odejść czy zostać ? - Netkobiety.pl

Hę... Nie ufasz mu. Nie czujesz jego troski. Nie możesz liczyć na jego wsparcie. Jest niewrażliwy na twoje łzy.
Za to możesz liczyć na żartobliwe uszczypliwości, które ciebie ranią, czego on nie dostrzega.

Właściwie CO trzyma ciebie przy nim?
Myślisz, że zostaniesz samotna?
Gwarantuje ci, że podobnych do twojego faceta nieczułych egoistów znajdziesz na każdym rogu.

Jedna z jego obietnic był pierścionek zareczynowy który jak to stwierdził podaruje mi w wakcje nad morzem. Piękny klimat. Tyle że wakacje minęły. Rozpoczął się wrzesień. Pierścionek kupił. Taki jak chciałam. Ale dostałam to na urodziny jako prezent. Nie było mowy o zareczynach.

Bardzo mi tej bliskości brakowało. To prawda. Zawsze się o nią upominalam. Bo córeczka już niechętnie czasem wskakuje na kolanka mamusi. Woli grać. Dlatego przywloklam do domu pieska. I osobiście powiem. Mam teraz wiele miłości. Ale nie od niego.

Czyli nie ma was.Nie jesteś szczęśliwa.Prawdopodobnie on też nie jest.Jesteście niby w związku.Teraz pytanie?Czy tak chcesz żyć?Czy masz tak niską samoocenę ?

Dokładnie. Teraz już wiem dlaczego się rozeszli. Bo to ze to nie chciała to nie tak do konca. Bo do tej pory potrafi robić jazdy. Ale sądzę że chodzi o to ze jak to nastraszyla rozejsciem się to byl taki dobry jak teraz dla mnie. Tyle że ona to lykala A ja mam już dość.

Dokonałam tego. A piątek powiedziałam że to koniec i proszę żeby się wyprowadził. Nie było mi łatwo. Nagle jakby dostał obuchem w głowę. Zrobil się czuły troskliwy tak jak kiedyś na samym początku. Aż trudno mi w to uwierzyć że w ciągu jednej nocy może nastąpić taka wielka przemiana. I pytanie mam uważacie że to wogole jest możliwe? Czy naprawdę mogl się tak bardzo przestraszyć końca? Czy to tylko chwilowe żeby mnie zmiekczyc? Nie wierzę że bardzo w ta przemianę Ale nie ukrywam ze jest ona bardzo mila

Wklejam Ci tutaj, bo tamten wątek zamknięty.

gosia232909 napisał/a:
Narazie ta przemiana trwa zaledwie 2 dni. Więc to bardzo krótki okres czasu. Zresztą ja sobie zdaję sprawę ze takie przemiany u młodych ludzi są trudne A co dopiero u starszego dojrzałego mężczyzny.
Dlatego jest chce udowodnić ze mu zależy i ze tą zmianą nastąpiła niech walczy. Ale nie mieszkając ze mną. Ja tez potrzebuje odzyskać moja równowagę.
Widzisz, u mnie 2 miesiąc, ale rezygnuje z tego bo pojawił się ktoś trzeci. Nie chce burzyć jej życia niech będzie szczęśliwa z kimś innym. Nie mogę sobie tylko wybaczyć tego, że zniszczyliśmy życie dwójce malutkich dzieci... Zmieniłem się za późno - rozumiem to. Szkoda mi tylko dzieci... najchętniej bym chciał z nimi być cały czas, albo żeby je ktoś przywoził i odwoził. Nie chce już widzieć mojej byłej partnerki i chciałbym żeby na zawsze zniknęła z mojego życia, Chcę o niej zapomnieć - szkoda, że nie jest to możliwe. A ona ? - ona ma narazie wszystko w dupie...

