Miejsce dla dzieci mających trudności relacjach , grupa wsparcia - Netkobiety.pl

Mam wrażenie że jest coraz więcej dzieci z różnymi problemami. Więc zainteresowanie powinno być spore. Trzeba tylko jak najszerzej rozreklamować swoje usługi. Przynajmniej na początku. Bo potem, jeżeli będziesz w tym dobra to spokojnie fama się rozniesie na zasadzie "jedna mama drugiej mamie".
W każdym razie powodzenia życzę.

bardzo dziekuję za odzew:)

Prywatnie jestem mamą 18- latki, która miała ogromne problemy z nauka.
Niestety nie wspominam dobrze spotkań z pedagogami, psychologami, którzy wszystko tłumaczyli jednym zdaniem " dziecko potrzebuje czasu" .
Ja widziałam, że coś jest nie tak. Niestety nie miałam wtedy jeszcze studiów i wiele rzeczy robiłam po omacku.
Trafiłam na pania psycholog z powołania, ktora po wielu testach określiła, że moja córka to głęboki dyslektyk.
Wiem co przezywają rodzice, dziecko płacze chce sie uczyc a nie może.
Płakałam razem z nią.
Rysowałyśmy cyfry, uczyłysmy sie róznymi metodami . tak wypracowałyśmy umiejętność uczenia się, że zdawała z bardzo dobrymi wynikami.
Chodziła na terapię do szkoły, ale tam była totalna porażka. grupa przeładowana a dzieci z różnymi dysfunkcjami. Jedno miało drobny problem z matmą, inne sylabizowało w 5 klasie .. misz masz.
Zabrałam dziecko i same pracowałyśmy.
Ja miałam czas i po to w sumie rozpoczęte studia.
Wielu rodziców nie umie pomóc dziecku, nie wie gdzie iść i jak załatwić.
Wiele dzieci poza nauką ma równiez kłopoty z relacjami rówiesniczymi, są agresywne, nie liczą się z innymi.
Ta oferta skierowana by była własnie do takich dzieci.
dzieci trudnych, poprzez ćwiczenia miałyby mozliwość poznania siebie i wypracowania pozytywów.
Jeszcze jedno.
W poradniach są specjaliści i są za darmo, ale są też terminy i z marszu dziecko nie pójdzie.

Jeśli chodzi i współpracę ze specjalistami lub stowarzyszeniami to własnie o tym myśle, ale najpierw chciałabym z tym ruszyć, rozreklamować się w szkołach u pedagogów szkolnych , poczta pantoflową

jak myslicie jest w tym sens????

Wielokropek , tak masz rację w tym co piszesz.

tylko grupa z podziałem na wiek i dysfunkcje ma szansę na powodzenie.
Gdybym wiedzy i doświadczenia w tym temacie nie miała to nawet o takim działaniu bym nie myślała.

wiesz co zauwazylam???? że rodzice, których zasobność portfela jest słabsza szybciej  się zainteresują niż ci którzy mają kasę, bo przy okazji chcieliby najwięcej za najniższe wynagrodzenie . Znam takich niestety ..

Co do współpracy z innymi podmiotami: są konkursy, projekty, dlaczego nie zaryzykować? Pracując w takim zawodzie mam koleżanki, którym mogłabym zaproponować np na umowe zlecenie kilka godzin?

Nie obawiam sie o pytania na temat doświadczenia. Mieszkam w niewielkiej miejscowości, wiele osób mnie zna. Poza tm że jakiś czas temu skonczyłam studia to cały czas się doszkalam, bo w tym zawodzie to podstawa.

A dzieci zaburzonych jest niestety coraz więcej:(
i niestety zaburzonych rodziców również:(

To zależy jakie masz doświadczenie zawodowe, bo jeżeli pracowałaś "tylko" jako pedagog szkolny, o których nie ma się za dobrej opinii w kwestii ilości działań podejmowanych na rzecz dzieci, większość dzieci  i rodziców nawet nie wie, kim jest pedagog szkolny bo zazwyczaj w ogóle nie angażuje się w życie dzieciaków, to trochę mało. no chyba, że pracowałas jako pedagog z dziećmi trudnymi, w jakiejś fundacji, przychodni. Studia, konferencje, dokształcanie się, zawsze w cenie, ale to "tylko" teoria. Oczywiście ta teoria i papier są potrzebne do wykonywania zawodu.

Tylko nie zakrzyczcie mnie, że doświadczenie trzeba gdzieś zdobyć- owszem zdobywa sie na praktykach na studiach, a potem pedagodzy są zatrudniani przez instytucje. I chyba każdy rodzic woli wysłać dziecko tam gdzie pracuje ktoś z większym doświadczeniem, bądź miejsca działającego od lat, gdzie młodzi sa kontrolowanie przez starszych kolegów. Jeżeli masz w cv pracę w takich instytucjach przynajmniej 2-3 letnią, jako pedagog pracujacy z dziećmi trudnymi, dysfunkcyjnymi to są szanse na powodzenie przedsięwzięcia.

owszem i tak się zdarza, ale jako rodzic prędzej wyślesz dziecko do pedagoga z wieloletnim doświadczeniem, czy do osoby po studiach?

no i własnie to co ważniejsze jakie to jest doświadczenie, w sensie pedagog pedagogowi nie równy, o czym wcześniej pisałam. Jeżeli ktoś pracował w szkole jako pedagog to nie nabrał doświadczenia w pracy z dziećmi dysfunkcyjnymi.
Ja też skończyłam pedagogikę, ale specjalizowałam się w andragogice i gerontologii, zatem dzieciakowi może bym i krzywdy nie zrobiła (bo też musiałam się uczyć o dzieciach- bowiem kazdy dorosły był kiedyś dzieckiem), ale nie porwałabym się na prowadzenie zajęć terapeutycznych z dziećmi, czy nastolatkami

ale jak sprawdzisz? rozmową? humaniści  i prospołeczni potrafią robić bardzo dobre wrażenie
wiem, czepiam się bo w sumie zawsze to loteria, piszę to w kontekście oceny potencjalnego rodzica, który ma wysłąc dziecko, albo do przychodni, albo do prywatnego gabinetu i wtedy porównuje różne rzeczy, cenę, doświadczenie, rekomendacje itp.