeństwo.

Być może.
Kobieta będąc w trzeciej, prawidłowej, ciąży zdecydowała się wraz z mężem na poród domowy. Wszystko było zgodnie z planem, dziecko przyszło na świat bez komplikacji, rodzice - szczęśliwi. Namawiali więc swych przyjaciół, by także ich dziecko urodziło się w domu, tym bardziej, że i ta ciąża była prawidłowa, dziecko rozwijało się dobrze a lekarz prowadzący, będący doświadczonym ginekologiem, nie oponował. Zdecydowali jednak na poród w renomowanym szpitalu: poród był naturalny, dziecko przyszło na świat zdrowe, rodzice szczęśliwi.
Jednak w 10 minut po porodzie, gdy wszystko zdawało się być 'w porządku', kobieta dostała zapaści, jej reanimacja (na sali, obok trzech ginekologów, był anestezjolog) trwała ponad pół godziny. Kobieta została uratowana, gdyby zdecydowali się na poród domowy nie miałaby szans.

Dlaczego o tym napisałam? Bo nigdy nie można być pewnym, że podczas porodu i/lub wkrótce po nim nie zadzieje się coś zagrażającego życiu. Cóż... śmierć była kiedyś naturalnym elementem sporej części porodów i połogów. Mamy do tego powrócić?

Jeśli w domu/w dziczy/nad strumykiem ktoś stworzy warunki do skutecznej ewentualnej reanimacji kobiety/noworodka (bo na przyjazd karetki może nie być czasu), to jestem za takim porodem, inaczej będę namawiała wszystkich do porodu w szpitalu - wydaje mi się, mimo różnych minusów, bezpieczniejszym.

Moja siostra zaczęła rodzic sama po kilku godzinach najróżniejszych codow położnych wręcz stawały na głowie żeby sama urodziła nie udało się musiała mieć cc, ciąża była bez komplikacji poród też do pewnego momentu aż do lekarza bez jej zgody zrobił cesarke, dodam ci jeszcze ze mała ma problem ze wzrokiem i astmę oskrzelowa, to są powikłania porodu, na szczęście tylko takie. Gdyby rodziła w domu tak jak chciała już by ich nie było.

Jestem za rodzeniem w szpitalu. Można dopłacic do osobnej sali, wtedy jest pełna prywatnosć (ja tak zrobiłam - super warunki). Tż mi sugerował porod w domu, ale odmówiłam. Za duże ryzyko komplikacji, a do tego to była moja pierwsza ciąża. I dobrze, bo choć poród przebiegł ok, strasznie spanikowałam. Gdyby nie  fachowa pomoc i znieczulenie... Moja babcia urodziła 6sztkę dzieci "nad wiadrem" (by nie pobrudzić podłogi), raz były poważne komplikacje, ona przeżyła, ale ogólnie dwojka dzieci jej zmarła...

Ela zadaniowe podejście w tym przypadku myślę, że jest bardzo zdrowe w końcu celem porodu jest bezpieczne sprowadzenie dziecka na świat przez matkę, która ma go przeżyć, a chyba ludzie o tym zapominają..

No dobrze, ale to nadal jest loteria. Nie masz gwarancji, że porod domowy, cesarka czy porod naturalny bedzie najlepszy. Nadal warto się kierowac zdaniem lekarza (dobrego lekarza) niz wlasnym komfortem .

Nadal badania wskazują, że w ogolnej skali dzieci urodzone SN są zdrowsze, a matki szybciej wracaja do zdrowia.

Kierujac sie zdrowiem matki i dziecka nalezaloby tez kobiety uswiadamiac, ze najlepszy czas na dziecko to okres pomiedzy 19 a 26 rokiem zycia - w tym wieku kobiety rodza najzdrowsze dzieci i same najszybciej wracaja do zdrowia. Wiec to tez moze byc sprawa do rozwazenia - o ile nikt nie bedzie 19-latki namawial na ciaze to juz odkladanie jej po trzydziestce zwieksza ryzyko.

Tak że tu nie ma jednego dobrego rozwiazania.

