Którego wybrać, co robić.... ?? - Netkobiety.pl

Masakra jakaś. 3 miesiące temu poznałaś gościa, który Ci w zasadzie nie pasuje, wewnętrzny głos krzyczy uciekaj, a Ty nic, chłopak łazi za Tobą przymila się, wmawia Ci lęki, proponuje wspólne terapie (serio po 3 miesiącach??). Czerwone lampki jak latarnie morskie świecą się w Twojej głowie, ale co tam, to na pewno jedyna, wielka miłość, bo tak Ci ten Pan pierwszy mówi prawda? Z moich własnych doświadczeń wynika, że facet, który po 2-3 miesiącach paple takie bzdury ma nierówno pod sufitem - przekładając na język polski ma jakieś zaburzenia. Ja bym od niego wiała aż by się za mną kurzyło.

Drugi z kolei po jakimś nieokreślonym przez Ciebie czasie wyskakuje jak Filip z konopi z oświadczynami i planami na piątkę dzieciaczków i domek z ogródkiem. Kobietoooo nooo to się idzie tylko uśmiać po pachy, bo nawet Disney takich bzdur nie wymyślił. Od niego też bym wiała, ale pewnie nie tak szybko, bo by mnie śmiech spowalniał.

A teraz zupełnie serio i poważnie. Miałaś 11letni związek, który był fatalny? Facet się wyżywał na Tobie? Przepracowałaś to porządnie? Zgadywałabym, że jednak nie, bo nie byłoby tutaj takich pytań. Poczytaj jakieś książki tematyczne, wybierz się do psychologa, pracuj nad sobą, to co tutaj piszesz brzmi naprawdę mało dojrzale, a 11lat w związku to chyba już nie jesteś nastolatką?

Byłam u psychologa, czytam masę książek psychologicznych , i powiem tak facet śmierdzi mi zaburzeniem z pogranicza, ale odkąd go poznałam sama sobie je wmawiam, bo skoro jest spokojnie, jestem zadowolona to czemu uciekam, zastanawiam się poprostu czy te głosy to lęki czy intuicja. Podobno często można lęki pomylić  z intuicją. Po przeczytaniu właśnie ksiązek, terapii ( w której Pani wykluczyła jakiekolwiek zaburzenia  ) stwierdziła iż jestem najnormalniejsza w swiecie, oczekuje tylko mądrego , zdrowego uczucia i jestem na nie również według Niej otwarta. Tylko to tempo..... Za szybkie, zdecydowanie . Ale gdzieś w głowie mam, a jeżeli właśnie jemu tak mocno zależy , dostrzegł we Mnie coś wyjątkowego ??? ( chociaż cholera, jakby był normalny dalby się opuścić już przynajmniej po 3 próbie - ja mam miękki charakter żal mi ludzi i tak coraz bardziej się w tą relacje wkręcam ) Właśnie po tej terapii postanowiłam zwolnić w sferze uczuciowej, bo zwykle ja przyspieszałam. Mój poprzedni związek nie był jakis bardzo zły, poprostu nie pasowaliśmy do siebie a facet był noo... może głośniejszy lubił podnosić na Mnie głos a ja jestem dość przewrażliwioną osobą. Nie znoszę krzyków, teraz ich nie mam , a jednak się boję. Też fakt intensywności tej znajomości mnie przeraża. Drugi Pan to nie jest tak, znamy się bardzo długo rozstaliśmy się bo nie chciał się zdeklarować. A wiedział że chce założyć rodzinę, gdy widzi mój opór od 3 miesięcy bym do niego wróciła, poprostu chce mi udowodnić że nie żartuje i tym razem się już nie wycofa. Mogę powiedzieć że to pewniak ,nie rzuca słów na wiatr  ( zostawiłam go bo nie chciał się zdeklarować , a on nie chciał bo nie był pewny ) JA kompletnie nie oczekiwanie spotkałam tego nowego Pana po pół roku. Tak to pokrótce wygląda.

Coś tu nie gra. Możesz przedstawić jakieś jego opinie, które wzbudzają Twój niepokój, konkretne słowa, sytuacje?