Dlatego stwierdziłam ze koniec. Bo dawać siebie dostajac w zamian naprawdę niewiele . Nie oto mi chodzi w życiu. Zasługuje na to żeby mnie ktoś docenial i kochał. Ale jeśli chce się starać to naprawić to mu tego nie bronię. Może zrozumiał A może ma w tym jakiś interes. Faktem jest ze i ja nie wierzę w ta przemianę. Inaczej . Bo ona jest. Więc w nia wierzę. Nie wierzę że będzie trwała wiecznie. Dlatego obserwuję i wyciągam wnioski.

Kochani moi doardzcy zyciowi. Jestem w wielkim szoku. Dużo rozmawialiśmy i stwierdził ze wie co stracił. Nie rozumie dlaczego tak się zachowywał. Jest między nami 11 lat różnicy. Więc określił ze nie do końca wierzyl w to ze spotkał tak piękna i mądra kobieta ktora chciała z nim spędzić resztę życia. A teraz to zrozumiał. Ale mimo tego ze zaczął mnie traktować jak prawdziwa ksiezniczke (pomaga, rozmawia, jest czuły, troskliwy,  romantyczny) poprosiłam żeby się wyprowadził. Zrobił to choć stwierdził ze trudniej będzie mu o mnie walczyć. I dobrze. Im trudniej będzie chyba będę miała większą wiarę w szczere intencje. Smsy jak mi zaczął wysyłać - kolejny szok! Chyba każdej by zmiękły kolana. Będę mimo wszystko obstawac przy swoim.

Tak wiem. Dla mnie to też brakuje logiki. Bo jak się ma coś fajnego to się to szanuje. Nawet dzieci to wiedzą. Ale zmiana jest diametraln A. Trudno w nia uwierzyć. Więc narazie daje mu wolną rękę na próbę naprawy błędów. I wytrwałości

Flipers zgadza się. Tylko na jak długo? Czy nie ma w tym innego podłoża? Może wcale nie chodzi o mnie a o czystą kalkulację jaki jest ze mnie po zytek? Raczej trudno jest tak nagle zaufać.

Pamiętam jaki był na początku. Jego dzieci mnie niecierpia. A on je kocha. Tyle że nigdy nie starałam się stawać między nimi. Przeciwnie. Ale to jest również jeden z powodów dla których potem się zmienił. Według niego. Nie zamierzam oczywiście tak łatwo go  usprawiedliwić. Nie zamierzam też dac się tak łatwo omamic. Choć nie ukrywam ze jest to cholernie mile. Zmiana trwa zaledwie kilka dni.A prawda jest taka że w przeszłości zdarzały się sytuację w których nie był ze mną szczery. Zdarzalo się też tak że obiecywał a potem słowa nie dotrzymał. W czasie naszej przeprowadzki też raczej nie wiele się angażował. Daje mu szansę bo każdy nią nią zasługuje. Ale niech mu będzie trudniej bo wtedy będę wiedzieć jak faktycznie mu zależy. Czy to tylko na chwilkę i zaraz się znaczy i powie że to bez sensu. Czy wytrwa w tym co obiecuję.

Witam, nerwy mnie biorą na takiego faceta egoistę! On Cie wykorzystuje. Znalazł odskocznię jeszcze z kupionym mieszkaniem, więć komfort przyjścia i wyjści kiedy chce. Kurcze co ty z tego masz?????? Nawet ten facet nie jest Twój. On sie nie roziwedzie bo nie chce płacić alimentów. Poza tym jak ty marudzisz to leci do żonki. A dzieci Cię nie trawia bo widzą w tobie przyczynę złego nastroju rodziców. Nie obarczą wina tatuśka bo to tatusiek. Zawsze bedzieesz ta drugą i ta winną. Daj sobie spokój. Nie masz nic z tego tylko zgryzoty. Pogoń go do diabła. Przebolej. Odczekaj i na spokojnie znajdziesz faceta który nie bedzie cudowny od świeta ani ze strachu.

I tu się w pełni zgadzam. Mądrego warto posłuchać