Czy ja jestem taki okropny? - Netkobiety.pl

Na czym polegał ten zakaz rozmowy z innymi chlopakami? Bo jeżeli zabraniales jej gadać z nimi nawet o pogodzie no to "lekko" przegiąłes.

Chodziło mi tylko o to żeby jak nie ma potrzeby to żeby z nimi nie gadała. Ale jeśli musiałaby bo coś by się pytał albo musiałaby coś załatwić to było ok. Ale to było dlatego że nie ufałem jej. Bo żeby w przeciągu trzech miesięcy być okłamanym dziesiątki razy to jest chyba dużo? A skoro mówiła mi że jestem najważniejszy i nikogo nie ma i że nie potrzebuje ich to jaki problem? Skoro nazywa ich zjebami, idiotami i debilami.. znam ją i wiem jaka jest otwarta na kolegów.. to nie było bez powodu. A skoro mówi mi że jestem jedyny niech mi to udowodni po tym jak mnie tyle razy okłamała.

EDIT: Dodam tylko że ja nigdy jej nie okłamałem.

Właśnie dlatego że kocham ją tak mocno.. wiem że to jest dziwne. Nie mogłem sobie wyobrazić tego że ją stracę.. nie chciałem tego.. ale nie mogłem zapomnieć o tym jakie świństwa robiła mi za plecami przez tak długi czas. Po tylu kłamstwach, potrafiła mnie okłamać dosłownie o wszystko, dalej chciałem z nią być. Po prostu byłem z nią cały czas bo tak bardzo ją kocham. I nie chciałem żeby jej w moim życiu nie było.

Najgorsze jest to że mówiła mi że nigdy nie zostawi, że cieszy się że jestem.. ostatnio chciałem od niej odejść.. ale w końcu doszło do mnie że takiej drugiej nie znajdę.. powiedziałem jej o tym.. rozpłakała się.. bardzo płakała.. mówiąc mi że nie zasługuje na mnie.. jako że jestem wrogiem alkoholu, bo dzieciństwo miałem przez to zniszczone to nie chodzę na żadne imprezy.. chyba że jakieś urodziny czy jakaś inna impreza okolicznościowa jak np. wesele. A poza tym to nic. Poświęciłem dla niej wszystko co miałem. A ona nie doceniała tego.. liczyło się tylko jedno. Kiedyś mi powiedziała że "po co ma się o mnie starać skoro ma zakaz na kolegów".. chyba każdego faceta by to dobiło gdyby jego dziewczyna tak walczyła by mieć kolegów..

Edit: a własnego chłopaka traktowała jak śmiecia bo tak trzeba to nazwać.

Jest jeszcze to, że w tym roku kończę technikum i 10 lutego mam studniówkę na którą, ona miała iść ze mną.. i wtedy to będzie kulminacja wszystkich emocji..

Ona miała iść ze mną. Ona jest dopiero w 1 klasie zawodówki. Więc niemożliwe by poszła z kimś innym w tym przypadku. To jest takie złe uczucie kiedy poświęciłeś wszystko dla tej osoby a ona zostawia Cię... i nie docenia tego co tak naprawdę miała przy sobie.

Wiesz... Mnie dziewczyna zostawiła o wiele , wiele trudnej sytuacji.. Ale co mogę zrobić jak od magicznej osiemnastki hormony buzują? Mogę tylko czekać.. Skoro tak twierdzisz  to plus dla Ciebie. Ale Ja bym odpuścił skoro Cię nie deceniała, naprawdę nie warto tkwić  w bólu jeśli ktoś Cię nie docenia. Postaraj się wziąć w garść, nie zamykaj się w czterech  ścianach i tez w Sobie, wychodz do ludzi bo popadniesz w depresję! Rozumiem Twój ból, ale nie możesz tak na nią czekać i gdybać. Skoro Cię tak traktowała to dlaczego chcesz się o nią starać? Myślisz że  się zmieni? Chcesz znowu przechodzić przez co co teraz przechodzisz? Uwierz mi że  nie warto, jeśli ona by Cię kochała  i doceniła to o innego. Ale nie w takiej sytuacji, zrozum ze nie warto.

Jacenty89:
"Ona nie doceniała, bo ona od Ciebie tego poświęcenia nie wymagała. No właśnir większości by nie dobiło, bo dla nas to jest normalne, że wszyscy ludzie w związkach mają znajomych płci obojga. Sam się na taką pozycję sprowadziłeś swoją niekonsekwencją".

