jego zachowanie, moja zazdrość, nasza przyszłość - Netkobiety.pl

Terapeutką powiedziała ze nie jestem w pełni gotowa na związek ale jak najbardziej mam próbować. W końcu mam swoje potrzeby nie chce być znowu sama

Związek daje mi pomoc w zwalczaniu mojej fobii społecznej, otwieram się, zyskuję pewność siebie i poczujcie własnej wartości, on sam powiedzial ze chciałby dla mnie jak najlepiej i chce żebym byla bardziej śmiała. On daje mi czułość taka jakiej chce i opiekę. Jednak sama nie wiem czy poważnie mnie traktuje.

chloe, witaj cieszę się, że dałaś znak życia.
lubię Cie, jesteś naprawdę fajną, młodą kobietą i odkąd tu jestem, to obserwuje Twoje losy i kibicuję Ci bardzo

a teraz do rzeczy.
skoro pytasz co myśleć, to powiem Ci co JA myślę. Jest to tylko i wyłącznie moje zdanie.

- seks na pierwszym spotkaniu - jeśli tylko się zabezpieczylas odpowiednio i mialas na ten seks ochotę, to nie zrobiłaś niczego głupiego. jesteś dorosłą osobą i możesz robić co chcesz, również uprawiać seks kiedy i z kim chcesz.

- głupio to zrobił on, że Ci takich glupot nagadal. gdyby mi jakikolwiek facet tak powiedział, to zdzielilabym go przez łeb. metaforycznie oczywiście, bo nie popieram przemocy. a zdzielenie w łeb wygladaloby tak, ze bym z panem zakonczyla znajomość definitywnie.

- pozostałe sytuacje też są niepokojące. bo nawet ja dopuściłabym sie "poswiecenia" dla nowego partnera w formie pójścia gdzies, gdzie ja moze niekoniecznie chce isc.

- Twoja intuicja działa prawidłowo, skoro masz wątpliwości. co więcej nazwałas te watpliwosci, czego wielu ludzi nie potrafi nawet zrobić. JA bym posluchala swojej intuicji - przeszlam juz co nieco w zyciu i wynioslam miedzy innymi nauke, ze jak nie slucham intuicji, to zle na tym wychodzę. Twoje ciało, Twoja podświadomość dają Ci znaki - warto im zaufac.

- domyślam się, że pragniesz bliskości, kogoś obok,czy po prostu zwyklego seksu - bardzo dobrze to rozumiem. ale,oprócz ufania intuicji,nauczylam sie, ze nie warto dla spelnienia tych pragnień poświęcać siebie.

- na tym swiecie naprawde sa fajni mężczyźni i fajne kobiety i nie warto tracic czasu na takie odpady jak ten Twoj amant. Bo mozna przegapić kogoś dobrego bedac uczepionym czyichs spodni a skoro poznalas jednego, to za chwile poznasz innego

- nie namawiam Cie ani do rzucenia go, ani bycia z nim - te decyzje musisz podjąć sama. tak czy inaczej będę Ci kobicowac

Wiesz z jednej strony cenie sobie jego szczerość ale przykro mi ze tak mnie potraktował. Mowi ciągle ze ma nadzieje ze gdyby nam sie nie udalo to będę bardziej ostrożna w relacjach z innymi facetami i nie będę tak łatwo ufać.
Co prawda często się widzimy i mówi że dobrze się przy mnie czuje ale spora część zachowań powoduje ze ja sie oddalam. A moze to jest rozwiązaniem? Moze jesli będę bardziej obojętna to się okaże czy mu choc troche zalezy na mnie a nie na dobrej zabawie

Nie można miłością nazwac związku który trwa dwa miesiące. Dobrze mi w jego obecności i chce być z kimś na stale tak jak on z reszta ale niektóre jego zachowania dają mi do myślenia i sprawiają, ze mam spore wątpliwości.