Jakbyście wiedziały co wyczyniają w szpitalach z kobietami (i to najczęściej niepotrzebnie) to miałybyście stracha rodzić w szpitalu. Tak, w szpitalu, a nie w domu. Jeśli według danych Fundacji Rodzic Po Ludzku, tylko 6 procent kobiet rodzi w szpitalach w pełni naturalnie to o czym to świadczy?
Może zastanówcie się nad tym, zamiast bezmyślnie zniechęcać kobiety do porodów w domu. Takie porody są bezpieczniejsze niż w szpitalu (oczywiście jeśli rodzi zdrowa kobieta z normalnie przebiegającą ciążą). Teksty o ocaleniu życia (lub zdrowia) z powodu rodzenia w szpitalu można włożyć między bajki (polecam poczytać "Kaskada Interwencji Medycznych). Te bzdury są ciągle powtarzane w tematach, gdzie fanki porodów w szpitalu próbują zniechęcić inne kobiety do porodów w domu.

Sztuczne, a zarazem niepotrzebne przyśpieszanie porodu, to norma w szpitalach . Również faza parcia w pozycji poziomej i jeszcze często okaleczanie pod nazwą epizjotomii czyli  nacinania krocza. Nie przeszkadza to wam? Lubicie być okaleczane, traktowane rutynowo? To samo odnośnie podawania oksytocyny i wielu innych niepotrzebnych interwencji?
Wiecie, że to powoduje komplikacje jak zaburzenia tętna u dziecka, niedotlenienie, zielone wody płodowe (tak zwana Kaskada Interwencji Medycznych), które często kończą się porodami zabiegowymi lub cesarską? Często kobiety piszą, że jakby nie szpital to moje dziecko mogłoby umrzeć lub być niepełnosprawne.
A czy wy w ogóle rozumiecie, że to właśnie ten sam szpital spowodował te komplikacje, bo nie pozwalał rodzić naturalnie?

Najłatwiejsze porody mają te kobiety, które rodzą spontanicznie i w pełni naturalnie. Oczywiście żadne ekstrawagancje, a po prostu naturalny poród w domu. Oczywiście są bardzo dobre szpitale dla kobiet rodzących, ale jest ich niewiele w Polsce.

Powikłania w domu prawie się nie zdarzają, ale tu chodzi o odpowiednie kwalifikowanie.
Kobiety z problemami zdrowotnymi lub zbyt stare nie powinny rodzić w domu. To samo odnośnie problemów z ciążą.

Śmiała opinia o porodach i osobach mających inne zdanie:

I fragment mojego majowego posta:

O dziwo, opisana para zdecydowała, że każde kolejne ich dziecko przyjdzie na świat w szpitalu. Jacyś fani czy co?

Zgadzam się, dlatego napisałam to, co napisałam.

A świstak siedzi i zawija je w te sreberka.

Najlepszym rozwiązaniem byłoby mieć w domu szpital
Tez chyba nie zdecydowałabym się na poród w domu.

Amaroksi nie wiedziałam , że można być tak świetnym diagnostą bez żadnych podstaw ku temu   Chcesz rodzić w domu? Super, daj Boże nawet pincet razy.

Nie mam nic przeciwko porodom w domu, jeśli ktoś ma ochotę, ale nie zdecydowałabym się na to. Bardzo ważny był dla mnie komfort psychiczny, że w razie czego wszystko jest pod ręką (inkubator, anestezjolog. OIOM...).
Urodziłam trochę tych dzieci, zawsze miałam wybór. Ale jednak - nie. Bałabym się rodzić w domu. Być może to kwestia naczytania się w necie różnych historii, nie wiem, o szpitalach też czytałam... Zawsze chyba się czyta
Mimo tego, że porody poszły mi w sumie zupełnie gładko (większość) - nie, do następnego, gdyby mi się zdarzył, też wolałabym zapieprzać na sygnale do szpitala.

Ja też
To dla mnie bardziej niż oczywiste.

