Cyz wszystko ze mna w porzadku.... - Netkobiety.pl

Joanna: pytanie, czy naprawdę taki stan rzeczy Ci przeszkadza czy chcesz się dopasować do świata?
Bo jeżeli miałabyś spore potrzeby seksualne, ale czuła wewnętrzną blokadę przed ich realizacją, to faktycznie warto nad tym pracować, ale jeżeli sama ze sobą czujesz się dobrze (bez tej sfery życia) to osobiście nie uważam, żeby było w tym coś złego...
chyba, że byłaś jakoś szczególnie indoktrynowana od wczesnych lat i nie miałaś w ogóle okazji, żeby dopuścić do siebie myśli o własnym popędzie. W obu przypadkach ważne jest czy przeszkadza to tobie, czy przeszkadza Ci, kiedy porównasz się z innymi.
A co do mężczyzn, to jest na świecie sporo osób aseksualnych i Twoje podejście nie musi wykluczać wejścia w szczęśliwy związek:)

Btw zawsze możesz spróbować się przełamać w kwestii masturbacji i sprawdzić, czy jednak nie jest to przyjemne - łatwiej na początek tak, niż walczyć ze skrępowaniem odnośnie drugiej osoby.

Sfera seksu jest skomplikowana i całkiem prosta jednocześnie. Jednym z najprostszych testów swojej normalności w tym temacie jest szczera odpowiedź na pytanie - czy moja postawa mi pasuje i czy nie krzywdzi nikogo. Jeśli dwa razy tak, to super - wszystko z Tobą w porządku, choćby Twoje wybory/preferencje/potrzeby były nietypowe.

Myślę, że najtrudniejsze w ocenie własnej seksualności jest oddzielenie pewnej "wizji" prawidłowej seksualności, którą karmi nas kultura, media, społeczeństwo, wychowanie - od naszych własnych, realnych potrzeb. Także zastanów się nad tym. Czy czegoś Ci brakuje? Czy coś Cię ciekawi? Czy coś Cię uwiera?

Póki nie spróbujesz, to nie będziesz wiedziała - po prostu seksu w teorii nie da się nijak przyrównać do seksu w praktyce.

Ja mogę Ci powiedzieć z własnego doświadczenia tyle, że moje wyobrażenia o seksie, a realny seks z partnerem, który z jednej strony mnie pociąga, a z drugiej czuję się przy nim absolutnie komfortowo i atrakcyjnie - to są dwie różne bajki. Obie fajne, ale różne i po prostu jednego na drugie przełożyć się nie da.

Są zachowania, które w wyobrażeniach są dużo ciekawsze niż w rzeczywistości (wszystkim skomplikowanym pozycjom mówię nie - dla mnie seks musi być przede wszystkim wygodny). Są takie, które wydają się nudne i bez polotu, a w praktyce są genialne. Są takie, nad którymi nigdy się nie zastanawiałam, po prostu samo wyszło, albo spróbowałam, bo zaproponował partner. Są takie, które z różnych powodów pozostaną wyłącznie w teorii, w fantazji.

Zachęcam do próbowania - małymi krokami, w komfortowych warunkach, samodzielnie (co się da) lub z partnerem, z którym czujesz się komfortowo i seksownie. Ja osobiście wychodzę z założenia, że wszystkiego warto spróbować - o ile nie jest niebezpieczne dla zdrowia i mnie nie odrzuca/nie obrzydza. Nie warto w sprawach seksu na siłę przekraczać własnych granic, ale też nie warto zakładać z góry, że coś nie będzie fajne. Tak naprawdę, póki nie spróbujesz, to się nie dowiesz, bo każde ciało i każdy umysł działają inaczej - co innego je podnieca, co innego odstręcza. Oczywiste jest, że niektóre eksperymenty będą udane, a inne nie - to w sumie połowa frajdy z seksu.