Chcesz być z KIMŚ. To jest właśnie sedno.
Nie chcesz być z nim, tylko z kimkolwiek.
Moim zdaniem powinnaś naprawdę jeszcze z tym poczekać, bo zrobisz sobie krzywdę, albo komuś.

chloe, no to bzykaj sie z nim nawet codziennie ale kto Ci kaze byc z nim w zwiazku?

ciekawe co by bylo jakbyś to Ty teraz mu powiedziala, ze on sie nie nadaje do zwiazku i Ty go chcesz tylkp do bzykania

a tak na serio - albo sie jest samolubnym, abo nie  - ale zawsze dotyczy to kazdej dziedziny zycia. nie jest tak ze ktos w lozku nie jest samolubny, a poza lozkiem jest. jesli tak sie zachowuje, tzn ze udaje. w lozku udaje. i bardzo mozliwe, ze tym seksem probuje Cie uzaleznic. bo wiekszosc kobiet najlatwiej uzaleznic seksem. malo która wie jak dziala seks,  przytulanie, endorfiny, dopamina i oksytocyna. I dzialanie hormonow i enzymow biora za milosc.
u Ciebie tez widać to zaczelo juz dzialac.

z czym? dobrze, ze nie "wziol"

PS idz moralizowac gdzie indziej

Witaj, Chloe

Niestety, myślę, że ten związek Ci nie służy.

Po pierwsze - robisz sobie z tego faceta kijek, na którym się podpierasz (budujesz na nim poczucie własnej wartości, on Cię wyciąga w miejsca, w które sama nie masz odwagi pójść), a to wcale nie ułatwia zbudowania samodzielności, tylko to utrudnia. Przyzwyczaisz się do takiej pdpórki, uzależnisz od niej i nigdy samodzielna tak naprawdę nie będziesz.

Po drugie - on Cię nie traktuje jak kobietę, z której zdaniem należy się liczyć, tylko jak dziewczynkę, którą bez trudu może sterować tam, gdzie mu to akurat pasuje. Widać to zarówno w jego zachowaniu (chodzicie tam, gdzie on chce - twoje zdanie się nie liczy, ani sprzeciw, ani prośba) i w jego słowach (mówienie, że głupio zrobiłaś, że od razu z nim poszłaś do łóżka - on zrobił to samo, ale oczywiście jego zachowanie głupie nie było; mówienie, że rozstanie by go nie ruszyło i zaraz znalazłby sobie nową - czyli jesteś dla niego zastępowalna, nie jesteś nikim szczególnym i podtekst "znaj swoje miejsce, bo jak zaczniesz fikać, to wymienię cię na lepszy model").

Nie tłumacz go wiekiem, bo to nie o to chodzi. To jest kwestia podejścia do kobiet, a jego podejście jest wybitnie przedmiotowe. Ma być miło dla niego - jak w tym się mieści jakaś pomoc, czułość czy coś, co jest miłe dla Ciebie, to możesz korzystać, ale jak chcesz od niego czegoś, co mu nie w smak, to mowy nie ma, nie ważne o co tak naprawdę chodzi. Ty się masz dostosowywać do jego oczekiwań, on do twoich nie będzie.

Chloe, naprawdę Ci dobrze życzę. Dlatego zgadzam się z Cyngli - problem tkwi w tym, że ty chcesz być z kimś (kimkolwiek), więc łapiesz się tych facetów, którzy są chętni, a nie tych, którzy naprawdę Ci odpowiadają. Skoro twoja terapeutka stwierdziła, że możesz już popróbować relacji damsko męskich, to super, próbuj - ale na luzie i z głową. Naprawdę sobie przemyśl, jakie cechy musi mieć facet, żeby Tobie było z nim dobrze i trzymaj się tego konsekwentnie. Spróbuj najpierw poznać człowieka (i dać poznać siebie), a dopiero później angażować się w związki seksualne i emocjonalne. Bo endorfiny i oksytocyna z seksu są bardzo silne - jedno odurza, drugie uzależnia i wtedy o zdrowy rozsądek trudno. A on jest Ci bardzo potrzebny, jeśli nie chcesz się krzywdzić kolejnymi nieudanymi związkami.