Niemniej, nie potępiałabym, ani krytykowała, ani nawet nie dziwiła się kobietom, które wybierają inaczej. Raczej podziwiałabym ich za wielką odwagę... Sądzę, że decydując się na coś takiego muszą być BARDZO DOBRZE przygotowane, mają wszystko przewidziane, rozpracowane, zaplanowane... Podziwiam je za to. Większość z nas woli jednak "oddać się w ręce"...  Ja przy pierwszym swoim porodzie oddałam się w ręce kadry w bardzo dobrym szpitalu (św. Zofii właśnie) i o mało co nie przypłaciłam tego "oddania" zdrowiem swojego dziecka lub swoim. Może nawet życiem... Zaniedbania kadry wołały o pomstę do nieba. Za lek na wywołanie porodu (bo oksytocyna nie podziałała) musiałam sama poprosić !! i za niego zapłacić!! (2 tygodnie po terminie i 3 dniach wywoływania kroplówką które nie dawało efektu; o leku powiedziały mi....... kobiety ze wspólnej sali na której leżałam i dopiero jak się o niego upomniałam i obiecałam, że sama zapłacę, lekarz wypisał mi łaskawie receptę), nikt mnie nie nadzorował przez całą noc rodzenia (bo byłam na patologii ciąży, na oddzile porodowym akurat... nie było wolnej sali...), a dziecko po urodzeniu przeszło naprawdę intensywną kurację antybiotykową, bo urodziło się w czarnych wodach płodowych, czego nikt nie zauważył, po 24 godzinach porodu (i od razu dodam, że kolor wód płodowych widać na usg). Itd. Itp. Działo się jednym słowem.

Więc za drugim razem też "się oddałam" ale już w ręce lekarzy i położnych z prywatnego szpitala. Nooo, poczułam różnicę... smutne, ale prawdziwe

Nigdy nie chciałabym brać poród całkowicie "na siebie" jak robią kobiety rodzące "nad strumieniem"... ale je rozumiem, szanuję ich wybór. Chcą, by było to niebanalne, niezwykłe, magiczne wydarzenie? Ok, wolno im. Tak jak nam - reszcie - wolno wybrać bardziej "techniczną" formę...

Tak, jasne, to doświadczenie takie właśnie powinno być i to bez względu na miejsce porodu. Niemniej, jedne z nas wolą pełną kontrolę personelu medycznego (złudną niestety), a inne naturę, przyrodę... Każda strona ma swoje racje i argumenty. Ja rozumiem i jedne i drugie.

I to właśnie nie jest prawda. Część kobiet decyduje się na poród w domu ze strachu przed szpitalem. Poród to nie zabieg czy operacja, która wymaga szpitala czy lekarza.
Jeśli wiesz co cię prawdopodobnie czeka w szpitalu, to większą odwagę wykazujesz rodząc tam, aniżeli w domu.

A najlepszy jest poród aktywny, który właśnie w szpitalu jest często uniemożliwiany.

Porody z natury są proste i nieskomplikowane. To proces w pełni automatyczny, którego po prostu nie należy zakłócać.
Oczywiście sporadycznie zawsze coś może pójść nie tak, ale to samo w szpitalu, gdzie ryzyko że coś pójdzie nie tak jest większe.
Poród w pełni naturalny jest również możliwy gdy dziecko ułożone jest miednicowo i również ryzyko jest niewielkie.

Czy możesz potwierdzić to jakimiś wynikami badań?

I jeszcze jedno pytanie - ile dzieci urodziłaś, że uważasz się za autorytet w sprawach, co jest najlepsze dla rodzącej kobiety? Bo mnie się zawsze wydawało, że to rodząca kobieta wie najlepiej, jak i gdzie chce rodzić... Jak wspomniałam, nie mam nic przeciwko porodom w domu. Ale nie lansuj tu tezy, że poród w domu jest najlepszy i niesie ze sobą mniejsze ryzyko, bo możesz komuś zrobić krzywdę, jeśli Ci ktoś uwierzy. Taka decyzja musi być skonsultowana z lekarzem, położną, nieraz z innymi specjalistami, a nie oparta na krzykach jakiejś anonimowej osoby w internecie.

Nigdzie nie napisałam, że poród w domu jest niebezpieczny Tak samo jak nie napisałam, że poród w szpitalu jest lepszy
Nie podoba mi się tylko narzucanie swojego zdania innym.

Szpital ma swoje zalety, ale to co się tam wyprawia (zresztą nie tylko w Polsce) jest co najmniej chore. Zobaczcie chociażby różne vlogi kobiet, które mówią o swoim porodzie lub poczytajcie opinie.
Ile kobiet urodziło naturalnie w szpitalu? Która nie miała przebijanego pęcherza płodowego, podawanej oksytocyny, nacinanego krocza czy jeszcze innych zabiegów? I która nie rodziła na leżąco?
Chyba wnioski są oczywiste. Już pomijam to że 40 procent porodów szpitalnych to cesarki. Zarówno planowane jak i te spowodowane wcześniejszymi ingerencjami medycznymi w poród.