Jeśli druga połówka jest zazdrosna o płeć tą samą lub przeciwną bądź czegoś się obawia, to warto ten problem zlikwidować. Czasy się zmieniają, uważam gdy się  idzie na kompromis jest o wiele , wiele łatwiej zbudować zaufanie i cały związek.

Do nieznajomy19

Skoro  wybierała kolegów to miała Cię na ostatnim miejscu i spróbuj o niej zapomnieć , przez  ból jaki Ci wyrządziła itp.

Wiele razy straszyła mnie że gdy odejdę to ona sobie coś zrobi.. ale ja i tak nie chciałem odchodzić od niej.. miłość to nie jest po prostu bycie z kimś.. ona nie musiała wymagać ode mnie bym nie miał koleżanek, ja zrobiłem to dla niej żeby pokazać jej jak bardzo jest dla mnie ważna i jak ją kocham. Jeśli ktoś nie jest w stanie podjąć takiej decyzji to ta jego miłość jest wątpliwa..

Edytowałam mój powyższy post, doczytaj, jakby co.

Mylisz się. Jakby ode mnie facet zażądał zerwania kontaktów ze znajomymi - kolegami, kolezankami - to też bym mu powiedziała żegnaj. Ty mylisz miłość z zawłaszczeniem drugiej osoby. Ukochana osoba nie jest naszą własnością. To odrębna jednostka.

Podstawą związku jest zaufanie. Gdybym miała powody, by nie ufać partnerowi, to bym z nim zerwała, zamiast wymyślać reguły, zakazy i nakazy.

CatLady.. nie oceniaj mnie tak surowo. To że nie było jej można rozmawiać jest dlatego że tyle razy mnie okłamywała o wszystko. Ja chciałem po prostu odzyskać do niej zaufanie. I jeśli by mi udowodniła że tak bardzo kocha że jest w stanie dla mnie zrezygnować z każdego innego chłopaka to w końcu, gdy odzyskałbym to zaufanie do niej to nie byłoby tego zakazu.. zrozum mnie że tyle kłamstw przeżyć w tak krótkim czasie to jest masakryczne cierpienie, bo kochasz tą osobę a ona robi z Ciebie głupka.. I chodziło mi o to że gdy nie ma potrzeby żeby z nimi nie gadała. Ale jeśli jakiś się zapyta to odpowiedzieć. I nie byłoby problemu.. Ja tak samo starałem się nie rozmawiać z dziewczynami. To nie tak że uciekałem.. gdy było trzeba to normalnie pogadałem ale nigdy nie robiłem tego bo tak chciałem z jakąś dziewczyną pogadać.. i chciałem żeby u niej było tak samo. Mówiąc że była dla mnie całym światem.. mam na myśli to że nikt, nawet rodzice nie znaczyli tyle co ona. Nie, nie dusiłem. Duszeniem nazywasz to że okazywałem uczucie mojej dziewczynie? Widywaliśmy się co dwa tygodnie więc to chyba logiczne że chciałem ją rozpieszczać przytulaniem czy buziakami. Tak, mam hobby. Piłka nożna. Ale niestety od 20 miesięcy nie mogę go rozwijać bo zerwałem więzadło w kolanie i czekam na operację. Lubiłem oglądać mecze.. ale gdy mówiłem jej o tym że chciałbym obejrzeć mecz w telewizji to się wściekała bo głupi mecz był ważniejszy od niej. Więc przestałem nawet oglądać mecze. Ale gdy ona chodziła gdzieś coś oglądać to ja nie miałem nic do gadania bo ona idzie tylko obejrzeć film. Wraz z kolegami miałem grać w drużynie ale przez kontuzję nie mogę grać więc chociaż chciałem móc obejrzeć jak oni grają, ale wtedy też było ze głupi mecz ważniejszy a ją mam w dupie. Kolejna rzecz.. nigdy nie chodziło mi o to żeby ona pisała ze mną cały czas gdy jest z koleżanką, zawsze chodziło mi tylko o to żeby raz na godzinę czy półtorej odezwała się do mnie, powiedziała jak się czuje, że jest jeszcze z koleżanką i że nic jej nie jest. Gdy była ze mną to też siedziała na telefonie.. co do drżenia.. akurat to nie wiem jak do końca opisać.. no bo to drżenie czułem w klatce piersiowej. To była taka niepewność. Bardzo dziwne uczucie. Ale wynikało to z tego że naprawdę bardzo za nią tęskniłem..