A więc tak zaczeło się tak po wielu próbach udało mu się uzyskać ode Mnie numer telefonu ( byłam dość oporna na szybkie tempo relacji ) ale powoli moje bariery zaczęły topnieć sms standaru " księżniczko .... itp " Miałam do tego duży dystans, od razu mu przekazałam że nie życzę sobie by pisał do Mnie non stop sms i że strasznie mocno mnie bajeruje i czy każdej Pannie tak słodzi. Byłam twarda, ok. zgodziłam się na pierwsza randkę , było fajnie - naprawdę postarał się, od razu zaznaczyłam że do mieszkania go nie zaproszę, druga randka ja wystrojona  ( a chce podkreślić że już wtedy czułam dziwną aurę.... bardzo dziwną myślałam że może oboje jesteśmy bardzo podobnie emocjonalni , nie dokochani z dzieciństwa , jego rodzina jest rodziną rozbitą) a ten poprostu wparował do mojego mieszkania z kolacją na wynos którą przygotował , a ja nie ukrywam kompletnie nie na to się szykowałam, no i co i tą pewnością siebie udało mu się Mnie namówić na wieczór u Mnie. Jakiś czas później spotykając się raz u niego raz u Mnie  ( ciągle go obserwowałam i miałam wrażenie że mam do czynienia z kimś kto nie wiem ciśnie.... Mnie podświadomie czułam się jakby chciał Mnie wręcz na swoją żonę ) Doszło do stosunku po jakimś czasie no i cóż totalny niewypał , byłam przekonana że to koniec nawet mi trochę smutno było, bo z góry założyłam że pewnie na tym mu tylko zależało no i kończymy zabawę A ten mi : "że bedziemy nad tym pracowac, by nastepnym razem było lepiej " ..... chciał zostać u Mnei w domu, ale go wygoniłam bo czułam się wchłaniana przez Niego a chciałam po piątkowym wieczorze posiedzieć sama???
Pomyślałam, cholera borderline ?? Nie wyszło Nam w łózku poczuł że go mogę po tym odrzucić i wyskoczył z takim hasłem,ale potem pomysłałam Boże trafiłam na kogoś mądrego i z taktem.... Ale kazałam mu wyjśc, było mu smutno - ja mam dużą empatię więc szybko to wyczułam i po 2 godzinnym przemyśleniu wszystkiego w samotności znów aura zadziałała pojechałam do niego i tak spędziliśmy resztę weekendu razem, trochę w domu trochę na mieście.......ULEGŁAM WTEDY i od tego czasu zaczęło się wszystko.
Chłopak wszystkie związki w których był 2 , kończył zawsze on , nigdy nie jego kobiety  - nie mówi jakoś mocno źle  o swoich byłych, ale utrzymuje z nimi wciąż kontakt.
Choć mimo wszystko jak mówi o winie czemu się rozpadło, to widać że wini je - nie siebie.
Po drugim związku dwa tygodnie później ,mieszkał już u jakiejś innej dziewczyny przez 3 tygodnie.
Gdy go rzuciłam za pierwszym razem, no cóż..... dałam się namówić na zmianę zdania, skończyło się to piekielnie emocjonalnym seksem .... Myślę sobie, boże jestem głupia, on mnie chyba serio traktuje poważnie skoro nie chce zebym odeszła
1. Zabrał Mnie do swoich rodziców bym mogła ich poznać ( ja piekielnie przestraszona bo za wcześnie ) a ten mi że to bez zoobowiazań ( tym bardziej nie rozumiem... sam sobie przeczy )
2. Nie wyznał mi miłości do ostatniego zerwania, jak z nim zerwałam ostatnim razem to już usłsyzałam hasła : że jestem tylko jego , że jestem już zdobyta i pora się z tym pogodzić, bo widzi że go chce ale się boję, że on mnie kocha i nigdy nie opuści i że przecież możemy to sprawdzić
3. Stwierdził że możemy iśc na terapie skoro się tak boje, bo gdy zarzuciłam mu że może on ma problemy z odrzuceniem , to on stwierdził żę to chyba ja bo ja go rzucam , nie on mnie..... po czym jak już odpuszczam i mówię że zostanę z nim, potrafi mi powiedzieć że jak się już zapomnę to wtedy on mnie rzuci - widzę poprostu że on panicznie boi się odrzucenia .
Ja się go kompletnie nie boje poprostu czuję coś na rzeczy  i chce wyjść z tego , po czym ta aura to wszystko i znów czuje się jak w amoku że nie umiem.... W każdym razie jak jestem z nim chce być z nim,  jak tylko mam czas na przemyślenia i nie czuje ten aury zdrowy rozsądek podpowiad mi  : UCIEKAJ albo się wycofaj i zobaczymy ile wytrzyma .... na dystansie. Jak jest zdrowy na umyśle to wytrzyma, jak nie zdrowy to nie wytrzyma.
4. Gdy zrywam nie pisze nie odzywam się nie mam z tym problemu, ale wyczuwam że on liczy że bedzie inaczej czeka do pólnocy zwykle az sie odezwe, ale z mojej strony tego nie ma, bo nie czuje takiej potrzeby to ten dzwoni i chce wszystko naprawiać, na wszystko ma odpowiedź.
5. Ja mu mówie nie pasujemy do siebie ,ja nie lubie klimatw typu woodstock i nie mam ochoty tam z toba jechac ten mówi : że mozemy jechac gdzie indziej, generalnie... zmienia zdanie
6. Mówie mu że nie chce przecież poważnego związku sam to mówił na początku a teraz gdy ja się przyznaje mu że od poczatku trochę grałam bardziej rozrywkową i luźniejsza niz byłam ten mowi : ze on wcale taki rozrywkowy też nie jest....:/
( bo muszę przyznać, ze trochę grałam na początku.... kogoś kim nie byłam, odczuwałam że to facet który nie lubi ograniczeń, a ja chciałam na wtedy żęby to trochę potrwało - tylko on przerósł mnie ...:/ )
7. Seks chciał uprawiać bez zabezpieczeń, mimo że nie brałam tabletek anty
8. Bierze srodki oduzajace rzadko bo rzadko, ale zdarza mu się bo jak mówi wtedy wszystko jest takie piekniejsze - choc uwaza sie za optymistę
9. Ma problem z utrzymaniem stałej pracy, choc daje sobie rade finansowo wiec sie nie czepiam, ale ma problem....
10. Nikomu mnie nie odda, ostatnio strzelł tekstem że mnie zabije jak go zostawie po czym stw. ze zartował. ....
Nie wiem ta aura w każdym razie.... to że bardzo się boi że Mi się nie przypodoba, ja zaczęłam zrzucać maskę bo owszem na poczatku każdy w związku troszkę gra, ale zaczęłam się z tym źle czuć, wszystko co powiem co może naszą relacje w przyszłości zepsuć - on kompletnie odwraca na swoje : ja mu że nie lubię jeździć na snowbordze ,ten mi że będziemy pić piwo w górach i jeździć na sankach, ja mu że nie lubię zimy, ten że mozemy ogladac w zimę seriale....
Albo mu tak zależy albo robi wszystko żebym go nie zostawiła? ?? Nie wiem czy to jest niepokojące, my się znamy zaledwie 3 miesiące.......