Pomijając bezmyślną rutynę szpitalną i porody zegarowe (badania wewnętrzne są właśnie w tym celu i wszelkie przyśpieszacze porodu), to w dużej części jest to wina samych kobiet, które zamiast rodzić aktywnie, to zamieniają się w zwykłe pacjentki i podchodzą na bezmyślnej zasadzie, że urodzę tak jak mi każą.

To po prostu statystyki, którym jakoś nikt nie jest w stanie zaprzeczyć.

Amaroksi naoglądała się na youtoube ,, Porodowego Biznesu". Być może masz rację co do podejścia położnych i lekarzy do pacjentek, takiego ,,stereotypowego" oraz podążania za procedurami systemowymi. Po ostatnich wydarzeniach np: w Białogardzie, pomijając moralność tej rodziny i jej świadomości swoich praw ludzie będą godzić się na wszystko na porodówce nie tylko z nie wiedzy bo jak pokazało życie jest strach się odezwać . Co do porodu w domu , jest on nie tyle ryzykowny , bo nie wiadomo co się w ostatniej chwili może stać , co też kosztowny. Nie każdy może sobie pozwolić na taki luksus porodu w domu a jeżeli dochodzą do tego względy medyczne i strach to myślę ,że poród domowy nie stanie się na tyle popularny by większość ciężarnych decydowało się na takie rozwiązanie ciąży.

Syna rodziłam wtedy gdy stawały sie modne porody rodzinne. Więc zapłaciliśmy, by przebywać w swoim pokoju z łazienką.
Wody płodowe odeszły w drodze do szpitala, a że poród miał być naturalny nikt nie chciał ingerować, chociaż nie było postępu porodu.
Dopiero po zmianie ekipy nowy lekarz z krzykiem na położne zadecydował o oksytocynie- i był to ostatni moment, by nie zakończyło się tragedią..
W szpitalu spędzilismy miesiąc..
Córkę urodziłam SAMA na ogólnej sali, w pierwszym powitaniu zapowiadając położnej że nie jestem specjalistką od porodow i zrobię WSZYSTKO co Ona mi powie. Urodziłam szybko zdrowa córkę.
To tylko moje doswiadczenia, jezeli macie w domu lekarza tylko dla Was, to ma to sens. Ja bym się nie odwazyła.

Warto powiedzieć w tym temacie, że komplikacje podczas porodu, które wydarzyły się w szpitalu to prawdopodobnie nie wydarzyłyby się w domu, więc wszelkie pisanie o problemach przy porodzie szpitalnym nie ma najmniejszego sensu, gdy chodzi o straszenie porodem domowym.

Można wymienić mnóstwo czynników, które powodują problemy podczas porodów szpitalnych.
Nawet tak prozaiczne jak stres, poddenerwowanie, niepokój, zmiana otoczenia, obcy ludzie i oczywiście leżenie.

Kobieta jeśli nie chce mieć problemów z porodem to musi czuć się komfortowo tam gdzie przebywa. Oczywiście większość sobie wmawia, że czuje się komfortowo w szpitalu (bo tam sprzęt, lekarze itp), ale ciekawe czy tak naprawdę jest.

Gdy mowa o porodzie naturalnym to I etap porodu przechodzisz całkiem zwyczajnie. Chociażby normalnie jesz i pijesz, a gdy się zaczni drugi etap to na pewno to poczujesz i wtedy znajdziesz sobie jakieś miejsce by urodzić.
Oczywiście tak byłoby w domu, bo w szpitalu będą tobą dyrygować, gdyż tam się stajesz dla nich jedynie bezmyślną pacjentką. Oczywiście nie wszędzie, ale w większości szpitali kobieta ma rodzić tak jak jej każą, a nie jak ona chce.