Edit: Proszę Was, nie oceniajcie mnie po tym że ja jej zakazywałem. Robiłem to wszystko bo odzyskać zaufanie które ona straciła, kłamstwami. Potrafiła mnie okłamać dosłownie o wszystko. Uwierzcie mi że dla mnie była wszystkim. I chciałem żeby było dobrze, ale przez tyle cierpienia i przepłakanych, nieprzespanych przez nią nocy.. wymagałem czegoś od niej. Bo nie ufałem jej ale nie chciałem być bez niej. Gdy pisałem do niej ż odchodzę, że już mnie nie będzie to pisała mi że zrobi coś sobie.. że albo do niej wrócę albo ona sobie coś zrobi.

Co do bycia emocjonalnym, to zmieniłem się przy niej. I byłem taki tylko dla niej, dla nikogo innego. Wystarczyło tylko jedno słowo od niej i ja się rozklejałem.. musicie mi uwierzyć że naprawdę bardzo ją kocham. I myślę że to jest powód bycia tak bardzo emocjonalnym.

Edit: co do czasu wolnego, o którym mówił tomus19.95, to było normalnie, nie musiała być cały czas ze mną, mówiła że idzie zrobić coś, czy że idzie oglądać jakiś film. Mówiłem jej wtedy tylko żeby odezwała się do mnie jak będzie mogła. Ale nie umiałem wytrzymać gdy nie napisała ani słowa przez 5-6 godzin bo zaczynałem tak naprawdę bardzo tęsknić.

Edit2: czasami tak z niczego, podczas rozmowy potrafiła mi powiedzieć "w dupie Cię mam" albo "wal się"... i to było tak kompletnie z niczego.

Może i tak być.. wiele razy jej tłumaczyłem.. że cierpiałem itd. dochodzi do tego to jaki ona miała do mnie stosunek, nie umiała mnie pocieszyć, nigdy nawet nie spróbowała.. w momentach kiedy jej potrzebowałem.. to ona mnie zostawiała samego. Nie starała się o mnie kiedy ja, latałem za nią jak wierny pies i cały czas dawałem jej do zrozumienia że jest jedyna.. Dlatego proszę Was, zrozumcie że to co robiłem nie brało się znikąd.. ja naprawdę starałem się żeby było między nami dobrze.. ale ona nigdy nie doceniła tego co dla niej robiłem..

Na to pytanie odpowiedzieć nie umiem.. nie wiem dlaczego ją tak kocham. Ale naprawdę tak jest. To wszystko co opisałem.. tak było naprawdę.. ja sam tego nie rozumiem ale cały czas kocham ją tak samo i z każdym dniem coraz bardziej.. i nawet pomimo tego ile przez nią cierpiałem.. mówią że miłość jest ślepa, a serce nie sługa. I ja w pełni się z tym zgadzam.. kocham ją jako osobę, mimo tego jaka dla mnie jest. I nie wybrałbym innej.. no właśnie... bo to ją jedną kocham.

No ale czy łatwo jest tak skończyć coś na czym Ci tak bardzo zależy? No nie.. i ja cały czas chciałem być z nią bo była dla mnie najważniejsza i cały czas w nią wierzyłem że.. że będzie w końcu dobrze. Szczerze nie wiem dlaczego, z jakiego powodu ją tak bardzo kocham.. ale jestem pewny tego że nie wybrałbym innej. Gdy pytałem ją czy mnie kocha odpowiadała że "nieskończenie bardzo".. i do tego to że gdy chciałem od niej odejść to pisała że gdy odejdę to ona sobie coś zrobi... i wysyłała zdjęcia pociętej ręki.. no ale i tak nigdy nie chciałem od niej odchodzić i wtedy były to tylko chwile słabości i zwątpienia. I jakiś czas później dochodziło do mnie że nie chce za wszelką cenę jej stracić, nawet jeśli tak bardzo cierpię. Bo wierzyłem w nią i w to że w końcu będzie dobrze.

Ja mam nadzieję, że to wszystko, co się działo między Wami to jest kwestia młodego wieku i oboje wyrośniecie z tego.

Ty powinieneś się nauczyć zaufania, tego, że jeśli nie można komuś ufać, to się z nim nie jest. Reguły, zakazy, szanse dawane w nieskończoność niczego nie zmienią. Babrałeś się w bagnie na własne życzenie.

A dziewczyna młoda, więc i trochę głupia, lubiąca dramaty. Co to za podcinanie żył. Na takie coś to w ogóle nie można się nabierać. Jakby chciała, to by się pochlastała jak trzeba, a nie jakieś zadrapania na rękach. Zrobiłaby to bez chwalenia się. A tak, jak ona, to tylko w celu manipulacji.

