Dzieci partnera a nieporozumienia.. - Netkobiety.pl

Wiem, że to trudne, ale może poszukaj kogoś wolnego, nawet po rozwodzie ale bez dzieci.
Bo jak na razie nie wygląda to dobrze. Takie sytuacje mogą się powtarzać latami. Chcesz tego?Dzieci zawsze będą i będą najważniejsze dla Twojego partnera bo jest ich ojcem.
Teraz córka ma 8 lat. Za rok lepiej nie będzie a jak będzie nastolatka?
Poza tym złego co piszesz to widać,  żeci ciężko i do końca nie możesz się odnaleźć w tej sytuacji.
Nie chodzi mi o to, żebyś od razu go rzuciła,  bo jesteś zaangażowana emocjonalnie, tylko pomysł,  co może być dalej, skoro już teraz jest jak jest. Czy to wszystko wytrzymasz?

Sęk w tym, że ja nie mam ochoty kogoś nowego szukać. Pokochałam go i chce być przy nim. Jestem tego zdania, że nawet jeśli człowiek ma dzieci i jest po rozwodzie to należy dać mu szansę, bo nie każdemu w życiu układa się tak jak by On chciał. Wiadomo, że z taką osobą może być ciężko, ale czasem warto.
Zdaje sobie sprawę, że dzieci będą najważniejsze, ale gorzej by było gdyby się nimi nie interesował i nie były by dla niego ważne. Wiem, że często spotkania nam mogą odpaść bo ma dzieci i ja to wszystko rozumiem i akceptuję. Może nie jest łatwo, ale w życiu nigdy nie ma łatwo.
Ciężko mi z tą sytuacją, że nie wiem sama na razie na czym stoję. Brakuje mi tego zapewnienia z jego strony, że pomimo wszystko będziemy razem. Ale na razie dam mu czas, bo wiem że go potrzebuje.

Teraz tylko myślę jak mu pomóc i co zrobić, żeby córka to wszystko jakoś zaakceptowała i żeby tak nie cierpiała bo widzę, że boli ją to, że tata nie jest z mamą. Nie musi mnie lubić, ale niech chociaż go tak psychicznie nie męczy, bo takie ultimatum, że ja albo One potrafi zaboleć.

Cierpienie córki partnera spowodowane jest tym ,że w końcu do dziecka dotarła informacja iż tatuś i mamusia nie będą razem. Do puki tata nie przedstawił nowej Pani miła nadzieję na powrót rodziców do siebie. Tak naprawdę myślę ,że świat jej się dopiero zawalił.To będzie trudna sytuacja dla jego dzieci i trauma związana z rozpadem rodziny się dla nich dopiero zaczyna.Nie możesz na chwile obecną wymagać ,że dzieci Cię zaakceptują bo wydaję mi się to nie możliwe.Dla ułatwienia sytuacji i nie stawiania partnera w dylemacie myślę ,że powinnaś na jakiś czas usunąć się w cień lub przynajmniej nie afiszować się jako" nowa dziewczyna taty ". Będzie to trudne ale jeżeli przetrwacie ten najgorszy okres to macie szanse na szczęście.
Pamiętaj ,że dzieci zawsze będą własnymi dziećmi i je się kocha bezgranicznie a żonę czy dziewczynę można zawsze zmienić.

Ciężki temat. Staram się go zrozumieć i postawić w jego sytuacji i rozumiem, że to może być cholernie trudne. On to na prawdę bardzo przeżywa bo czasem jak coś wypije to dzwoni do mnie i płacze. Widze ile go to kosztuje i jak go to cholernie boli. A ta jego była to jakaś popierdzielona jest bo nawet przy dzieciach potrafi go wyklinać od najgorszych.
I faktycznie przez te kilka lat dzieci powinny się już przyzwyczaić do tej sytuacji a zwłaszcza, że miłości tutaj nie ma tylko ciągłe szarpaniny i dzieci musiały tego wszystkiego słuchać i na to patrzeć. Nie wiem może przez te wszystkie lata miały jeszcze nadzieję, że mama z tatą się jakoś zejdą a jak mnie zobaczyły to ta nadzieja uległa w gruzach i stąd takie zachowanie. A to spotkanie z nimi całkiem spoko przebiegało, ale pod koniec mi się spać chciało i się przytuliłam do faceta i mi się przysypiało a dzieci leżały na drugim łóżku i później córka przyszła i położyła się na jego brzuchu. Myślę, że przez to przytulenie poczuła się zazdrosna albo pomyślała, że faktycznie im ojca zabieram. I od tej chwili leżała taka markotna i chciała do domu wracać.
Muszę z nim jeszcze pogadać na te tematy, ale kocham go i chce mu pomóc. Ale jeśli tak będzie cały czas jak teraz to nie wróżę nam przyszłości.
Któraś z dziewczyn pytała ile jesteśmy razem więc chciałam odpowiedzieć, że jesteśmy dopiero od kilku miesięcy razem także bardzo krótko.

To pierwsze spotkanie z jego dziećmi było dla nas zaskoczeniem bo była nie poinformowała go wcześniej o tym tylko przywiozła i wyrzuciła dzieci pod domem.
A co do tego przytulenia to wtedy o tym nie pomyślałam i dopiero teraz to do mnie dotarło, że źle zrobiłam. Jestem młoda, nie mam dzieci więc nie mam doświadczenia z dziećmi i z dziecięcą psychiką.

Co do tego przedstawiania to w sumie masz rację. Dopóki małżeństwo trwa to dzieci mają nadzieję a jak widzą tatę z nową panną to boli to. Nie wiem czy wspominałam o tym, ale wtedy pod domem jak jego była wysiadła z auta to zaczeła wyklinać mojego i mnie się pytała czy wiem, że On ma dzieci i żonę i na końcu dodała, że zabieram dzieciom ojca. Dzieci to wszystko słyszały.

Faktycznie, jego żona takim przedstawieniem w obecności dzieci, dała dowód swojej "wielkiej miłości" do męża, a przede wszystkim do dzieci.
Trafił się Wam ciężki przypadek zawziętej, nieustępliwej kobiety,  która zrobi wszystko, żeby zatruć jemu i Wam życie, nie bacząc na dobro dzieci.
Jeżeli prawdą jest, że oni nie mieszkają razem od kilku lat (jesteś tego pewna?), to co powstrzymywało go do tej pory, przed rozwodem?
W to całe bagno wciągnął Ciebie, niestety na ten moment, jesteś kochanką żonatego faceta.
Niki, nie będzie lepiej, zdaj sobie z tego sprawę, nawet jeśli on w końcu się rozwiedzie, gdy zamieszkacie razem, ta kobieta nie odpuści, no, może złagodnieje dopiero wtedy, gdy sama znajdzie partnera.
Jego dzieci zawsze będą u niego na pierwszym miejscu, to dla nich i dla kaprysów żony będzie zmieniał Wasze wcześniejsze plany, Ty zawsze będziesz na szarym końcu.
Może zrozumiesz, po kilku latach walki i rozczarowań. Poczytałaj wpisy "tych drugich" - http://www.netkobiety.pl/t18720.html