Nigdy tego nie oglądałam. Jak już coś oglądałam to dużo porodów naturalnych, a zarazem szpitalnych i polecam to zrobić każdej kobiecie, która nie urodziła dziecka (jak urodziła to już za późno).
Różnice są ogromne. W porodach naturalnych to kobieta jest najważniejsza i to do niej dostosowuje się położna (chociażby gdy rodzi wertykalnie), a w porodach standardowych prawie zawsze leży na plecach i prze na siłę (często są wywoływane lub stymulowane -przebijanie pęcherza płodowego, oksytocyna i wiele innych).
W porodach naturalnych nikt ci nie grzebie w kroczu i go nie przyśpiesza, a zadaniem położnej jest głównie odebranie dziecka pod koniec fazy parcia (co oczywiście nie znaczy że kobieta sama nie jest do tego zdolna). Położna podczas porodu domowego jest na wszelki wypadek i po to by pomóc po porodzie (chociażby formalności).

Jako poród domowy rozumie się poród z asystą, więc skoro nie ma refundacji to musisz zapłacić położnej. Ale są również porody bez asysty, na które również część kobiet się decyduje.
Wniosek? Nie musisz mieć pieniędzy żeby urodzić w domu.

Uważam właśnie, że kobiety, które się boją porodu to powinny urodzić w domu, a wcześniej obejrzeć porody naturalne, które są spokojne i bezstresowe.

Kobiety, które krytykują poród pisząc o wielkim bólu i wielu problemach, mają na myśli to co się wydarzyło w szpitalu. One nie narzekają na poród sam w sobie, ale na to co im robiono w szpitalu. Niektóre to usprawiedliwiają bo uważają że  w szpitalu zrobili to co trzeba (chociaż to się rzadko zdarza), a inne wprost odwrotnie, czyli że różnymi zabiegami, interwencjami medycznymi sprawili im głównie więcej bólu. To samo odnośnie komplikacji i powikłań.
Przyśpieszanie porodu jest nagminne w szpitalu, ale nie dlatego że tak trzeba. Pamiętajcie że to najczęściej nie jest dla dobra waszego i waszego dziecka, ale głównie dlatego, że im się śpieszy.
Poród należy wywoływać gdy są naprawdę sensowne powody, a nie dlatego że chociażby kobieta ma "słabe skurcze, rozwarcie nie postępuje" itp.
Jakakolwiek ingerencja w poród może go zaburzyć, a potem spowodować konieczność kolejnej.

Polecam poczytać "kaskada interwencji medycznych".

A przyczyny ciebie nie interesują?

Podczas samego porodu nigdy nie było dużej umieralności.
Jeśli była to głównie po nim z powodu zakażeń (całkowity brak higieny i wiedzy na ten temat), chorób (chora kobieta o słabym zdrowiu to o wiele większa szansa na problemy przy porodzie) lub krwotoków. Jednak częściej umierały dzieci niż rodzące. Jednak obecnie w przypadku komplikacji (chociaż ich możliwość wystąpienia w domu jest bliska zera) możesz zadzwonić po karetkę, a kiedyś nie było takiej możliwości.

Nie pisz bzdur kobieto. Zresztą nie chcę się powtarzać, bo już napisałam powyżej jakie były przyczyny problemów z porodem kilkadziesiąt czy kilkaset lat temu.
Opieka jest bardzo potrzebna, ale opieka w stanowczej większości przypadków nie oznacza wywoływania porodów czy nacinania krocza (szaleństwo cesarek również tego nie oznacza). Ogromna większość kobiet powinna rodzić w pełni naturalnie w szpitalu, a jak jest to każdy wie (kilka procent kobiet tak rodzi).
Nie dlatego że nie mogą rodzić bez ingerencji, ale dlatego że im na to nie pozwalają, a one same o tym nie mówią (najczęściej z niewiedzy, ale nie tylko).

A ty w ogóle wiesz, że wody płodowe prawie nigdy nie odchodzą w całości przed porodem? Jeśli już odchodzą to jedynie ich część. Pęcherz płodowy składa się z dwóch warstw.
Chociaż nie wiem jak było w twoim przypadku.

Powiedzieli ci ze dziecko za długo przebywało bez wód płodowych (jeśli w ogóle tak było) czy jaki był powód?
Tylko ci podali oksytocynę czy coś jeszcze robili?

Amaroksi, dziwię się, że nie boisz się pisać takich bzdur i pamiętaj że w internecie nie jest się anonimowym, a Ty bierzesz odpowiedzialność za to co mówisz.
Pytam po raz kolejny, rodziłaś w domu? jak było?