Pytając o Twoje hobby miałam na myśli Twoje hobby - coś, co lubisz robić bez niej, jak jej nie ma. A tu widać jednak, że nie masz. Po co Ci dziewczyna przy oglądaniu meczu? Mecz to się z kumplami przy piwie ogląda. Przestałeś dla niej oglądać mecze... czyli wychodzi, że nie ma nic, co mógłbyś robić bez niej, tak, by nie była całym światem. Upieram się, że to jednak jest nieco przytłaczające... Uważasz, że skoro nie możecie czegoś robić razem - jak oglądanie meczy - to nie będziesz tego robił wcale i ona też nie powinna - nie powinna chodzić ze znajomymi na film, bo Ty nie masz znajomych i Ty nie chodzisz na mecze. To trochę za duże wymaganie. Wszystko robisz ze mną albo wcale.

Ja byłam w podobnym związku, patrzę na to z pozycji dziewczyny i mimo, że ona swoje za uszami ma (czyt. dramat z samookaleczeniem), to jednak ją rozumiem. Tacy partnerzy jak Ty są przytłaczający, to jest zwyczajnie za wiele, za duża odpowiedzialność. Co do zaufania w takich związkach: zazwyczaj jest tak, że powodu do nieufności nie ma, nie ma konkretnych namacalnych dowodów na cokolwiek. wszystko jest zazwyczaj w głowie kontrolującego partnera. Niewinna strona musi cały czas udowadniać, że jest niewinna, by zasłużyć na zaufanie, którego nawet nie straciła.

Ze mną było podobnie. Koleś uważał, że rozmowa z kolegą, to jest flirt, a flirt to już zdrada. Widział zdrady wszędzie. A ja w związku jestem wierna, na prawdę nie miałam się z czego tłumaczyć, ale jego myślenie sprawiało, że czułam sie jak jakaś puszczalska. Nawet myślałam, ze skoro i tak jestem podejrzana, niegodna zaufanie, to równie dobrze mogłabym zacząć się puszczać - jak już mam się tłumaczyć, to przynajmniej będę miała z czego. Nie zrobiłam tego jednak, zwyczajnie zerwałam.

Nie wyobrażam sobie sytuacji żeby mój partner zakazywał mi odzywania sie do innych facetów , wiadomo ze są jakies granice ale zwykła gadka szmatka to nic strasznego. Poza tym o jakich zakazach my w zdrowej relacji piszemy, Ty masz być jej partnerem a nie tatusiem ktory zabrania czegokolwiek albo ma sie meldowac co godzine dwie bo jak nie to palpitacji serca dostajesz . Ja osobiście nie wytrzymałabym w takim związku nawet tygodnia . Każdy potrzebuje czasami chwili spokoju i to wcale nie oznacza ze nie kocha albo zdradza. Przemysl to bo nigdy nie zbudujesz zdrowej relacji z takim podejsciem.

Zrozum też mnie. Ja po prostu chciałem żeby mi coś udowodniła. Nie byłoby tego gdyby mnie ciągle o wszystko nie okłamywała. Chciałem jej znowu zaufać. Nie każe jej się meldować ale to jedyny kontakt jaki mieliśmy więc chciałem żeby się tylko odezwała. Chciała zostać sama to mówiła mi o tym i nie było problemu.

Edit: Nie, nie, nie. Praca, pracą. Ja to rozumiem. Nie było nigdy tak że kazałem jej pisać jak coś robi. Pisałem zawsze, odezwij się jak skończysz, tyle. Chodziło mi o to gdy jest na mieście żeby się tylko odezwała. Zrozumcie to że to był jedyny nasz kontakt, nie mogliśmy się codziennie wieczorem spotkać i nadrobić czasu bez siebie. Weźcie to pod uwagę.

meldowanie sie co godzine?
o mamusiu... masakra

i ona ma Ci.cos udowadniac?
zwiazek nie polega na udowadnianiu

Pytanie nie do mnie, ale odpowiem we własnym imieniu. A w nosie bym miała jakieś udowadnianie, skoro mnie okłamywał, to znaczy, że mu nie zależy, papa i tyle.

Tak. Ja nie wymagałem od niej cały czas czasu dla mnie. Robiła coś? No to pisałem że to jak skończysz albo będziesz miała przerwę to odezwij się. I było ok.. żadnego problemu nie było. Ale gdy np. gdzieś szła na miasto, no to jednak chciałem żeby odezwała się. No bo w końcu kto ma się interesować jak nie jej chłopak? A ja mimo tego że nie ufałem to chciałem zaufać. Tylko potrzebowałem żeby pokazała mi że naprawdę jej zależy, bo mi tego nie pokazywała..

Wystarczyło porozmawiać , powiedzieć co Ci leży na sercu a nie oczekiwać zakazywać itp. Nic tym nie wskórasz a pogorszysz sytuacje .. nikt nie lubi być do czegoś zmuszany na siłe.