Sama pisalas, że dobrze Ci nie jest.

Brawo madoja
Wiesz co chloe? Jestem wrednym, aspolecznym introwertykiem z typem osobowości INTP. Na dodatek jestem DDA. Większość osób trzymam na odległość kija i dodatkowo zupełnie nie umiem dbać o związki miedzyludzkie. I wbrew wszystkiemu cholera jasna, duża ilość ludzi tę moją freakowatosc akceptuje.
Przez wiele lat starałam się, z mizernym skąd inad skutkiem, wbić w nieswoje buty. Aż w końcu będąc trochę młodsza od Ciebie stwierdziłam, że mam to gdzieś. Nikt nie musi mnie kochać ani lubić, ale ja mam po prostu dosyć.
Nie będę opowiadać ile siwych włosów przysporzylam swojej Mamie, bo zwieńczeniem mojego f*ck it był mój rozwód z wymarzonym dla mnie mężem.
I wiesz co? Dobrze mi teraz.
Piszę to, bo może moja historia Cię jakoś natchnie.

I to jest Twój główny problem.
A drugi, że chcesz tego za szybko.
Spokojnie, powoli.
Nie musisz się wiązać z pierwszym lepszym kolesiem, to Ci nie da szczęścia.

Nastoletnia córka mojej koleżanki z powodu pewnego wydarzenia z jej życia chodzi do psychologa.
Ta nastolatka to fajna, choć cicha i dość zamknięta w sobie dziewczyna, ale dużo zyskuje po bliższym poznaniu i mam z nią dobry kontakt.
Pani psycholog przy okazji daje jej "złote" rady typu: powinnaś wychodzić do ludzi, nawiązywać wiele przyjaźni, otwierać się towarzysko, w nowej grupie zabierać odważnie głos.
I dziewczyna jest pod presją, skoro nawet pani psycholog jakby daje jej do zrozumienia że "lepsza" i "normalniejsza" jest inna osobowość i inne zachowania. Mówi że jej trudno.
Ja do niej mówię: "ale po co masz się otwierać towarzysko skoro nie masz ochoty? Masz jedną swoją dobrą koleżankę, kiedyś wystarczy że poznasz fajnego faceta który zrozumie Twoją zamkniętą naturę."

Nie rozumiem tej nagminnej presji by być towarzyskim i mieć mnóstwo przyjaciół.
Trzeba być zdrowym egoistą - jeśli przykładowo Ciebie uszczęśliwia siedzenie w domu ze swoim zwierzakiem, jeśli nie lubisz nowych ludzi, to może czas zaakceptować swoją osobowość, zamiast robić coś przez co niekomfortowo się czujesz? Jestem przekonana, że mnóstwo Twoich problemów wynika nie z tego jaka jesteś, ale z tego, że próbujesz być kimś innym. Przestań czuć się winna z powodu tego, jaka jesteś. Bo to jest właśnie przyczyna dla której dalej tkwisz w tym nieodpowiednim związku - masz nadzieję że facet cudownie Cię odmieni.
Ale po co odmieniać? W czym lepsze jest chodzenie na basen od np. zawinięcia się w kocyk w domu, z filmem? (pomijam kwestię zdrowotną, bo tu w ogóle nie o niej mowa) W czym lepsze jest chodzenie w kusej spódniczce od chodzenia w jeansach?

Im szybciej to zrozumiesz tym lepiej. Trzeba w końcu machnąć ręką, powiedzieć sobie "walę to, nie chce mi się już dostosowywać do świata".

Terapia może trwać bardzo dlugo a ja nie chce być sama, potrzebuje czułości i bliskości.
Z jednej strony chce wychodzić do ludzi bo dobrze się czuje w towarzystwie ale nie tak często no i jest jeszcze to ze sie wstydzę i ciężko mi się przełamać.