Zacytowałam całość , bo dla mnie piszesz po prostu bzdury i to ryzykowne, w całości. Jakich tekstów sobie nie życzysz? Ja Ci nie ubliżyłam tylko uświadamiam , że namawianie innych na poród w domu, diagnozowanie, stawianie śmiałych hipotez i podpieranie się medycyną, statystykami- stwarzasz ryzyko, że jakaś dziewczyna sama sobie podejmie decyzję o porodzie w domu i kiepsko się to może skończyć. Sorry nie jesteś lekarzem.  Po raz kolejny unikasz odpowiedzi na temat swoich doświadczeń, jak dla mnie wszystko jasne

Stanowczo do tego zachęcam, bo wspomnienia z porodu w domu będą dużo lepsze niż tego ze szpitala, ale jeszcze raz powtórzę się, że poród w domu to nie to samo co poród bez asysty. Chociaż te drugie też istnieją.

Polecam poczytać:

[nieregulaminowy link]

Lekarz jest od chorób, a nie od porodów fizjologicznych.

Ty lepiej spójrz na inne kraje i zainteresuj się tematem porodów niemedycznych, bo twoja wiedza w tym zakresie równa się zero.
Dla mnie zazwyczaj bzdury piszą te kobiety, które usprawiedliwiają nacięcie krocza, podawanie oksytocyny, czy inne zabiegi medyczne podczas porodu (jego wywoływanie, stymulacje).

Każda zrobi jak chce, ale bzdury to piszą takie nawiedzone kobietki jak ty, dla których jedyny poród to poród medyczny.

Na czym to stwierdzenie opierasz - na subiektywnej ocenie i odczuciach? Bo ja uważam, że niekoniecznie. Rodziłam w szpitalu (dodam, że państwowym i bez żadnej dopłaty), dwadzieścia lat temu, ale już wtedy w ładnej, kolorowej sali, która w założeniu miała przypominać dom, leżałam na kolorowej pościeli, wśród obrazków, dekoracji i drobnych, estetycznych mebelków. Rodziłam w towarzystwie męża, razem z nami była tylko położna, dyplomantka, która akurat zdawała część praktyczną swojej obrony dyplomu i od czasu do czasu zaglądał lekarz - czułam się otoczona opieką i bardzo bezpieczna. Nie wiem dlaczego miałabym przedkładać poród domowy ponad to, co już przeżyłam, jeśli nie przeżyłam NIC, co miałoby mi się z nim źle kojarzyć? Wcale nie uważam, że cokolwiek byłoby lepiej tylko dlatego, że fizycznie znajdowałabym się we własnych czterech ścianach, a wręcz przeciwnie - musiałabym zadbać o wiele rzeczy, które tu po prostu były. Dla mnie prawdopodobnie byłby to dodatkowy, niepotrzebny stres.

Bardzo oburzasz się, kiedy ktoś ma inne do Twojego zdanie, ale zupełnie nie bierzesz pod uwagę, że nie wszyscy myślą jak Ty.

OK, ale jakoś większość kobiet krytykuje poród szpitalny (ten drogami natury). Widocznie w twoim przypadku było lepiej.
Zresztą ja nie narzekam stricte na poród szpitalny (lepszy dobry szpital niż dom), ale na to co się tam wyprawia w większości przypadków.
W szpitalu jesteś pacjentką i musisz słuchać personelu. Ile to było przypadków, że kobieta chciała rodzić naturalnie lub w innej pozycji (to znaczy nie leżeć w fazie parcia), a jej nie pozwolono? Nawet były tematy o wymuszaniu słownym jakie stosują położne, żeby podporządkować sobie rodzące. Najczęściej je straszą w taki sposób, że jeśli na coś się nie zgodzą to ryzykują zdrowiem lub życiem swojego dziecka, a wtedy nawet te mądrzejsze ulegają.
I oczywiście jeśli poród nie przebiega książkowo w danym czasie, to już chcą go zaburzać stosując interwencje medyczne (oksytocyna i inne).

Poród w domu ma tą zaletę, że kobieta rodzi jak chce, kiedy chce i robi co chce. Może jeść, pić i robić dosłownie wszystko. Nie musi się kłaść i komukolwiek podporządkować.