Czyli co miałam na myśli?

Brawo

Więc teraz po prostu zajmij się czymś, zacznij oglądać mecze - i przestań się użalać nad sobą... I wbij sobie raz na zawsze do głowy - jeśli komuś na Tobie nie zależy, to choćbyś tego kogoś przykuł kajdanami w ciemnym lochu i co godzinę pytał, jak się czuje - to mu zależeć nie zacznie.

To jest naprawdę ciężkie bo, nie ważne co robię ciągle myślę o niej i nie mogę się na niczym skupić.. to jest w tym najgorsze bo, ona cały czas siedzi mi w głowie.. dosłownie cały czas...

Edit: bo mi tak serio naprawdę bardzo na niej zależało, że nie chciałem się nigdy poddać. Cały czas chciałem się o nią starać i walczyć.. bo wierzyłem że w końcu będzie dobrze.

Musze spróbować czegoś, nie ma innego wyjścia. Wiem że nie mogę się załamywać bo jeszcze całe życie przede mną.

Co dwie godziny się meldować? Przecież to jest smycz. Ty musisz nad sobą popracować, bo z nikim nie zbudujesz normalnego związku. Takie wymagania nie są normalne!

Ja nie wiem, czy takiej osobie jak Ty da się w ogóle cokolwiek udowodnić. Twoja potrzeba kontroli drugiej osoby jest patologiczna, tak samo jak Twoje zamartwianie się o nią. Znam sporo nadopiekuńczych rodziców, którzy Tobie nie dorównują poziomem histerii... Takie zachowania mają tendencję do eskalacji. Nigdy nie odzyskałbyś zaufania do niej, nie ważne, co by zrobiła dla Ciebie. Najpierw zakaz rozmowy z kolegami, potem meldować się co 2h, potem koleżanki, sposób spędzania wolnego czasu, a potem co? Zacząłbyś kontrolować jak się ubiera? Maluje? Może do jakiej szkoły / na jakie studia pójdzie - na te nie, bo za daleko, na tamte nie, bo to zbyt "męski" kierunek? Bo skoro kocha, to powinna Ciebie posłuchać...

Weź przeczytaj, co większość osób Ci napisała: oboje nie dojrzeliście do związku. I o ile jej nie ma sięco dziwić, o tyle Ty powinieneś być mądrzejszy. To oznacza, że zakładając, że Twoje powody braku zaufania do niej są prawdziwe, powinieneś zerwać z nią a nie babrać się w tym na własne życzenie. To, że nie zerwałeś, też świadczy o Twojej niedojrzałości. Albo niskiej samoocenie. Bałeś się, że jak jej popuścisz cugle, to ucieknie z pierwszym lepszym? Albo że drugiej takiej cudownej, która by Cię chciała nie znajdziesz?

PS. JAk ja bym od mojego dostawała update co 2h, co robi, gdzie jest, jak się czuje, to chyba bym go zablokowała w telefonie, bo by mnie szlag trafił.

Nie, nie możesz chcieć. Jakby chciała Ci udowodnić, to by to zrobiła sama z siebie.

I nie Ty decydujesz o tym, kto chce odzyskać Twoje zaufanie, tylko ta osoba. Jeśli ona nie chce odzyskać i ma Twoje ewentualne zaufanie w nosie, to nie masz prawa od niej wymagać jakichś dowodów.

Myślałam, że już zrozumiałeś, ale widzę, że wolisz nadal taplać się w bagienku. No cóż. Ja już więcej nie mam nic do powiedzenia. Oprócz - dorośnij.

Jeżeli chceniem nazwiemy myślenie, że byłoby miło, jeśli się tak stanie, to ok, możesz chcieć.
Jeżeli chceniem nazywasz trucie komuś tyłka, że ma się co godzinę meldować, bo Tobie jest przykro, tęsknisz i się martwisz oraz pretensje, jeśli tego nie robi - to nie, nie możesz chcieć. Niezależnie, jak to nazwiesz, jest to już wymaganiem.

problem jest jesli dla Ciebie co jakis czas to co godzine a dla niej np. co dwa dni

Wszystko się schodzi do jednego jak mniemam? Że jej nie zależało, a ja za wszelką cenę chciałem o nią walczyć mimo tego, że ona miała to gdzieś..

Dokładnie , jakbym straciła zaufanie partnera to w moim interesie by było żeby to zaufanie odzyskać. I sama bym chciała żeby on mi zaufał..a gdyby tak nie było to w tylko momencie gdyby mi na tym nie zależało .