Ale ma dużo zalet, wysyła mi głupie zdjęcia , śpiewa nagrywa się, poprawia mi nastrój nigdy nie byłam taka szczęsliwa i pozytywna, ale ten strach, nie wiem on czy ja jest tu ktoś nienormalny ?Czy może faktycznie czasem miłość rodzi się szybko - ja mu też od początku zamieszałam w głowie, jakoś tak sytuacja się fortunnie ułożyła że w sumie początek naszej znajomości mógłby być niezłym materiałem na jakiś film to też mogło zafascynować kogoś kto jest głodny emocji, sama nie wiem Wciąz wie, że w około Mnie jest masę zainteresowanych mężczyzn, to też może go nakręcac, ja z dystansem, nie chce się dać usidlić, nie wiem naprawdę ne wiem już co robić?

Tak od samego początku tak to czułam, że moje granice są tu nie szanowane, a ja mam mało asertywny też charakter:) Dlatego mu zaproponowałam koleżenstwo zebysmy sie zaczeli spotykac 2 razy w tygodniu a nie 7/7 , to usłyszałam że przecież możemy się spotykać 2:1 - dwa dni para, 1 dzień koleżanka ( bo niby według mnie co 3 dni on jest chłodniejszy i on sobie tak wymyślił) Na wszystko ma kontrargument... a ja głupia coś do niego poczułam i to mnie martwi.

A i po ostatnim zerwaniu płakał .... pytanie wrażliwy czy chory ((

Ja w ciemno strzelam, że nie tylko chory, ale psychopata pełną gębą. Te wszystkie punkty, to co piszesz o nim, jest aż za bardzo znajome.

Nie ubzdurałaś sobie. To nie jest normalne zachowanie. Przekonasz się w pełni, gdy przestaniesz udawać. Przestań podporządkowywać się jego wizji Ciebie, przestań robić najlepsze wrażenie. Bądź sobą i przypomnij sobie czego chcesz. Dysonans go wykończy z czasem i nie będziesz musiała zrywać. Sam zerwie.

Zupełnie niepotrzebnie sobie wkręcasz, że nie jesteś normalna. Nie tylko Twoja strona racjonalna, emocjonalna też próbuje Ciebie bronić (niepokój, strach). Serio myślę, że sobie tego nie ubzdurałaś.
Swoją drogą zastanów się.. jakbyśmy Ci tutaj pisali, że to wszystko normalne, a Ty wymyślasz to jak byś się z tym czuła?

Łolaboga, z takim podejściem to Ty stanowisz ofiarę idealną dla wszelkiej maści psycholi. Nawet się reklamować nie musisz...

Zrezygnowałam z tej relacji o ktorej pisałam , niestety tak mocno tęskniłam za nim - gdy ten w koncu odpuscil  i nie nękał mnie , postanowiłam dac mu druga szanse po miesiącu ale z większym luzem gdy jemu wielkie wow na mnie minęło i mamy nowy problem - to jest jakis paradoks ..... zrobił sie normalny , jest sobą i to ja czuje ze sie moge zakochać - poradzicie                       Nie jestem pewna co robić. co sądzicie o mężczyźnie ktory wprost mówi że miedzy Nami sa uczucia (tęsknota , troska itp) natomiast nie jest to taka relacja świeżego zwiazku  jakiej Oboje byśmy chcieli lecz relacja bardziej partnerska za to że on moglby  w takiej relacji trwać ale boi się że Bedzie mnie to raniło  . Tzn. Raz wspomniał przy jednej wymianie zdań że wielkich uczuc nie ma ( dotknęła mnie az taka szczerość )  i sie wyprowadziłam choc fakt on ma racje ,  mieliśmy juz 3 miesięczna fascynacje - przerwę Bo potrzebowałam to ciut zdystansować ( przez nią on zaczął traktować mnie z lekkim zdrowym dystansem i owa fascynacja mu zanikła)  - potem mieszkaliśmy wspólnie ( by spróbować )i dogadywaliśmy się świetnie i było ekstra. A ja się pare dni temu wyprowadziłam za tamto zdanie.... bo coraz powoli zaczęłam sie angażować  , jestem nadwrażliwa. Nie wiem czy dlatego boi sie ze mnie zrani bo widzi ze taka jestem i to dobry znak i dobrze o nim świadczy , czy faktycznie nie o mnie chodzi lecz o to ze on wcale mnie nie chce . On proponuje zebym wróciła. Doszukiwać sie drugiego dna ? Ja z dystansu zgadzam sie z nim ze nie ma tych wielkich uczuc ale mnie to odpowiada bo mysle ze dojrzałe uczucie nie polega na fascynacji i to wymaga czasu   .... Nie wiem co robic, cudownie mi z nim a z drugiej strony boje się że on mnie nie pokocha dojrzałe za to ja tak i bede cierpieć ;-( jak odczytywać jego słowa ? Jest szczery , czy manipuluje ?( jak przeczytałam swoj wpis sprzed dwoch miesięcy mam obawy czy z nim
Na pewno jest ok , bo wlasnie teraz jest miedzy nami tak jak to powinno wyglądać - wtedy przypominało patologie ) , co robic ? Ryzykować najwyżej bede cierpieć ....teraz relacja wyglada normalnie , ale boje sie ze ten człowiek nie umie byc z kobieta bez owej fascynacji i za jakis czas poszuka innej ktora mu ta fascynacje odwzajemni co wiecej nie uzna go za chorego psychicznie i w tym bedzie trwać ;-)